เรื่อง CAOS ศึกมนตราพิชิตจอมมาร
ก้าวิา!
เฉือนนภาลัย!
วูป!!!!!
คาเข้าไปโจมตีัีี่โครงกระดูกตัวนี้หลุดออดมาจากหลุมมิติแต่การโจมตีเาัทะลุ่าตัวมันไปอย่างง่ายดายโไม่ได้้าความเสียหายะไเลยแม้แต่น้อย โครงกระดูกตัวนี้ีื่เรีย่า
"ปีศาจกลืนวิญญาณ"เป็ปีศาจระดับต่ำี่จัดการได้ยากาเนื่องจากมันจะไม่ได้รับความเสียหายทางกายภาพเลยและมันยังเคลื่อนไหวได้เร็วาอีกด้วยความแข็งแกร่งมันจัดอยู่ใระดับทองเลยี่เดียว
"ะไเนี่ย?...การโจมตีเาไม่ได้ผลเลยแล้วจะจัดการกับมันได้ยังไงกัน"
วื่อ! วื่อ!
เฟี่ยว! ั่! อ่าาาา
เื่คาโจมตีพลาดเจ้าปีศาจทั้งก็ไม่ปล่อยให้เาหลุดรอดไปได้มันโจมตีกลับัีด้วยกงเล็บมันซื่งก็โดนคาเข้าอย่างจังี่กลางหน้าอกเพราะเาไม่คิดว่าการเคลื่อนไหวและการโจมตีปีศาจตรงหน้าจะเร็วและรุนแขนาดี่เายังตามความเร็วมันแทบไม่ทันและใตอนนั้นเองปีศาจอีกตัวก็เคลื่อนไหวมาี่ด้านหลังเาและคว้าี่คอเาได้พอดี
หมั่บ!
"แยะ...แ่แล้ว เ็กันัโดนมันัเอาะไ้ด้"
และเื่มันกำลังอ้าปากเพื่อดูดกลืนพลังชีวิตเานั้น
หมัดเพลิง!
ตูม!
ปีศาจเื่โดนการโจมตีด้วยเวทย์มนต์คามันก็ป่อยมือาคอเาและเซไปด้านหลังัีคาี่หลุดจากการัปีศาจก็ลงไปกองกับพื้นและไอาสามครั้งก่อนี่จะค่อยๆพยุงร่างเาขึ้นมา
"เวทย์มนต์ใช้ได้ผลแต่สติเาจะทนไม่ไหวอยู่แล้วถ้าจะให้จัดการทั้งตัวใครั้วเดียวเาคงต้องทุ่มสุดแแล้ว"
คาี่ยังไ่ีพลังมานาใตัวนั้นการี่เาได้รับความเสียหายี่ส่งผลต่อพลังชีวิตและจิตวิญญาณำใ้เารวบรวมมานาใอากาศได้ยากยิ่งขึ้นเครื่องประดับี่ใส่ก็ไม่สามารถกันการโจมตีพวกมันได้เลยยังดีี่แหวนแ่ชีวิตนั้นช่วยรักษาบาดแผลให้เาอย่างช้าๆำใ้เายังพอขยับร่างกายได้อยู่
"จากสภาพเาตอนนี้คง้าหอกสายฟ้าได้แค่ครั้งหลังจากนั้นเาคงจะหมดสติแน่นอนต้องจัดการตัวี่โดนเวทย์ไฟเาก่อน"
และเาก็หาทางเข้าไปโจมีใส่ปีศาจกลืนวิญญาณี่โดนเวทย์ไฟเาไปก่อนหน้านี้แต่พวกมันเคลื่อนไหวได้คล่องแคล่วว่องไวาและยังโจมตีใส่เาอย่างต่อเนื่องอีกด้วยำใ้ตัวเาตอนนี้เต็มไปด้วยบาดแผลามายและเื่เห็นช่องว่างศัตรูคาก็พุ่งเข้าไปโปโจมตีใส่ปีศาจี่เาหมายตาเอาัี
หอกสายฟ้า! เปี๊ะ! เปี๊ะ! เปี๊ะ!
ซึ่บ! วี๊ดดดดด!
!
ปิศาจี่โดนหอกสายฟ้าปักเข้าี่หัวร้องาอย่างทรมานและค่อยๆสลายไปอย่างช้าๆการใช้หอกสายฟ้าด้วยสภาพร่างกายี่เต็มไปด้วยบาดแผลำใ้เาต้องหยุดชะงักไปครู่หนึ่งและใขณะนั้นเองกงเล็บปีศาจอีกตัวก็แทงเข้าท้องเา....
ซ๊วก!.....
อั๊กกกก! อ๊าาาาา!
"เ็กัน...ไม่คิดว่าการใช้เวทย์ด้วยสภาพร่างกายแบบนี้จะำใ้เาชะงักจนเสียท่าให้มันจนได้...ใจะไปแ้กัน อีก!"
หอกสายฟ้า!
ซึ่บ! เปี๊ะ! เปี๊ะ! เปี๊ะ!
วี๊ดดดดดด!
คาใช้หอกสายฟ้าใมือแทงเข้าไปี่หัวปีศาจกลืนวิญญาณอีกตัวได้สำเร็จจนำใ้มันสลายไป(ปกติจะเขวี้ยงเอาั)แต่ตัวเาตอนนี้ก็บาดเจ็บสาหัสเหมือนกันำใ้เาหมดสติัีี่การโจมตีจบลง.....
3 วัน่าไป...
บาดแผลคาได้แหวนแ่ชีวิตช่วยรักษาและด้วยร่างกายเาี่่้าพิเศษึำใ้บาดแผลทั้งหมดหายอย่างรวดเร็วแม้จะใช้เวลาถึงสามวันแต่ถ้าเป็คนปกติทั่วไปคงใช้เวลาา่าสามเดือนเลยทีเดียว
"นี่เา....หลับไปาแค่ไหนกัน ่ื่ต้องีกลับู่้าก่อนเาสังหรณ์ใจไ่ีดีเลย"
เื่ตั้งสติได้คาก็ีมุ่งหน้ากลับู่้าัีตลอดทางกลับเาู้สึ่าใป่านั้นเงียบผิดปกติแม้แต่เสียงนกร้องก็ไ่ีให้ไ้ิเาึีเคลื่อนไหวเร็ว่าเดิมจนมาถึงทางเข้าู่้าแต่ภาพี่เห็นนั้นกลับำใ้หัวใจเาแทบจะหยุดเต้นใัี....ู่้าี่เคยงามและามายไปด้วยรอยยิ้มัอบอุ่นนั้นตอนนี้กลับเป็เพียงแค่ซากปรักหักฟังี่เกิดจากการเผาำลายและเต็มไปด้วยซากศพามาย...
"ไม่...ไม่ะ......พ่อ!!! แม่!!!"
คาึีมุ่งหน้าไปี่บ้านตัวเองัีี่ตั้งสติได้แต่ก็พบแต่บ้านี่ถูกไฟไหม้จนเหลือแต่โครงเาึออกไปตามหาี่บ้านกอนซึ่งเป็หัวหน้าู่้าเพราะล่าสุดลอร่าบอ่าคิมมาี่บ้านกอนเาึคิดว่าคิมน่าจะอยู่ี่นั่นแต่พอมาถึงยังบ้านหัวหน้าู่้าสภาพี่เห็นก็ไม่ต่างะไไปจากบ้านหลังอื่นๆเลยซึ่งมีแต่ซากศพและบ้านี่ถูกเผาำลายเื่คาเดินมาถึงบริเวณหน้าบ้านหัวหน้าู่้าเาก็ต้องหยุดชะงักเื่เห็นร่างคิมี่นอนจมกองเลือดอยู่แขนคิมถูกตัดออกไปหนื่งข้างแน่นอนว่าคิมได้เสียชีวิตไปาแล้ว...
อ๊ากกกกกกกกก!
เสียงร้องัเจ็บปวดเาได้ำใ้อากาศโสั่นสะเทือนอย่างรุนแำที
ณ ดินแดนใแหวนคา
บุรุษี่ั่ใศาลากลางถึงกับำแก้วาหลุดามือัีเื่เาได้รับู้ถึงแสั่นสะเทือนโลกใแหวนแ่นี้
"คา....อดทนไว้ะเจ้าจะต้อง่ามันไปให้ได้"
เาพูดด้วยใบหน้าี่เศร้าหมองเพราะเป็ห่วงคานั่นเองความห่วงใยนี้ไม่ใ่ใฐาะศิษย์กับอาจารย์แต่เป็ระไี่ซับซ้อน่านั้นา
ณ ู่้าแอปเปิ้ล
"่! ไม่ะ ฮื่อออออ.......ใำกับท่านแบบนี้ใกัน...."คาี่เห็นร่างคิมก็ร้องไห้าและเข้าไปกอดร่างนั้นไว้ด้วยน้ำตา
"ะ....นั้นใ? คุณเป็นักผจญภัยใ่มั้ยั ได้โปรด...ช่วยาวบ้านี่เหลือด้วย.."
มีาวบ้านคนึี่ยังู่แต่าาก็่้าสาหัสเาไ้ิเสียงคาเื่ ั่ใว่าเาไม่ใ่โจรึได้พูดาเพื่อขอความช่วยเหลือจากเา
"หมายความว่ายังไงคนี่เหลือไปไหนกันหมด"คาหันไปมองี่ีต้นเสียงและเอ่ยถามขึ้นมาด้วยอารมณ์ี่ขุ่นมัว
พ
"พวกผู้หญิงและเด็กถูกัตัวไปเพื่อขายเป็ทาสส่วนผู้ายทุกคนล้วนตายกันหมดแล้วมีคนทรยศพวกเามาช่ากับลูกายมันเื่เห็นว่าพวกเาได้สมบัติมามันนก็รวมหัวกับพวกโจรบารัคเข้ามาปล้นสมบัติไปแถมยังฆ่าทุกคนไม่เหลือและยังัผู้หญิงกับเด็กไปอีกช่วยพวกเาด้วย! ได้โปรด......"
หลังจากพูดจบายคนนั้นก็จากไปพร้อมกับน้ำตาเาได้ำสุดความสามารถแล้วและการี่ได้บอกเล่าเรื่องราวี่เกิดขึ้นให้คาได้รับู้ก็ถือว่าหน้าี่เานั้นได้หมดลงแล้วคาได้นำศพคิมกลับไปฝังไว้ี่ด้านหลังบ้านี่ติดกับายป่า...
เื่ฝังศพคิมเ็แล้วคาก็เอ่ยาด้วยน้ำเสียงี่ดุัดวงตาเาตอนนี้ไม่แตกต่างไปจากนักรบผู้คุ้มคลั่งเลยสักนิด
"เดี๋ยวผมกลับมาะัพ่อผมจะต้องช่วยแม่กลับมาให้ได้......"
,.............
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??