เรื่อง เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] [จบ]
บทที่ 9 เทพธิดาเป็ของฉัน จงชักดาบของเจ้ามา! (ต้น).
"่าา"
วิธีี้เป็วิถีปฏิบัติของขงจื๊อจิ๋นซือที่สูญหายไปแ้จากโลก
มันไม่ได้มีพลังอะไรพิเศษ แต่ช่วยให้ฝึกฝนได้เร็วึ้
ซูเย่ได้รับแบบฝึกหัดี้มานานแ้ แต่เขาก็ยอมอดทนไม่ฝึกใช้วิชาี้สักเ่าไหร่
เุผลหลักของวิชาี้ก็คือยิ่งบำเพ็ญตบะมากเ่าไหร่ ก็ยิ่งสามารถูดซับพลังได้มากึ้เ่าั้
เพราะความเข้มข้นของพลังธรรมชาติในัย่นั้ มีความเข้มข้นที่สูงมากพอที่จะซึมซับเป็พลังปราณ จนทำให้เลื่อนระดับไปจุดที่สูง่าได้
แต่เขากังวลว่าหากเขาูดซับมากเกินไปจนโลกเกิดเสียดุล ประวัติศาสตร์ก็อาจจะเกิดความเปลี่ยนแปลง และทำให้โลกในยุคปัจจุบันเสียหายมากเกินไป
เพราะแบบั้ าหนุ่มจึงได้ร่ำเีวิชาี้ไว้ แต่ไม่ได้นำมันมาใช้หรือฝึกฝนแต่อย่างใด
และเพราะเุผลี้ เขาจึงทำได้เพียงแค่อ่านหนังสือตำราแพทย์มาเป็เา่าสองพัน้าร้อยปี แต่ก็ไม่รู้วิธีการรักษาภาคปฏิบัติ
"แต่ี้ไม่ว่าจะเรื่องไหนก็ไม่ใช่อุปสรรคอีกต่อไปแ้"`
ซูเย่หลับตาลง าในราชวังแห่งความทรงจำ ร่างจำแลงของเขาเปิดตำราไม้ไผ่่นจะเริ่มฝึกฝน``
"วิถีแห่งหมิงหมิงเต๋อ เข้าใ้ผู้ เข้าใ้ความบูรณ์แบบ..."
ทันใดั้ พลังปราณธรรมชาติของโลกที่อยู่รอบ ๆ ก็เพิ่มึ้
เช่นเดียวกันกับการเคลื่อนไหวาในห้วงจิต รัศมีแห่งสรวงสวรรค์และพื้นดินได้รวมักันเป็าธาร 5 สีกำเนิดึ้าในของัของซูเย่อย่างรวดเร็ว
แต่พลังเ่าั้ก็ไม่ได้ถูกูดซับเข้าร่างกายของเขาอย่างเช่นเคย
"เีรู้ ่เกิดปัญญา อย่างถ่องแท้..."
กระแสาธารพลัง่เกิดเป็น้ำวนขยายใหญ่ึ้เรื่อย ๆ ประกายแสีทองนับไม่ถ้วนล่องลอยจากาธารปราณ่นจะค่อย ๆ ร่วงหล่นอย่างช้า ๆ ลงมาบนัของซูเย่ร่าวกับหิมะโปรยปราย
ทันทีที่ผลึกพลังสัมผัสกับผิว ซูเย่ก็รับรู้ได้ถึงอะไรบางอย่างในร่างกาย
"นี่คือรัศมีแห่ง่าางั้นเหรอ?"
เ่าประกายแสีทองเริ่มหลั่งไหลเข้าสู่ร่างกายของซูเย่ ร่างกายของเขาสั่นเทาเล็กน้อยจากการซึมซับพลังงานที่เข้มข้น่าเดิม
เขาต้องรีบทำาธิให้ดี และมีสติ กำหนดการเคลื่อนไหวของจิตใจให้ตั้งมั่น
หลังผ่านไปครึ่งชั่วโมง ูเ่่ ๆ ลืมตาึ้
การรวบรวมพลังปราณสำเร็จด้วยดี!
มุมปากของเขาเผยเป็รอยยิ้มอย่างอดไม่ได้ เขาสังเกตได้ว่าร่างกายของตนเองเต็มไปด้วยรัศมีที่แข็งแกร่งและเข้มข้น ตราบเ่าที่ยังคงใช้วิธีี้ ซูเย่ก็สามารถูดซับพลังได้มาก่าเดิม ด้วยคุณภาพที่ดียิ่ง่าเดิม
ในสถานะแรกของวิชา "่าา" หรือดินแดนแห่งวัตถุั้ หากสามารถทำแต้มศีลธรรมได้ถึง 10 ะแเมื่อไหร่ ก็จะมีความเร็วในการรวบรวมปราณมาก่าเดิมถึง้าเ่า!
โบราณกล่าวสอนไว้ว่า ยิ่งทำสิ่งดี ๆ ให้ผู้อื่นเ่าไหร่ ก็ยิ่งได้รับสิ่งดี ๆ แมากเ่าั้ เพราะเุี้ การเิทางาการแพทย์หรือการผลิตยาเพื่อช่วยเหลือชีวิตผู้ จึงเป็วิธีที่ดีทีุ่ในการสร้างศีลธรรมและคุณงามความดี และนั่นคือเุผลที่ซูเย่เลือกเิทางาี้
"ขั้นแรกคงต้องเก็บแต้มศีลธรรมให้ครบ 10 ะแ แ้ถึงจะไปขั้นต่อไปได้สินะ!"
ซูเย่เริ่มใช้พลังกายปาฏิหาริย์ ูดซับมวลพลังระหว่างสวรรค์และโลกมนุษย์อีกครั้ง
…
วันต่อมา เา 18:30 น.
ครึ่งชั่วโมง่นงานเลี้ยงต้อนรับเด็กใหม่ประจำปีของมหาวิทยาลัยแพทย์แผนจีนจี้าจะเริ่มึ้ หอประชุมหมายเลข 1 เต็มไปด้วยแขกมากมาย
เชียนจุน รองคณบดีมหาวิทยาลัยมองไปยังเ่าเด็กรุ่นใหม่ที่เต็มไปด้วยพลังกายและพลังใจด้วยรอยยิ้ม “เด็ก ๆ ในปีี้้แต่เป็เด็กที่มีคุณภาพ ไม่ว่าจะเป็นักศึกษาปริญญาตรี หรือปริญญาโท..”
"ดีจริง ๆ”
หลังจากจบประโยคั้ อาจารย์หลี่เคอหมิงที่อยู่ด้านหลังกล่าวึ้พร้อมรอยยิ้ม "ท่านรองคณบดี ว่าคุณไม่ลองสนใจเด็กคณะวิจัยุนไพรปีีู้บ้างเหรอ? บางทีคุณอาจจะได้เจอเรื่องน่าแปลกใจก็ได้”
"หืม?"!
เชียนจุนหันไปมองอาจารย์หลี่เคอหมิงอย่างสนใจใคร่รู้
อาจารย์หลี่เคอหมิงเป็ผู้อาวุโสที่มีทักษะการแพทย์เป็เลิศ และยังได้รับการยกย่องอย่างสูงจากมหาลัยชั้นนำอีกด้วย
ยิ่งไป่าั้แ้ เขาคือตราทองแห่งวงการแพทย์จีน เขาเป็หนึ่งในสิบลูกืของฮัวเหรินเชิง ผู้เชี่ยวชาญด้านการแพทย์ระดับประเทศ ด้วยเุั้ไม่มีใครกล้ามาตอแยกับเขาอย่างแน่นอน
ฮัวเหรินเชิงคือผู้่ตั้งหลักสูตรวิชาแพทย์แผนจีนและหลักสูตรวิจัยุนไพรจีนของมหาวิทยาลัยแห่งี้นั่นเอง
ในฐานะที่อาจารย์หลี่เคอหมิงเป็ลูกืของอาจารย์ฮัว จึงเป็เรื่องมีเุผลที่รองคณบดีจะฟังความคิดเห็นของเขา
"เจอนักศึกษาคณะวิจัยุนไพรจีนที่น่าสนใจหนึ่งเมื่อวานี้ บางทีเขาอาจจะเป็ัแปรสำคัญที่สร้างเรื่องน่าสนใจให้กับวงการแพทย์แผนจีนในปีี้ก็เป็ได้"
อาจารย์หลี่เคอหมิงพูดด้วยรอยยิ้ม ถ้าหากั้เขาไม่ได้กำลังยุ่งอยู่ ก็คงไปขวางไม่ให้ซูเย่ ไปได้ทันเาแ้เชียว
ในทีุ่ เขาก็จะได้รู้เกี่ยวกับ "ตำราชีพจร้าสี" ได้อย่างที่ใจต้องการเสียที
เขารู้ว่าเนื้อหาาในตำราของจริงที่พบในี้ั้ มีน้อย่าสิ่งที่ซูเย่ได้บอกมา แต่เขาก็เชื่อว่าาหนุ่มั้ไม่ได้โกหก
"จริงเหรอ?"
เชียนจุนกล่าวพร้อมรอยยิ้มบนใบ้า "เมล็ดพันธ์ุที่ดี แม้ดีแค่ไหน ถ้าดินไม่ดี ้ำไ่ี ก็จะไม่มีวันงอกงาม...” คำกล่าวของเขาฟังูอ้อมค้อมแต่อาจารย์หลี่เคอหมิงเข้าใจดีว่ารองคณบดีต้องการจะสื่อถึงอะไร
แม้คณะแพทย์แผนจีนจะเป็คณะที่ได้รับการสนับสนุนจากสถาบัน แต่ถ้าหากผลผลิตจากสถาบันไม่สามารถมีคุณภาพที่ดีได้ถึงเกณฑ์ สักวันหนึ่งก็คงถูกปิดัลง
"แน่นอน เป็เรื่องจริงทีเดียวครับ”
อาจารย์หลี่เคอหมิงตอบ
"นักศึกษาั้มีเชื่อว่าอะไร?"
เชียนจุนถามอย่างสงสัย
"ซูเย่"
ซูเย่?
เชียนจุนชะงักไปเล็กน้อยเนื่องจากรู้สึกคุ้นเคยเหืนเคยได้ยินชื่อี้มา่น
"เป็เดียวกันกับไอ้หนุ่มที่ตอก้านักเีจากชมรมการดนตรีซิงเหมิงที่จัตุรัสกลางเมื่อวานี้”
อาจารย์หลีเคอหมิงอธิบายเพิ่มเติม เุการณ์ี้เป็เรื่องที่โจษจันมากในมหาวิทยาลัย ั้นักศึกษาและครูบาอาจารย์ต่างรู้ถึงเรื่องี้กันั้หมด
หลังจากที่รู้เรื่องราวแ้ ยิ่งทำให้อาจารย์หลี่เคอหมิงมั่นใจเข้าไปใหญ่ว่าซูเย่เป็นักศึกษาที่มีศักยภาพมาก่าที่เห็นา
"วีรบุรุษัน้อยที่สู้เพื่อศักดิ์ศรีของมหาลัย.."
เชียนจุนกล่าวพร้อมรอยยิ้ม ่นจะหยิบรายชื่อลำดับการแสดงมาู "ูเหืนเขาจะมีการแสดงของงานวันี้เสียด้วย จะตั้ง้าตั้งตารอชมนะ "
ไม่ทันไรเสียงโห่ร้องวุ่นวายก็ดังึ้จากด้านหลัง
"เกิดอะไรึ้?"
เชียนจุนเอ่ยถามพร้อมคิ้วที่ขมวดย่นเล็กน้อย
งานปาร์ตี้ต้อนรับแบบี้จะให้เกิดเรื่องอะไรไม่ได้ คณบดีและเ่าผู้บริหารกำลังจะมาในไม่ช้าแ้
ถ้าหากเกิดอะไรึ้ นั่นคือความรับผิดชอบของรองคณบดี
เมื่อเห็นเช่นั้ เสี่ยววูที่เป็ผู้ช่วยก็รีบลุกึ้ไปูสถานการณ์ทันที
ไป๋จือหรานและไป๋จือเหยียนเิเข้ามาในหอประชุมแ้มองไปรอบ ๆ โดยไม่ได้สนใจเสียงหรือสิ่งรบกวนรอบข้างแม้แต่น้อย
บ้าไปแ้ สาวสองี้ใครกัน?
นี่มันจะไม่เกินไปหน่อยเหรอ?
หลังจากเห็นหญิงสาวั้สองแ้ เ่าาหนุ่มไม่อาจทำใจละาตาได้เลย ุ้คิดเห็นตรงกันว่าสองสาวั้งามราวกับเทพธิดามาจุติ
เทพธิดาฝาแฝดแห่งสถาบันดนตรีซิงเหมิง!
แต่ละมหาวิทยาลัย้มีเรื่องเล่าของตน รวมถึงเรื่องซุบซิบมากมาย แต่หนึ่งในเรื่องที่ดังทีุ่ก็คงจะเป็เรื่องที่สถาบันดนตรีซิงเหมิงมีเทพธิดาฝาแฝดที่มีรูปลักษณ์งดงามอยู่คู่หนึ่ง
พี่น้องไป๋จื๋อที่ได้รับนามสกุลไป๋มาจากพ่อ และสกุลจื๋อจากแม่
พี่น้องั้สองได้รับการสถาปนาเป็เทพธิดาตั้งแต่แรกเริ่มเข้าเี การถูกยกย่องให้เป็เทพของสถาบันดนตรีซิงเหมิงั้ จากจะมีฝีืแ้ จะต้องมี้าตาที่งดงามราวกับเทพธิดามาจุติ
น่าเสียดายที่ั้สองั้ใช้ชีวิตอย่างเรียบง่ายในปีแรก ทำให้แทบไม่มีใครได้พบเจอพวกเธอเลยจากคลาสเี และแม้ว่าพวกเธอจะอยู่ชั้นปีที่สองแ้ แต่การได้พบปะกับพวกเธอัเป็ ๆ ั้ก็ยังนับว่าเป็เรื่องยากอยู่ดี
แต่พวกเธอกลับมาโผล่ที่งานเลี้ยงของมหาวิทยาลัยแพทย์แผนจีนจี้าเสียอย่างั้!
"ไปที่มุมตรงั้กันเถอะ"
ไป๋จือหรานเห็นมุมที่ว่างอยู่มุมหนึ่ง่นจะจับืน้องสาวของเธอแ้พาไปยังมุมว่างั้
ไม่ว่าเธอจะเิไปทางไหน ุาตาต่างจับจ้องมองไม่วางตา
พ
หรืออีกอย่างคือไม่มีใครละาตาจากพวกเธอเลยนับตั้งแต่พวกเธอเิเข้ามาในห้องี้
ในี้ ข่าวการมาถึงของสองสาวที่มาเยือนงานปาร์ตี้ต้อนรับเด็กใหม่ของมหาวิทยาลัยการแพทย์แผนจีนจี้า ได้กระจายมาถึงเว็บบอร์ดรวมมิตรมหาลัยแ้
"สองเทพธิดามาเยือนปาร์ตี้ที่มหาลัยแพทย์จี้าเว้ย!! รีบมาให้ไว!"
ทันทีที่กระทู้ี้แพร่ไป เ่าาหนุ่มจากทั่วสารทิศก็รีบเข้ามาแสดงความเห็นกันทันที
"เหยด ท่านเทพธิดายอมงานแ้เหรอ?"
"ส่งโลฯ มาเดียวี้! ท่านเทพธิดาน่ะของูเว้ย ชักดาบมาเลย!"
"โห ูแบกดาบสี่สิบเมตรไปไม่ไหวหรอก แ้เจอกันงานเลิกนะสหาย!"
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??