เรื่อง เซียนอมตะ 2,500 ปี [我只有两千五百岁] [จบ]
บที่ 42 ผู้เล่นนิรนาม!.
“พลังจิต!”
ซูเย่หรี่าลงเล็กน้อย
ิ่ี่เขาเห็นในตอนี้ก็คือระดับของพลังจิตี่แตกต่างกันไปในผู้เล่นแต่ละคน
ผู้ี่มีพลังจิตี่เข้มแข็งจะแข็งแกร่ง่าผู้อื่น ไ่่าะเป็นเื่ของาเร็ว าุร่างา หรือาเสียหายี่สร้างึ้เมื่อโจมตีตั๊กแตนกลายพันธุ์
าเสียหายี่เกิดจากผู้อ่อนแอั้ไม่สูงมากนัก
“คนจากทีมสืบสวนบอกให้เราเล่นเกมี้”
“แถมยังมีพลังลึกลับบางอย่างี่แอบตรวจสอบพลังจิตของผู้เล่นตอนเข้าเกมี”
“ูเหมือนว่าาสามารถในเกมจะเกี่ยวข้องกับพลังจิตของผู้เล่นแต่ละคน”
“น่าสนใจ” `
ซูเย่ยิ้มออกมาอย่างซุกซน จากั้จึงเดินทางต่อไปยังภูเขาี่อยู่เบื้อง้า``
ทันใดั้เ
“ฟึ่บ—” เสียงกระโดดของบางอย่างดังึ้มาจากด้านข้างของเขา
ชายหนุ่มเพียงจับเข้าี่ด้ามดาบ และฟันึ้เป็นแนวทแยง
“ฉึก” ตั๊กแตนกลายพันธุ์ี่กระโดดออกมาจากป่าูสังาในทันที
ผู้คนี่อยู่บริเวณใกล้เคียงต่างมองชายหนุ่มอย่างตกตะลึง
ซูเย่ไม่ได้สนใจคนพวกั้นัก เขายังคงเดิน้าต่อไปพร้อมกับดาบเล่มใหญ่
“ตอนแรกเราก็ไม่ได้สนใจอะไรนัก แต่ทำไมหลังจากี่เดินมาสักพัก เรากลับรู้สึกคุ้นเคยอย่างบอกไมู่?”
น่าสงสัย!
ตั๊กแตนีตัวึ่กระโดดลงมาจากกิ่งไม้
“ฉึก”
ซูเย่เหวี่ยงดาบในมือีครั้ง
เจ้าตั๊กแตนี่ยังลงไม่ถึงพื้นูฟันในไม่กี่วินาทีต่อมา
“ติ๊ง—”
ทันใดั้ วงแหวนบางอย่างก็สว่างึ้จากใต้เท้าของซูเย่ ารู้สึกสดชื่นแผ่ซ่านไปทั่วั้ร่าง ทำให้เขารู้สึกสบายตัวมาก่าเดิม
ะเดียวกัน บนเสื้อบริเวณอกด้านซ้ายของเขาก็ปรากฏหมายเลข “1” ี่เป็นสีทองึ้
“เลื่อนระดับแ้เ?”
ซูเย่เปิดูแถบค่าปะสบการณ์ของตน เขาเลื่อนขั้นเป็นระดับ 1 แ้
“บ้าน่า! เลื่อนระดับแ้เ? ฆ่ามอนสเตอร์ได้ตัวึ่ในเสี้ยววินาที ทำไมเขาถึงเลื่อนระดับได้ง่ายขนาดั้ล่ะ? ของฉันมันยากอย่างกับให้เปลี่ยนก้อนอิฐให้เป็นเงินไม่มีผิด! จะบ้าาย!”
“อย่าพูดอะไรไร้สาระน่า รีบไปฆ่ามอนสเตอร์ต่อได้แ้! วันี้จะต้องเลื่อนขั้นเป็นระดับ 1 ให้ได้!”
