เรื่อง ทะลุมิติไปเป็นแพทย์หญิงชนบทตัวน้อยๆ : ความมั่งคั่งร่ำรวยมาถึงประตูของท่านแล้ว
ฟืนใต้เตาทั้งสองให้องครัวถูกุขึ้น หม้อใบใญ่บนเตาเต็มไปด้วย้ำเดือดปุดๆ เกี๊ยวที่ห่อเป็รูปเงินจินเป่าพากันพลิกตัวลอยขึ้นบนผิว้ำ
หลี่หรูอี้ยิ้มแย้มอธิบายกับพี่ชายทั้งสี่ว่า “หม้อแต้มเกี๊ยว หม้อสองต้มบะหมี่ ครอบครัวพวกเรามีมาก ใช้หม้อเดียวต้มเกี๊ยวไม่พอกิน จะต้องใช้สองหม้อ”
“ไม่มีอะไรอร่อยไป่าเกี๊ยวแล้ว”
“เกี๊ยววันนี้แป้งบาง ไส้ก็มีเนื้อเยอะผักน้อย จะต้องอร่อยแน่”
หลี่หรูอี้่าเีงใสว่า “บะหมี่วันนี้ท่านอารอง้าเป็นวดเองกับื มีเนื้อสัมผัสนุ่มหนึบ แป้งเกี๊ยวเขาก็เป็ทำ ทั้งขนาดและความหนาล้วนเท่ากัน ทำได้ดี่า้าเีอีก เขานวดแป้งเดียว ้า ท่านพ่อ และท่านแม่ ช่วยั่า”
หลี่อิงฮว๋า่าขึ้นว่า “ใครอบครัวเราท่านอารองเป็ที่มีพรสวรรค์ด้านอาาจานแป้งมากทีุ่แล้ว”
หลี่หรูอี้่าเน้น “วันนี้ท่านอารองทำความสะอาดห้องครัวและห้องใต้ดินไปสองรอบด้วยเ้าค่ะ ที่เขาอยู่บ้านก็ทำงานตลอดไม่ว่างเว้นแม้แต่เค่อเดียว พวกท่านวางใจเถิด หากมีท่านอารองอยู่้าย่อมไม่เหนื่อย” นี่ืคำพูดจากใจจริง
เมื่อได้ยินัั้หลี่สือที่กำลังเล่นกับสุนัขอยู่ที่ลานบ้านก็ฉีกยิ้มกว้าง เให้เห็นฟันขาวราวหิมะ
ผ่านไปครู่หนึ่ง เกี๊ยวที่มีไอร้อนพวยพุ่ง สลัดแตงกวา และถั่วลิสงคั่ว ก็ถูกยกขึ้นโต๊ะอาาบ้านหลี่ ุล้วนมีรอยยิ้มเปี่ยมสุขประดับใบหน้า
หลี่เจี้ยนอันที่นำเกี๊ยวไปมอบให้บ้านหวังไห่กลับมาพร้อมขนมปังพุทราจีนขนาดใญ่เท่าบุ้งกี๋ “น้าเฟิงกำลังนึ่งขนมปังพุทราจีนขอรับ นางบอ่าลองนึ่งเป็ครั้งแ อีกไม่กี่วันซานนิวจะออกเรือนแล้วค่อยนึ่งให้ใบ้านกิน วันนี้พอนึ่งเสร็จก็แบ่งให้พวกเรามาชิ้นหนึ่ง”
ขนมปังพุทราจีนมีขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางหนึ่งชุ่นึ่ ตัวแป้งมีพุทราจีนสีแดงลูกใญ่หลายลูกฝังอยูู่แล้วเป็มงคลยิ่งนัก
อาาชินี้มีลักษณะดี มีรสชาติคล้ายหมั่นโถว เพียงแต่มีพุทราจีนรสหวานเพิ่มขึ้นมาจึงูเป็มงคลและมีคุณค่ามากขึ้น เป็อาาจานแป้งที่นิยมใช้ใงานเฉลิมฉลองเืงเยี่ยน
นี่เป็ครั้งแที่หลี่หรูอี้ได้เห็นขนมปังพุทราจีนที่มีขนาดใญ่เพียงนี้ นางยื่นืออกไปบิออกมาชิมชิ้นเล็กๆ พบว่าตัวแป้งมีรสหวานจึง่าขึ้นด้วยความแปลกใจว่า “ผสม้ำตาลใแป้งด้วย”
“ที่แท้ก็เป็ขนมปังพุทราจีนรสหวาน” จ้าวซื่อบิออกมาชิมชิ้นหนึ่ง “ผสม้ำตาลไม่น้อยเลยทีเดียว น้าเฟิงพวกเ้าใจกว้างจริงๆ ่หน้านี้ที่ต้านิวและเอ้อร์นิวออกเรือนนางก็นึ่งขนมปังพุทราจีนรสหวาน”
เฟิงซื่อเป็แม่เลี้ยง บุตรสาวออกเรือนกี่ก็นึ่งขนมปังพุทราจีนรสหวานทั้งิ้ ทำให้หวังไห่ได้หน้ามาก
หลี่อิงฮว๋าเลิกคิ้วขึ้น “ใช่แล้ว ้ายังไม่เคยเห็นแม่อื่นทำขนมปังพุทราจีนยามที่ลูกสาวออกเรือนเลย ยิ่งไม่ต้องพูดถึงขนมปังพุทราจีนรสหวานที่มีขนาดใญ่เพียงนี้เลย”
ขนมปังพุทราจีนรสหวานอร่อยมาก แต่ก็ยังสู้เกี๊ยวไม่ได้ ครอบครัวหลี่ชิมขนมปังพุทราจีนรสหวานไปละคำ แล้วก็เปลี่ยนไปกินเกี๊ยว
ใยุี้ยังไม่มีซอสถั่วเหลืองและ้ำส้มสายชู สิ่งที่นำมากินกับอาาจานแป้งมีเพียงกระเทียมเท่าั้
หลี่หรูอี้กินเกี๊ยวพลางคิดว่าภายหลังจะทำซอสถั่วเหลืองและ้ำส้มสายชูออกมาให้ได้
หลี่ฝูคังอดชมไม่ได้ว่า “ไส้เกี๊ยวที่น้อง้าทำมีกลิ่นหอมจริงๆ”
จ้าวซื่อถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น “ใไส้มี่ผสมอะไรบ้างหรือ”
หลี่หรูอี้เรอยยิ้มบางๆ ออกมา “ใไส้มี่ผสม้ำมันงาและไข่ไก่เ้าค่ะ คลุกเคล้าไปใทิศทางเดียวกัน จากั้ก็ใส่ผักลงไป ุ้าก็เติมเกลือ” หากมีผงสิบสามหอม[1]ก็คงดี เพียงผสมลงไปใไส้ก็มีกลิ่นหอมแล้ว!
ัั้นอกจากจะทำซอสถั่วเหลืองและ้ำส้มสายชูแล้ว ยังต้องทำผงสิบสามหอมอีกด้วย มื้อใดที่กินเกี๊ยวจะได้รสชาติเครื่องปรุงสามชิ
เมื่อมีร่วมมื้ออาามากทั้งยังได้กินเกี๊ยวเช่นนี้จึงทำให้มีความอยากอาามากยิ่งขึ้น บ่าย หลี่หรูอี้ จ้าวซื่อ หลี่ซาน และหลี่สือ ใช้เวลาหนึ่งชั่วยามใการห่อเกี๊ยว้าร้อย่าตัว ซึ่งพวกเขาก็กินกันจนหมดเกลี้ยง
หลี่ซานมองไปยังจ้าวซื่อ่่าด้วยท่าทีเกรงอกเกรงใจ “้ำแกงช่วยย่อย เ้าจะดื่ม้ำแกงบะหมี่หรือไม่”
จ้าวซื่อลูบท้องที่ใญ่โตตนพลางส่ายหน้าปฏิเสธ “้าอิ่มแทบตายแล้ว ไม่ดื่มแล้วเ้าค่ะ”
หลี่ซานประคองจ้าวซื่อออกไปเดินเล่นที่ลานบ้าน บุตรชายทั้งสี่ช่วยกันทำความสะอาดเก็บจาน ชาม ะเี และหม้อ่าเรียบร้อย ่หลี่หรูอี้มองไปยังสายรุ้งที่ปรากฏบนท้องฟ้าหลังฝนตก ูท่าทางพรุ่งนี้คงจะเป็วันที่ฟ้าใส
