ดิ เอเลี่ยน สเลเยอร์

โจเซฟ เลวิส คาลร์ก เด็กหนุ่มที่ได้รับถ่ายทอดร่างกาฝาก คู่แฝดสายพันธุ์ต่างดาว จากคุณปู่ของเขา เพื่อที่เขาจะไม่ต้องตายด้วยโรคมะเร็งเม็ดเลือดขาวคู่แฝดสายพันธุ์ต่างดาว ที่ต้องอาศัยดาวโลกมากว่า 5000 ปี ผ่านช่วงเวลาประวัติศาสตร์ หลายยุคหลายสมัย

                                    ดิ เอเลี่ยน สเลเยอร์

                                          1

หอสมุดบัตเลอร์แห่งมหาวิทยาลัยโคลัมเบีย

นิวยอร์ก

หอสมุดขนาดใหญ่ก่อสร้างในสไตล์นีโอคลาสสิค อายุเกือบร้อยปี ความสวยงามและยิ่งใหญ่ของมัน ทำให้บางครั้งผู้มาใช้บริหารหอสมุด ถึงกับอ้าปากค้างและตะลึงในสิ่งที่พบเห็น หนังสือมากมายกว่าสองล้านเล่ม คงมากมายเพียงพอกับหนอนหนังสือทั้งหลาย คงต้องใช้เวลาเป็นร้อยๆปีกว่าจะอ่านหนังสือจนหมด

โจเซฟ เลวิส คลาร์ก นั่งอยู่บนโต้ะอ่านหนังสืออย่างเงียบสงบ พร้อมหนังสือกองโต เขามักจะใช้เวลาส่วนใหญ่เข้ามาอ่านหนังสือในหอสมุดแห่งนี้เสมอ 

เด็กชายวัยรุ่นอายุสิบเก้าปี เมื่อห้าปีก่อนเขาเพิ่งสูญเสียคุณปู่ที่เป็นที่รักไป จากโรคชรา ทิ้งให้เขาต้องใช้ชีวิตคนเดียว หลังจากที่ต้องเสียพ่อและแม่จากอุบัติเหตุทางรถยนต์ตั้งแต่เขายังเป็นทารก ปู่ของเขาเป็นคนเลี้ยงดูเขามาตลอด อดีตนายทหารพลร่ม ในสงครามโลกครั้งที่สอง ผู้ได้รับเหรียญกล้าหาญมากมาย

ทุกวันนี้เขาต้องอยู่โดดเดียวกับบ้านหลังเก่าที่เป็นมรดกสุดท้าย ไม่สิเขาไม่ได้อยู่โดดเดี่ยว ในตัวเขายังมีร่างแฝดจากต่างดาวที่ผสานอยู่ เรื่องราวมันซับซ้อนมาก หวังว่าต่อไปเรื่องราวมันคงกระจ่างมากกว่านี้น่ะ

“นายจะอ่านหนังสืออยู่นี่อีกนานแค่ไหน?โจ” “ฉันว่ามันน่าเบื่อมากๆเลย นายว่าไหมเลวิส?”

“คลาร์ก นายนี่ ชอบรบกวนคนอื่นเสมอเลยน่ะ” 

“ก็ฉันก็ไม่เห็นว่ามันมันจะมีความจำเป็นอะไรเลยนี่ ก็โจมีเราทั้งสามอยู่ด้วยอยู่แล้วนี้”

“ทั้งสามที่ไหนกันล่ะ ฉันกับนายเรามันร่างเดียวกัน” “เรียกว่าทั้งสองมันถึงจะถูก” “เออใช่ ..มันก็จริงของนาย”

“นายอยากรู้เรื่องอะไรก็ถามเราได้ นายลืมไปแล้วเหรอว่าเราอยู่บนโลกมนุษย์มากว่าห้าพันปีแล้ว”

“ฉันกับเลวิสรู้ทุกเรื่องนั่นล่ะในโลกใบนี้ หรือแม้แต่นอกโลก หรือ อาจจะจักรวาลอื่นๆ”

