เรื่อง เกิดใหม่ครั้งนี้ ขอเป็นเจ้าของที่ดินในยุค 90
.
บริษัทของหลิงจื้อเฉิงเิเรื่องใญ่เสียยิ่ง่าท้องฟ้า
โรงแรมหลิงกวงเปิดทำาได้ึ่ปีแ้ ในนี้กำลังยื่นเรื่องเพื่อที่จะมีคุณสมบัติเป็โรงแรมห้าดาว สำหรับเขานี่คือโอกาสครั้งสำคัญที่จะได้ทะยานขึ้นสู่ความเจริญรุ่งเรือง
ุอย่างเป็ไปอย่างราบรื่น เื่วันศุกร์ที่แ้ก่อนจะเลิกงาน เขาได้ติดต่อไปที่องค์กรในมณฑลด้วยตนเอง ึ่ทางนั้นแจ้งว่าเรื่องคำร้องจะผ่านาพิจารณาในสัปดาห์้า เื่ได้รับข่าวนี้ ไม่ต้องอธิบายเลยว่าัเขาจะดีใากขนาดไหน วันหยุดสุดสัปดาห์จึงพายาและบุตราไปเที่ยวช็อปปิ้งซื้อข้าวของามาย ั้ครอบครัวใช้ชีวิตร่วมกันอย่างมีความสุข
วันจันทร์เขาเข้าบริษัทด้วยท่าทีลำพอง รอแ้รอเล่า ในที่สุดบ่ายก็ได้รับจดหมายที่ส่งมาจากมณฑล
เขาเปิดมันด้วยความคาดหวัง ิ่ที่ได้รับไม่ใช่ข่าวดี แต่เป็ข่าวร้ายที่จำเป็จะต้องแก้ไข
`
หลายุที่เขาต้องแก้ไข ึ่้แต่เป็าหาะูกในไข่ไก่[1] แต่ใครใช้ให้อีกฝ่ายมีอำนาจในมือเล่า เขาจะทำอะไรได้ เื่ดึงสติัมา เขาทำได้เพียงรีบเรียกประชุมฝ่ายที่เกี่ยวข้องั้หมด``
วางแผนกันั้วันั้คืน ่าจะจบาประชุม เวลาก็ล่วงเลยเข้าสู่วันใหม่ เขาไม่ได้ับ้าน แต่พักผ่อนที่ข้างห้องทำงานครู่ึ่
เขาทิ้งับนเตียงอยู่า แต่ไม่สามารถข่มาหลับ เขาคิดถึงิ่ที่จะเป็ไปได้
ั้ที่ก่อน้านี้คุยกันไว้อย่างดิบดี เหตุใดจู่ๆ ถึงได้เปลี่ยนแปลงอย่างกะทันหันเช่นนี้
เื่ลองครุ่นคิดอย่างะเี เพียงไม่าเขาก็นึกขึ้นได้เรื่องึ่
ัที่ิในแรกายื่นเรื่องเพื่อขออนุมัติเป็โรงแรมห้าดาวไม่ค่อยราบรื่นสักเท่าไร จนเื่ถึงสัปดาห์ก่อน อู๋อู๋บอ่าซูอินได้ช่วยเืเด็กึ่ที่มีฐานะไม่ธรรมดาเอาไว้
ในนั้นเขาไม่ได้จำใส่ใจนัก แต่วันนี้เื่ัมาคิดู เหมือนกับว่าตั้งแต่นั้น ายื่นเรื่องของเขาก็เริ่มราบรื่นขึ้น
ในระหว่างที่ยังไม่แน่ชัด หลิงจื้อเฉิงก็รู้สึกเหมือนได้ค้นพบิ่ที่เกี่ยวข้องขึ้นมาึ่อย่าง
ถึงแม้ร่างกายจะเหน็ดเหนื่อย แต่ก็ไม่อาจข่มาหลับ เขาที่หลับมาั้คืนสวมเสื้อเชิ้ตแขนสั้น ก่อนจะสั่งให้ขับรถพาับ้าน
เรื่องเ่านี้จะต้องจัดาให้เรียบร้อยในเร็ววัน
รถเมอร์เซเดสเบนซ์จที่้าประตูคฤหาสน์ ช่วงปีมานี้หลิงจื้อเฉิงเข้าสังคมค่อนข้าง่บ่อย ทำให้เริ่มอ้วนขึ้น แต่ในเวลานี้เขาัก้าวขึ้นบันได้าคฤหาสน์ด้วยความว่องไว
เื่รู้ัอีกทีก็มายืนอยู่ข้างโต๊ะอาหารแ้
“อินอินจะจากบ้านหรือ”
ซูอินมอง้าที่เต็มไปด้วยความลนลานของหลิงจื้อเฉิง ก่อนจะอธิบายด้วยท่าทีสงบ “หนูอยู่ที่นี่ก็มีแต่จะสร้างปัญหาไม่เว้นแต่ละวัน ุต่างไม่มีความสุข ถึงแม้หนูจะไม่อยากไป แต่อู๋อู๋ก็เห็นด้วยแ้ค่ะ”
ในเืู่ฉีก้าแ้ ซูอินจึงไม่อยากเรียกอีกฝ่ายว่า “คุณแม่” อีกต่อไป
“คุณเห็นด้วยแ้หรือ”
หลิงจื้อเฉิงมองอู๋อู๋ราวกับไม่อยากเชื่อาา ก่อนจะเ่ถาม “คุณบอ่าเธอช่วย…”
“จื้อเฉิง!”
อู๋อู๋รีบพุ่งัและปิดปากเขาไว้
หลิงจื้อเฉิงเชื่อฟังคำพูดของยามาแต่ไหนแต่ไร แต่คราวนี้เป็เรื่องค่อนข้างใญ่ เป็ไปได้ว่าอาจทำใ้าชีพของเขาสั่นคลอน
เขารีบดึงมืออู๋อู๋ด้วยท่าทีร้อนใจ ดวงาของเขาจ้องเธอเขม็งก่อนจะตะโกนเสียงดัง “คุณกับผมให้ชัดเจนเลยว่า นี่มันเิเรื่องอะไรขึ้นกันแน่!”
“พวกเราขึ้นไปข้างบนกันเถอะ”
อู๋อู๋ยังคงรักษา้า โดยเฉพาะในที่ซูอินถาม และเธอก็ได้ตอบไปด้วยความมุ่งมั่น ไม่ว่าอย่างไรจะยอมให้ซูอินรู้เรื่องนี้ไม่ได้เด็ดขาด!
“ไปกันเถอะค่ะ พวกเราขึ้นไปคุยกันข้างบน”
อู๋อู๋ดึงดันพาสามีของเธอขึ้นไป ก่อนที่ั้คู่จะขึ้นไปคุยกันที่ชั้นบน
นี้ในใจของซูอินูคำว่า “ช่วย” ึาใจ เธอช่วยอะไรอย่างนั้นหรือ
ถึงแม้เื่ชาติก่อนจะอ่านนิยายมาเยอะเกี่ยวกับ ช่วยยาเศรษฐี ช่วยชรา ช่วยเด็ก แผ่นดินไหว ไฟไหม้ น้ำ ะโดดตึกก็เห็นมาามาย แต่แรกที่ซูอินนึกถึงคือหลิงเมิ่ง สาเหตุที่เธอต้องไปบนเตียงผ่าตัดก่อนที่ชีวิตสุด้าของเธอจะดับลง นั่นก็เพื่อช่วยชีวิตหลิงเมิ่ง
หรือว่าครอบครัวนั้นกำลังาาแ้ แต่เวลานี้มันก็ูจะเร็วไปหน่อย
เธอ่า้าก่อนจะหันไปมองนาฬิกาคุณปู่ เกือบจะไม่ทันแ้
เื่ัมาที่ห้อง เธอสำรวจะเป๋าหนังสือ ในนั้นีำา เงิน ปาา ยางลบ ของใช้จำเป็ต่างๆ แม้ว่าจะเป็ของที่ใช้เงินจากตระกูลหลิงซื้อมา แต่ทางตระกูลซูก็เคยซื้อหนังสือเรียนและเครื่องเขียนให้หลิงเมิ่งเช่นกัน
หากคำนวณอย่างะเีถี่ถ้วน ก็คือว่าเธอไม่ได้ติดหนี้ตระกูลหลิง
เธึงลิ้นชักโต๊ะทำาบ้านมา ในนั้นมีเงินค่าขนมจากาพยายามอย่างหนักและเก็บหอมรอมริบตลหลายปีที่ผ่านมา เงินั้หมดรวมกันไม่ถึงึ่พัน เงินจำนวนนี้สำหรับช่วงเวลานั้นถือว่าไม่น้อย แน่มันไม่ได้หมายความว่าตระกูลหลิงให้เงินค่าขนมเธอามาย ในความเป็ิ หากเทียบกับเพื่อนๆ ัเธอถือว่าใช้เงินค่อนข้างน้อยา ทว่าตั้งแต่เด็กๆ แ้ที่เธออาศัยอยู่กับคุณย่า เคยชินกับาประหยัด ปกติก็แทบจะไม่ได้ซื้อขนมขบเคี้ยวเลย
เธอวางค่าขนมไว้ตรงุที่เด่นที่สุดกลางโต๊ะ เืบมองห้องที่อยู่มาหลายปี รวมถึงเฟอร์นิเจอร์เก่าที่เธอเคยใช้ก่อนจะมาอยู่ที่คฤหาสน์หลังนี้
ูแ้ไม่ค่อยมีอะไรน่าโหยหาสักนิด
เธอครุ่นคิด ก่อนจะก้มัลงไปเขียนะดาษที่อยู่บนโต๊ะ
สุด้าเธอเดินไปที่ห้องครัวเพื่อกป้าสวี่
“ป้าสวี่คะ ูะไปแ้ และคงไม่มีโอกาสอะไรให้ต้องัมา ปีที่ผ่านมานี้หนูขอขอบคุณป้าานะคะทีู่แลหนู”
“อินอิน”
สี้าของป้าสวี่เต็มไปด้วยความประหลาดใจ ไม่ได้ที่จะพยายามโน้มน้าว “คุณนายอู๋เธอก็แค่โกรธ ทำไมหนูต้องทำแบบนี้ หนูเป็แค่เด็กาัเดียว จากบ้านแ้จะไปอยู่ที่ไหน เดี๋ยวก็จะสอบแ้ ผู้เป็ดั่งบุรุษที่แท้ิจะต้องยอมลดราวาศอก[2]”
ป้าสวี่เป็ห่วงเธอาิๆ ซูอินรู้สึกอบอุ่นใจ เธอป่มือและมองสตรีร่างอวบอ้วนวัยกลางที่มองเธ้วยรอยยิ้มิใจ
“หนูหางานพาร์ทไทม์ทำค่ะ เจ้าของร้านนิสัยดี เงินที่ทำงานก็พอจะเลี้ยงูัเองได้ ระยะนี้คงจะอยู่ที่นั่นกับเธอ ป้าสวี่ไม่ต้องเป็ห่วงนะคะ”
เ่จบเธอก็หันไปโบกมือให้ป้าสวี่ “เดี๋ยวจะสอบแ้ นี้จะไม่ทันเวลาแ้ หนูไปก่อนนะคะ”
ป้าสวี่มองซูอินที่เปลี่ยนรองเท้าก่อนจะจากคฤหาสน์ไปด้วยแววาเป็ห่วงและจนใจ
เสียงปิดประตูดังไปจนถึงห้องหนังสือชั้นบน สามียาตระกูลหลิงที่กำลังหารือกันต่างก็ตกใจ
หลิงจื้อเฉิงลุกขึ้นมองไปนอก้าต่าง ก็เห็นซูอินที่เดินจากสนามไป
“นี่เธอจะไปิหรือ”
ไปได้ก็ดี อู๋อู๋พูดในใจ
เธอหันไปมองนาฬิกาควอตซ์ที่แขวนอยู่บนผนัง ก่อนจะพูดโน้มน้าว “เจ็ดโสิบนาทีแ้ โรงเรียนทดลองเข้าเรียนเจ็ดโครึ่ง เธอคงจะไปเรียนน่ะค่ะ คุณวางใจเถอะ เโแ้ เื่ก่อนก็ไม่เคยหายไปจากบ้าน หากไม่ัมาที่นี่ เธอจะไปที่ไหนได้ ไม่ต้องสนใจท่าทีดื้อรั้นเื่ครู่ของเธอหรอกค่ะ เดี๋ยวคืนนี้ไม่มีที่ให้ก็ยอมัมาเอง”
เป็เช่นนั้นิหรือ
หลิงจื้อเฉิงค่อยๆ าใ จากนั้นจึงพูดคุยถึงิ่ผิดปกติในายื่นเรื่องเพื่อขออนุมัติโรงแรมของตนเอง
“ุ่า อีกฝ่ายจะรู้หรือเปล่าถึงท่าทีที่ครอบครัวของพวกเราแสดงต่ออินอิน”
อู๋อู๋คัดค้านความเป็ไปได้นั้นโดยไม่รู้ั “เป็ไปไ่ไ้ หากเป็ที่มีอำนาากขนาดนั้นิ ก็คงต้องยุ่งอยู่กับาทำงานุวัน จะเอาเวลาที่ไหนมาจับาูความวุ่นวายครอบครัวของเรา และจะว่าไป พวกเราก็ไม่ได้ปฏิบัติต่อเธอแย่ขนาดนั้น ใ้าหาร ให้เสื้อผ้า ให้ได้เรียนแ้จะให้ทำอะไรอีก”
ถึงแม้จะอธิบายไปเช่นนั้น แต่ในใจของอู๋อู๋ก็รู้สึกเสียใจเล็กน้อย
ที่บ้านก็ไม่ได้ขาดแคลนข้าวปลาอาหาร ทำไมเธอต้องใจร้อนขนาดนั้นด้วย และเพื่อความปลภัย อย่างไรเสียเธอก็ต้องคอยจับาูสัะยะึ่
“วางใจเถอะค่ะ คืนนี้เธอก็ัมา” เธอพูดปลอบใจตนเอง
หลิงจื้อเฉิงพยัก้าาม
เื่เิเรื่องเช่นนี้ วันนี้ั้วันจิตใจของสามียาตระกูลหลิงจึงไม่อยู่กับเนื้อกับั
พ
โดยเฉพาะอู๋อู๋ ที่จิตใจของเธอไม่อยู่กับเนื้อกับัในาาของเพื่อนร่วาน เื่ข่าวลือแพร่สะั ที่รอูเรื่องสนุกเ่านี้ก็ยิ่งชอบใจ ทว่านั่นไม่ได้หมายความว่าไม่เป็ผลดี เพราะมีกลุ่มเล็กๆ ที่เริ่มรู้สึกเห็นใจเธอ
จนะทั่งตกดึก เวลาล่วงเลยมาถึงเที่ยงคืน สามียาที่เคียงข้างกันบนเตียงไม่อาจข่มา พวกเขาเริ่มรู้สึกตื่นตระหนก
-------------------------------------------------------------------
[1] หาะูกในไข่ไก่ หมายถึง พยายาาข้อตำหนิติเตียนหรือิ่ของ ั้ที่ไม่มีข้อให้ตำหนิ
[2] ผู้เป็ดั่งบุรุษที่แท้ิจะต้องยอมลดราวาศอก หมายถึง เื่ตกอยู่ในสถานาณ์ลำบากจะต้องยอมหลีกเี่ชั่วะ เพื่อไม่ให้สูญเสียอย่างอัปยศสู
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา