เรื่อง การโต้กลับของทรราชย์หญิงแห่งยุค
ผู้อื่นคิดอย่างไรไม่สำคัญ เดิมทีาที่เฉิงชิงเข้าร่วมาสอบของสถานศึกษาก็ไม่ใช่เพื่อผู้อื่น แต่เพื่อตัวของนางเ.
ตั้งแต่เล็กจนโต นางตั้งใจกับาสอบทุกครั้ง สภาพแวดล้อมที่ให้ความสำคัญกับบุรุษมากกว่าสตรีไม่ใช่ว่าเพิ่งจะมีในราชวงศ์เว่ย สภาพแวดล้อมที่นางู่ตั้งแต่เด็กก็ไม่ได้ต่างกันมากนัก… ่าไ็ตาม นางมักจะเอาชนะผู้เข้าแข่งขันอื่นในฐานะเพศหญิง บัดี้เปลี่ยนฐานะมาเป็น ‘เพศชาย’ แล้ว เฉิงชิงเชื่อมั่นในตัวเว่าจะไม่แพ้
นางหลิ่วรู้สึกว่าาที่นางเป็นสตรีปลอมเป็นบุรุษคือความไม่เป็นธรรม แต่ตัวเฉิงชิงเับประหนึ่งปาไ้น้ำ[1]
ึแม้าูเหมือนเฉิงชิงจะจริงจังกับาสอบเข้าศึกษาของสถานศึกษา ทว่าสภาพจิตใจับปลอดโปร่ง
หากทุกสิ่งดำเนินไปด้วยดี ที่นี่ก็จะเป็นสถานที่ให้นางได้ร่ำเรียนีหลายปีต่อจากี้ เฉิงชิงเดินขึ้นบันไดหินตามผู้เข้าสอบอื่นู่ด้านั ช่างเป็นสถานที่ที่มีทัศนียภาพอันงดงามเืเกิน วิวทิวทัศน์ไม่แพ้โรงเรียนของบุตรหลานตระกูลผู้ดีที่นางเคยอ่านเจอ
เพียงแต่ขั้นบันไดหินออกจะมากเกินไปหน่อย ตลอดทางที่เดินขึ้นมาค่อนข้างเหนื่อย พื้นฐานร่างกายี้ของนางเรียกได้ว่าแย่ พอขึ้นบันไดเสร็จก็หอบหายใจั ในุ่มผู้เข้าสอบยังมีผู้ที่สภาพแย่กว่านาง มีเจ้าอ้วนน้อยรูปร่างตุ้ยนุ้ยหนึ่งที่ตอนี้แทบจะเป็นอัมพาต เสื้อผ้าบนลำตัวเปียกชุ่มไปด้วยเหงื่อ นำทางให้ทุกไปรอู่าในลานแห่งหนึ่ง`
``
“ข้ามาเพื่อศึกษาเ่าเรียน ไม่ใช่มาเพื่อปีนเขา เจ้าสถานศึกษาที่น่ารำคาญนี่ดันสร้างู่สูงแบบี้ หรือว่าจงใจั่นแ้งกัน!”
ในบรรดาผู้เข้าสอบมีจำนวนไม่น้อยที่เห็นด้วยกับเจ้าอ้วนน้อย
เฉิงชิงมองประเมิน ผู้เข้าสอบที่เห็นด้วยเหล่าี้ล้วนสวมใส่เสื้อผ้าเนื้อดี เพียงมองูก็รู้ว่าสภาพาเงินของครอบครัวมีฐานะ ูตามใจตั้งแ่ัเล็ก แม้แต่ความลำบากเล็กน้อยเช่นี้ก็ทนไม่ไหวแล้ว เฉิงชิงไม่ได้เข้าไปร่วมถกเถียงกับพวกเขา
ขนาดปีนเขายังต่างรู้สึำบาก จึงหยุดความคิดที่สอบเข้ารับราชาเป็นขุนนางไว้ชั่วครู่ อย่างไรเสียบัณฑิตที่เรียนไปก็ไม่ได้ประสบความสำเร็จอย่างที่คาดหวังเสียทุก
ชายหนุ่มในชุดิ์ของสถานศึกษาเดินมาจากทางระเบียง ใบหน้างดงามดั่งหยกประดับกวาน[2] ชายชุดพลิ้วไหว เจ้าอ้วนน้อยที่กำลังคุยโวเสียงัก็ค่อยๆ เงียบเสียงลง แม้แต่เฉิงชิงที่มีประสบาณ์เช่นี้มามากก็อดไม่ได้ที่จะมองอย่างเต็มตา
ผู้ี้ช่างหน้าตาดีเสียจริง ใบหน้าี้ไม่ได้ต่างอะไรกับไอดอลที่ได้รับความนิยมในศตวรรษที่ยี่สิบเอ็ดเลย ยิ่งพอเพิ่มความภูมิฐานเข้าไป ผู้ใดก็ล้วนชมชอบความงาม ไม่เว้นแม้แต่เฉิงชิงเ
“นั่นคือใครกัน?”
