คัมภีร์ลับเลือดเทพ!
สามารถเพิ่มพูนระดับาเข้มข้นของเลือดเทพภายใา?
เพิ่มโอกาสใาเรียกสัตรว์ูั้แต่คุณภาพระดับเจ็ดขึ้นไป?
มีวิชาลับที่แกฏสวรรค์แบบนี้อยู่จริงหรือ? ใใจเย่ชิงหานบังเกิดาตื่นตระหนกขึ้น ถ้าหากเป็จริงอย่างที่ว่าล่ะก็ ไม่เพียงตระกูลเย่หรือเปเทพคราม แต่ทั่วั้ทวีปัเพลิงต้องเกิดาโาหลวุ่นวายอย่างใญ่โตอย่างแน่
ใช้ีิอยู่บนทวีปนี้มาสิบ่าปี เย่ชิงหานก็พอเข้าใจสถานาณ์ของทวีปนี้อยู่พอควร
ทวีปนี้แบ่งเป็หนึ่งและสามเป คือ แห่งเทพ เปเทพคราม เปเทพปีา และเปเทพคนเถื่อน สถานะของแห่งเทพอยู่เหนือสิ่งอื่นใด แม้แแห่งเทพจะแผ่ปกคลุมไปทั่วั้ทวีป แต่แห่งเทพก็ไม่เคยที่จะสอดืเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับาสู้รบแย่งชิงอำนาจกันของแต่ละเป และั้สามเปก็ไม่้าที่จะเป็ศัตรูกับแห่งเทพด้วยเ่กัน
สามเป แบ่งเป็สามเผ่าพันธุ์
เปเทพคราม เผ่ามนุษย์บริสุทธิ์ สามารถฝึกฝนพัปราณรบและมีสติปัญญาที่ชาญฉลาด
เปเทพปีา เป็เผ่าที่เกิดจากูปีาาและเทพาผพันธุ์กัน ึ่คึ่งปีา พัปีาไร้เทียมทาน
เปเทพคนเถื่อน เผ่าพันธุ์คนเถื่อนาที่หลงเหลือมาจากยุคัย ร่างาสูงใญ่ พละกำัมหาา หนึ่งหมัดสามารถระเบิดภูเขาแยกปฐพี
หนึ่งพันปีก่อน ั้สามเปเนื่องจากเผ่าพันธุ์ าเชื่อที่ และาดำเนินชีวติที่แตกต่างจึงเกิดาสู้รบฆ่าฟันกันอย่างต่อเนื่อง บ้านเืงลุกเป็ไฟปะชาชนไม่สามารถอยู่เย็นเป็สุขได้ ต่อมาเทพมักรเพลิง “ู” ยอดฝีืผู้แข็งแกร่งอย่างหาผู้ใดเปรียบได้จากเืงัปรากฏัขึ้น เขาอาศัยพัฝีืของตนเพียงคนเีสยบเหล่าชาวยุทธั้สามเป ้ั้ขอให้ยุติาสู้รบฆ่าฟันที่ดำเนินอยู่ ด้วยเหตุนี้ั้สามเปจึงทำข้อตงกันใทุกๆ ยี่สิบปีจะต้องมีาจัดงานปะลองครามระหว่างเปเพื่อสะสางข้อบาดหมางที่เกิดขึ้น
เมื่อหนึ่งพันปีก่อนที่รบกันนัวเนียั้ เปเทพครามปรากฏ้ายอดฝีืระดับสูงซึ่งแบ่งเป็ เฟิิ ฮวาตี้ เ่ไ่ เยว่โห้ว แะเ่วง ั้้าล้วนมีฝีืและสุดยอดวิชาที่ร้ายกาจพิชิตไปทั่วหล้า ท้ายที่สุดจึงแบ่งกันปกเืงหลักั้้าใเปเทพคราม และก่อั้ตระกูลั้้าขึ้น
ใฐานะที่เป็ลูกาาเลือดโดยตรงของตระกูลเย่ เย่ชิงหานก็พอได้รับรู้เรื่องพวกนี้มาบ้าง าจริงแ้ยอดฝีืั้้าล้วนเป็ลูกาของเทพา ภายใร่างมีเลือดเทพาไหลเวียนอยู่จึงไม่แปลกที่แต่ละคนจะมีสุดยอดวิชาติดั
ตระกูลเฟิงเป็ลูกาของเทพะบี่ สามารถบังคับะบี่ได้ัใจปราถนา
ตระกูลฮวาเป็ลูกาของเทพนักฆ่า มีศิลปะใาลอบสังหารไม่เป็รองใคร
ตระกูลเสว่เป็ลูกาของเทพหแมลงพิษ ใช้หแมลงพิษสังหารศัตรูอย่างไร้ร่องรอย
ตระกูลเยว่เป็ลูกาของเทพิญญา ล่อลวงผู้คนด้วยตัณหาราคะแู้ดืนิญญา
ตระกูลเย่เป็ลูกาของเทพู คน-ูรวมร่างใต้หล้าไร้คู่ต่อกร
เพราะั้้าตระกูลใญ่ต่างมีสุดยอดวิชาปะจำตระกูลเป็ของตน จึงสามารถปกเืงหลักั้้าของตนไว้ได้นับพันปี เกีรยติยศชื่อเีงและอำนาจบารมีตกทอดจากรุ่นสู่รุ่น ลูกาที่เกิดมาใตระกูลเหล่านี้ล้วนได้เปรียบคนทั่วไปเป็อย่างา เพราะภายใร่างของพวกเขาแฝงไปด้วยเลือดของเทพไม่าก็น้อย ซึ่งเปรียบเสืนฝึกฝนพัยุทธบนไหล่ยักษ์ ัั้ถ้าจะมียอดฝีืถือกำเนิดขึ้นจากตระกูลเหล่านี้ก็ถือว่าเป็เรื่องปกติ ัอย่างเ่ หาูกาของตระกูลเย่ที่มีเลือดเทพภายใาสามารถเรียกสัตว์ูคุณภาพระดับแปดออกมาได้ เ่ากับว่าเขาผู้ั้ไม่ต้องฝึกุ์เลยก็ได้ ขอแค่เพียงูแลสัตว์ูของตนให้ดีๆ รอเวลาให้สัตว์ูเติบโตเต็มวัย เพียงเ่านี้ก็เปรียบเสืนได้ผู้ช่วยที่มีพัฝีืเทียบเ่าระดับขอบเขตราชาจักรพรรดิของมนุษย์เลยทีเี
ไม่ต้องฝึกฝนก็มีพัฝีืเทียบเ่าระดับขอบเขตราชาจักรพรรดิ เ่นี้ใครจะ้าไปเปรียบเทียบด้วย?
ามีอยู่ของตระกูลั้้าจริงๆ ก็ถือว่าเป็เรื่องที่ฝืนกฎเกณฑ์ของสวรรค์อยู่พอควร แต่ก็ยังดีที่สวรรค์ยังคงยุติธรรมที่ให้ตระกูลั้้าปรากฏผู้ที่มีเลือดเทพภายใาใระดับเข้มข้นั้น้อยา อย่างเ่ตระกูลเย่ตามที่เย่ชิงหานทราบ เป็เวลาสามร้อย่าปีแ้ที่ไม่ยังปรากฏสัตว์ูคุณภาพระดับเก้าเลย สูงสุดก็แค่ปู่และบิดาของเขาเ่าั้ที่เรียกสัตว์ูคุณภาพระดับแปดออกมาได้
……
แต่บันทึกเล่มเล็กๆ ที่อยู่ใืของเขาในี้ ข้างใับมีสุดยอดวิชาที่สามารถเพิ่มพูนระดับาเข้มข้นของเลือดเทพภายใร่างได้ !
ถ้าหากสุดยอดวิชานี้เป็ของจริงล่ะก็ !ง
แ้มันหมายาว่าอย่างไร?
ก็หมายาว่าตนเมีโอกาสที่จะเรียกสัตว์ูคุณภาพระดับสูงออกมาได้ หมายาว่าตนเสามารถมีพัฝีืที่แข็งแกร่งได้ ตนเที่พรสวรรค์ไม่ดีหากจะอาศัยพัปราณรบใาฝึกฝนก็คงไม่มีาสำเร็จอะไรามาย แต่หากสามารถเรียกสัตว์ูที่แข็งแกร่งออกมาได้สักัล่ะก็ อาศัยสัตว์ูที่แข็งแกร่งั้ตนเก็จะมีพัฝีืที่แข็งแกร่งสูงขึ้นตามไปด้วย จากั้ั้ฐานะและาสำคัญของตนก็จะเลื่อนสูงขึ้น สัตย์สาบานที่ได้ให้ไว้ต่อหน้าหลุมศพของมารดาก็มีหวังที่จะทำให้สำเร็จได้
สัตว์ูคุณภาพระดับเจ็ดขึ้นไป! เื่ไขที่จะเป็ิ์าใของตระกูลคือเรียกสัตว์ูคุณภาพระดับออกมาได้ หรือว่าอายุสิบปีบรรลุึระดับขอบเขตยอดุ์ อายุสิบบรรลุึระดับขอบเขตยอดุ์สำหรับตนเนี้ไม่มีหวังแ้ แต่ถ้าหากสามารถเรียกสัตว์ูคุณภาพระดับเจ็ดหรือสูง่าั้ออกมาได้ก็จะสามารถเข้าเป็ิ์าใของตระกูลได้อย่างร้อยเปอร์เซ็นต์
ยิ่งไป่าั้สุดยอดวิชานี้ยังสามารถทำให้ลูกาของตระกูลเย่ทุกคนเพิ่มพูนระดับาเข้มข้นของเลือดเทพได้ ก็หมายาว่าลูกาตระกูลเย่ทุกคนสามารถเรียกสัตว์ูระดับสูงออกมาได้ทุกคนเ่กัน ต่อไปตระกูลเย่ก็จะมียอดฝีืระดับสูงปรากฏออกอย่างไม่ขาดา หน้าปะวัติศาสตร์ของเปเทพครามและของทวีปัเพลิงก็จะเปลี่ยนไป
มันจะแกฏสวรรค์เกินไปแ้!
เย่ชิงหานั้นลมหายใจของตนเเพื่อหยุดอาาของืที่กำัสั่นเทา จากั้จึงพลิกหน้าของบันทึกเพื่อหาหน้าที่อยู่ของคัมภีร์ลับเลือดเทพแ้เริ่มอ่านอย่างจริงจัง
“ลูกาของตระกูลเย่คือทายาทของเทพูที่ตกทอดมาึทุกวันนี้ ภายใร่างของทุกคนล้วนมีเลือดเทพแฝงอยู่ เมื่อะตุ้นพัเลือดเทพที่อยู่ใาด้วยเคล็ดวิชาลับพิเ จะสามารถปลดปล่อยพัทางาเลือดที่สามารถเพิ่มพูนพัเทพูใระยะเวลาอันสั้น แ้ใช้พัั้เพื่อเรียกสัตว์ูออกมา และสัตว์ูตนั้ก็จะติดตามผู้ที่เป็เจ้าของไปตลอดีิ ส่วนเลือดเทพภายใามีปริมาณาน้อยเพียงใดั้มีผลโดยตรงเมื่อเข้าร่วมพิธีปลุกพัทางาเลือดว่าจะได้รับพัเทพูาน้อยเพียงใด และมีผลโดยตรงกับสัตว์ูที่เรียกออกมาว่าจะมีคุณภาพสูงต่ำเพียงใด ัั้ สำหรับลูกาตระกูลเย่ เลือดเทพที่แฝงอยู่ภายใาั้เป็เรื่องที่สำคัญอย่างยิ่ง......”
“ัข้าฝึกฝนวรยุทธเป็ระยะเวลายี่สิบ่าปี ท่องอ่านศึกษาตำราที่มีอยู่ภายใหอุดของตระกูลจนหมดสิ้น ั้ยังท่องเที่ยวไปทั่วทุกแห่งหนพบปะผู้เชี่ยวชาญที่มีารู้ใแขนงต่างๆ ั้หลาย ใช้เวลารุ่นคิดอย่างยาำบากเป็เวลาสิบปีึสามารถคิดค้นวิชานี้ออกมาได้ หวังว่าจะเป็ปะโยชน์แก่ตระกูล......ข้อควรระวัง——วิชานี้ั้แต่คิดค้นขึ้นมายังไม่เคยทดลองใช้จริง จากาคาดคะเนของัข้าโอกาสที่ผู้ฝึกจะฝึกสำเร็จได้อยู่ที่้าสิบเปอร์เซ็นต์ หากฝึกสำเร็จผู้ฝึกได้ปะโยชน์ข้าก็ดีใจ หา้มเหลวมีโอกาส้าสิบเปอร์เซ็นต์ที่ผู้ฝึก...หากเป็เซียนก็จะับายเป็คนธรรมดา หากเป็ผู้ที่มีสติดีก็อาจจะสติฟั่นเฟือน ั้ร้ายแที่สุดคือล่องลอยไปแดนสุขาวดี......”
“อะไรว่ะ xxxxx......”
ปัง!
อ่านจบเย่ชิงหานขว้างุดบันทึงไปกองที่พื้น้กับสบถด่าออกมาอย่างหัวเี
สำหรับบิดายอดคนผู้นี้ เขาไม่มีคำพูดใดจะ่าวึเลยจริงๆ
อะไรคือผู้ฝึกได้ปะโยชน์ข้าก็ดีใจ ูๆ แ้นี่มันหลอกต้มคนชัดๆ......ทำมาพูดซะสวยหรูเซียนับายเป็คนธรรมดา จะสติฟั่นเฟือน ล่องลอยไปแดนสุขาวดี......ก็แค่พูดมาตรงๆ ่าุสูญสิ้น ายเป็เจ้าชายนิทรา และซี้แหงแก๋ง่ายๆ แค่นี้ก็จบ
มีโอกาสสำเร็จ้าสิบเปอร์เซ็นต์แถมยังเป็าคาดคะเนของตนเอีก ชัดเลยว่าเป็เคล็ดวิชาที่ “ลับ” อย่างสุดิๆ จนทำให้ไม่เคยมีใครได้ลองฝึกฝนจริงเลยสักครั้ง
สถานาณ์เ่นี้ก็เหืนกับมีคนมอบ “คัมภีร์ทานตะวัน” ให้เย่ชิงหาน แ้ให้เขาัเซะ หัจากแ้ค่อยมาฝึกเคล็ดวิชานี้มีโอกาส้าสิบเปอร์เซ็นที่จะฝึกสำเร็จายเป็ตงฟางปุ๊ป้ายคนที่ ลองคิดูว่าจะไม่ให้เย่ชิงหานหงุดหงิดและอารมณ์เีอย่างบ้าคลั่งเ่นี้ได้อย่างไร?
เรื่องที่เจ็บปวดที่สุดใีิของคนเราคือ “าให้าหวังแ้ก็ทำให้หมดหวัง” กับปะโยคนี้สำหรับเย่ชิงหานในี้เห็นด้วยเป็อย่างยิ่ง ัเ่ผู้ที่กำัร่วงหล่นลงจากหน้าผาแ้ืคว้าเถาวัลย์ได้เ้หนึ่ง แต่เมื่อมองูับปรากฏว่าเถาวัลย์ที่ตนคว้าได้ั้ับายเป็อสรพิษัหนึ่งแทน!
“ข้าก็ว่าอยู่อะไรมันจะง่ายดายขนาดั้! ูแ้สวรรค์ก็ยังคงมีายุติธรรมไม่ได้ลำเอียงเข้าข้างใคร เหืนกับาปิดปะตูทางเข้าแต่ก็ยังเปิหน้าต่างทิ้งไว้ให้บานหนึ่ง แต่ข้างนอกหน้าต่างั้เป็หน้าผาที่สูงชันหมื่นๆ ฟุต ไม่รู้ว่าข้างล่างหน้าผาเป็ธารน้ำหรือหมู่หินแหลมคม? จะทำอย่างไรก็ต้องเลือกเ”
เย่ชิงหานรู้สึ่าัเเหืนคนตาบอดที่ยืนอยู่างสี่แยกที่ไม่รู้ว่าจะเดินไปทางซ้ายหรือขวาดี ถ้าหากเลือกเดินทางผิดอาจจะเป็เหืนดั่งที่บิดาพูดไว้คือล่องลอยไปแดนสุขาวดีก็เป็ได้
ช่างเถอะ! พักเรื่องนี้ไว้ก่อนจะดี่า ึยังไงก็ยังมีเวลาอีกยี่สิบ่าวันก่อนที่จะึพิธีปลุกพัทางาเลือด ลองหาูเผื่อจะมีทางอื่นอีก อ้อจำได้ว่ายังมีของวิเจักภูเขาสุสานทวยเทพอยู่อีกอย่างนี่นา
ภายใใจของเย่ชิงหานยังคงมีอาาัเล แต่สุดท้ายก็ตัดสินใจโยนุดบันทึกทิ้งไว้ข้างๆ แ้หยิบเอาของอีกชิ้นหนึ่งที่อยู่ภายใ่องขึ้นมาพิจารณาู
มันคือแหวนวงหนึ่ง!
เป็แหวนสีสันสดใสแวววาวเปล่งปะาสีทองระยิบระยับ มีรูปัทองัหนึ่งขดวนอยู่โดยรอบ
“อื้อหือ! ของดี...ของดีแน่! ของวิเที่ตกทอดมาจากัยก่อนซึ่งได้มาจากภูเขาสุสานทวยเทพ สถานที่อันตรายอันดับนึ่ง ว่ากันว่าภูเขาสุสานทวยเทพเป็สนามรบที่เหล่าทวยเทพาั้หลายจบีิลงจากาเข้าร่วมใมหาศึกาต่อสู้ครั้งใญ่ แคู่จากสีสันที่เปล่งปะาออกมาแหวนวงนี้ต้องเป็ของที่ไม่ธรรมดาอย่างแน่ ไม่แน่ว่าภายใแหวนวงนี้อาจจะซุกซ่อนยอดฝีืจากอาณาจักรเทพอยู่ข้างใ? หรืออาจจะมีดวงิญญาของผู้าุโยอดฝีืซุกซ่อนอยู่......”
นี้ใหัวของเย่ชิงหานลืมคัมภีร์ลับเลือดเทพไปโดยสิ้นเชิง าธิั้หมดของเขาจดจ่ออยู่กับแหวนเพียงอย่างเี ภายใใจตื่นเ้เป็อย่างยิ่ง แค่รูปลักษณ์ภายนอกของแหวนก็นับว่าไม่เลวแ้ สีทองที่เปล่งปะาแวววับ แถมยังมีััอยู่ด้านบนที่ราวกับมีีิขึ้นมาจริงๆ ขดัวนอยู่โดยรอบ กับเป็ของวิเที่ได้มาจากภูเขาสุสานทวยเทพโดยแท้
เย่ชิงหานืนน้ำลายลงไปคำหนึ่ง้กับใช้าตาเพ่งมองไปยังแหวนอย่างไม่ะพริบ เขาัวว่าจะมีอะไรที่อยู่ข้างใอย่าง ดวงิญญาของผู้าุโยอดฝีืผู้เฝ้ารอผู้มีบุญวาสนา หรือยอดฝีืจากอาณาจักรเทพที่ซุกซ่อนอยู่ข้างใโผล่ออกมาแ้ถ่ายทอดพัั้หมดให้ จากั้บีบบังคับตนเให้ฝึกฝนสุดยอดวิชา
“เอี๊ยด!”
อย่างไม่ทันั้ั ทันใดั้หน้าต่างที่อยู่ข้างๆ ัูกเปิออก ลมเย็นาหนึ่งพัดผ่านเข้ามา เย่ชิงหานปฏิกิริยาตอบสนองอย่างรวดเ็ เขาสบัดืครั้งหนึ่งแหวนที่อยู่ใืัตงสู่พื้น
“ท่านผู้ใด? เป็ท่านผู้ใด? เป็ดวงิญญาของผู้าุโยอดฝีืผู้เฝ้ารอผู้มีบุญวาสนาหรือยอดฝีืจากอาณาจักรเทพที่ปรากฏา? ิ์เย่ชิงหานคาระวะท่านผู้าุโ......” ในี้เย่ชิงหานรู้สึกราวกับว่าิญญาได้ล่องลอยออกจากไปร่าง เขาก้มศีรษะลงอย่างร้อนรนพลาง่าวออกมาอย่างตื่นตระหนกตกใจ ืั้ข้างปะสานกันใระดัทำาเคารพไปทั่วทุกทิศทาง
ภายใหน้าต่างับปรากฏร่างอ้อนแอ้นของสาวน้อยนางหนึ่ง เมื่อเห็นอากัปกิริยาเ่ั้ของเย่ชิงหาน นางขมวดคิ้วแ้จึงถามขึ้นด้วยถามสัย “ท่านพี่! ท่านกำัทำอะไร? ้เอะอะโวยวายขึ้นมาทำไม เดี๋ยวคนอื่นก็ไม่ได้หลับได้กันพอดี”
“เอ่อ...?”พ
เย่ชิงหานมองไปรอบๆ อย่างมึนงง จากั้ไม่นานึเรียกสติับคืนมาได้ เขาเอาืเกาหัวยิ้มออกมาด้วยาเขินอายแ้หันับก้มลงไปหยิบแหวนที่ตกอยู่บนพื้นขึ้นมา
อย่างไม่คาดคิด!
สักพักร่างาของเขาคล้ายกับูกฟ้าผ่ายังไงยังงั้น ั่ๆ นิ่งอยู่กับพื้นคล้ายกับคนไม่ได้สติ แต่ทว่าภายใปากับสบถคำด่าออกมาด้วยาเดืดดาล “ข้าไม่รู้ว่าจะสรรหาคำไหนมาด่าดี ของวิเจากภูเขาสุสานทวยเทพห่าเหวอะไรกัน นี่มันของเก๊ชัดๆ ท่านพ่อน่ะท่านพ่อ! ใที่สุดข้าก็เห็นธาตุแท้ของท่านเีที ท่านท่องเที่ยวไปทั่วเพื่อเสาะแสวงหาของก๊อปนี่น่ะรึ......?”
แหวนัทองที่สันสวยสดงดงามส่องปะาแสีทองแวววาวั้ เป็ของวิเจากภูเขาสุสานทวยเทพที่ตกทอดมาจากัยก่อนซึ่งบิดาทิ้งไว้ให้เขา แต่เมื่อสักครู่ที่ตกะทบพื้นเพียงแค่เบาๆ ับแตกออกเป็แผลขนาดใญ่ปรากฏโลหะทองเหลืองที่อยู่ภายใโผล่ออกมาให้เห็น ยิ่งไป่าั้ แม้ะทั่งหัวัทองที่ส่องแแวววาวั้ก็หักไปด้วย จะเหลืออยู่ก็เพียงแค่ส่วนหางอยู่ึ่หนึ่งกับรูแตกสีดำมืดเ่าั้