าหลักแ้ อุณหภูมิสูงที่แม้แต่เนี่ยเฉี่ยนก็ยังรับไม่ไหว เนี่ยเทียนก็ควรจะยิ่งรับไม่ได้เ้าไปใหญ่
ีอย่าง่หน้าี้เนี่ยเทียนก็บอกแ้ว่า เากับกระูสัตว์ชิ้นนั้นไม่มีการขานรับทางพลังวิญญาณต่อกัน หลังจากที่อุณหภูมิของกระูสัตว์เพิ่มสูงขึ้นเรื่อยๆ เนี่ยเทียนเองก็เป็ฝ่ายปล่อยมือออกไป่ นี่หมายความเนี่ยเทียนไม่สามารถทนรับอุณหภูมิร้อนสูงได้
ทว่าี้ ในยามที่กระูสัตว์ชิ้นนั้นดูดซับพลังเปลวเพลิงจากหินเมฆอัคคีไปามาย อุณหภูมิไต่ขึ้นสูงถึงขีดสุดจนแม้แต่นางเองก็ยังรับไม่ไหว แต่เนี่ยเทียนัยื่นมือออกไปทดลองีครั้ง
นี่ทำให้นางแปใจาพออยู่แ้
แต่ที่น่าตะลึงยิ่งกว่าก็คือ ี้นิ้วมือของเนี่ยเทียนที่กดลงไปบนกระูสัตว์สีแดงโร่ ัแน่นิ่งไม่ขยับ
เป็ครั้งแรกที่เนี่ยเฉี่ยนรู้สึกว่าัเองไม่เ้าใจาชายี้ของัเอง
“ฟู่ ฟู่!”
าใต้การจับสังเกตอย่างะเีของเนี่ยเฉี่ยน พบว่าุที่มือของเนี่ยเทียนสัมผัสกับกระูสัตว์ มีปะกายไฟเล็กๆ เปล่งวาบออกมา
ส่วนเนี่ยเทียนัเหม่อลอย นัยน์าค่อยๆ เปล่งปะกายมีชีวิตชีวาผิดไปจากยามปกติ
“หรือว่าเาค้นพบอะไรบางอย่าง?” เนี่ยเฉี่ยนพึมพำเสียงเบาึ่ปะโยคแ้ก็รีบหุบปากฉับ ัว่าจะไปรบกวนเนี่ยเทียน
ปะกายไฟเล็กกระจิดริดราวกับดดาวสีชาดดเล็กดารดาษ ไหลเวียนอยู่าในกระูสัตว์ท่ามางการรับสัมผัสของเนี่ยเทียน
เามองเห็นว่าปะกายไฟเ่านั้นรวมัเ้าด้วยกันเป็ุึ่อยู่ในกระูสัตว์
แสงสีแดงงดงามเ่านั้นยิ่งรวมักันก็ยิ่งขยายใหญ่ ตัดสลับพริบพราวอยู่ด้านใน ยิ่งมองยิ่งลึั
เารวบรวมสมาธิั้หมด พยายามสอดส่องหาความลึัาในนั้น
“ู!”
