WAR STORY

War Story

ตอนที่1 งานใหม่

ณ ห้องทำงานลับ ห้องหนึ่งชายคนเดินตรงปรี่เข้ามาในห้องด้วยสีหน้าที่ไม่สู้ดีนัก “ดู ดู ซิ! ว่าใครกลับมา ที่แท้ก็ไอ้คนทรยศนี่เอง! ไม่สิต้องเรียกว่า แปรพักต์ สิ มันถึงจะถูก...ว่าแต่ชีวิตที่อเมริกาเป็นยังไงบ้าง?” ชายปริศนาบนโต๊ะทำงานถาม

ชายคนนั้นยังคงนิ่งเงียบพร้อมกับมองชายปริศนาคนนั้นด้วยสายตาอันเกรี้ยวกราด “นายต้องการอะไรกันแน่!” สุดท้ายชายคนนั้นได้ถามคำถามต่อชายปริศนาจนได้ แม้ว่าในใจเขาไม่อยากถามเลยก็ตาม “หึๆๆ” ชายปริศนายิ้มอย่างกระหยิ่มใจ พร้อมกับหยิบแฟ้มเอกสารขึ้นมา “โธ่ๆๆ...ชีวิตที่อเมริกาตกต่ำกว่าที่ฉันคิดไว้อีกแฮะ แถมยังถูกพวก FBI หมายหัวอีก ดูท่านายก็คงเดือดร้อนหนักไม่เบาเลยนะ... สุดท้ายนายก็ต้องกลับมาหาฉันให้ฉันช่วยอยู่ดี” ชายปริศนาผู้นั้นพูดไปยิ้มไปแล้วส่ายหัว

เขาพลางอ่านเอกสารอย่างสบายใจแล้วเลื่อนมายังหน้า ใบประกาศจับผู้ร้ายข้ามแดนของ FBI

“สรุป! นายต้องการให้ฉันทำอะไรกันแน่!?” ชายคนนั้นได้ถามชายปริศนาอีกครั้ง “ฉันมีงานใหม่ให้แกทำ” ชายปริศนาตอบอย่างเย็นชา “ตุ้บ!” ชายปริศนาได้หยิบแฟ้มเอกสารอีกฉบับนึงขึ้นมาแล้วโยนให้ชายคนนั้นอ่าน ขณะที่เขานั่งอ่านเอกสารอยู่นั้นเขารู้ตัวดีว่าเขาไม่มีทางเลือก จึงต้องรับข้อเสนอนี้โดยปริยาย ทันทีที่เขาปิดแฟ้มเอกสารนั้นชายปริศนาก็ยิ้มขึ้นอย่างมีเล่ห์นัย “ตัดสินใจได้ดี รู้ใช่ไหมต้องทำยังไง ถ้าสำเร็จถือว่าจบกัน” “เครื่องจะออกในอีก4ช.ม. โชคดี...” ชายปริศนาพูดต่อ 

พอชายปริศนาพูดจบเขาถอนหายใจก่อนที่เขาจะลุกออกไป ขณะที่เขากำลังเอื้อมมือไปเปิดประตู ก็มีเสียงนึงพูดไล่หลังเขามา

”ลาก่อนคุณ อเล็กซานเดอร์ อิวานอฟ ไม่สิ ชื่อที่แท้จริงของนาย มิคาเอล” ชายปริศนากล่าวทิ้งท้าย ชายคนนั้นยืนนิ่งอยู่

ครู่นึงก่อนที่จะปิดประตูดังปังแล้วเดินจากไป...

ณ สนามบินแห่งหนึ่ง ประเทศรัสเซีย

“อ่ะ! นี่ของนาย” คนจัดอุปกรณ์โยนสัมภาระมาให้อเล็กซ์
“ทำไมมีแค่นี้ล่ะ? มีแค่ปืน AK-74U กับปืน SR-3 อยู่ไม่กี่กระบอก แล้วก็ชุดทหารรัสเซียเก่าๆ แล้วมันจะไปพอสู้ใครเขาได้?”อเล็กซ์ถามคนจัดอุปกรณ์ด้วยความสงสัย

อีกด้าน
“เฮ้! ดูนั่นสิ” เสียงชายคนหนึ่งเรียกพรรคพวก ”อย่าเอ๊ะใจไป ไอ้หมอนั่น อดีต SPESTNAZและ อดีตสายลับ KGB ฝีมือพระกาฬ” ชายคนนึงตอบ “นึกไม่ถึงเลยว่าเขาจะส่งไอ้คนทรยศมาทำงานร่วมกับเรา” ชายอีกคนพูดขึ้นก่อนที่จะแยกย้ายไปทำงานของตน

