เธอคือที่สุดของหัวใจ

เธอคือที่สุดของหัวใจ

อารัมภบท

.........................

เขาคือหนุ่มหล่อทายาทจากตระกูลที่มั่งคั่ง 

ในขณะที่เธอคือสาวน้อย

ที่ต้องเข้าไปอยู่บ้านของเขาในฐานะคนรับใช้

แต่ความต่างชั้นวรรณะก็ไม่ได้เป็นอุปสรรค

ในการที่หัวใจทั้งสองดวงจะรักกัน

แต่กระนั้นความรักของคนทั้งสองก็ใช่ว่าจะราบรื่น

ยังมีอุปสรรคด้านอื่นๆอีกมากมายที่พากันดาหน้าเข้ามาทดสอบความมั่นคงจากหัวใจของคนทั้งสอง

...แล้วนี่ทั้งเขาและเธอจะผ่านพ้นมันไปได้หรือไม่...

นางชุติมาแหวออกมากลางคันอย่างเก็บความไม่พอใจไว้ไม่อยู่

 “น้าชุครับ” ธัชพงษ์หันมาปรามญาติห่างๆของมารดาก่อนหันไปพยักหน้าให้กับบุญสิตา “เธอเล่าไป”

 “เมื่อตอนบ่ายคุณชาลินีได้มาใช้ให้สิตาไปทำความสะอาดห้องน้ำให้ ซึ่งสิตาก็ไป แต่ระหว่างที่สิตากำลังทำงานอยู่คุณชาลินีก็เข้ามาหาเรื่องต่อว่าสิตาต่างๆนานา จิกเรียกสิตาว่านังขี้ข้าบ้างละ นังไพร่บ้างละ พอสิตาเถียงกลับไปบ้าง ก็จะเข้ามาทำร้ายสิตาแต่ก็เกิดลื่นล้มลงไปเสียก่อน โดยที่สิตายังไม่ได้ทำอะไรเลย แล้วคุณนายก็เข้ามาเห็นเท่านั้นเอง” 

บุญสิตาเล่าอย่างตรงไปตรงมา

“นี่พี่ธัชอย่าไปเชื่อมันนะคะ มันไม่ได้เล่าไปตามความเป็นจริง มันโกหก” 

ชาลินีรีบกล่าวอย่างร้อนตัว

“เท่าที่ได้ฟังแล้ว ความจริงเรื่องนี้ก็ไม่ได้มีอะไรสลับซับซ้อนใหญ่โตเลยน่ะ” 

ธัชพงษ์กล่าวออกมาหลังจากที่ได้ฟังเรื่องราวจากปากของทั้งสองฝ่ายแล้ว

 “ตาธัชพูดอย่างนั้นหมายความว่าไง” 

นางชุติมารีบถามออกมาอย่างแคลงใจ

 “เอาเป็นว่าเรื่องนี้ผมจะให้สิตาเขาขอโทษน้าชุกับยัยนีก็แล้วกัน แล้วจากนั้นก็ให้เรื่องมันจบกันไปซะ”

 “ได้ไงคะพี่ธัช” 

ชาลินีกรี้ดออกมาจนได้

 “ต้องได้สิ” ธัชพงษ์กล่าวเสียงเข้มขัดขึ้นมาทันที“ความจริงคนใช้บ้านนี้ก็มีอยู่กันตั้งหลายคน ทำไมถึงไม่เรียกใช้คนที่เขาเป็นงานอยู่แล้วล่ะ บุญสิตาเขาพึ่งมาอยู่ อาจจะยังไม่รู้อะไรมากก็ให้อภัยเขาหน่อยแล้วกัน แล้วทีหลังก็ห้ามเรียกใช้บุญสิตาอีก พี่จะมอบหมายให้เขามีหน้าที่คอยรับผิดชอบดูแลแค่ห้องส่วนตัวกับห้องทำงานของพี่เท่านั้น ถ้านอกเหนือไปจากนี้แล้วบุญสิตาก็มีสิทธิ์ปฏิเสธที่จะไม่ทำได้”

 “พี่ธัช...” 

ชาลินีรู้สึกเหมือนจุกในอกจนพูดอะไรไม่ออกเมื่อเหตุการณ์กลับตาลปัตรมาเป็นอย่างนี้ นางชุติมาเองก็โกรธจนแทบเต้นผางเช่นกัน

 “นี่มันจะไม่มากเกินไปหน่อยหรือตาธัช”

..........................

ด้วยรักและขอบคุณจาก...กันตินันท์

.......................

งานเขียนเรื่องนี้สงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537 ห้ามมิให้ผู้ใดทำการคัดลอกหรือดัดแปลงส่วนใดส่วนหนึ่งของงานเขียนเล่มนี้เพื่อนำออกเผยแพร่ไม่ว่างช่องทางใดก็ตามโดยไม่ได้รับอนุญาต มิฉะนั้นจะถือว่าละเมิดลิขสิทธิ์และถูกดำเนินการตามกฎหมาย

                                ....................

หมายเหตุ :ที่ลงสถานะของนิยายว่า จบแล้ว นั้นคือหมายถึงว่านักเขียนได้เขียนนิยายเรื่องนี้จนจบแล้วและได้นำไปวางขายในรูปแบบของอีบุคเป็นที่เรียบร้อยแล้ว แต่ตรงนี้คือการนำมาลงให้ทดลองอ่านกันแค่บางส่วนเท่านั้น ซึ่งถ้าใครสนใจจะอ่านต่อจนจบก็ติดตามรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ เพจ กานติณัฎฐ,กันตินันท์ หรือเฟสบุค กันตินันท์,กานติณัฎฐ ก็ได้ค่ะ ขอบคุณสำหรับทุกๆกำลังใจนะคะ