มนตราแห่งรัก (Yaoi)

ขับขานบทเพลงแห่งสายใยรัก สัมพันธ์สลักมิห่างหาย ต่อให้ฟ้าถล่มดินทลาย ก็มิคลายรักเราจากกัน

หลิงไท่

ชาวเผ่าสวรรค์อีกทั้งยังเป็นเจ้าผู้ปกครองแห่งสามภพ มีอำนาจและพลังและญาณที่กล้าแกร่งเหนือเซียนทั้งหมดทั้งมวล หามีผู้ใดกล้าต่อกรได้ไม่ เป็นที่กริ่งเกรงไปทั่วฟ้าดินชื่อเสียงระบือไกล ยกเว้นคนผู้เดียวที่มิเคยเกรงกลัวราชอำนาจ ใบหน้าอันหล่อเหลา และจริยวัตรที่งดงามจับตา สุภาพเคร่งขรึมสมกับเป็นผู้นำของเหล่าเซียนทั้งหลาย มีจุดอ่อนจุดตายอย่างเดียวเท่านั้นที่มิสามารถเอาชนะได้....

อี๋ซู

ชาวเผ่าวิหค สามารถเรียกลมมาเพื่อป้องกันตนเองและต่อสู้ เป็นอริกับเผ่าจิ้งจอกมาเนิ่นนานนับพันปี ใบหน้าหล่อเหลามิแพ้ผู้ใด ซุกซนจนต้องถูกร้องเรียนจากบรรดาเซียนทั้งหลาย และมักจะสร้างปัญหาให้เจ้าแห่งสามภพตลอดเวลาโดยไม่เกรงกลัว อีกทั้งมักจะถูกร้องเรียนจากผู้คนที่คุกเข่าบอกกล่าวกับสวรรค์ชั้นฟ้า และเหล่าเซียนมิหยุดหย่อนจนชื่อเสียง(เสีย)ระบือไกลไปทั้งสามภพเช่นกัน

引言

"ฝ่าบาท!!ทรงช่วยกระหม่อมด้วยเถอะพะย่ะค่ะ"

"เกิดเรื่องร้ายแรงอันใดท่านเซียนเมฆา ที่นี่คือห้องประชุมท่านโปรดรักษากิริยา"

"โธ่! ได้โปรดตักเตือนท่านอี๋ซูด้วยเถอะพะย่ะค่ะ เมฆฝนที่กระหม่อมกำลังรวบรวมเอาไว้เพื่อที่เย็นนี้จะต้องทำให้ตกที่โลกมนุษย์บัดนี้ถูกเขาเรียกลมมาปัดเป่าจนกระจัดกระจายหายไปหมดสิ้นแล้ว"

"อี๋ซู!!!"เสียงเรียกปานฟ้าผ่ามิได้ทำให้คนผู้นั้นตกใจหรือหวาดกลัว กลับยกสองมือประสานกันหลังศีรษะตนเอง แลบลิ้นปลิ้นตาให้ผู้ที่นั่งอยู่บนตั่งเหนือเซียนอาวุโสทั้งหลายที่กำลังหารือกันเคร่งเครียด แล้วผิวปากเดินจากไป ปล่อยให้เจ้าเหนือภพยกมือขึ้นกุมหน้าผากตัวเองส่ายหน้าไปมา

"ท่านเซียนเมฆาเราต้องขอโทษแทนอี๋ซูด้วย หากท่านเริ่มรวบรวมเมฆฝนก้อนใหม่อีกครั้งตอนนี้คงทันเวลาฝนที่ต้องตกลงไปยังโลกมุนษย์ ส่วนอี๋ซูนั้นเราจะตักเตือนเขาเอง อย่างไรท่านก็รีบไปเถิด"หลิงไท่ยามเอ่ยปากน้ำเสียงอ่อนโยนนุ่มนวล เหล่าเซียนเฒ่าทั้งหลายหันหน้ามองไปยังด้านนอกบ้าง ด้านในบ้าง มิสบตากับเจ้าเหนือภพในสมองกลับคิดว่า ท่านเหนือภพมีรึจะกล้าตำหนิติเตียนอี๋ซูผู้นั้น ยังมิทันจะเกินก้านธูปดีเสียงเหล่าเซียนทั้งชายหญิงก็ระเบ็งเซ็งแซ่ ต่างเรียกขานชื่ออี๋ซู!!มิขาดปาก ทุกคนที่ได้ยินถึงกับก้มหน้าปลงกับความซุกซน หนำซ้ำสายตายังเหลือบแลไปยังผู้มีอำนาจสูงสุด ไม่รู้จะกล่าววาจาเช่นไรกับสองคนนี้ดี ด้วยรู้ๆกันอยู่ว่าท่านเหนือภพทั้งรักและตามใจผู้มีนามว่าอี๋ซูมากมายเพียงใด ดุเพียงแค่ปากหากซักแปะยังไม่แตะต้องผิวกายให้ระคายเคือง

"ฝ่าบาท..ฝ่าบาท...ฝ่าบาททรงช่วยพวกเราด้วยท่านอี๋ซูเค้า...."

"อี๋ซู!!!!เจ้ากลับมานี่เดี๋ยวนี้นะ อย่าให้เราได้ต้องลงมือไปลากเจ้ากลับมาได้ยินหรือไม่ อี๋ซู!!!"บัดนี้ท่านเหนือภพจากผู้ที่เพียบพร้อมทั้งกายและกริยา กลับโหวกเหวกโวยวายไม่แพ้ผู้ใด แถมยังทำท่าเหมือนวิ่งไล่จับคนผู้หนึ่งไปทั่วสรวงสวรรค์เป็นที่เฮฮาต่อเซียนทั้งหลาย ถึงขั้นเอ่ยพนันขันต่อว่าผู้ใดจะเป็นฝ่ายเพรี่ยงพล้ำกันแน่