เรื่อง เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] [จบ]
บทที่ 3 เหล่าเหล็กตัว (ต้น)
วันที่ 3 ุาคม หรือก็คือสามวัน่หน้านี้
ในทีุ่ซูเย่ก็ได้กลับมาใช้ชีวิตในยุคสมัยใหม่อีกครั้ง หัจากผ่านฤดดูใบไม้ผลิไปจนึฤดูใบไม้ร่วงึ 2,500 ปี
ครั้งหนึ่งเมื่อนานมาแ้ จี้หยกที่ซูเย่เคยใส่ไว้ตั้งแต่สมัยเยาว์วัย ได้ถูกหลอมเข้ากับ่ากายของเขา ทำให้เขาได้รับพัรูปแบบใหม่ที่เรีย่า ‘กายปาฏิหาริย์’
พันี้สามารถ่ชะลอาแก่เฒ่าและ่ให้มีอายุที่ยืนยาว่ามนุษย์ทั่วไป
และเาะพันี้เ จึงเป็ปัจจัยหลักที่ทำให้เขาสามารถมีชีวิตยืนยาวมากพอจะกลับมาอาศัยอยู่ในโลกมนุษย์ช่วงเวลา ณ ปัุั
ซูเย่ได้เห็นทุกอย่างมาหมดแ้ ตั้งแต่ที่เขาถูกส่งไปเกิดใหม่ในยุคสมัย่พร้อมกับาทรงจำเดิม ไปจนึที่ตัวตนในยุคสมัยเก่าถูกส่งกลับมาในโลกยุคสมัยใหม่ เขาไม่คิดจะขัดขวางหรือเปลี่ยนเหตุาณ์ที่เกิดึ้นั้น าหนุ่มเพียงแค่รอให้ทุกอย่างเป็ไปตามโชคชะตาฟ้าลิขิต
เพื่อใช้ชีวิตในส่วนที่เขายังไม่ได้เริ่มต้น
ซูเย่ได้ผ่านาใช้ชีวิตมาแ้ึสามรอบด้วยั ตั้งแต่เด็กยันแก่ ตั้งแต่ตัวเปล่าเปรี้ยไปจนึจุดสูงุของาบำเพ็ญตบะ กำัภายในและวิาุทธ์
ครั้งนี้เป็ครั้งที่สามแ้สำหรับาได้ใช้ชีวิตใหม่ และเขาตั้งใจะใช้ชีวิตหัจากนี้ต่อไปอีกนานแสนนาน..
เมื่อิไ้ดังนั้น ซูเย่ก็หยิบปากกาและเริ่มเขียนลวดลายบางอย่างลงบนแผ่นกระดาษตรงหน้า
คาถาปราณ!
เขาวางปากกาลงให้เรียบร้อย แ้แตะฝ่ามือลงตรงกลางของแผ่นคาถาที่เขาเขียนึ้อย่างเบามือ
ส่วนึของจิตวิญญาณที่เงียบสงบราวกับทะเลสาบึ มีบางสิ่งถูกโยนลงไป แต่ไม่ก่อให้เกิดื่นกระทบบนผิวน้ำมากนัก
ลวดลายบนหน้ากระดาษเปล่งแสงสว่างึ้บ่งบอ่าคาถาที่เขาใช้นั้นกำัเริ่มทำหน้าที่ของมัน
ลำแสงสว่างที่ล่องลอยอยู่ในอากาศต่างมาตัวัอย่างรวดเร็วที่แผ่นคาถา
ซูเย่ยิ้มเล็กน้อย่จะวางอีกมือลงบนแผ่นคาถาเพื่อดูดซับพัปราณจากธรรมชาติที่เขาเพ่งสมาธิรวบ ในะเดียวันั้น เขาก็กำัตั้งใเรียนอยู่เช่นเดียวั
ณ ราชวังแห่งาทรงจำในเวลานั้น มีโต๊ะสีขาวและแลปท็อปปรากฎึ้มาจากาว่างเปล่า
่าจำแลงนั่งลงบนเก้าอี้และเปิดแลปท็อปบนโต๊ะึ้มา่จะเปิดโปรแกรม Word และเริ่มบรรจงนิ้วพิมพ์ลงบนแป้นคีย์บอร์ด
ปะโยคที่ปรากฏึ้บนหน้าจอนั้นตรงกับสิ่งที่าา์หลี่เคอหมิงกำัสอนในคาบอย่างไม่ผิดเพี้ยน
ซูเย่จดบันทึการู้ที่ได้จากาเรียนพร้อมกับโคจรพัปราณไปด้วยในเวลาเดียวัอย่างมีสมาธิ
ด้วยวิธีนี้ ก็สามารถทำให้ลมหายใและชีวิตของ ๆ หนึ่ง ยืนยาวึ้ได้อย่างน่าปะหลาด...
...
ครึ่งั่โมงต่อมา าสเรียนคณะแพทย์ร่วมสมัยก็ิุ้ลง
่าจำแลงในราชวังแห่งาทรงจำลุกึ้และพับเก็บแลปท๊อป่จะโยนมันึ้ไปในอากาศ ตัวแลปท๊อปนั้นอันตรธานหายไปในทันทีเช่นเดียวักับ่าจำแลงนั้น
แถวุท้ายของชั้นหนังสือโซนยุคสมัย ‘ปัุั’ จู่ ๆ แฟไ์ฟ USB ก็ปรากฏึ้โดยมีคำสลักเอาไว้ว่า “บันทึกจากาสาแพทย์ร่วมสมัย”
ซูเย่ยกมือออกจากแผ่นคาถารวบปราณ สีหน้าและแววตาของเขาดูเหมือนว่ามีบางอย่างไม่ได้ดั่งใ
"าเร็วในารวบปราณยังช้าเกินไป..”
ถ้าจะมีชีวิตที่ดีได้ ก็ต้องมีาแข็งแกร่ง และเราจะต้องรีบทำให้ตัวเแข็งแกร่งให้เร็ว่านี้
าเข้มข้นของพังานปราณตามธรรมชาติในยุคสมัยนี้ ถือได้ว่าต่ำ่าสมัย่มาก ึแม้เขาจะมีพั “กายปาฏิหาริย์” ที่สามารถทำให้รวบพัปราณได้เร็ว่าอื่นึสิบเ่า ก็ยังถือว่าช้าไปอยู่ดีเมื่อเทียบกับสิ่งที่เป็ไปในอดีตกาล
"ดิ๊ง——"
เสียงแจ้งเตือนข้อาจากโทรศัพท์ดังึ้ ดูเหมือนว่ามีใครบางส่งข้อามาหาเขาผ่านทางแอพ WeChat
ซูเย่ปลดล็อคโทรศัพท์เพื่ออ่านข้อาและก็พบว่าเป็ข้อาเสียงที่ส่งมาโดยจินฟาน รูมเมทของเขาเ เขาแตะสัญลักษณ์เล่นเบา ๆ เพื่อฟังข้อาที่ส่งมา!
“เสี่ยวเย่เพื่อนยากรีบกลับหอให้ไวเลยนะ” น้ำเสียงในข้อานั้นดูร้อนรนเป็อย่างมาก
ซูเย่รีบลุกึ้ในทันที
แต่ไม่ทันทำอะไรข้อาเสียงที่ก็ถูกส่งมา
“ฝากซื้อข้าวเย็นให้ฉันกับุืด้วยล่ะ เอาเป็ข้าวมันไก่เนื้อน่องกับข้าวหมกไก่นะ ขอบใมาก!”
ซูเย่ขมวดคิ้วแ้ถอนหายใเล็กน้อยหัจากที่ได้ยินข้อาเสียง อย่างน้อยนี้เขาก็รู้แ้ว่ามันไม่ใช่เหตุเร่งด่วนอะไรขนาดนั้น แต่เขาก็เก็บของใส่กระเป๋าและเดินออกจากาสในทันที
“เี๋ิ อย่าเพิ่งไป!”
าา์หลี่เคอหมิงรีบตะโกนรั้งซูเย่เอาไว้เาะเขาอยากจะถามอะไรเพิ่มเติมหัจบาส แต่ก็ไม่เจอซูเย่แ้ ราวกับเขาได้อันตรธานหายไป
...
หัจากที่ซูเย่รับปะทานอาหารเย็นเรียบร้อยแ้ เขาเดินทางกลับไปยังหอพักของตัวเพร้อมกับอาหารในมือที่รูมเมทของเขาฝากซื้อ
หอพักนั้นเป็แบบสี่ห้องแยก แต่เขาอาศัยอยู่กับเพื่อนอีก ทำให้มีห้องว่างอยู่อีกหนึ่งห้อง
“ทำไมกลับมาช้าจังฮะ?”
จินฟานทักทายเขาแบบลวก ๆ ่จะยื่นกีตาร์แลกกับข้าวในมือของซูเย่
ซูเย่กีตาร์ในมือของตัวเ่จะหันกลับไปที่จินฟานอย่างงงงวย
จินฟานรีบส่งอาหารที่ได้มาให้กับุืทันที ทั้งกินอาหารราวกับเสือที่หิวโหยกำัขย้ำเหยื่อ ่จะหันมาพูดกับซูเย่ว่า
“เี่ เสี่ยวเย่ ่อะไร่สิ! ใฐาะัร้องั้เทพแ้ พวกเราตั้งใว่าจะไปแสดงาสามารถในงานเลี้ยงต้อนรับของมหาลัยคืนพรุ่งนี้ล่ะ ไปโชว์ให้ไอ้พวกที่ดูถูกพวกเราเด็กวิจัยสมุนไพรว่าไร้ปะโยชน์นั่น ให้มันรู้ัไปเลยว่าเราก็มีาเจ๋งอยู่ในตัวเเหมือนั!”
“แต่ว่าจะให้เทพไปร้องเพลงอย่างเดียวมันก็คงจะดูน่าเบื่อไป่ นายไม่อยากลองเปิดตัวด้วยาเล่นกีตาร์โชว์ในงานเลี้ยง่เหรอ? แถมถ้าได้นายมานี่ พวกเราฟอร์มวงนักดนตรีสามได้เลยนะ”
ุื ลูกุหนูรุ่นที่ของตระกูลผู้ร่ำรวยกินอย่างเอร็ดอร่อยและพูดอย่างมั่นอกมั่นใ
“ฉันลองคิดเื่ชื่อวงแ้นะ ไหน ๆ ก็เป็าตัวของเหล่าผู้มีกึ๋นแ้คิดว่าชื่อวง เหล็กกล้า เป็ไง?”
เล่นง่ายไป่มั้ง!
ซูเย่ไม่ได้พูดอะไรและยกนิ้วโป้งให้กับาคิดของรูมเมทอย่างสัตย์จริง
นักร้องนำกับนักดนตรีหนึ่ง? อาจจะเวิร์คก็ได้
"เื่ร้องเพลงเราไม่มีปัญหาอยู่แ้ แต่มันก็ึ้อยู่กับเื่ฝีมือกีตาร์ของนายด้วยนี่สิ”
หัจากที่กินเสร็จแ้ เพื่อนทั้งก็ซูเย่อย่างคาดหวัง
"ฝีมือฉันก็งั้น ๆ แหละ"
ซูเย่ลองดีดกีตาร์เบา ๆ ่จะพบว่าเสียงของมันยังไม่ตรงคีย์สักเ่าไหร่
เขาลองปรับสายกีตาร์ดู่จะทดลองดีดอีกครั้ง
เสียงของมันออกมาดูดีทีเดียว
ดวงตาของพวกเขาลุกวาวไปด้วยาหวังที่ได้ยินเสียงกีตาร์และท่าทางที่ดูเป็าเป็งานของซูเย่ เาะที่จริงแ้าหนุ่มทั้งวางแผนจะให้ซูเย่นั่งเป็ตัวปะกอบาแสดง แต่ดูเหมือนว่าเพื่อนของพวกเขาดันเล่นเป็จริง ๆ!
ซูเย่ลองปรับสายกีตาร์อีกพักใหญ่ ่จะถาม “พวกนายจะเล่นเพลงอะไรั”
จินฟานกับุืหน้าั่จะเอ่ยเป็เสียงเดียว
“ล่าฝั!”
พวกเขาตั้งใจะเล่นเพลง ‘ล่าฝั’ แต่กลับพบว่าเพลงนี้มีายุ่งยาก่าที่คิด
จินฟานเริ่มนึกึรายชื่อเพลงที่ตนรู้แต่ยังไม่ทันพูดอะไรก็ได้ยินเสียงเพลงจากลำโพงภายในหอพัก
นี่มันเพลง "าใฝ่ฝัของหัวใ"!
"นายเล่นเพลงนี้เป็ไหม?" ทั้งซูเย่ด้วยาหวัง
"ฟังดูเหมือนจะเป็เื่บังเอิญ...แต่ใช่...ฉันเล่นได้"
ซูเย่กล่าวด้วยรอยยิ้ม
"ถ้างั้นมาร้องเพลง "าใฝ่ฝัของหัวใ" ัเถอะ!"
จินฟานและุืหน้าัอย่างื่เต้น ่จะส่งซิกเป็สัญญาณให้ัว่าพวกเขาตัดสินใจะให้ซูเย่เล่นในตำแหน่งมือกีตาร์ต่อไป และพวกเขาอยากจะลองฟังไปเรื่อย ๆ เพื่อดูว่าซูเย่จะทำได้ดีแค่ไหน
ซูเย่เล่นต่อไป
พ
เสียงดนตรีดังึ้อีกครั้งกึกก้องไปทั่วหอพัก
ท่วงทำนองเสียงสูงและาเล่นที่หนักแน่นทำให้จินฟานและุืเกิดากระหายที่จะเริ่มลองทำอะไรใหม่ ๆ
แววตาของทั้งฉายแววมุ่งมั่น
เลือดลมในตัวสูบฉีดไปยังหัวใที่ลุกโชติช่วงดั่งไฟเผาของเหล่าาหนุ่ม
ซูเย่ที่ใช้ชีวิตมานานแสนนานเหมือนจะลืมไปแ้ว่าามีเสียงเพลงในหัวใมันเป็ยังไง แ่ี่แ่ ๆ ใในของเขามีาคิดหนึ่ง
ุไปเ! พวกหนุ่มสาว! ชีวิตพวกนายมีแค่ครั้งเดียวเ่านั้น!
เมื่อโน๊ตตัวุท้ายิุ้ เพลงก็จบลง
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??