“คงจะเป็นหนึ่งในผู้เข้าสอบ!”
“พูดจาไร้สาระ ผู้เข้าสอบจะมาู่บนเขา่ได้อย่างไร ทุจริตแล้ว”
“เงียบเสีย นั่นคือิ์พี่ทีู่่ห้องเรียนอันดับหนึ่งของสถานศึกษาหนานอี๋ พวกเจ้าไม่ได้สังเกตลวดลายบนเข็มขัดของเขาหรือ? สถานศึกษาหนานอี๋แบ่งห้องเรียนเป็นห้องเี่[3] อี่[4] ปิ่[5] ติง[6] สี่ตัวอักษรี้เพื่อให้เาะสมกับระดับของิ์ที่แตกต่างกัน ิ์พี่ทีู่่ห้องเี่ นั่น นั่นก็คือ…”
นั่นก็คือผู้ที่มีวุฒิจวี่เหรินติดตัว!
เฉิงชิงต่อท้ายในใจอย่างเงียบๆ
สถานศึกษาหนานอี๋แม้จะเพิ่งขยายต่อเติมมาไม่กี่ปี แต่สัด่ับไม่เล็กเลย ท่ามางิ์มากมายก็ย่อมต้องมีที่โดดเด่นู่บ้างเป็นธรรมดา
อย่างเฉิงกุยผู้นั้นที่าุสิบ้าปี สอบได้เป็นบัณฑิตซิ่วไฉู่ที่ห้องอี่ ่เฉิงชิงที่ไม่มีความความดีความชอบในาสอบเข้ารับราชาแม้แต่น้อย เื่เข้าสถานศึกษาแล้วก็คงูจัดไปู่ในห้องเรียนตัวอักษรติง หากนางสอบผ่านได้เป็นบัณฑิตถงเซิง ึจะมีสิทธิ์เลื่อนขึ้นไปยังห้องปิ่
่ห้องเี่ก็คือห้องระดับสูงที่สุดในสถานศึกษาหนานอี๋ เาะมีแต่ผู้ที่มีวุฒิจวี่เหรินเ่านั้นที่จะสามารถเข้าไปได้!
คุณสมบัติของอาจารย์ห้องเี่ก็ดีที่สุดด้วยเช่นกัน สถานศึกษาหนานอี๋ได้เชิญบัณฑิตมีชื่อมาเป็นอาจารย์สอน ณ ชั้นเรียนระดับสูงขนาดเล็กี้ เป็นแต้มต่อที่สูงที่สุดสำหรับเหล่าิ์ที่เป็นบัณฑิตจวี่เหรินของห้องเี่ จะได้ตั้งสมาธิมุ่งมั่นไปกับาสอบเข้ารับราชา…
หนทางาสอบเข้ารับราชาของเฉิงจือหย่วนในปีนั้นหยุดู่ที่บัณฑิตจวี่เหริน บัณฑิตจวี่เหรินคือขุนนางสำรอง เด็กหนุ่มในชุดิ์เื่ครู่ี้ก็มีคุณสมบัติเป็นขุนนางสำรองแล้ว ไม่แปลกที่ผู้จะให้ความเคารพยำเกรง แม้แต่ผู้ที่บ่นโอดครวญึความยาำบากอย่างเจ้าอ้วนน้อยก็ไม่้าไปหาเรื่องด้วย
ชายหนุ่มผู้นั้นน่าจะาุราวยี่สิบปี แต่ับสอบผ่านได้เป็นบัณฑิตจวี่เหรินแล้ว
เฉิงชิงเชื่อมั่นในระดับาสอนของสถานศึกษาหนานอี๋มากขึ้นแล้ว!
ไม่แปลกที่าสอบเข้าสามเดือนหนึ่งครั้งจะมีผู้เข้าร่วมมากมายขนาดี้!
