ข้าอยากเป็นฆาตกรไม่ได้อยากเป็นนักสืบ!!

“คุณชายรองเป็นท่านจริงๆสินะ...”เสวี่ยเฟิงเอ่ยเสียงเข้ม หนิงเทียนเลิกคิ้วมองอย่างไม่เข้าใจเป็นเขาอะไร?

“เอ่อ...ท่านเจ้าสำนัก...”เคอเอ่ยเรียกนายตนพลางหันมายิ้มแห้งให้คุณชายรอง

“อันใดของเจ้าเคอ!”หันไปถามผู้ติดตามเสียงเข้มอีกคน

“ท่านเจ้าสำนักเมื่อคืนคุณชายรองเหอนอนอยู่แต่ในเรือนนะขอรับ!”คุนช่วยสหายอธิบาย เสวี่ยเฟิงชะงัก

“เมื่อคืนพวกท่านเฝ้าข้าอยู่ข้ามิใช่รึ? จะออกไปที่ใดได้”หนิงเทียนมองเสวี่ยเฟิงแววตาว่างเปล่า

“อา...เมื่อคืนข้าเผลอหลับ...”

ไอ้!!แล้วมาโยนความผิดให้คนอื่นมั่วซั่วใส่เดี่ยวกันไหมครับมาเลยมา!! หนิงเทียนตวัดตามองอย่างไม่พอใจ