กรงรักสีดำ

“ฉันท้อง”คำพูดของไอรดาสามารถทำให้ต้นน้ำนิ่งไปชั่วครู่

ราวกับฟ้าฝ่าลงมากลางใจ ..ช็อคจนทำอะไรไม่ถูก

อย่าบอกว่า ..เขากำลังจะมีลูกโดยที่ยังไม่ทันตั้งตัว

“คุณจะไม่พูดอะไรหน่อยเหรอ”เธอถามเมื่อเห็นอีกฝ่ายเงียบงัน

“แล้วคุณ ..”ต้นน้ำมองหน้าไอรดาก่อนจะพูด

“บอกผมทำไม ..ทำไมไม่บอกพ่อของเด็ก”

 ทันทีที่ได้ฟังเธอก็รู้สึกชาไปทั้งใจ ไม่เคยคาดคิดมาก่อนว่าจะได้ยินคำพูดเหล่านี้จากปากของเขา 

ไอรดาพยักหน้าน้อยๆ ยอมรับกับตัวเองว่าเธอควรทำใจเรื่องต้นน้ำเสียก่อนที่จะมาบอกเขา เพราะมันคงไม่เจ็บมากอย่างนี้

“นั่นสินะ ..ทำไมฉันถึงมาบอกคุณ”พูดจบเธอก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป ทิ้งคำพูดเอาไว้ให้อีกฝ่ายได้คิด

 ไอรดารู้สึกเสียหน้าเป็นอย่างมากที่มาให้เขาดูถูกเช่นนี้ อันที่จริงเธอน่าจะรู้อยู่แก่ใจแล้วว่า ระหว่างเขากับเธอนั้นเกิดจากการที่เขาต้องการจะแยกเธอออกจากวาคิมเท่านั้น ..เขาไม่เคยมีใจให้เธอด้วยซ้ำ แล้วเขาจะมาสนใจใยดีอะไร

 ต้นน้ำนั่งซึม รู้สึกผิดที่พูดกับเธอเช่นนั้น แต่ด้วยความหึง ความโมโหที่มีอยู่ก่อน จึงทำให้เขาพลั้งเผลอทำร้ายจิตใจคนที่ตัวเองรัก

     ต้นน้ำหยิบมือถือขึ้นมา แต่ก่อนจะกดสายโทรหาไอรดา ภาพของไอรดากับวาคิมก็แทรกเข้ามา เขาจึงโยนโทรศัพท์ลงบนโซฟาก่อนจะหยิบรีโมทขึ้นมาเปิดทีวีเพื่อระงับจิตใจที่สับสนว้าวุ้น