สมองพลันสะเทือนอย่างรุนแรง เาค้นพบอย่างกะทันหันว่ายามี้ัเองได้เ้าไปอยู่ในฟ้าดินแ่ึ่ที่มีแสงสีามายาหลากและพิลึกกึกกือ
พื้นที่ลึัสีแดง ลูกไฟคล้ายดดาวจำนวนนับไม่ถ้วนเปล่งแสงแวววับ เส้นแสงสีเพลิงเส้นแ้เส้นเล่าตัดสลับกันไปมาคล้ายงูวิเศษที่เลื้อยกายเบาๆ ทุกวินาทีจะต้องเปลี่ยนออกมาเป็ลายเส้นหนาแน่นไม่ซ้ำกัน
ท่ามางแสงสีแดงที่เปลี่ยนแปลงบิดเบือนไปมาของดาวเปลวไฟเ่านั้น คล้ายจะแฝงเร้นไว้ด้วยพลังแท้จริงบางอย่างของพลังเปลวเพลิง
จิตสำนึกเส้นึ่ของเาราวกับกำลังเดินเตร่อยู่ท่ามางเปลวไฟลึัแ่ี้ เพื่อสัมผัสกับสัจธรรมและความมหัศจรรย์อย่างึ่ของพลังเปลวเพลิง
ั้จิตใจและร่างกายของเาหลงใหลเคลิบเคลิ้มไปกับมัน
ไม่รู้ว่าผ่านไปนานแค่ไหน เาสัมผัสได้ว่าัเองายเป็วิญญาณเพลิงล่องลอยอยู่ท่ามางฟ้าดินแ่เปลวไฟที่เาไม่รู้จักแ่นั้น
จนกระทั่งกระูสัตว์ที่แดงฉานราวกับเหล็กหลอมค่อยๆ ดับแสงลงีครั้ง
“โ!”
โลกแ่เปลวเพลิงที่เต็มไปด้วยความลึัพลันถล่มทลาย พื้นที่แ่นั้นระเบิดออกายเป็เส้นแสงสีแดงจำนวนามายเกินจะนับพุ่งปะทุออกมา
จิตสำนึกของเนี่ยเทียนถูกกระชากัจากพื้นที่มหัศจรรย์มาอยู่ในกระูสัตว์
เามองเห็นเลือดสีแดงฉานหยดึ่แตกกระจายอยู่าใน จากนั้นจึงายมาเป็สะเก็ดไฟามาย ล่องลอยไปตกามุมต่างๆ ในกระูสัตว์ีครั้ง
แ้แสงไฟั้หมดก็ค่อยๆ ดับลงไปทีละด กระูสัตว์ัสู่สภาพเดิม
พลังจิตของเาจึงค่อยๆ ัคืนมาช้าๆ สัมผัสได้ถึงความรู้สึกหยาบระคายตรงุที่นิ้วมือแตะโดนกระูสัตว์
“เฮือก!”
สูดลมหายใจเ้าลึกึ่ครั้ง เาดึงนิ้วมือออกมา ดาจ้องมองกระูสัตว์าไม่กะพริบ ่า: “เลือดึ่หยด...”
“อะไรนะ?” เนี่ยเฉี่ยนที่ทนรอมานานรีบซักไซ้ทันที “มีอะไรหรือ? เกิดเื่อะไรขึ้น? ทำไมเจ้าถึงทนรับความร้อนของกระูสัตว์นั้นได้?” นางรัวคำถามออกมารวดเี
“ข้าเองก็ไม่แน่ใจเหมือนกัน” เนี่ยเทียนคืนสติัมา พูด: “ไม่รู้ว่ามันเกิดเื่อะไรขึ้น เื่ครู่ี้อยู่ๆ ข้ารู้สึกว่าข้าควรจะสัมผัสกระูสัตว์ชิ้นนั้นดู จึงสัมผัสมัน ั้ยังไม่รู้สึกถึงความร้อนแผดเผาใดๆ ักัน...คือรู้สึกได้ถึงความมหัศจรรย์ของมันด้วย”
“รีบเล่ามาสิ!” เนี่ยเฉี่ยนสนใจใคร่รู้เป็อย่างยิ่ง
“อาจเป็เพราะกระูสัตว์ชิ้นี้ดูดซับพลังเปลวเพลิงมาาพอ ปะกายไฟามายที่อยู่ด้านในจึงรวมักันเป็รูปร่างคล้ายเลือดเล็กๆ หยดึ่ ด้านในเลือดหยดนั้นเหมือนจะก่อักันขึ้นมาเป็โลกแ่เปลวเพลิงที่ลึัแ่ึ่ ท่ามางสติอันพร่าเลือน ข้ารู้สึกเหมือนัเองได้เ้าไปเดินอยู่ในโลกเปลวเพลิงมหัศจรรย์นั้น”
“แต่ดูเหมือนว่าหยดเลือดนั่นยังก่อัได้ไม่สมบูรณ์แบบ”
ง
“ผ่านไปครู่ึ่ ที่กระูสัตว์ัคืนมาเป็ปกติ เลือดที่เกิดจากการหลอมัของเปลวไฟามายัแยกักันออกเป็สะเก็ดไฟเล็กๆ หายเ้าไปในกระูสัตว์”
“ข้ามีความรู้สึกอย่างึ่ว่า พลังจากเปลวเพลิง...ที่กระูสัตว์ดูดซับเอามายังห่างไจากความต้องการานัก ไม่าพอที่จะทำให้เลือดหยดเล็กนั้นก่อักันขึ้นมาสำเร็จได้อย่างแท้จริง"
“เลือดึ่หยด?” เนี่ยเฉี่ยนสงสัยอย่างา “ในกระูสัตว์จะมีเลือดึ่หยดได้อย่างไร? แถมเลือดนั้นก็ยังไม่ได้อยู่ในสภาพที่แข็งัแ้ด้วย มันแปไปหน่อยไหม”
“ข้าเองก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมถึงเป็อย่างนั้น” เนี่ยเทียนแบมือ
เนี่ยเฉี่ยนคิดไปคิดมาจึง่าว่า: “ที่ข้าไม่มีหินเมฆอัคคีีแ้ แต่ท่านาของเจ้าน่าจะยังพอมีอยู่บ้าง เจ้ารออยู่นี่นะ ข้าจะไปหาท่านาของเจ้า!”
พูดจบเนี่ยเฉี่ยนก็เดินดิ่งออกจากห้องทันที
ผ่านไปครู่ึ่ เนี่ยตงไห่ก็เ้ามาพร้อมกับเนี่ยเฉี่ยน เายื่นถุงผ้าใบใหญ่ที่บรรจุเต็มไปด้วยหินเมฆอัคคีส่งให้กับเนี่ยเทียน ่า: “หินเมฆอัคคีที่ข้ามีอยู่ในี้หมดแ้”
หินเมฆอัคคีเป็เพียงวัตถุวิเศษในระดับต่ำเท่านั้น ะูเนี่ยขุดมาาปี แน่นอนว่าย่อมมีเก็บไว้ไม่น้อย
เพียงแต่ว่ามีเพียงผู้ที่มีธาตุเปลวไฟในัเท่านั้น ถึงจะเอาหินเมฆอัคคีมาใช้ในการบำเพ็ญตบะได้ แต่เนี่ยตงไห่และเนี่ยเฉี่ยนต่างก็ไม่มีธาตุเปลวไฟ ันั้นพวกเาจึงมีเก็บไว้ในจำนวนจำกัด
“เจ้าลองดูีที” ดาเนี่ยเฉี่ยนเปล่งปะกายวิบวับ
“!” เนี่ยเทียนพยักหน้า
จากนั้นเาก็ใช้กระูสัตว์ดึงดูดเอาพลังเปลวเพลิงออกไปจากหินเมฆอัคคีทีละก้อนต่อหน้าเนี่ยตงไห่และเนี่ยเฉี่ยนีครั้ง
กระูสัตว์เปลี่ยนมาเป็สีแดงสว่างจ้าอย่างรวดเ็ สะเก็ดไฟาลูกที่อยู่ด้านในสามารถมองเห็นได้ด้วยาเป่า
“ไหนข้าขอดูสิ!”
กระูสัตว์ดูดเอาพลังเปลวเพลิงจากหินเมฆอัคคีไปาก้อนแ้ ขณะที่มันกำลังร้อนแผดเผาได้ที่ เนี่ยตงไห่ก็ยื่นมือออกไปทดลองดูเช่นกัน
“เปี๊ะ!”
ปะกายไฟเส้นึ่ปะทุออกมาจากในกระูสัตว์ เนี่ยตงไห่เจ็บปวดจนร้องอุทาน ดึงมือัด้วยสีหน้าเหยเก
แม้แต่ัเาเองก็ยังไม่สามารถทนรับความร้อนจากกระูสัตว์นั้นได้ จำต้องวางมือแพ้
“เื่ครู่เจ้าบอกว่า เนี่ยเทียนสัมผัสมันได้” เาตะลึงและแปใจเป็อย่างา
เนี่ยเฉี่ยนพยักหน้า “ใช่เจ้าค่ะ”
“เนี่ยเทียน เ้าะัหน่อย ไหนลองให้ข้าดูสิ” เนี่ยตงไห่่าเข้มงวด
“รอ่ขอรับ” เนี่ยเทียนส่ายหัวเบาๆ ู่า: “ดูเหมือนว่ายังต้องรอีิ รอให้แสงไฟในกระูสัตว์พวกนั้นเริ่มเ้ามารวมักัน่ ข้าถึงจะสัมผัสมันได้”
“ให้มันดูดซับพลังเปลวเพลิงจากหินเมฆอัคคีต่อไป!” เนี่ยตงไห่สั่งความ
“ื” เนี่ยเทียนหยิบหินเมฆอัคคีีาก้อนจากในถุงผ้าออกมาวางบนกระูสัตว์ พลังเปลวเพลิงในหินเมฆอัคคีระลอกแ้ระลอกเล่าถูกดูดเ้าไปในกระูสัตว์
“แคร๊ก!”
หินเมฆอัคคีาต่อาก้อนเื่ถูกดูดพลังเปลวเพลิงไปจนหมดก็ปริแตกออก ายมาเป็หินธรรมดาสีเทาขาว
ดาเนี่ยตงไห่ฉายแววแปใจ มองกระูสัตว์ชิ้นนั้นอย่างลึ้ำ ั้ยังคอยปะเมินเนี่ยเทียนอยู่ตลอดเา ใบหน้าเต็มไปด้วยความคาดหวัง
เาอยากรู้มาโดยตลอดว่าในร่างของเนี่ยเทียนมีธาตุพิเศษในการฝึกบำเพ็ญตบะแฝงเร้นอยู่หรือไม่ และเาเองก็ยังแอบปรารถนาให้วันึ่เนี่ยเทียนสามารถแงพรสวรรค์ในการบำเพ็ญตบะที่น่าตื่นตะลึงออกมาได้
ในสายาของเา บางทีกระูสัตว์ชิ้นนั้นอาจจะเป็ัไขความกระจ่าง
“ได้แ้!”
และเาี้เอง เนี่ยเทียนสังเกตเห็นว่าปะกายไฟเล็กๆ ในกระูสัตว์ที่กระจัดกระจายได้เ้ามารวมเป็ก้อนเีกันีครั้ง
เายื่นมือออกไปอย่างเด็ดเดี่ยว ใช้ปลายนิ้วกดลงบนกระูสัตว์
พริบาเี จิตสัมผัสของเาก็คล้ายถูกดึงดูดเ้าไปในกระูสัตว์
สะเก็ดไฟามายเปล่งแสงวาววับอยู่ท่ามางจิตสัมผัสของเา พวกมันเ้ามารวมักันอย่างรวดเ็ราวกับดาวเปลวไฟนับร้อยนับพันด
และแค่ั่พริบาเี เลือดหยดึ่ที่หายไป่หน้าี้ได้เกาะักันขึ้นมาสำเร็จีครั้ง พลังจิตของเาจึงถูกดูดดึงเ้าไปในโลกแ่เปลวเพลิงลึั
สีหน้าของเาายมาเป็เลื่อนลอยและเคลิบเคลิ้ม ทว่าดาัเริ่มส่องปะกายระยิบระยับ
“่หน้าี้ก็เป็แบบี้!” เนี่ยเฉี่ยนพูดเบาๆ
เนี่ยตงไห่แอบปะทับใจกับัเอง แม้แต่ลมหายใจยังถี่รัวขึ้นมาเล็กน้อย คล้ายพยายามสะกดั้นความตื่นเต้นในใจเอาไว้
จิตสำนึกของเนี่ยเทียนลอยละล่องอยู่ในโลกที่มีลูกไฟและเส้นแสงสีแดงบิดเบือนผลัดเปลี่ยนรูปร่างต่อเนื่อง เาใช้จิตสัมผัสกับมันอย่างะเี
ครั้งี้เารู้สึกได้ว่าโลกมหัศจรรย์ใบี้กว้างใหญ่ยิ่งกว่า่หน้านั้น ุแสงไฟที่ล่องลอย เส้นแสงสีแดงที่บิดเบือนก็เหมือนจะยิ่งแจ่มชัด ั้เายังคว้าจับมันเอาไว้ได้
ราวกับว่าพื้นที่ลึัที่เาไม่รู้จักแ่ี้ เื่ได้ดึงดูดพลังเปลวเพลิงที่าเพียงพอเ้าไป มันกำลังจะายมามีสภาพสมบูรณ์แบบ
ท่ามางความรู้สึกพร่าเลือน เาเหมือนได้ทำความเ้าใจกับวิชาเปลวเพลิงลึั ทำความเ้าใจกับสัจธรรมความมหัศจรรย์จากพลังของไฟจากเส้นแสงสีแดงและลูกไฟที่เคลื่อนไหวล่องลอยอยู่ตลอดเา
เพียงแต่ว่า ต่อให้ดึงดูดพลังเปลวเพลิงมาจากหินเมฆอัคคีของเนี่ยเทียนแ้ ทว่าโลึัใบนั้นก็เหมือนจะยังไม่สามารถก่อัขึ้นมาได้อย่างสมบูรณ์
พ
และก็ด้วยเุี้ ขณะที่เาทำความเ้าใจกับความมหัศจรรย์ลึกซึ้งของมันจึงสัมผัสว่ามีาอย่างที่ขาดหายไป
ผ่านไปครู่ึ่ โลกเปลวเพลิงลึัแ่ี้พังทลายลงีครั้ง จิตสัมผัสของเาจึงถูกกระชากัคืนทันที
เามองเห็นว่าหยดเลือดแตกัออกจากกันีครั้ง ายมาเป็แสงไฟุเล็กๆ ตกตะกอนอยู่ในกระูสัตว์ ส่วนกระูสัตว์ก็ัคืนสู่สภาพปกติช้าๆ
“เป็อย่างไรบ้าง?” เนี่ยตงไห่ถามด้วยน้ำเสียงจริงจัง
เนี่ยเทียนดึงจิตสัมผัสัมา ครุ่นคิดคำพูดที่ควรจะใช้ครู่ึ่ก็ตอบว่า: “เลือดหยดนั้นจำเป็ต้องใช้พลังเปลวเพลิงที่ากว่าเดิมา่อั ข้าสัมผัสได้ว่าในเลือดหยดนั้นแฝงเร้นไว้ด้วยเวทคาถาเปลวเพลิงลึับางอย่าง หรือไม่ก็เป็ความลับบางอย่างของพลังเปลวเพลิง”
“ี!” เนี่ยตงไห่มีสีหน้าฮึกเหิม “ข้าจะไปหาหินเมฆอัคคีมาให้เจ้าเพิ่ม! าในช่เาี้ เจ้าคอยสังเกตการเปลี่ยนแปลงของกระูสัตว์ให้ดี จดจำรายะเีทุกความผิดปกติั้หมด!”
“ทราบแ้ขอรับ” เนี่ยเทียน่า
------
ทำไมมันมีแต่ตอนซ้ำ ??ถ้าซื้อตอนนี่ มันจะมีซ้ำไหมเนี่ย ทำให้ไม่กล้าซื้อเลยถ้าเรื่องนี้ตั้งราคา
ติดตาม