“อันนั้นฉันรู้ดีคลาร์ก” “ แต่ฉันก็อยากจะมีความรู้ ความคิด และใช้มันสมองของฉันบ้าง ฉันคิดว่านายคงจะเข้าใจน่ะ” “ตกลงโจ ฉันจะพยายามเข้าใจนายล่ะกัน”

“แต่นายก็รู้ว่าวันนี้มีเกมส์ใจแอ้นท์แข่งกับอีเกิ้ลน่ะ ฉันว่าเกมส์นี้น่าสนใจมากๆเลย”

“ฉันน่ะเชียร์ทีมนี้ มาเกือบร้อยปีแล้ว”

“นายเองก็ชอบฟุตบอลไม่ใช่เหรอ?”

“เฮ้ คลาร์ก นายอย่ามั่วน่ะ ฉันไม่เคยบอกว่าฉันชอบฟุตบอล ฉันมันแฟนแยงกี้ต่างหากล่ะ”

“เอาน่า ฉันว่าเราไปดูเกมส์กันเถอะน่ะ อาทิตย์หน้าแยงกี้มีแข่ง ฉันจะยอมไปกับนายล่ะกัน”

“ตกลง คลาร์ก วันนี้ฉันจะตามใจนาย” “ มันต้องอย่างนี้สิโจ”

โจเซฟ เลวิส คลาร์ก เด็กหนุ่มอายุราวสิบเก้าปี แต่เขากับมีสองร่างในตัวคนเดียว เด็กหนุ่มที่เมื่อห้าปีก่อนเกือบเสียชีวิตด้วยโรคลูคีเมีย แต่จากการช่วยเหลือจากปู่ของเขา ที่ยอมมอบร่างคู่แฝดต่างด่าวผสานรวมกับหลานชาย จนสามารถต้านโรคลูคีเมีย และมีชีวิตจนถึงทุกวันนี้ได้

ส่วนร่างต่างด่าวเลวิสและคลาร์กอาศัยอยู่บนโลกมากว่าห้าพันปี ทั้งสองมาจากดวงดาวอันไกลโพ้น และคงไม่มีโอกาสได้กลับไปยังดวงดาวของตนอีกแล้ว เพราะดาวของเขาได้ระเบิดเป็นผุยผงไปแล้ว ด้วยน้ำมือจากอริจากดาวอื่น 

ทั้งคู่ต้องอาศัยร่ายกายมนุษย์เหมือนกาฝาก เพราะร่างกายของเขาไม่สามารถดำรงชีวิตได้ในดาวโลก แต่ถึงจะต้องอาศัยร่างกายมนุษย์ แต่สิ่งที่มนุษย์ผู้นั้นได้รับคือสติปัญญา พละกำลัง และความรวดเร็วในการเคลื่อนไหว และที่สำคัญร่างกายจะปราศจาคโรคภัยไข้เจ็บ หรือแม้แต่ความเจ็บปวด ก็ไม่จำเป็นต้องเผชิญ หลังจากผ่านการผนึกร่างกับมนุษย์นับร้อยคน ตลอดห้าพันปีที่ผ่านมา แต่ทุกร่างที่พวกเขาเคยผสานต่างเป็นคนดีและมีคุณธรรม

“นายรู้ไหมโจ?” “ ปู่ของนายเนี้ย เขาเป็นคนดีมีคุณธรรม และ ความกล้าหาญมากเลยน่ะ ฉันคิดถึงเขาอยู่เสมอ ฉันร่วมรบกับปู่นาย สมัยสงครามโลกครั้งที่สอง เราสนุกด้วยกันมากเลย สนุกกว่าครั้งที่หนึ่งอีก ฉันนี่เกลียดชะมัดไอ้พวกนาซี ดีแต่รังแกคนอื่น เป็นไงล่ะ สุดท้ายพวกมันก็ต้องย่อยยับ”

“เออ ว่าแต่สงครามโลกครั้งที่หนึ่งเราผสานร่างกับใครน่ะ เลวิส ฉันจำไม่ค่อยได้เลย”

“จำไม่ได้ก็อย่าจำเลย มันไม่น่าจำเท่าไหร่หรอก”

“ แม้แต่ในสมัยโรมันพวกเราก็เคยผสานร่างกับแม่ทัพโรมันที่มีชื่อเสียงหลายคน และหนึ่งในนั้น ฉันคิดว่านายคงเดาออกน่ะว่าเป็นใคร” โจทำท่าครุ่นคิด และเหมือนจะคิดออก

“นายอยากบอกน่ะว่าเป็นเขา?” 

“ใครเหรอเขา? ที่ว่าของนาย?”

“ซี…. .” “ฉันว่าเราเปลี่ยนเรื่องคุยกันดีกว่า“เลวิส รีบตัดบท

เลวิส และ คลาร์ก พี่น้องร่างแฝดต่างด่าว แต่ก็มีความคิดที่ต่างกันมาก เลวิสนั้นเป็นร่างที่เงียบสงบ ถนัดใช้ความคิดและสติปัญญา ต่างกันกับคลาร์กกันสุดขั้ว เขาชื่นชอบการใช้กำลังและความรุนแรงเป็นที่สุด

ไม่แปลกใจที่เมื่อโจจบไฮสคูลโจได้ทั้งเกียรตินิยมเรียนดี และเป็นนักเบสบอลฝีมือดี จนแมวมองจากหลายๆมหาวิทยาลัย สนใจดึงไปร่วมทีม แต่เขาก็ปฎิเสธไปทั้งหมด รวมทั้งโอกาสเรียนมหาวิทยาลัย ที่หลายๆมหาวิทยาลัยต่างยินดีมอบทุนเรียนฟรีให้แก่เขาจนจบปริญญาเอก เหตุผลที่เขาตัดสินใจอย่างนั้น เพราะเขาเองก็รู้ว่าไม่อาจฉกฉวยความสามารถเหล่านั้นที่ไม่ใช่ของตน มาเป็นของๆตนเองได้ ซึ่งมันไม่ต่างอะไรกับการโกง

“พวกฉันผสานร่างกับนายมาห้าปีแล้ว ไม่มีเรื่องสนุกๆตื่นเต้นให้ทำเลย น่าเบื่อชะมัดนายว่าไหม เลวิส”

“ฉันว่ามันก็ดีแล้วน่ะ อยู่อย่างสงบๆซ่ะบ้าง ห้าพันปีที่ผ่านมา เราร่วมรบ ต่อสู้ เพื่อความยุติธรรมมาเยอะแล้ว ฉันล่ะเบื่อกับเรื่องพรรค์นั้นแล้วล่ะ” “มนุษย์นี่ยังไงชอบเข่นฆ่ากันซ่ะจริง”

“แต่ฉันว่ามันสนุกดีน่ะ” “เชิญนายสนุกไปคนเดียวเถอะน่ะ”

โจตีหน้าเศร้า “ฉันขอโทษจริงๆที่พวกนายต้องมาผสานร่างกับฉัน ฉันนี่เห็นแก่ตัวจริงๆ”

“อย่าคิดมากเลยโจ พวกเรายินดีที่จะมาอยู่กับนาย เพราะนายเป็นคนดี พวกเรารู้” เลวิสปลอบ

“นายว่าไหมคลาร์ก นายว่าไงฉันก็ว่าตามนายแหละเลวิส ก็นายเป็นพี่ฉันนี่”

“โจ ฉันว่าเราไปสมัครเป็นนาวิกโยธินดีไหม ฉันอยากไปกำจัดไอ้พวกไอเอส ซ่ะเหลือเกิน รำคาญไอ้พวกนี้มานานเหลือเกิน”

“แล้วไงล่ะคลาร์ก กำจัดไอเอสได้ แล้วไงอีก นายก็รู้ดีว่าจะต้องมีพวกคนชั่วมาอีกตลอดเวลา ห้าพันปีมานี้นายคงไม่ลืมสิน่ะ ว่ามันมีคนชั่วมากมายขนาดไหน ยังไงดาวโลกดวงนี้ ก็คงต้องมีคนชั่วต่อไป” “ฉันนี่ เซ็งพี่ชะมัดเลยเลวิส ชอบขัดฉันตลอดเลย”