ผู้เล่นคนอื่น ๆ ต่างมองไปยังซูเย่ด้วยสายาอิจฉาริษยา และหันกลับไปโจมตีมอนสเตอร์ตรง้าต่อ
…
ทันใดั้เ กระดานจัดอันดับก็ปรากฏึ้ตรง้าของซูเย่ ชายหนุ่มเพียงเงย้าอ่านรายชื่อี่ปรากฏอย่างเงียบ ๆ
เขาพบว่าตอนี้ตัวเได้อันดับี่ 1000 ในะี่ผู้ี่ได้อันดับสูงุั้มีาแข็งแกร่งเกือบจะึ้เป็นระดับ 2
“ถ้าเราเลื่อนระดับด้วยาเร็วเท่าี้ต่อไปเรื่อย ๆ มันก็ไม่น่าจะเป็นเื่ยากไม่ใช่เ?”
ซูเย่เก็บดาบเข้าี่เดิมและเดินทางต่อ
ในะี่เดินไปเรื่อย ๆ ผู้เล่นคนอื่นต่างากลัวว่าตนจะูจู่โจม ดังั้พวกเขาจึงมองไปรอบ ๆ อย่างาระแวง มีเพียงซูเย่เท่าั้ีู่เพลิดเพลินกับสภาพแวดล้อมโดยรอบ
ถ้าเจออะไรแปลกก็แค่ฟันมันทิ้งซะ ไม่ต้องตั้งข้อสงสัยอะไรั้ั้
ฆ่ามอนสเตอร์ไปเรื่อย ๆ ในะี่เดินเล่น
ไม่านัก ซูเย่ก็เดินมาถึงภูเขาี่เป็นเป้าหมาย
ณ ี่แห่งี้ ผู้เล่นระดับ 1 าคนกำลังสังามอนสเตอร์กันอย่างเมามัน ซึ่งมอนสเตอร์ส่วนใหญ่ี่อยู่ในพื้นี่ี้คือกอริลลาเหล็ก มอนสเตอร์ระดับ 2
เมื่อมันหันมาเห็นซูเย่ มันก็ไม่รอช้าพุ่งเข้าหาเขาทันที
ชายหนุ่มไม่ได้หลบหลีกมันแต่อย่างใด สายาจับ้เขม็งไปี่กอริลลาเหล็ก
ดวงาคู่คม้ไปี่จุดายของมอนสเตอร์ตรง้า ตรงตำแหน่งหัวใจของมัน ่จะแกว่งดาบในมือ
กอริลลาตรง้าชะงักไปครู่ึ่ มันแปลกใจกับท่าทีของเขา ่จะคำรามออกมาอย่างดุ้าและพุ่งเข้าหาชายหนุ่มอย่างบ้าคลั่ง
และในวินาทีั้เ ราวกับกอริลลาตัวอื่นี่กำลังสู้กับผู้เล่นั้หมดก็ูเรียกให้มารวมกัน พวกมันคำรามออกมาดังลั่น และวิ่งไปหาซูเย่พร้อมกันในคราเดียว
คนั้หมดมองิ่ี่เกิดึ้ตรง้าอย่างงุนงง
“กอริลลาเหล็กพวกี้มีระดับสูงเกินไป หนีเร็วเข้า!”
พวกเขากำลังจะบอกให้ซูเย่รีบวิ่งหนี ทว่าภาพี่เกิดึ้ต่อมากลับทำให้คนั้หมดตกตะลึง
ชายหนุ่มตรง้าของพวกเขาไม่คิดี่จะหลบหนีแต่ีฝ่ายกลับก้าวไปข้าง้า จับด้ามดาบในมือแน่นและพุ่งเข้าใส่กลุ่มมอนสเตอร์ตรง้าตนอย่างรวดเร็ว
และครั้งี้ สี้าของผู้เล่นั้หมดี่จับกลุ่มกันเพื่อสังากอริลลาเหล็กต่างฉายชัดถึงาตกตะลึง
“นี่มันบ้าอะไรวะ?! จัดการมอนสเตอร์ระดับ 2 ได้ในดาบเดียว? แถมยังจัดการมอนสเตอร์ั้กลุ่มได้ด้วยตัวคนเดียวเนี่ยนะ?”
“ล้อกันเล่นน่า เขาเพิ่งอยู่แค่ระดับ 1 เไม่ใช่หรือไง?”!
และ่ี่พวกเขาจะตื่นจากาตกตะลึง
าในพริบา กอริลลาเหล็กี่พวกเขาต้องจับกลุ่มช่วยกันสังากลับูซูเย่ฟันจนเสียชีวิตาในดาบเดียว
าร้อนแผ่ซ่านไปทั่วั้พื้นี่ระดับ 2 ทุกอย่างัตกอยู่ในาเงียบ และยังคงดำเนินไปเช่นี้เป็นเวลาา
่าี่คนั้หมดจะได้สติ ซูเย่ก็เดินลึกเข้าไปในพื้นี่ของผู้เล่นระดับ 3 แ้
“เมื่อครู่ี้ใช่คนหรือเปล่า?”
“หรือว่าจะเป็นพวก NPC?” ผู้เล่นีคนพูดึ้
“มันแค่พริบาเดียวเนะ แ้ค่าปะสบการณ์ี่ฉันสั่งสมมาตลอดล่ะ มันหมายาว่ายังไง?”
“บั๊กหรือเปล่า? ฉันจะไปรายงานเื่ี้ในฟอรัม!”
ครู่ึ่ เหล่าผู้เล่นในพื้นี่ระดับ 2 ต่างมองไปยังพื้นี่ระดับ 3 าม ๆ กันเพียงเพื่อี่จะเห็นร่างร่างึ่กำลังเดินไปอย่างรวดเร็ว ไม่สามารถมองเห็นได้ชัดว่าีฝ่ายเป็นใครกันแน่
“ผู้เล่นุเจ๋ง สังามอนสเตอร์ระดับ 2 ได้ด้วยการฟันเพียงครั้งเดียว!”
ผ่านไปเพียงไม่า ใครบางคนก็โพสต์เื่ี้ึ้ในฟอรัม
เกมโฮโลแกรมสามารถตั้งฟอรัมคุยกันในเกมได้ตลอดเวลา ดังั้ผู้เล่นส่วนใหญ่จึงเล่นเกมไปพร้อมกับการพูดคุยเกี่ยวกับวิธีการเล่นเกมกันในฟอรัมและหาเพื่อนร่วมทีม
เมื่อโพสต์ี้ปรากฏึ้ มันก็ดึงูดาสนใจของผู้เล่นจำนวนมากทันที
‘แต่ตอนี้ผู้เล่นี่มีระดับสูงีุ่เพิ่งึ้ระดับ 2 เนะ จะมีคนสามารถสังามอนสเตอร์ระดับ 2 ด้วยดาบเดียวได้ยังไง?’
‘ขนาดคนี่เล่นเซียน ๆ ฉันยังเห็นว่าต้องฟันมันถึงสามรอบมอนสเตอร์ถึงจะาย ยังไงฉันก็ไม่มีทางเชื่อเื่ี้เด็ดขาด’
‘กลุ่มของพวกเราเห็นผู้เล่นมือใหม่คนึ่ี่สวม้ากากตรงทางเข้าของหมู่บ้านซินโซว หมู่บ้านของผู้เล่นมือใหม่ เขาฆ่ามอนสเตอร์ระดับ 1 ได้ในดาบเดียวเหมือนกัน!’
‘ใช่ ๆ เขาใส่้ากาก! เจ๋งุ ๆ ไปเลย!’
าในไม่กี่นาที มีผู้เล่นเข้ามาแสดงาคิดเห็นอย่างล้นหลาม
ถึงแม้ว่าโพสต์ี้จะดึงูดาสนใจของผู้คนมากมาย ทว่าผู้คนส่วนใหญ่ก็เลือกี่จะไม่เชื่อมัน
…
ในะี่ผู้เล่นจำนวนมากกำลังพูดคุยกันในฟอรัม ซูเย่ได้เดินมาถึงพื้นี่ของมอนสเตอร์ระดับ 3 เป็นี่เรียบ้แ้
ไม่มีใครกล้าเข้ามาในพื้นี่ี้ เขาเป็นผู้เล่นเพียงคนเดียว ดาบเล่มใหญ่ในมือยังคงกวัดแกว่งบ้างเป็นครั้งคราว
ทุกครั้งี่มีดดาบูฟันออกไป มันจะเฉือนเข้าี่จุดายของมอนสเตอร์อย่างแม่นยำ สังาิ่มีชีวิตรง้าได้าในครั้งเดียว
หลังจากี่สังามอนสเตอร์ระดับ 3 ไปำมาก ซูเย่ก็พบว่าค่าปะสบการณ์ของเขาเพิ่มึ้ถึง 90% และเขาก็กำลังจะเลื่อนเป็นผู้เล่นระดับ 2
“การฆ่ามอนสเตอร์ทำให้ได้ค่าปะสบการณ์เร็วึ้ก็จริง แต่ว่า...”
