ฃวดฅนอยู่หนใด

อักขราพิภพ ดินแดนที่พยัญชนะ 44 ตัว สระ วรรณยุกต์ และเครื่องหมายพิเศษในภาษาไทยล้วนมีชีวิต พวกเขาทั้งหลายมีตัวตนของพวกเขาเอง อย่างที่มนุษย์ได้กำกับและบัญญัติให้เขาเป็น ตัวอย่างเช่น กอไก่คือกอไก่ ซึ่งหมายถึงไก่ที่มีตัวเป็นไก่ มีปีก มีหาง มีขา มีเดือย ลำตัวปกคลุมด้วยขนไก่ แต่พูดได้ ฆอระฆังสามารถส่งเสียงดังเหง่งหง่างเองได้โดยไม่ต้องให้ใครมาตี แน่นอนว่าเขาพูดได้แม้ไม่มีปาก ส่วนมอม้าคือม้าอาชาคึกคักมีสี่ขาร้องฮี้ ๆ วิ่งกุบกับ พูดได้อีกเช่นกัน และเรื่องยุ่ง ๆ ก็เกิดขึ้นเมื่อพยัญชนะสองตัวหายไป 

ก็คือ ฃอฃวดและฅอฅน พยัญชนะที่เหลือจึงร่วมแรงร่วมใจกันออกตามหา