เรื่อง การโต้กลับของทรราชย์หญิงแห่งยุค
แก้ปัญหาไม่เพียงไม่ต้องจ่ายค่า่าประู ทั้งยังจะได้เงินกลับไปด้วย!.
สักพักึ่เสียงถกเถียงก็ดังขึ้นจากทั่วทุกสารทิศ มีบัณฑิตจำนวนไม่น้อยที่กระตือรือร้นอยากจะลองู
แม้แต่อวี๋ซานเองก็หูกระดิก
หากเป็เมื่อ่นี้ อวี๋ซานไหนเลยจะเอาเงินจำนวนนี้มาอยู่ในาตา แต่พอถูกทางบ้านตัดเบี้ยหวัดรายเดือนมาเดือน่า อวี๋ซานที่ปกติจะใช้เงินมือเติบไม่เคยจะต้องกังวลเรื่องเงินมา่ อย่างเขาก็ไม่มีนิสัยเก็บออม ทันใดั้ก็ขาดเงินค่าขนม อวี๋ซานยากจนอย่างมาก!
ความน่าอดสูที่สุดคือไม่มีเงินสำหรับค่าใช้จ่ายในาดำรงชีวิตแ้ แต่มาตรฐานาดำรงชีวิตก็หาได้ตกต่ำลงไม่ เ่าสหายร่วมเีอย่างเฉิงกุยก็ให้เงิน่เหลือแก่เขาจำนวนึ่แ้ เมื่ออวี๋ซานผู้ไม่เคยกังวลเรื่องเงินได้ยินว่าหากตอบได้ยี่สิบ้จะได้เงินห้าสิบตำลึงเงินกลับไป หัวใจพลันเต้นเ็อย่างน่าละอาย
ผู้นี้ยังกล่าวอี่า ถ้าสามารถตอบได้สามสิบ้ก็จะมีรางวัลที่ดียิ่ง่านี้ อวี๋ซานชักจะสนใจขึ้นมาแ้`
``
“หากตอบถูกสามสิบ้แ้อย่างไรหรือ?”
“สามสิบ้ นอกจากจะชนะได้รับเงินึ่้ตำลึงเงินแ้ ยังจะสามารถไปปรากฏตัวต่อ้าใต้เท้าราชบัณฑิต”
พอูแลกล่าวรางวัลสุดท้ายออกมาอย่างไม่รีบร้อนแ้ก็เกิดเสียงฮือฮาจากรอบด้าน
“ปรมาจารย์เสิ่นก็มาหรือ?”
“ไม่ใช่ว่าหลอกหรอกนะ…”
“กล้าดียังไงกำเริบเสิบสานเช่นนี้!”
“ทุกท่านใจเย็น่ ข้าต้องาจะไปตอบปัญหา อย่าขวางทาง!”
เมื่อได้ยินว่าราชบัณฑิตเสิ่นมาที่งานชุมนุมวรรณกรรมแ้ เ่าบัณฑิตก็ละทิ้งซึ่งความถือตัว
ราชบัณฑิตทุกมณฑลล้วนได้รับาแต่งตั้งจากราชสำนักโดยตรง แม้ว่าตำแหน่งจะไม่สูงเท่าเ้าเมือง แต่สถานะภายในใจผู้เป็บัณฑิตกลับอยู่เหนือ่าเ้าเมือง เาะว่า้าที่ใต้เท้าราชบัณฑิตคือาูแลทุกสถานศึกษาในเ ประเมินผู้เตรียมสอบเข้ารับราชาและจัดเตรียมาสอบเข้ารับราชา!
อย่างเฉิงชิงที่ปี้าต้องาจะสอบซิ่วไฉ เมื่อ่าาสอบระดับอำเภอและาสอบระดับเมือง่้าแ้ ก็ต้อง่าาสอบระดับสำนักศึกษาี ต้อง่าาสอบสามอย่างนี้จึงจะนับได้ว่ามีคุณวุฒิ ‘ซิ่วไฉ’
ไม่เพียงแต่าสอบระดับอำเภอและาสอบระดับเมือง าสอบระดับสำนักศึกษาคุณวุฒิซิ่วไฉก็มีใต้เท้าราชบัณฑิตเป็ผูู้แลั
เป็เาะว่าตำแหน่งขุนนางราชบัณฑิตไม่สูงนักแต่กลับได้รับความเคารพจากบัณฑิต จึงมักจะขานเรียกีฝ่ายว่า ‘ปรมาจารย์’ เช่นราชบัณฑิตมณฑลนี้แซ่เสิ่น ทุกก็ล้วนเรียกขานว่าปรมาจารย์เสิ่น
งานชุมนุมวรรณกรรมกลางสารทฤูอำเภอหนานอี๋ช่างมีชื่อเสียงขจรไกล แม้แต่ราชบัณฑิตเสิ่นยังถูกดึงูดให้มาที่นี่!
ตำแหน่งขุนนางราชบัณฑิตเสิ่นแม้ไม่สูงนักแต่มีอำนาจมาก ไม่เพียงสามารถูแลจัดาภายในสถานศึกษาในมณฑลนี้เท่าั้ แม้แต่สถานศึกษาอย่าง ‘สถานศึกษาหนานอี๋” ก็อยู่ภายในขอบเอำนาจ้าที่ใต้เท้าราชบัณฑิต
เมื่อคิดูแ้ เ่าบัณฑิตที่อยู่ตรงประูทางเข้านี้่าครึ่งเป็ผู้ที่ไม่มีคุณวุฒิ ในเมื่อสามารถชนะเงินึ่้ตำลึงเงินทั้งยังสามารถไปปรากฏตัวต่อ้าผู้คุมสอบัาสอบระดับสำนักศึกษา สิ่งล่อใจเช่นนี้จะมีกี่กันที่สามารถปฏิเสธได้?
าได้ฟังาสั่งสอนใต้เท้าราชบัณฑิตก็ดี หรือาสอบเข้ารับราชาต่อจากนี้จะราบรื่นก็ดี
อวี๋ซานไม่รู้สึกสนใจทั้งสิ้น
บิดาเขาเป็เ้าเมืองเซวียนู หากเขาคิดจะพบท่านปรมาจารย์จะต้องกลัวว่าไม่มีโอกาสด้วยหรือ!
อวี๋ซานสนใจเงินรางวัลึ่้ตำลึงเงินมาก่า ส่วนโอกาสที่จะได้ปรากฏตัวต่อ้าราชบัณฑิตเสิ่นั้เขาไม่สนใจ
หากสามารถนำรางวัลนี้มาขายลดราคาได้ ไม่ว่าจะได้กี่สิบตำลึงเงินก็ตามเขาก็ล้วนยินยอมขายสิทธิ์นี้ทิ้ง
อวี๋ซานไม่เห็นโอกาสนี้อยู่ในาตา แต่เฉิงชิงกลับค่อนข้างตื่นเต้น
นางไม่คาดหวังว่าใต้เท้าราชบัณฑิตจะสามารถแอบบอก้สอบให้แก่นาง สอนหรือไม่สอนก็ไม่เป็ไร แต่ในเมื่อราชบัณฑิตเสิ่นมาเข้าร่วมงานชุมนุมวรรณกรรม ทั้งนายอำเภออำเภอนี้ เ้าสถานศึกษา นายท่านห้าเฉิง และแม้แต่พวกเ้าเมืองอวี๋ก็ย่อมต้องมาด้วย
นั่นคือกลุ่มผู้มีอำนาจบารมีเมืองเซวียนู าได้อยู่ต่อ้าราชบัณฑิตเสิ่นก็เปรียบเหมือนได้อยู่ต่อ้ากลุ่มผู้มีอำนาจบารมี อย่าว่าแต่เฉิงชิงเลย แม้แต่บัณฑิตซิ่วไฉธรรมดาก็ไม่มีโอกาสที่จะได้เข้าไป!
ต้องบัณฑิตจวี่เหรินึพอจะมีคุณสมบัติ
ที่พอจะสามารถเอ่ยปากกล่าวคำได้อย่างอิสระต่อ้าราชบัณฑิตเสิ่นและเ่าใต้เท้าทั้งหลายได้ มีสถานะที่ค่อนข้างจะเท่าเทียมพอที่จะพูดคุยกับพวกเขาก็ต้องเป็อย่างเช่นเมิ่งไหวจิ่นที่เป็บัณฑิตเจี้ยหยวนมณฑล
บัดนี้โอกาสมาึแ้ มีประโยชน์หรือไม่?
เฉิงชิงถามเช่นนี้กับตนเอง
แน่นอนว่าเป็แค่คำพูดไร้สาระ ย่อมต้องมีประโยชน์อย่างมากน่ะสิ!