“ในการทำภารกิจนี้ ถ้าขืนนายใช้อาวุธรุ่นใหม่ล้ำหน้าที่สุดของกองทัพรัสเซีย นายลองทายดูเอาเองว่าจะเกิดอะไรขึ้น ถึงอาวุธปืนตระกูล AK จะถูกใช้เป็นที่แพร่หลายไปทั่วโลกก็จริง แต่อาวุธรุ่นใหม่ของกองทัพรัสเซียยังไม่ถูกขายหรือส่งมอบให้แก่ต่างประเทศหรือกองกำลังใดๆอย่างเป็นทางการ 

ถ้ายังใช้อาวุธรุ่นใหม่ สมมติว่านายเพลี่ยงพล้ำ แล้วอาวุธตกหล่นหรือสูญหายไปในที่ไม่พึงประสงค์ พวกเขารู้ได้ทันทีว่าเป็นฝีมือใคร แล้วจะมาสาวถึงตัวเรา ถ้านายใช้อาวุธรุ่นธรรมดาก็ไม่เป็นไร ต่อให้ตกหล่นหรือสูญหายไปก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่เพราะมันเป็นของที่หาได้ทั่วกัน ยิ่งเราไปทำภารกิจลับในต่างแดนยิ่งเป็นกลุ่มประเทศสมาชิกนาโต้อีกยิ่งต้องระวัง ถ้าพบการใช้อาวุธรุ่นใหม่ของกองทัพรัสเซียในแถบนั้น นั่นสิเรื่องใหญ่” คนจัดอุปกรณ์อธิบายให้อเล็กซ์เข้าใจ “ถามหน่อยเขาคิดยังไงกับเรื่องนี้?” ถามคนจัดอุปกรณ์ “เขา? อ้อ! นายหมายถึง คนที่ส่งนายน่ะเหรอ?” “ใช่” อเล็กซ์ตอบ “เขาว่าไง?” 

“เขาบอกว่าถ้างานนี้สำเร็จ เขาจะแบ่งเงินคนละร้อยล้าน ไม่สิ มากกว่านั้น” คนจัดอุปกรณ์ตอบ “เขาเริ่มทำงานรับจ้างตั้งแต่เมื่อไหร่กัน นึกว่าจะส่งมอบของ(อาวุธ)ให้ทางการรัสเซียซะอีก ที่ไหนได้” อเล็กซ์ยังคงสงสัย “ไม่มีใครรบเพื่อประเทศชาติบ้านเกิดเมืองนอนของตนเองอีกแล้ว เดี๋ยวนี้เขามีแต่รบเพื่อผลประโยชน์ พวกเราเองก็ไม่ได้ต่างอะไรไปจากทหารรับจ้าง” คนจัดอุปกรณ์ตอบ 
อเล็กซ์เหลือบไปเห็นชุดทหารรัสเซียเก่าๆตัวนึงเลยสงสัยถาม
“แล้วชุดทหารรัสเซียเก่าๆเอามาทำไม?ใส่เสื้อผ้าธรรมดาไปลุยดีกว่าไหม?” อเล็กซ์ถาม
“ไม่ต้องห่วง คุณภาพไม่ได้แย่ขนาดนั้น แต่มันจะทำให้นายทำงานถนัดมากขึ้น” คนจัดอุปกรณ์ตอบ
“ยังไง?” อเล็กซ์ถามซ้ำ
“ก็ไม่ได้มีแค่เราที่อยากได้ของ(อาวุธ) ไอ้พวกอเมริกันเองก็อยากได้อาวุธชิ้นนั้นจนตัวสั่น” คนจัดอุปกรณ์ตอบ

ฐานทัพแห่งหนึ่ง กองทัพสหรัฐ กลุ่มหน่วยรบพิเศษ GREEN BERETS

“เอาล่ะ! ภารกิจในวันนี้คือการชิงสิ่งของ(อาวุธ) ซึ่ง CIAคาดว่าเจ้าของสิ่งนั่นถูกซ่อนอยู่ในโกดังร้างหรือสถานที่รกร้าง ซึ่งไม่ห่างไกลจากตัวเมือง(เบอร์ลิน)เท่าไหร่...” หัวหน้าทีมหน่วยรบพิเศษกรีนต์เบเร่ต์(GREEN BERETS) กำลังอธิบายภารกิจให้แก่ลูกน้องของตัวเอง

“งั้นงานนี้ก็ไม่ต้องทำอะไรมาก แค่เดินไปของแล้วก็ออกมาง่ายๆ แถมไม่จำเป็นต้องใส่ชุดทหารเต็มชุดเพราะไม่เป็นที่สะดุดตา” ทหารหน่วยรบพิเศษ GREEN BERETS นายนึงพูดขึ้นกลางที่ประชุม

“ฉันแนะว่าควรใส่อย่างยิ่ง(ชุดทหาร)” หัวหน้าทีมกล่าว

“ทำไมล่ะครับ?” ทหารหน่วยรบพิเศษอีกนายถาม “นี้เยอรมันนีไม่ใช่ตะวันออกกลางนะครับ หัวหน้า” ทหารหน่วยรบพิเศษอีกนายเสริม “เพราะไม่ได้มีแค่พวกเราที่อยากได้ของ(อาวุธ)นั้นจนตัวสั่น พวกรัสเซียก็เช่นกัน” หัวหน้าทีมตอบ “ของ(อาวุธ)นั้นมันสำคัญมากขนาดนั้นเลยหรอก ถึงกับลงทุนขนาดนี้” เสียงทหารกรีนเบเร่ต์นายหนึ่งพูดขึ้น “พูดง่ายๆถ้ามีมันอยู่ สงครามโลกครั้งที่2 เราคงไม่ชนะ” หัวหน้าทีมตอบ “งั้นแปลว่า เจ้านี่มีมาตั้งแต่สมัยสงครามโลกครั้งที่2 แต่ทำไมรัฐบาลเยอรมนีไม่เห็นรู้เรื่องนี้เลย?” ทหารกรีนต์เบเร่ต์ถาม “ก็เพราะรัฐบาลเยอรมนีไม่เคยรู้เรื่องนี้เลยหลังสงคราม” หัวหน้าทีมตอบ 

“ถ้ารู้ว่ามีของแบบนี้อยู่ แล้วทำไมพวกCIAไม่มาจัดการเองล่ะ?” ทหารกรีนต์คนนึงถามด้วยความไม่พอใจ เจ้าหน้าที่CIA ที่อยู่ข้างๆ ตอบคำถาม “เจ้าของ(อาวุธ)สิ่งนั่นไม่ได้ขนย้ายกันง่ายๆ หน่วยของพวกคุณขึ้นชื่อ เรื่อง ก่อวินาศกรรม และ จารกรรมเป็นที่สุด ดังนั้น พวกผมต้องการมือดีที่สุดสำหรับการทำภารกิจนี้ แถมสายของเรารายงานว่าไม่ได้มีแค่พวกเราที่หมายปองของสิ่งนั้น เราจะเสี่ยงให้รัฐบาลเยอรมนีรู้เรื่องพวกนี้ไม่ได้โดยเด็ดขาด ปฏิบัติการครั้งนี้เป็นความลับสุดยอด” “สั่งโดยตรงจากท่านประธานธิบดี” หัวหน้าทีมพูดกำชับ “ถ้าเราได้ของสิ่งนั้นมา เราสามารถพลิกสถานการณ์เกมที่ทะเลจีนตะวันออกได้ ซึ่งตอนนี้เรากำลังมีปัญหากับจีนอยู่” เจ้าหน้าที่CIA พูดเสริม “ใครยังมีคำถามอะไรอีกไหม?” หัวหน้าทีมถาม ทุกคนในที่ประชุมต่างเงียบ ทุกคนล้วนหมดข้อสงสัย “ดี อีก 1 ช.ม. ออกเดินทาง” หัวหน้าทีมกล่าวทิ้งท้าย ก่อนจะแยกย้าย

1 ช.ม. ต่อมา

“งานนี้พวกคุณคงไม่ได้นั่งฮ.ไป แต่คงต้องนั่งรถไปแทนเพราะพวกใหญ่เยอรมันนีเริ่มแอบสงสัยพวกเราแล้ว”เจ้าหน้าที่ CIAบอก “เข้าใจล่ะ ขอบคุณมาก” หัวหน้าทีมกล่าว “เปลี่ยนแผนเราจะนั่งรถไป ทุกคนพร้อมแล้วใช่ไหม?” หัวหน้าทีมถามสมาชิกทีมทุกคน “ครับ!” ทุกคนตอบ “ออกเดินทางได้! สจร๊วต นายขับ” หัวหน้าทีมบอก ขณะที่ทุกคนกำลังออกเดินทางอยู่นั้น ลูกน้องคนนึงเห็นป้าย Dog Tag เก่าๆที่หัวหน้าใส่อยู่เลยถามไปว่า ”หัวหน้าครับ ป้าย Dog Tag นั่น ของใครครับ?” “อ๋อ! ของคุณปู่ผมน่ะ ปู่ผมเคยอยู่หน่วยพลร่มที่101” หัวหน้าทีมตอบ