สยบรักนายเย็นชา
วันนี้เป็นวันที่ท้องฟ้าแจ่มใส อากาศอบอุ่นเหมาะสำหรับไปเรียนเป็นมากๆ
ฉันเป็นนักศึกษาแพทย์ปี5 ที่ต้องมาฝึกประสบการณ์ที่โรงพยาบาลเอกชนแห่งหนึ่ง ซึ่งเพื่อนๆของฉันทุกคนต่างต้องแยกย้ายกันไปฝึกประสบการณ์ต่างที่กันหมด รวมถึงฉันด้วย
แต่ไม่เป็นไร ในเมื่อฉันมีพี่ชายของฉันที่ทำงานเป็นแพทย์อยู่โรงพยาบาลนี้เหมือนกัน
ตอนนี้ก็สายแล้ว เพราะฉันมัวแต่ชื่นชมธรรมชาติอยู่
ตายๆเริ่มฝึกงานวันแรก หวังว่าแพทย์ที่มาฝึกให้คงไม่ดุหรอกนะ หวังว่าอะนะ
ฉันรีบเดินมาที่โรงพยาบาลด้วยความรวดเร็ว
'ซวยแล้วไงสาย15นาที'
ฉันก้มมองนาฬิกาข้อมือ แล้วบ่นพึมพำกับตัวเอง
"เอ่อ ขอโทษนะคะใช่นักศึกษาฝคกประสบการณ์ไหมคะ?"
พยาบาลสาวเดินเข้ามาถามฉัน
"ใช่ค่ะ"
"งั้นดีเลย คุณหมอศรัณย์ตามหาอยู่พอดี ไปค่ะ"
หลังจากนั้นฉันก็เดินตามพยาบาลสาวคนนั้นไปเรื่ิอยๆจนมาหยุดที่ห้องหนึ่ง
"นี่ค่ะ ห้องทำงานของคุณหมอศรัณย์ น้องเดินเข้าไปได้เลยนะคะ"
พี่พยาบาลสาวแนะนำให้ฉันฟัง ก่อนที่จะเดินออกไป
"ขอบคุณนะคะ"
พี่พยาบาลคนนั้นหันมายิ้มแล้วเดินต่อไปในทันที
หวังว่าคงไม่ถูกด่าหรอกนะ
'แกร๊ก!'
ฉันเดินเข้าห้องไปอย่างกล้าๆกลัวๆ
บรรยากาศในห้องคือเงียบและเงียบเอามากๆ
"มารยาทนะมีไหม?"
เสียงพูดมาแต่ไหนกันนะ โอ้ยเริ่มกลัวแล้วนะ
ฉันไม่ตอบอะไรแถมยังยืนนิ่งเฉยอีกตามเคย
"ถามให้ตอบครับ คุณอลินดา วรกิจเจริญสกุล"
นี่รู้จักชื่อฉันด้วยเหรอ
ฉันเงยหน้าขึ้นมองตามเสียงที่พูดขึ้น
'พี่ศรัณย์'
พี่เขาจริงๆด้วย เห้ยเหมือนฟ้าลิขิตให้เรามาเจอกันเลยอะ
โอ้มายก๊อด
"ให้ตอบไม่ใช่ให้ยิ้มครับ"
ถึงจะพูดสุภาพแต่น้ำเสียงโคตรดุเลย
แต่ไม่เป็นไรขอแค่ได้เห็นหน้าก็ดีใจแล้วละ
"เอ่อ ฟ้าขอโทษค่ะ"
ฉันยกมือไหว้พร้อมกับส่งยิ้มให้พี่เขาอย่างดีอกดีใจที่ได้เจอ
"ช่างเถอะ แต่ทีหลังคุณควรเคาะประตูก่อน มันเป็นมารยาท"
เขาพูดแล้วนั่งลงที่โต๊ะทำงานของเขาทันที
สารบัญ
CONTENT
รายการรีวิว
REVIEW
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??