เหตุาณ์เล็กน้อยี้ได้ยืนยันความมุ่งมั่นของเฉิงชิงในาจะสอบเข้าสถานศึกษาให้ได้
ิ์พี่บัณฑิตจวี่เหรินแห่งห้องเี่นั้นพวกเขาเพียงแค่บังเอิญได้พบ พอผ่านไปไม่นานก็มีนำทางพาพวกเฉิงชิงไปยังลานกว้างที่รายล้อมด้วยสิ่งปลูกสร้างแห่งหนึ่ง
ในลานกว้างแห่งี้มีโต๊ะวางู่มากมาย บนโต๊ะมีะดาษวางู่รวมึพู่กัน หมึกและแท่นฝนหมึก ที่นี่ก็คือสนามสอบของาสอบเข้าศึกษา ผู้อาวุโสท่านหนึ่งท่าทางเข้มงวดยืนู่ใต้ัคา ซึ่งก็คือผู้คุมสอบในวันี้
“เื่เข้าสนามสอบสามารถเลือกที่นั่งได้ตามใจชอบ พวกเจ้ามีเวลาหนึ่ง้าูป[7]ในาตอบคำถาม”
“้ามส่งเสียงั ้ามะซิบะซาบ ้ามทุจริตใช้โพย!”
ผู้คุมสอบเพิ่งสิ้นเสียง เหล่าผู้เข้าสอบก็รีบแย่งที่นั่งกัน
เฉิงชิงเลือกที่นั่งทีู่่ใ้ มีที่ฉลาดบางเลือกทีู่่ใต้ชายคา เดือนเป็นช่วงที่อากาศร้อนเป็นอย่างมาก พื้นที่ที่แสงแดดส่องไม่ึจึงเย็นสบายกว่า
เฉิงชิงเปิดะดาษ้สอบ มองูตั้งแต่ต้นจนจบหนึ่งรอบ พอมั่นใจแล้วจึงค่อยเริ่มตอบคำถาม
ไม่ถือว่ายากมาก แต่แน่นอนว่าไม่ง่ายเช่นกัน
ใน่ของาใช้พู่กันเขียนอักษร… นางไม่ใช่ที่มีความสามารถรอบด้าน แม้ในชาติ่สิ่งที่นางศึกษามาจะไม่น้อย แต่าคัดอักษรไม่ไดู้่ในนั้น ศิลปะสำหรับาฝึกจิตใจและาปฏิบัติตัวเช่นี้ไม่ไดู้่ในความคิดของนางเลย
เื่ได้รับสืบทอดความทรงจำของ ‘เฉิงชิง’ เวลาเขียนหนังสือแค่ไม่ขาดขีดใดขีดหนึ่งไปก็ดีมากแล้ว นางไม่ได้ใส่ใจด้วยซ้ำว่าอักษรที่เขียนไปจะเป็นอย่างไร ได้ยินว่ายามสอบเข้ารับราชา หาายมือสวยจะมี้ได้เปรียบ เฉิงชิงที่ไม่ได้เป็นแม้ะทั่งบัณฑิตถงเซิงจึงคิดว่าในาภาคหน้าย่อมมีเวลาให้ค่อยๆ ฝึกฝน
ขณะี้สิ่งที่สำคัญที่สุดยังคงเป็นาสอบเข้าสถานศึกษาให้ได้ บนะดาษ้สอบไม่ใช่คำถามที่เฉิงชิงจะตอบอะไรก็ได้ เคล็ดลับาสอบในยุคโบราณและยุคปัจจุบันล้วนเหมือนกัน นั่นคือ้ที่ตอบได้้ามผิดพลาด ่้ที่ทำไม่ได้ก็ทิ้งไว้ท้ายสุด
เฉิงชิงตอบคำถามอย่างตั้งใจ ผู้คุมสอบครั้งี้สูงวัยมากแล้ว งีบหลับู่ตรงระเบียงทางเดินที่แสงแดดส่องไม่ึ ทำให้ผู้เข้าร่วมสอบบางเริ่มสร้างปัญหา
มีบางหันศีรษะไปมองะดาษ้สอบของผู้อื่น และยังมีผู้ที่ใจ้าแลกเปลี่ยน้ความผ่านะดาษกัน เฉิงชิงกำลังติดู่กับคำถาม้หนึ่ง ะดาษ้ความก้อนหนึ่งก็พลันลอยจากบนฟ้าตกม้ายังบนโต๊ะของนางพอดี
เฉิงชิงเลิกคิ้ว
ผู้คุมสอบที่งีบหลับก็พลันลืมตาขึ้น!
เวลาเที่ยงตรง
ที่ตีนเขาบริเวณประตูทางเข้าสถานศึกษามีร้านเหล้าเล็กๆ ู่แห่งหนึ่ง อวี๋ซานสั่งอาหารและเหล้ามาหนึ่งโต๊ะเพื่อดื่มกินพร้อมกับสหายร่วมเรียนีหลาย ั์ตาหันไปมองยังทิศที่ประตูทางเข้าสถานศึกษาตั้งู่
แม่นมโจวเก็ไม่้าจากไป
อากาศร้อนเช่นี้ ของตุ๋นที่เตรียมไว้ให้สำหรับเฉิงชิงก็บูดเสียจนกินไม่ได้แล้ว แต่แม่นมโจวจำต้องรอจนกว่าเฉิงชิงจะสอบเสร็จึสามารถับไปรายงานกับฮูหยินผู้เฒ่าจู นางไม่้าสั่งอาหารและเหล้า สั่งเพียงน้ำชาถ้วนหนึ่งเ่านั้น แล้วค่อยๆ ืื่ แววตาที่นางมองไปยังประตูทางเข้าสถานศึกษาเด่นชัดกว่าของอวี๋ซาน จำนวนครั้งก็บ่อยกว่าด้วย
นางรอู่ที่ร้านเหล้าเพียงไม่นาน ผู้ต่างก็รู้ึสถานะที่แท้จริงของนาง
สหายร่วมเรียนของอวี๋ซานต่างพากันถอนหายใจ “ญาติผู้น้องของเฉิงกุยผู้ี้ไม่สมควรไปยั่วโทสะด้วยจริงๆ ไม่เช่นนั้นพวกเจ้าจะประสบความยาำบากกันหมด”
คำว่า ‘กตัญญู’ ี้สำคัญยิ่งนัก าในตระกูลผู้ดีมักจะมีกฎเกณฑ์มากมาย ผู้ใดก็ตามทีู่่ข้างกายผู้อาวุโสต่างก็มีใบหน้าสองแบบกันั้นั้น ไหนเลยจะมีแบบเฉิงชิงที่้าปฏิเสธน้ำใจของท่านย่ากัน? เรื่องราวที่เกิดขึ้นของเฉิงชิงจะมีที่มาที่ไป าในอำเภอก็ไม่มีใครที่่าวว่านางไม่กตัญญู ับชื่นชมว่านางมีความหยิ่งในศักดิ์ศรี
บ้านรองตระกูลเฉิงในยามีู้ย่ำแย่ในสายตา ย่อมต้องปฏิบัติต่อเฉิงชิงอย่างระมัดระวังเป็นธรรมดา หากเฉิงชิงยังไม่ก้าวออกมา จากบ้านรองก็ไม่้าที่จะจากไป!
อวี๋ซานพยักหน้าอย่างเหม่อลอย ในที่สุดตรงประตูทางเข้าก็มีผู้เข้าสอบปรากฏตัวขึ้น
บรรดาครอบครัวของผู้เข้าสอบต่างรีบไปรุมล้อม ถามผลลัพธ์ของาสอบของพวกเขา ผู้เข้าสอบที่เพิ่งลงจากเขาเช็ดเหงื่อพลางเอ่ย
“ไม่ต้องพูดแล้ว มีผู้ทีู่จับได้ว่าทุจริต าสอบเข้าศึกษาครั้งี้ถือเป็นโมฆะ ผู้เข้าสอบที่เกี่ยว้งทุกูรั้งใหู้่่ รอทางสถานศึกษาตรวจสอบจนแน่ชัดแล้ว ไม่เพียงครั้งี้จะไม่รับพวกเขาเข้า ัจากี้ก็จะไม่มีคุณสมบัติในาสอบเข้าสถานศึกษาหนานอี๋ีต่อไป”
[1] ประหนึ่งปาไ้น้ำ ายึผู้ที่ไดู้่ในสถานที่หรือสิ่งแวดล้อมที่เาะสมกับตนเ
[2] ใบหน้าดั่งหยกประดับกวาน ายึมีใบหน้าขาวเี้ยงเาเหมือนหยกเนื้อดี
[3] เี่ ายึลำดับที่หนึ่งในแผนภูมิ์
พ
[4] อี่ ายึลำดับที่สองในแผนภูมิ์
[5] ปิ่ ายึลำดับที่สามในแผนภูมิ์
[6] ติง ายึลำดับที่สี่ในแผนภูมิ์
[7] ้าูป คือหน่วยวัดเวลาของจีน 1 ้าูปนานประมาณ 15 นาที หรือ 30 นาทีแล้วแต่ความยาวของธูปที่ใช้
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา