เรื่อง ทะลุมิติไปเป็นแพทย์หญิงชนบทตัวน้อยๆ : ความมั่งคั่งร่ำรวยมาถึงประตูของท่านแล้ว
บริเวณพื้นที่ว่างข้างประตูเมืองเยี่ยนใระยะหลายสิบลี้ มีเสียงกรนดังมาจากเพิงหลายั
าฉกรรจ์หลายร้อยคนที่มา้ากำแพงเมืองสะเปะสะปะอยู่บนเพิงไม้ที่มีกลิ่นเหม็นโชยมา
งานตอนกลางวันค่อนข้างหนักทำให้พวกเขาเหนื่อยจนล้า ต่อให้มีฟ้าผ่าลงมาตอนนี้ก็คงไม่ได้ิ
รุ่งเช้าเสียงฆ้องกระชั้นถี่ดังขึ้นบริเวณเพิงไม้ ผูู้แลคนงานร่างอ้วนถือฆ้องและเคาะเสียงดัง เพื่อปลุกาฉกรรจ์ที่กำัหลับฝันหวาน “ตื่นไปทำงานได้แ้!”
งาน้ากำแพงเมืองัหนักหน่วงของวันใหม่เิ่ขึ้นแ้ หลี่ซานและหลี่สือปีนกำแพงขึ้นไปพร้อมกับุคน
“พี่ใญ่ สวมหมวกนิรภัยด้วย” หลี่สือนำหมวกที่หลานสาวทำให้ไปสวมให้หลี่ซานเฉกเช่นุวัน จากั้จึงใช้มือทั้งลูบท้องที่แบนราบของตน พูดเบาๆ ว่า “ข้าหิวแ้”
หลี่ซานไปยังูพีู่น้องของตนด้วยาาปกติ ่าเสียงอ่อยว่า “พวกเราทำงานกันก่อน ทำงานหนึ่งชั่วยามก็ได้กินข้าวเช้าแ้”
หลี่สือก้ม้าบ่นพึมพำ “ข้าวเช้าไม่พอกิน กินไม่อิ่ม”
“ทน่ อีกไม่กี่เดือนพวกเราก็ได้กลับไปกินข้าวที่้าแ้” หลี่ซานอยากบอกูพีู่น้องของตนหลายครั้งแ้ว่า ไม่จำเป็น้ทำงานสุดกำั การใช้พักาย่าสิ้นเปลืองเช่นนี้จะทำให้หิวง่าย แตุ่ครั้งที่เห็นาาบริสุทธิ์ไร้เดียงสาราวเด็กน้อยของูพีู่น้องก็พูดอะไรไม่
พี่น้องสวมหมวกนิรภัยามุคนไปทำงาน และถูกุคนหัวเราะเยาะเช่นเดิม
“เอาหม้อมาสวมหัวเช่นั้ ร้อนหรือไม่ เหนื่อยหรือไม่”
“หลี่สือโ่งม หลี่ซานก็โ่ามน้องเขาไปด้วย!”
“ไปทำงานให้หมด ทำงานเสร็จแ้จะได้กินหมั่นโถว!” ผู้คุมงานร่างอ้วนยืนตะโกนอยู่บนที่สูง าาไปยังหมวกนิรภัยของพี่น้อง หัวเราะเย้ยหยันไม่ได้ ใใจคิดว่าเป็นไอ้โ่ตัวจริงๆ
จ้าวหู่ าหนุ่มผู้มีร่างผอมราวกับต้นไผ่ แบกก้อนหินขนาดใญ่ไว้บนั เดินหอบขึ้นบันไดโดยมิได้ใช้มือประคอง จู่ๆ เ้าก็เหยียบเข้ากับาา ทำให้ก้อนหินกลิ้งจากั
!
ก้อนหินขนาดใญ่หนักร้อยกว่าชั่งร่วงลงมาจากาาด้วยความสูงประมาณสามจั้ง กระแทกลงบนกองก้อนหินที่กองรวมกันอยู่บนพื้นพี
เสียงกระแทกดังสนั่น ก้อนหินก้อนใญ่แตกกระจายเป็นหลายชิ้น ก้อนหินที่ถูกกระแทกก็แตกเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย เก้อนหินจำนวนมากกระเด็นไปทั่วบริเวณ
คนกลุ่มใญ่ที่กำัยืนอยู่ข้างกองก้อนหิน เพื่อเตรียมเลือกก้อนหินสำหรับแบกขึ้นไปบนกำแพง มีสิบกว่าคนที่ถูกเก้อนหินปลิวมากระแทก คนใั้ถูกกระแทกเข้าที่ศีรษะทำให้เลืไหลไม่หยุดและสลบไปทันที
“อ่า!”
“ช่วยด้วย!
“เ็จะายอยู่แ้!”
คนสิบกว่าคนที่ได้รับบาดเ็ส่งเสียงกรีดร้องมา่าน่าอนาถ สถานที่ก่อ้าพลันสับสนอลห่า
หลี่ซานอยู่บนกำแพง ไปยังูพีู่น้องปัญญาอ่อนของตนที่ยืนอยู่ท่ามกลางสถานที่เิเหตุ อีกฝ่ายกำัร้องไห้ด้วยความตื่นตระหนก ทำให้เขาตกใจจนตะโกนลั่น “เจ้าก้อนหิน!” เขาตะโกนเรียกชื่อเล่นของูพีู่น้องผู้โ่งม่าร้อนใจ
“พี่ใญ่ ฮื... ข้าถูกหินกระแทกหัว ฮื... หินก้อนั้” หลี่สือตกใจจนร้องไห้เหมือนเด็กน้อย ขาก็ทั้งถีบทั้งเตะไปยังก้อนหินบนพื้นที่กระเด็นมากระแทกศีรษะของเขาก่อน้านี้ ก้อนหินั้มีขนาดเท่ากับูแพร์
หลี่ซานรีบวิ่งลงมา ้ไปยังหมวกนิรภัยของหลี่สือ ถาม่ากังวลว่า “เจ้าเ็หัวหรือไม่”
“ไม่เ็ อ้อ... เื่ครู่ก้อนหินกระเด็นมาถูกหมวกนิรภัยทำให้หัวของข้าสั่นเล็กน้อย” หลี่สือน้ำาคลอเบ้า ยกมือทั้งขึ้นลูบศีรษะ ที่แท้ก็ไม่เ็ เขาจึงหยุดร้องไห้
หลี่ซานรีบพูดว่า “รีบถหมวกนิรภัยเถิด ู่ว่าเลืไหลหรือไม่”
หลี่สือส่าย้า “นี่เป็นสถานที่ก่อ้า ห้ามถหมวกนิรภัย ข้า้ฟังคำพูดของูี้ ท่านก็้ฟังคำพูดของูี้ด้วย”
หลี่ซานไปยังหมวกนิรภัยของหลี่สือ่าละเอียด พบว่าหมวกบริเวณด้านซ้ายยุบลงไปเล็กน้อย และก้มูก้อนหินที่มีขนาดใญ่เท่าูแพร์อีกครั้ง พบว่าหากก้อนหินนี้กระแทกลงบนศีรษะคนโดยตรง จะ้มีเลืไหลมา่าแน่ เื่คิดได้ดังั้พลันรู้สึกหวาดผวาขึ้นมา รีบดึงตัวของอีกฝ่ายเดินห่างไปให้ไกล
หลี่สือเห็นว่าตนอยู่ห่างจากสถานที่ก่อ้ามาประมาณยี่สิบจั้งแ้ จึงยอมถหมวกนิรภัย
“หากเ็ก็บอก” หลี่ซานสำรวจศีรษะด้านหนึ่งของหลี่สือ พบว่าไม่มีเลืไหล จากั้จึงจับศีรษะให้หันไปอีกด้านหนึ่ง
หลี่สือเม้มปากแน่น หรี่าคล้ายกับสุนัขตัวน้อย ปล่อยให้หลี่ซานนวดศีรษะให้
“น้องรอง หัวของเจ้าไม่ได้เป็นอะไร ไม่้กลัว”
หลี่สือพูด่าอัดอั้นตันใจ “พี่ใญ่ ข้าคิดึพี่สะใภ้ ูี้ และพวกเจี้ยนั เื่คืนข้าฝันเห็นพวกเขาด้วย ้าากลับ้า”พ
หลี่ซานตบไหล่หนาของหลี่สือ “ข้าก็คิดึ้า แต่อีกไม่นานพี่สะใภ้ของเจ้าจะคลูแ้ ที่้า้การเิ ข้าจะกลับไปโดยไม่มีเิไม่ได้”
าวัยกลางคน้าดำคนหนึ่งวิ่งเข้ามา วิ่งไปพลางตะโกนว่า “พี่น้องหลี่ หมอที่ผู้ตรวจการเรียกมาึแ้ เจ้ารีบพาน้องาไปตรวจูเถิดว่า ศีรษะถูกกระแทกจนบาดเ็หรือไม่”
.......................................
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา