จับคู่มาลุ้นรัก

โบราณกล่าวไว้ว่า ‘เกลียดอะไรมักจะได้อย่างนั้น’ มันช่างตรงจริงจริ๊ง เมื่ออวัชและรติมาที่แสนจะเกลียดขี้หน้ากันหนักหนาต้องมาแต่งงานกัน ทั้งสองจะทำเช่นไรให้หลุดพ้นจากความไม่ต้องการนี้ไปได้ โปรดอย่ารอช้าเรามีคำตอบมาให้คุณแล้ว!

“มองอะไรฮะ อย่ามองฉันอย่างนี้นะ ฉันไม่ชอบ”

“แล้วคิดว่าฉันมองอะไร มองเธอแบบไหนล่ะ” อวัชยียวนกลับไป

‘เอ...แม้แต่โกรธก็ยังดูน่ารักแฮะ’

บ้าเอ๊ย! นี่เขาเป็นอะไรไป ทำไมถึงคิดกับเธอแบบนี้ได้นะ ทั้งที่เมื่อก่อนไม่เคยเลย

“เชอะ! ทำมาเป็นไก๋ ฉันรู้ทันหรอกย่ะ จะบอกให้นะว่านายก็ได้แค่มองเท่านั้นแหละ ไม่มีสิทธิ์ได้แตะต้องหรอกย่ะ”

“ไม่มีสิทธิ์อะไร อีกแค่ไม่กี่ชั่วโมงเธอก็จะเป็นของฉันแล้ว พอถึงเวลานั้นเธออาจจะติดใจในรสสัมผัสของฉันขึ้นมาก็ได้ ใครจะไปรู้” ชายหนุ่มเอ่ยเย้าแหย่เล่นเพื่อคลายเครียด เขาก็พูดไปอย่างนั้นเอง ใครอยากจะแตะต้องกัน เมื่อกี้นี้ที่มองเธอไปมันก็แค่อารมณ์ชั่ววูบเท่านั้นเอง

“อี๊! อย่าหวังเลย รอชาติหน้าเถอะย่ะ” หญิงสาวเชิดหน้าใส่ ท่าทางมั่นใจและหยิ่งยโสของเธอทำให้อวัชเกิดอยากจะพิสูจน์ขึ้นมา

“งั้นมาลองกันตอนนี้เลยไหม ฉันก็อยากรู้เหมือนกันว่าเธอจะห้ามฉันได้ยังไง ถ้าฉันคิดจะทำอะไรเธอขึ้นมาจริงๆ” จบคำเขาก็ลุกขึ้นย่างเท้าเข้าไปหาเธอช้าๆ แต่มั่นคง เหมือนเสือที่จ้องจะตะครุบเหยื่ออันโอชะ