เรื่อง Heroes of Murder Thousands กำเนิดจอมมารโอตาคุเกมส์เมอร์
ณ สถานี่แพิศดารแ่หนึ่ง
ัดีีครั้งหนึ่ง มีชื่อ ฟุรุาว่า ิจิโะ กลางุ่ญ้าสีเขียวี่ไม่ว่าะมองไปทางไหน็มีแต่หญ้ากับหญ้าไม่มี***อะไรัอย่าง
ได้มีชายหนุ่มหน้าาหล่อเหลากำลังนอนอาบแผ่กลางดงหญ้า้อมกับคิดว่า
"ทำมั้ยตูยังไม่ายี"
็นั้นสินะหน้าะายเาะพิษร้ายจากเห็ดใตำนานแล้วนิแล้วไอ้การี่มานอนอยู่ตรงนี้มันหมายความว่าไง
สิ่งเดียวี่พอะคิดได้็คือ
"แปะๆ"
หันคอไปามเสียงโดยอัตโนมัติ
"ยอดเยียม!สมแล้วี่เจ้าเป็นโอาคุขี้เ็บกดรู้ได้กระทั่งว่าตัวเองกำลังถูก่ไป่าโลก"
ได้พบกับผู้หญิงี่กำลังนั่งเก้าอี้้อมกับดื่มน้ำชาไปด้วยเธอเป็นคนี่สวยเอามากๆเธอมีสีสีฟ้าดวงา็เป็นสีฟ้าแต่หน้าานี้สิกวนโอ๊ยแบบสุดๆรู้สึกคุ้นแปลกๆเหมือนเคยเห็นี่ไหนมาก่อน
สงสัยะคิดมากไปเองชั่งมันดีกว่า
ท่าเป็นามพล็อตเรื่องนิยายแฟนาซีทั่วไปละ็ะเอกะต้องถูกเทพะเจ้า่ไป่าโลก้อมกับอย่างน้อยๆั1-3ข้อเป็นอย่างต่ำซึ่งเรื่องเอาไว้ทีหลัง
สิ่งี่ะเอกแนวแฟนาซีหลายๆคนมักะหลงลืมไป็คือ
เหตุผลี่ถูก่ไปไงเล่า!
คิดได้แบบนั้น็ถามออกไปเลยดีกว่า
"ต้องการ-"
ยังไม่ทันี่ะพูดจนจบเลยู่ๆยัยบ้านี้มัน็ทำบ้างอย่างกับร่างกาย
'สะ...เสียงมันหะ...หายไป!ถะ...แถมร่างฉันยังขะ...ขยับไม่ได้!'
"ไม่ได้~ไม่ได้~ี่นี้เจ้าไม่มีสิทธ์ออกความเห็นใดๆทั้งนั้นจนกว่าข้าะพูดจนจบเสียก่อน"
ยัยบ้านี้!มันจ้องมองมาี่แถมยังไม่เลิกทำหน้าากวนประสาทีขื่นอยู่แี้ต่อไปคงแค้นใจายแน่ๆเลยี่ถูกตรึงไว้กลับพื้นหญ้าและทนมองหน้าาของยัยนี้จนไม่รู้ว่าเมื่อไหร่ะจบแบบนั้นไม่เอาน้าาาา~
"เวอร์ไปแล้วมั้งเจ้านะแต่็เถอะเข้าเรื่องกันดีกว่า"
จากนั้นสีหน้าของเธอ็เปลี่ยนไปเป็นคนละคนเลยทำให้ี่จ้องหน้าเธออยู่เคร่งเคลียดไปด้วยเลย
"ีไม่นานะมีการแข่งขันของเหล่านักสู้ี่เป็นตัวแทนของเทพะเจ้าองค์นั้นๆโดยมันะจัดขึ้นี่ไหนเวลาไหนพวกเราทุกคน็ยังไม่รู้แน่ชัดรางวัลของผู้ชนะข้าะไม่ขอพูด็แล้วกันแล้วทีนี้นักสู้ี่ข้าเลือกดันเกิดปัญหาขัดข้องบ้างอย่างขึ้นมาทำให้ไม่สามารถติดต่อหรือแจ้งเรื่องนี้ให้พวกนั้นทราบได้ข้าเลยอย่ากให้เจ้า่ไปดูเจ้าพวกนั้นแทนข้าเสียหน่อย"
นะ...นี้มันเรื่องใหญ่เลยนะเฟ้ย!สมองของหล่อนคิดบ้าอะไรอยู่เนี้ยถึงได้มาเลือกโอาคุแบบฉันให้ไปามหาคนี่อยู๋่าโลกแี้สติดีรึป่าวเนี้ยและี่สัมคัญ
'แล้วทำมั้ยต้องเป็นตูฟร้ะ!!!'
คน็มีตั้งเยอะตั้งแยะทำไมถึงเลือกตูฟร้ะ!
เธอจ้องมองมาี่ก่อนะแสยะยิ้มกวนโอ๊ยีครั้ง!
"แน่นอนว่าข้าเป็นเทพะเจ้าี่สง่างามและมีน้ำใจต่อชนชั้นต่ำเยียงเจ้า"
'ว่าใครเป็นคนชั้นต่ำฟร้ะ!ฉันรู้นะหล่อนได้ยินี่ฉันพูด!อย่ามาทำเป็นเมิณกันนะ!!!'
เห็นได้ชัดว่ายัยบ้านี้มันยินสิ่งี่คิด
ถามว่าทำมั้ยถึงรู้นะเหรอ
เหอะ
ดูี่หน้าของยัยบ้านี้สิ
"แม้ว่าข้าผู้นี้ไม่คิดะให้อะไรัอย่างกับเจ้า็เถอะ"!
ไม่มีใครทำหน้าแบบนั้นแล้วบอกว่าไม่เห็นะยินเลยนะค่ะอะไรแี้หรอก
แต่เดียวก่อนนะ!
'เฮ้ย!ไหนหล่อนบอกว่าเป็นเทพะเจ้าี่มีน้ำใจเล่าให้มาัอย่างสิเฟ้ย!'
"เอาละถึงเวลาี่เจ้าต้องไปทำภาระกิจี่ข้ามอบให้แล้ว"
ู่ๆร่างกายของ็ค่อยๆลอยขึ้นบนฟ้าเรื่อยๆ
'เฮ้ยๆ!!!เอามา!เอามาให้ฉันก่อน!สิเฟ้ย!!!'
ตอนนี้เริ่มไม่ขำไม่ออกแล้ว็ะเอกี่ไป่าโลกโดยไม่มีไม่ีเิไม่มี***อะไรัอย่างโดยเฉพาะโอาคุอย่างมัน็เหมือนายทั้งเป็นนี้แหละแบบนั้นไม่อ้าวน้าาาาาา
"ไม่ต้องห่วงข้าขออนุญาตจากท่านชาล็อตใการสร้างร่างใหม่ของเจ้าแล้วไม่ต้องกังวลว่าะต้องไปสิ่งร่างชาวบ้านชาวไร่เขาหรอก"
'ใครสนเรื่องนั้นฟร้ะ!ฉันต้องการตั้งหาก!!!'
"โชคดีมีชัยท่านผู้กล้าของข้า~"
ทันใดนั้นเอง็แฟลชแบ็ควาบเข้ามาภายใหัวของ
มันเป็นภาพของอนิเมะเรื่องหนึ่งี่เคยดูเหมือนนานมาแล้ว
เป็นเรื่องราวี่เกี่ยวกับะเอกดันตกใจายเาะรถแทรกเตอร์และเทพะเจ้าผู้ี่มีความเกี่ยวข้องกับน้ำรู้สึกว่าเทพองค์นั้นเธอะชื่อว่า
'อะ...เฮือก!'
เอาจริงดิเรื่องแี้มันเป็นไปได้ด้วยเหรอจ้องมองยัยนี้จากบนฟากฟ้าด้วยความรู้สึกสับสนเต็มไปหมด
แต่มีสิ่งหนึ่งี่ไม่ว่ายังไง็ไม่มีทางเปลี่ยนแปลง
นั้น็คือ
"เป็นหล่อนเองเหรออควา!!!"
ร้องตะโกนเรียกชื่อของตัวละครหญิงจากอนิเมะเรื่องหนึ่งี่เคยดูด้วยความโกรธแค้น
และ
สติของ็ดับลง
หลังจากี่เทพองค์ดั่งกล่าวได้่ชายหนุ่มไปแล้ว
เธอ็ยังไม่ไปไหนเอาแต่จ้องมองบนฟ้าตรงจุดี่ชายหนุ่มจากไปด้วยสายาี่เหมือนกำลังะคิดว่า
"แปลกจังทำมั้ยเจ้ามนุษย์นั้นถึงรู้ชื่อเราได้ละอืม......ชั่งมันดีกว่าไปเล่นเกมส์ี่เบลให้มาต่อดีกว่า"
หลังจากนั้นเธอ็หายไปอย่าวไร้ร่องลอย
.
.
.
.
.
.
.
.
"อ่าาา~แสบาชะมั่ด"
เริ่มรู้สึกตัวีครั้งเาะรู้สึกแสบาเาะแสงมันสว่างจ่ามากเกินไปจริงๆ
็ไม่แปลก็เป็นโอาคุชอบอยู่ให้องมืดๆการีู่่ๆ็ได้เจอแสงะอาทิตแี้มันะมีอาการอย่างี่เห็น็ไม่ใช่เรื่องแปลกอะไร
"แล้วทำมั้ยตัวฉันถึงได้"
ดีดตัวลุกขึ้นอย่างรวดเร็วก่อนี่ะมองไปรอบๆอย่างตื่นตระหนก
"ไม่จริงน่า!!!"
สิ่งี่เห็น็คือป่าและี่อยู่ข้างหน้า็คือกำแพงเมืองี่อยู่ห่างจากี่นี้ไม่ใกล้ไม่ไกลนี้เอง
ซึ่งมัน็หมายความ
"เอาจริงดินี้เราถูกยัยบ้านั้น่มา่าโลกโดยไม่ให้ัอย่างพลัง็ไม่ให้แถมยังเอาฉันมาปล่อยใป่าีตกลงยัยนี้มันตั้งใจะฆ่าฉันสินะ!!!"พ
ไม่ได้พูดเกินจริงลองคิดดูว่าคุณโอาคุี่เ็ัอยู่ใบ้านี่าๆครั้งะออกมา่ครอบครัวื้อะไรแี้
แล้วู่ๆวันหนึ่ง็ถูก่มา่าโลก
โดยี่ไม่มี
ไม่ีั
ไม่มีอาวุธ
ไม่ีเิ
ไม่มี HERE อะไรัอย่าง!
ลองคิดดูว่าท่าเข้าเมืองได้แล้วะเป็นยังไงเงิน็ไม่มีภาษาี่ใช้คุยกัน็ไม่รู้ว่าเป็นภาษาอะไรพูดได้รึป่าว็ยังไม่รู้เลยด้วยซ่ำ!
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??