เรื่อง เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] [จบ]
บทที่ 31 ไอ้หนุ่มเอ้ย ั้ใจเีเข้า่ะ! ฉันคาดหวังในัเนะ! (ต้น).
"เเข้าใจใช่ไหมว่าจะต้องจำแนกด้วยการอ้างอิงจากอะไรบ้าง?"
อาจารย์ี่เหมิงผายมือเชิญให้คนไข้รายแนั่งที่ฝั่งตรงข้ามโต๊ะตรวจ่จะหันไปมองซูเย่แล้วเอ่ยถาม
"อ้างอิงจากจุดต่าง ๆ จำนวนครั้ง าแรงชีพจร าสั้นยาวชีพจร ผนวกเข้ากับแรงตื้น แรงา แรงลึก จำแนกาต่างได้เป็น 28 ชนิด"
ซูเย่่า
"ดีา เจะต้องจดจำภาวะชีพจรให้ได้อย่างครบครัน เาะว่าชีพจรคือเข็มทิศที่จะคอยบอกเราว่าจะต้องไปทางใด หากเราไม่เข้าใจมันอย่างถ่องแท้ เราก็ไม่มีสิทธิ์รับผิดชอบต่อีิผู้ป่วย"`
``
อาจารย์ี่เหมิง่าอย่างจริงจังและเคร่งเครียด
ซูเย่พยักหน้ารับทราบ ัเขาเองเข้าใจดีว่าการวินิจฉัยชีพจรคือหนึ่งในัชี้วัดไม่กี่อย่างแพทย์แผนจีน ถ้าหากว่าผิดพลาดั้แต่ขั้นต้น ีิผู้ป่วยก็คงไม่แคล้วอยู่ในอันตราย
อาจารย์ี่เหมิงยื่นมือขวาออกไปแล้วจรดนิ้วั้สามลงบน้มือคนไข้ที่วางมือเอาไว้บนโต๊ะตรวจ จากนั้นเริ่มัชีพจรผู้ป่วยรายแ
ัจากที่่าไปแล้วสิบวินาที เขาก็เปลี่ยนไปัชีพจรที่มืออีกข้างหนึ่ง
"อืม...นี่คือภาวะี"
เื่อาจารย์ี่เหมิง่าจบ เขาก็หันไปทางซูเย่เป็นเชิงว่าึาเขาแล้ว
ชายชรายื่นแขนขวาเขาไปทางซูเย่พร้อมกับใบหน้าที่ยิ้มแย้ม ปราศจากการกดดันใด ๆ เขามองดูซูเย่ด้วยาสนใจและเอ็นดูในคนหนุ่มรุ่นใหม่
ซูเย่ตอบรับาร่วมมือด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มอย่างเป็นมิตร ่จะยื่นมือและจรดนิ้วั้สามลงบน้มือชายชรา
ซูเย่สามารถสัมผัสการเต้นชีพจรได้่านิ้วั้สามที่จรดลงบนพื้นผิวหนังในแต่ละตำแหน่ง ราวกับสายลมที่พัดขนนกให้ปลิวสไว แต่ในขณะเดียวกัน ก็คล้ายกับแผ่นไม้ที่ล่องลอยอยู่บนผิว้ำ แล้วยังเป็นชีพจรที่แ่เบาอีกด้วย
ภาพการเต้นชีพจรที่อยู่ในลักษณะเดียวกันกับชีพจรที่เขาสามารถสัมผัสได้ปรากฏึ้ในห้วงาคิด
"ี ดูเหมือนว่าจะา แต่ก็ไม่าพอ..."
และแน่นอน...ารู้เหล่าี้ล้วนมาจาก้มูลในหนังโบราณที่อยู่ในราชวังแห่งาทรงจำ
ชายชราเปลี่ยนมืออีกข้างให้เขาตรวจ ดูเหมือนว่าชีพจรยังคงเหมือนเดิม
"อ้า...ภาวะีเป็นแบบี้นี่เอง"
ซูเย่ก้มหน้าเล็กน้อยขณะที่พยายามจดจำจังหวะและลักษณะชีพจร
ในห้วงาคิดเขาเพียงโบกมือแค่เล็กน้อย คลื่นรูปแบบชีพจรก็เกิดึ้ท่ามาอากาศที่ว่างเป่า ่ที่จะถูกบันทึกเอาไว้ที่ส่วนหนึ่งในห้องราชวังแห่งาทรงจำ
"พอจะจำได้ไหม?" อาจารย์ี่เหมิงเอ่ยถาม
หลี่ซินเอ้อแอบเงี่ยหูฟังอยู่ห่าง ๆ
"จำได้ครับ" ซูเย่พยักหน้าแล้วตอบั ่จะปล่อยมือออกจากคนไข้ให้เป็นอิสระ
อาจารย์ี่เหมิงพยักหน้ารับทราบอย่างพึงพอใจ่จะส่งใบสั่งยาให้กับชายชรา และกำชับ้ควรระวังต่าง ๆ
"ไอ้หนุ่มเอ้ย ั้ใจเีเข้า่ะ! ฉันคาดหวังในัเนะ!"
ชายชราลุกึ้จากเก้าอี้เพื่อไปรับยา แต่ก็มิวายใช้ฝ่ามือที่แห้งเหี่ยวนั้นตบเข้าที่บ่าซูเย่เบา ๆ สามครั้ง พลาง่าให้กำลังใจอย่างจริงใจ
"แน่นอนครับ คุณ" ซูเย่่ากับชายชราด้วยรอยยิ้ม
คนไข้รายที่เข้ามายังในห้อง นั่งลงที่โต๊ะตรวจ ่จะได้รับการอธิบายเช่นเดียวกันกับคนไข้รายแ และเช่นเดียวกันกับคนไข้รายแ เขายินดีจะเป็นัช่วยเพื่อให้ซูเย่ได้เีรู้เพื่อพัฒนาตนเอง
"คราวี้...คือชีพจรเต็ม"
ัจากที่อาจารย์ี่เหมิงวินิจฉัยเสร็จ เขาก็ส่งสัญญาณให้ซูเย่มาัชีพจรต่อ
ซูเย่สัมผัสชีพจรอย่างถี่ถ้วน่จะพบว่าชีพจรคนไข้รายี้ค่อนข้างหนักแน่นทีเดียว เื่หัวใจสูบฉีดเลือดมันหนักแน่นราวกับคลื่นซัด่า แต่เื่หัวใจคลายัชีพจรัแ่อ่อน านั้นแล้ว ยังมีช่วงจังหวะที่ยาวกว่าคนที่แล้วเล็กน้อยอีกด้วย !
และเช่นเคย้มูลเกี่ยวกับชีพจรปรากฏในห้วงาคิดเขาทันที
"ลักษณะการเต้นชีพจรเต็ม มาแรงไปอ่อน โดยจังหวะที่ึ้มาสัมผัสนิ้วจะกระทบแรงราวกับ้ำท่วม ในขณะที่จังหวะถอยจะเบาเหมือนกับคลื่นซัดฝั่ง"
เื่เขาลองเปรียบเทียบดูแล้ว ก็พบว่าสิ่งที่กำลังสัมผัสได้อยู่นั้น ตรงกับ้มูลที่มีอย่างพอดิบพอดี
ซูเย่พยักหน้าเล็กน้อย อย่างเข้าใจ่จะบันทึกลักษณะชีพจรี้เอาไว้ที่ส่วนหนึ่งราชวังแห่งาทรงจำ
จากนั้นผู้ป่วยรายที่สามก็เข้ามา...
"ชีพจรสะดุด"
"ชีพจรสะดุดมีลักษณะการเต้นที่มาแล้วก็ไป ่จะหยุด แล้วัมาอีกครั้ง..."
รายที่สี่
รายที่ห้า
...
ซูเย่เีรู้เกี่ยวกับชีพจรตลอดั้วัน จะมีหยุดพักบ้างก็เพียงแค่ช่วงบ่ายเท่านั้นและัมาศึกษาต่อแทบจะในทันที…
เื่ตรวจคนไข้รายสุดท้ายเสร็จ นาฬิกาก็ปรากฏเป็นเวลาห้าโมงเย็นพอดี
"พอแล้วสำหรับวันี้……"
อาจารย์ี่เหมิงยืนึ้ ยืดเส้นยืดสายแขนขา ่จะ่ากับซูเย่ด้วยรอยยิ้ม "เโชคดีาเลยที่คนไข้ในวันี้ มีภาวะชีพจรที่ไม่ซ้ำกันแถมยังครบั้ 28 ชนิดพอดี...เป็นอย่างไรบ้าง พอจะจำได้บ้างไหม?
"ผมจำได้ั้หมดเั"
ซูเย่่าตอบ
"แน่ใจเหรอ?"
หลี่ซินเอ้อผู้ซึ่งทำงานอย่างหนักมาั้วัน ได้เดินเข้ามาหาซูเย่่จะมองอีกฝ่ายด้วยากังขา
คน ๆ ี้นี่...หน้าาดีแต่ปากเก่งไปหน่อยมั้ง... ึจะาจำดี แต่มันก็ไม่มีทางที่จะมีาสามารถจดจำได้ขนาดนั้น
กับเรื่องชนิดยายังพอเข้าใจได้ เาะมันก็แค่ัอักษรที่เห็น ๆ กันอยู่แล้ว แต่กับเรื่องี้มันต่างกัน! ใครมันจะไปสามารถจำาแตกต่างยิบย่อยชีพจรั้ 28 ชนิดได้ภายในวันเดียวกันเล่า! เว่อร์เกินไปแล้ว!
"แน่สิ"
ซูเย่ตอบอย่างไม่ยี่หระ
หลี่ซินเอ้อเม้มปากเล็กน้อย แน่นอนว่าเยังคงไม่เชื่อในคำพูดเขาเท่าไหร่นัก
"แล้ว...วันพุธหน้า เมีคลาสเีไหม?" อาจารย์ี่เหมิงถามซูเย่พร้อมรอยยิ้ม
ซูเย่นึกึารางเีัเองอยู่ครู่หนึ่ง "เช้าผมมีเีวิชาเอก แต่บ่ายผมพอจะว่างครับ"
"ดูเหมือนว่าอาจารย์ต้องมาที่นี่วันพุธหน้าช่วงบ่ายอีกพอดี เมาที่นี่ได้เลยนะ"
อาจารย์ี่เหมิง่า "เื่ึนั้น อาจารย์จะให้เเป็นคนั่ แล้วอาจารย์จะเป็นคนัอีกรอบเพื่อเช็คผลจากการเีในครั้งี้เ ว่าเจะทำได้ดีขนาดไหน"
โดยปกติแล้วเขาไม่อาจปักใจเชื่อได้ว่าซูเย่จะสามารถจดจำภาวะชีพจรั้ 28 ชนิดได้จริง ๆ แต่ในเื่อีกฝ่ายพูดออกมาแล้ว มันก็คงไม่เสียหายถ้าหากจะลองทดสอบดู
"ครับ คุณาเั อาจารย์หลี่"
ซูเย่ลุกึ้่จะ่าคุณอย่างสุภาพและแสดงาเคารพนอบน้อม
"ไม่ต้องคุณหรอก"
อาจารย์ี่เหมิงโบกมือและพูดด้วยรอยยิ้ม "แค่เมาเีกับอาจารย์ก็นับว่าเป็นการคุณแล้ว"
ัจากทำาสะอาดห้องพยาบาลและปิดประตูหน้าต่างเรียบร้อย ั้สามคนก็สิ้นสุดวันการเีัต่อั
สายาอาจารย์หลี่จดจ้องไปยังแผ่นัลูกศิษย์คนใหม่เขาที่เดินจากไป เขายกยิ้มมุมปากเล็กน้อย่จะหันไปพูดกับลูกสาวที่ยืนอยู่ข้าง ๆ
"ดูสิ เ็คณะคณะวิจัยสมุนไพรจีนอาจารย์จาง ช่างเป็นเ็ที่มีพรสวรรค์จริง ๆ"
"เรียกว่าเป็นพรสวรรค์จริง ๆ ืเป่า ไว้ึวันพุธหน้าแล้วค่อยว่ากันก็แล้วกัน"
หลี่ซินเอ้อพองแก้มงอนตุ๊บป่องราวกับเ็ประถม เวลาที่พ่อแม่ตนเปรียบเทียบืชื่นชมเ็คนอื่นากว่า
"่๋า วันี้หนูทำงานหนักาเลยน้า หนูอยากกินหม้อไฟจังเลย!"
"ก็ดีเหมือนกัน เิเดือนจากการทำงานพาร์ทไทม์ออกแล้วใช่ไหม? ส่ง้าไปเรียกแม่เขามาด้วยสิ จะได้าินด้วยกันเลย"
อาจารย์ี่เหมิง่าหยอกล้อพร้อมรอยยิ้มที่ประดับบนใบหน้า ่จะหยิบโทรศัพท์มือถือึ้มาเพื่อส่ง้าไปหาใครบางคน ‘ท่านอาจารย์ เ็จากคณะวิจัยสมุนไพรจีนเป็นเ็ที่มีาสามารถจริง ๆ!’
"ไม่เอานะ….ไม่..ไม่!"พ
หลี่ซินเอ้องอแงเขย่าแขนพ่อเอย่างไม่พอใจ เื่ได้ยินพ่อพูดแบบนั้น “นั่นเิที่หนูพยายามหามานะ! ก็หนูอยากกินหม้อไฟนี่นา ่๋าเลี้ยงหน่อยไม่ได้เหรอ”
"็ไ้ ็ไ้"
อาจารย์หลี่ยอมแต่โดยดี ่จะก้มมอง้าที่ได้รับการตอบัมาพร้อมรอยยิ้ม
‘เื่พรสวรรค์ที่ดีได้รับการขัดเกลาที่ดี ก็จะออกผลงอกงามที่ดี...สินะ’
อาจารย์ี่เหมิงเก็บโทรศัพท์มือถือเขาและเดินไปยังร้านหม้อไฟกับหลี่ซินเอ้อ
...
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??