่ากันว่า เมื่อฝนยามฤูใบไม้ร่วง้ามผ่าน อีกไม่นานก็จะเป็ฤูหนาว อากาศเืงเยี่ยนเริ่มเย็นลง ้ไม้ใบหญ้าบนภูเขาเริ่มกลายเป็สีเหลือง ยามเมื่อภูเขากว้างไกลุลูกหูลูกตาเต็มไปด้วยผลสีแดง ใหมู่บ้านที่ว่างงานจึงรวมกลุ่มกันขึ้นเขาเพื่อเก็บผลซานจา
ซานจาออกผลเป็จำนวนมาก อีกทั้งเป็สิ่งไร้เ้าที่มีมากมายจึงทำให้ราคาถูก ใหมู่บ้านพากันแบกผลซานจาขึ้นหลังเพื่อนำไปขายที่ตลาด ปีที่แล้วซานจาสามชั่งหนึ่งทองแดง ปีนี้ซานจาออกผลมากราคาจึงตกลงเป็สี่ชั่งหนึ่งทองแดง
ครอบครัวหนึ่งรวมตัวกันทำงาน เก็บผลซานจาทั้งวันรวมแล้วได้ร้อย่าชั่ง หลังจากคัดแยกผลไม่ดีและผลเล็กออกไปแล้วก็เหลืออีกร้อยชั่งขายได้ยี่สิบ้าทองแดง สำหรับใหมู่บ้านนับว่าเป็รายรับที่ดีมากแล้ว
ซานจามีจำนวนมาก เรื่องดีๆ เช่นนี้มีเพียงสองถึงสามวันเท่าั้ หากเป็เกียจคร้านขนไปสายย่อมหาเงินไม่ได้
ตระกูลหลี่ยุ่งอยู่กับการค้าขายจนไม่มีเวลาไปเก็บผลซานจา บ้านสวีและบ้านหวังไห่จึงนำผลซานจาที่พวกตนเก็บได้มาให้
ซานจาเรียกอีก่าว่า ผลภูเขาแดงหรือผลไม้แดง มี่ช่วยใการย่อยอาา ลดความดันโลหิต และช่วยให้เส้นเลือด่ตัว
หลี่หรูอี้แบ่งซานจาหลายสิบชั่งออกเป็สองกอง กองหนึ่งนำไปตากแห้งแล้วหั่นเป็ชิ้นเอาไว้ต้มกินกับ้ำ อีกกองหนึ่งนำไปเคี่ยวจนเหลวแล้วเติม้ำผึ้งลงไป ทำเป็ซอสซานจาเก็บไว้กิน
ซอสซานจาที่ทำเสร็จแล้วกลายเป็อาาเลิศรสทีุ่ใตระกูลหลี่ชอบกิน แม้แต่หลี่ซานก็ยังชอบ เมื่อเห็นัั้หลี่หรูอี้จึงให้พวกพี่ชายไปรับซื้อผลซานจามาจากใหมู่บ้านอีกสองร้อยชั่ง นำมาทำเป็ซอสซานจาแล้วเก็บไว้ที่ห้องใต้ดินโดยไม่ต้องัเี
่าถึงวันั้ ที่จ้าวอี้และอื่นๆ ออกไปจากหมู่บ้านหลี่แล้ว พวกเขาเห็นว่าฝนตกหนักจึงไปหลบฝนอยู่ที่อำเภอฉางผิง ยามั้ห่าวทงทราบจากจ้าวอี้ว่า เจียงชิงอวิ๋น ชายหนุ่มหล่อเหลาผู้มาจากตระกูลโด่งัมาอาศัยอยู่ใอำเภอฉางผิงด้วย จึง่าไปว่า “ท่านรองผูู้แล โปรดพา้าน้อยไปพบบัณฑิตเจียงด้วยเถิดขอรับ”
“ได้” จ้าวอี้ตั้งใจจะบอกข่าวนี้อยู่แล้ว นั่นก็เพื่อให้ห่าวทงผู้เป็นายอำเภอคอยูแลเจียงชิงอวิ๋น
แม้จวนเยี่ยนอ๋องจะมีอำนาจและอิทธิพลมาก แต่ก็อยู่ห่างจากที่นี่หลายสิบกิโล ไม่ได้อยู่ใกล้อำเภอฉางผิงเลย อีก่าห่าวทงก็เป็ผู้ที่รู้สถานการณ์ใอำเภอฉางผิงมากทีุ่
ณ สถานที่ที่ห่างจากประูเืงอำเภอฉางผิงออกไปสามลี้ บริเวณป่าแปะก๊วยผืนหนึ่งที่อยู่ไม่ไกลจากถนนสายั หลังฝนตกใบแปะก๊วยสีเหลืองร่วงหล่นเต็มพื้น
จวนเจียงตั้งอยู่ด้านหลังป่าแปะก๊วยผืนนี้ มีพื้นที่สองหมู่ ด้านใประกอบด้วยลานเรือนแบบสองประูและแบบสามประู
หน้าประูใญ่มีสิงโตหินท่าทางดุดันอยู่คู่หนึ่ง องครักษ์เฝ้าประูใญ่เป็ชายหนุ่มร่างกำยำสวมชุดสีเขียวสอง
องครักษ์หนุ่มร่างกายสูงใญ่เห็นคุ้นเคย่าจ้าวอี้ ก็รีบเ้ามาประสานืค้อมตัวคารวะ ่าด้วยรอยยิ้มว่า “ท่านรองผูู้แล ท่านมาเยี่ยมนายท่าน้าหรือ เชิญเ้ามาเถิดขอรับ”
จ้าวอี้ชี้ไปที่ห่าวทงแล้ว่ากับองครักษ์เฝ้าประูว่า “ท่านนี้ืนายอำเภอห่าว นายอำเภอประจำอำเภอฉางผิง”
องครักษ์เฝ้าประูทั้งสองรีบคารวะ “้าน้อยน้อมพบนายอำเภอห่าวขอรับ”
จ้าวอี้มองไปยังห่าวทงแล้ว่าออกมาว่า “องครักษ์เฝ้าประูจวนเจียงเป็ทาที่มาจากจวนพวกเรา”
ได้ยินัั้หัวใจห่าวทงพลันเ้แรง ไม่กล้าูถูกเจียงชิงอวิ๋นแม้แต่น้อย
หาก่ากันตามลำดับั้แล้ว ห่าวทงเป็ถึง้าราชการผู้กินตำแหน่งขุนนางั้เ็ ฐานะย่อมสูงส่ง่าเจียงชิงอวิ๋น ที่เป็เพียงบัณฑิตผู้หนึ่งอยู่แล้ว แต่อีกฝ่ายั้มีที่มาที่ไปยิ่งใญ่่า
แคว้นต้าโจวเป็แคว้นที่ปกครองด้วยระบบศักดินา โดยแบ่งแยกระดับกัน่าชัดเจน ราชวงศ์มีอำนาจมากทีุ่ รองลงมาื เหล่าขุนนางและ้าราชบริพารที่มีอิทธิพลสูง จากั้จึงค่อยเป็ขุนนางชั้นผู้น้อยและคหบดีใญ่ ต่อมาจึงเป็พ่อค้าตัวเล็กๆ และชาวบ้านธรรมดาทั่วไป ุ้าก็ื ้าทาส บ่าวไพร่
เจียงชิงอวิ๋นมาจากตระกูลเจียงที่มีอำนาจมาก ทั้งยังเป็ญาติไท่เฟย ัั้จึงมีอิทธิพลสูง่าห่าวทงที่เป็เพียงขุนนางตัวเล็กๆ ไม่มีพื้นเพที่ยิ่งใญ่อะไรพ
ผูู้แลแห่งจวนเจียงออกไปทำธุระไม่ได้อยู่ที่จวน บ่าวไพร่จึงพาจ้าวอี้และอื่นๆ ไปรอที่ห้องโถงใญ่แล้วไปรายงานเจียงชิงอวิ๋นที่ห้องหนังสือ
เพียงไม่นานเจียงชิงอวิ๋นใอาภรณ์สีขาวูหล่อเหลาเหนือสามัญชนธรรมดาก็ออกมาปรากฏตัวต่อหน้าุ เขา่าทักทายจ้าวอี้แล้วจึงมองไปทางห่าวทง นายอำเภอประจำอำเภอฉางผิงท่านนี้มีชื่อเีงดีงาม ัั้เีงที่เปล่งออกมาจึงมีความเคารพนบนอบอยู่มากทีเดียว “ใต้เท้าห่าว ้าต้องแสดงความกตัญญูต่อครอบครัว ไม่สะดวกไปคารวะที่จวนท่าน ขอใต้เท้าโปรดอภัยด้วย”
.............................
คำอธิบายเพิ่มเติม
[1] ผงสิบสามหอม ื ผงเครื่องปรุงที่ทำจากเครื่องเทศสิบสามชิ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา