เสนาบดีที่รัก (Yaoi)

จวิ้นจื่อหลง

ขุนโจรชื่อเสียงลือเลื่องไปถึงแดนไกล ปล้นสะดมสิ่งของจากทางการและเหล่าเศรษฐีทั้งหลาย จนเดือดร้อนไปทุกหย่อมหญ้า แต่ชาวบ้านกลับปิดปากเงียบเมื่อถามถึงบุคคลผู้นี้ ด้วยเขานำของที่ปล้นมาแจกจ่ายไปยังผู้ที่ยากจนข้นแค้น จนแซ่ส้องไปทั่วแผ่นดิน

 บทนำ

"เสนาลู่รับราชโองการ"หนี่กงกงโน้มตัวรับม้วนผ้าสีทองจากพระหัถต์ขององค์ฮ่องเต้ นำมายืนเบื้องหน้าเหล่าขุนนางที่ยืนแบ่งฝ่ายสองข้างซ้ายขวา

"พะย่ะค่ะ"ชายหนุ่มรูปงาม เรือนร่างโปร่งบางในชุดเข้าเฝ้าเต็มยศสีน้ำเงินเข้มปนขาว ใบหน้ามิได้งดงามราวสตรีทว่าดูโดดเด่น งดงามราวเทพจุติ ทั้งน้ำเสียงยังนุ่มนวลชวนเคลิ้ม เล่าลือกันว่าเขาผู้นี้ฉลาดหลักแหลมสามารถสอบจอหงวนด้วยคำถามเพียงข้อเดียว 

"จงนำทัพพร้อมขุนพลฉั่วหวินปราบขุนโจรจื่อหลงให้สิ้นซาก เพื่อความสุขของเหล่าปวงชน รับราชโองการ"จบคำหลี่กงกงจึงยื่นม้วนราชโองการส่งให้

"รับสนองราชโองการพะย่ะค่ะ"ขุนพลฉั่วพร้อมฟ่านเสวียนคุกเข่าน้อมรับ

.................................

"มันผู้ใดจะเข้ามากำราบข้า"จวิ้นจื่อหลงนั่งอยู่บนตั่งขนาดใหญ่สูงกว่าผู้คนพวกพ้อง ในปากถือผิงกั๋วสีแดงเข้มลูกใหญ่โยนขึ้นลงแล้วนำมันเข้าปาก

"ประมุขจวิ้นอย่าได้ประมาทเด็ดขาด คราวนี้ถึงกับให้เสนาบดีออกมาจับกุมท่านด้วยตนเอง"คนสนิทนามปู้เฉินรีบวางจองสุราลง

"ขุนนางอ่อนแอพวกนั้น หากกล้าเข้ามาในหุบเขาข้าจะถลกหนังมาปูเป็นพรมเช็ดเท้า นำหัวพวกมันมาประดับเอาไว้ที่ผนังพวกเจ้าว่าดีหรือไม่"จบคำเสียงหัวเราะเกรียวกราวดังขึ้น ทั้งหมดราวห้าสิบคนดื่มกินกันอย่างมีความสุข ด้วยพึ่งปล้นสะดมกลับมาสำเร็จ

"ท่านเสนาลู่ท่านเป็นอะไรหรือไม่"ขุนพลฉั่วถาม

"อยู่ๆข้าก็รู้สึกหนาวสะท้านบอกไม่ถูก"

"หรือท่านพึ่งเดินทางไกลครั้งแรกจึงอ่อนแอถ้าอย่างนั้นก็นอนพักก่อนเถอะ ข้าจะเฝ้าเวรยามรอบที่พักเอง"

"ขอบใจท่านมากท่านขุนพล"ลู่ฟ่านเสวียนหูแว่วถึงกับได้ยินเสียงหัวเราะของชายนิรนามดังเข้ามาในโสตประสาทของตนเองจนใจสั่นไหวด้วยความหวาดกลัว