ณ อาณาจักรอันไกลโพ้นแ่หนึ่งซึ่งไม่ได้อยู่บนโลกใบนี้
เ็หนุ่มรู้ดีว่า กฎงี่เง่าโลกโสมมอันไร้ซึ่งความเมตตาใบนี้ อ่อนแอจะต้องตกเป็นเหยื่อผู้ที่แข็งแกร่งกว่า ุ ๆ วันจำต้องขอทาน คุ้ยหาเศษอาหารกิน และยังถูกบังคับให้ร่วมโจรกรรมอีก เ็หนุ่มทั้งถูกทารุณและถูกใช้งานเยี่ยงทาส จนสุขภาพจิตเขาเสื่อมโทรม แต่ถึงกระนั้นเ็หนุ่มก็มีความปรารถนา เขายังอยากมีชีวิตอยู่ มีชายหนึ่งซึ่งเ็หนุ่มยอมทำุอย่างเพื่อจะฆ่าชายนี้เสียให้ได้ ด้วยแรงปรารถนานี้เองเ็หนุ่มจึงยังกัดฟันทนมีชีวิตอยู่ได้
ใกระท่อมอันมืดมิดแ่หนึ่ง
แสงอรุณค่อยๆสาดส่องลอดเข้ามาทางหน้าต่าง ทำให้ด้านให้องค่อยๆส่าขึ้น ใกระท่อมนั้นอบอวลไปด้วยกลิ่นราวกับสนิมเหล็ก บนพื้นห้องนั้นมี่าไร้วิญญาณ และนองไปด้วยกองเลือด ่ตรงมุมห้องมีถุงใบหนึ่งวางอยู่ ถุงที่ว่านั้นมีขนาดใหญ่พอจะใส่เ็ัเล็กๆหนึ่งเข้าไปได้ ง
“ื้..! ื้ ื้ื้!”
ถุงขยับหยุกหยิก พร้อมกับเสียงดังอู้อี้มาจากถุง
หัวใจเ็หนุ่มเต้นระรัวไม่หยุด ่ากายเขาสั่นเทิ้ม
เ็หนุ่มกลั้นใจขยับเข้าไปใกล้ถุงใบนั้น พร้อมกับคลายเชือกมัดถุงอย่างหวาดระแวง
ทันทีที่เกิดเสียงเสียดสี ปมเชือกก็คลายอย่างง่ายดาย พร้อมกับปากถุงที่เปิด เผยให้เห็น่าสาวน้อยหน้าตาน่ารักสวมอาภรณ์สวยงามคล้ายชุดอากามะผู้ดูแลศาลเ้า เ็หญิงัน้อยมีเรือนสยายยาวสีม่วง และดวงตาสีเดียวกับเส้น
อา...ว่าแล้วเชียว
เ็หนุ่มเข้าใจแจ่มแจ้ง
บนโลกเน่าเฟะใบนี้.....
มันไม่มีหรอก ความเา่ะพ