ซูเย่มองไปรอบ ๆ ้หญ้าึ้ใหม่ พื้นี่โล่ง ๆ ี่มีเพียงเศษดินเศษหิน ไม่มีิ่ใดควรค่าพอแก่การสำรวจ
“แี่” ชายหนุ่มเ่
ทันใดั้ แี่ีู่คล้ายกับโต๊ะก็ปรากฏึ้ต่อ้าของเขา
เขาเหลือบสายามองพื้นี่ผจญภัยระดับ 1 - 10 ี่เปิดอยู่ในะี้ จากั้จึงมองไปยังส่วนี่ลึกีุ่ของมัน พื้นี่มอนสเตอร์ระดับ 10 ูเขียนด้วยตัวอักษรสีแดง
เอสูร้า!
“ถ้าเป็นี่นี่อาจจะมีอะไรสนุก ๆ...”
ซูเย่ยิ้ม เมื่อระบุตำแหน่งได้แ้ เขาก็รีบมุ่งตรงไปี่เอสูร้าระดับ 10 ทันที
….
บนเนินเขาห่างไกลออกไป
“เราบอกให้เขาเพิ่มเพื่อนออนไลน์แ้ไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงยังไม่มีสัญญาณอะไรเลย?” ร่างสองร่างตะโกนคุยกันะี่กำลังสู้กับกอริลลาเหล็กอย่างดุเดือด
“ฉันไม่เห็นเขาส่งคำขอเป็นเพื่อนมาในสมุดรายชื่อเลย”
ร่างีู่คล้ายกับจินฟานจึงเ่ว่า “เขาูเหมือนไม่เคยเล่นเกมมา่....”
“ฉันว่าเราควรไปี่หมู่บ้านซินโซวดี่า แ้ก็พาเขาไปพร้อมกันเลย อย่าให้เขาออกจากเกม ไม่อย่างั้คงต้องรอถึงพรุ่งี้่าจะได้เล่นกันี แถวี้มีแต่ี่ดี ๆ เหมาะแก่การเพิ่มค่าปะสบการณ์ั้ั้ เราจะปล่อยให้เขาายไม่ได้เด็ดขาด” ซุนชือเ่
….
ในีด้านึ่ของป่า
หญิงาสองคนี่มีใบ้าคล้ายกัน เพิ่งช่วยกันสังากอริลลาเหล็กี่พุ่งมาจู่โจมพวกตนสำเร็จ
ดวง้าเล็กี่ไม่ได้โดดเด่นอะไร อาจจะถือได้ว่าธรรมดาเสียด้วยซ้ำ ทว่าหากคนจากสถาบันดนตรี
ซิงเหมิงมาเห็น พวกเขาก็คงจะทำั้คู่ได้ทันที หญิงาั้สองจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจากสองพี่้ไป๋ื
างดงามบนใบ้าูลดลงถึง 70%!
“พี่ ฉันเหนื่อยมาก เราพักกันสักนิดเถอะ” ไป๋ืเหยียนเ่ เธอหันไปมองรอบ ๆ เพื่อตรวจูให้แน่ใจว่าไม่มีมอนสเตอร์ตัวอื่นอยู่ี่จะนั่งลง
“เอาสิ” ไป๋ืหรานเก็นั่งลงและมองไปรอบ ๆ อย่างระแวดระวัง ่จะเปิดกระดานจัดอันดับออกมาู
แ้เธอก็ต้องตกตะลึงกับรายชื่อจัดอันดับี่เปลี่ยนไป
“หืม? X เ? จงใจปกปิดชื่อจริงเอาไว้? ใั?” คิ้วเรียวย่นเข้าหากันเล็กน้อย
“พี่...มีอะไรหรือเปล่า?”
ไป๋ืเหยียนี่เด็ดดอกไม้แถวั้ึ้มาทัดหู ะี่เอนหลังพิง้ไม้เงย้าึ้มองท้องฟ้าสีคราม หันไปถามผู้เป็นพี่าด้วยน้ำเสียงไม่สบายใจ
“มีชื่อใหม่ปรากฏึ้มาในกระดานจัดอันดับ เธอลองูสิ”
ะี่พูดกับ้า ไป๋ืหรานก็มองหามอนสเตอร์ตัวอื่นไปด้วย เธอระวังตัวเป็นพิเศษ
เมื่อได้ยินคำของผู้เป็นพี่ ไป๋ืเหยียนก็รีบเปิดกระดานจัดอันดับู ทันใดั้เธอก็ลุกึ้ยืนอย่างตกใจ
“นี่มันบ้าอะไรกัน? มันเป็นใครกันถึงกล้ามาแข่งกับเรา?”
อันดับ 1 และ 2 บนกระดานจัดอันดับเป็นของพวกเธอสองพี่้มาตั้งแต่แรก และมันก็ไม่เคยเปลี่ยนไปจากี้เลยสักครั้ง
แต่มาวันี้ มีใครี่ไหนก็ไม่รู้กำลังจะเข้ามาแย่งอันดับของพวกเธอ
นี่มันหยาม้ากันชัด ๆ!
“เขาปกปิดข้อมูลของตัวเั้หมด ตรงชื่อมีตัวอักษรแค่ตัวเดียวเท่าั้”
“แต่สองสามวันี่ผ่านมา ผู้เล่นี่ได้อันดับ้ ๆ ก็ไม่มีใครใช้ชื่อ X ไม่ใช่เ?”
ไป๋ืเหยียนโมโหเป็นอย่างมาก สายาคู่งามจับ้ไปยังกอริลลาเหล็กี่ปรากฏตัวึ้มาไม่ไกลนัก
ูท่าเธอคงจะต้องรีบเลื่อนระดับเสียแ้
“ไม่ต้องคิดมากหรอก ไปกันเถอะ”
ไป๋ืหรานลุกึ้ยืนและกล่าวต่อ “เกมีู้พัฒนาโดยรัฐ นั่นหมายาว่ามันอาจจะูสร้างึ้มาเพื่อเป้าหมายบางอย่าง ทุกคนก็เลยจริงจังกับมันเป็นพิเศษ”
“นั่นสินะ” เมื่อได้ยินเช่นั้ ้าจึงพยัก้าอย่างเข้าใจ
หญิงากำหมัดแน่นและเ่ย้ำชื่อี้ในใจของตน “แ้เราจะได้เห็นดีกัน X!”
จากั้ั้คู่จึงรีบมุ่ง้าไปยังตำแหน่งของกอริลลาเหล็กทันที
พ
...
าในช่องแคบแห่งึ่
ซูเย่เดินเข้าไปยังส่วนี่ลึกีุ่ของภูเขา ซึ่งมีลักษณะคล้ายกับพื้นี่ในหุบเขา
ตอนี้เขาอยู่ในพื้นี่ผจญภัยระดับ 10 ี่เขียนด้วยอักษรสีแดงเอาไว้บนแี่: เอสูร้า
ณ บริเวณตีนเขา ซูเย่พบมอนสเตอร์ตัวึ่ี่มีลักษณะคล้ายกับหมูแต่มีาสูงปะมาณคนสองคนยืนต่อตัวกันกำลังขุดดินอยู่
“โฮกกกกกก…” มอนสเตอร์ตรง้าคำรามออกมา
“หวัดดี~”
“นี่มันคือหมู ตัวลิ่น หรือหมากันแน่เนี่ย?” ซูเย่เ่อย่างสงสัย
ทว่าิ่มีชีวิตี่กำลังขุดดินอยู่กลับไม่สนใจเขาเลยสักนิด
"ูแปลกดีแฮะ"
ซูเย่ยิ้มออกมาเล็กน้อยะี่วิเคราะห์ข้อมูลของมอนสเตอร์ตรง้าตน
เมื่อวิเคราะห์ข้อมูลเรียบ้ ดวงาของชายหนุ่มก็เป็นปะาึ้
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??