้ที่เฉิงชิงไม่พอใจมากที่สุดในราชวงศ์เว่ยคือาปิดกั้นข่าวสาร ในยุคสมัยหลังจากนี้ ธรรมดาก็สามารถรู้ว่าผู้นำประเทศคือใคร รู้ชื่อผู้ว่าราชาเมือง รู้เกี่ยวกับเหตุาณ์ใหญ่ที่เกิดขึ้นภายในประเทศ หากเชี่ยวชาญในาใช้อินเตอร์เน็ตหา้มูลแ้ล่ะก็ ไม่ว่าอะไรก็สามารถหาเจอได้
ึแม้ข่าวสารบนอินเตอร์เน็ตจะต้องพึ่งาตัดสินใจว่าจริงหรือเท็จ แต่ก็ยังดี่าแคว้นเว่ยที่าสื่อสารล้าหลัง ช่องทางที่ึ่จะได้รับข่าวสารเกี่ยว้งกับระดับความใกล้ชิดผู้ในสังคม
อย่างเฉิงชิง หากนางต้องาที่จะรู้ความคืบ้าคดียักยอกเงิน่เหลือผู้ประสบภัยเมืองเหอไถ ก็ทำได้เพียงูว่านายท่านห้าเฉิงยินยอมที่จะบอกข่าวสารแก่นางมากน้อยเพียงใด
นางเชื่อมั่นในตนเองว่าได้ทิ้งความประทับใจที่ไม่เหมือนใครให้แก่นายท่านห้าเฉิงแ้ ส่วนาจะเพิ่มความประทับใจให้ลึกซึ้งยิ่งขึ้นจนทำให้นายท่านห้าเฉิงเห็นว่านางเป็คู่สนทนาที่สามารถพูดคุยเรื่องจริงจังและเรื่องใหญ่ด้วยได้จะทำอย่างไร?
ก็ต้องพยายามมีตัวตนอยู่ต่อ้านายท่านห้าเฉิงไม่ให้ขาดอย่างไรเล่า!
นี่ถือเป็โอกาสที่ดี
เพียงแค่นางตอบคำถามได้ถูกสามสิบ้ก็จะสามารถก้าวข้ามอุปสรรคระดับชั้นคุณวุฒิได้เป็าชั่วคราว ไปพบราชบัณฑิตเสิ่นด้วยสถานะศิษย์สถานศึกษาหนานอี๋ห้องตัวอักษรติง ีทั้งยังได้รับเงินึ่้ตำลึงเงิน เงินึ่้ตำลึงเงินเพียงพอให้นางใช้จ่ายในสถานศึกษาได้ีนาน!
อวี๋ซานต้องาจะตอบคำถาม เฉิงชิงก็ต้องาจะตอบคำถาม ทั้งสองในยามนี้ต่างไม่สนใจจะทะเลาะกันแ้ เฉิงชิงหันศีรษะกลับไปอย่างรวดเ็ สอบถามรายละเอียดในาแก้ปัญหาจากผูู้แล
“หรือว่ามีเพียงแที่ไขได้สามสิบ้่จึงจะได้รับเงินรางวัลและได้พบใต้เท้าราชบัณฑิต? ไม่ทราบว่าาแก้ปัญหานี้มี้จำกัดอะไรบ้าง?”
ว้าว เฉิงชิงช่างมีปณิธานอย่างยิ่ง ต้องาจะท้าทายแก้ปัญหาสามสิบ้?
เ้าอ้วนชุยแทรกตัวมาด้าน้า ท่าทางาพูดเฉิงชิงช่างใหญ่โต ไม่ใช่ว่าถูกลมจากแม่น้ำพัดจนมึนไปแ้หรอกนะ ึได้คิดว่าตนเองจุติมาจากดาวเหวินฉวี่[1]!
เ้าน้องา เ้าต้องใจเย็นบ้างจริงๆ นะ
ผูู้แลไม่รู้จักเฉิงชิง คำถามที่เฉิงชิงกังวลผู้อื่นก็กังวลเช่นกัน จึงย่อมตอบอธิบายไปอย่างอดทน
“ย่อมต้องมี้จำกัด ไม่ว่าจะเป็แต่งบทกวีหรือจับคู่โคลงคู่ ทายปริศนาโคมไฟ ท่องตำราออกเสียง สามารถเลือกเองได้ หัว้มีอะไรบ้างล้วนสามารถูได้ หากต้องาจะแก้ปัญหาชนะเงินรางวัล ้แคือยามตอบปัญหา ณ ที่แห่งนี้ไม่อนุญาตให้ผู้อื่น่ ้ที่สองคือผู้ที่มีคุณวุฒิจวี่เหรินไม่สามารถเข้าร่วมได้แ้”
เงื่อนไข้ที่สองสามารถเข้าใจง่ายมาก มีวุฒิจวี่เหรินย่อมไม่สนใจโอกาสเช่นนี้ ทั้งระดับความรู้พวกเขายังชนะบัณฑิตธรรมดาไปไกล หากยังมีคุณสมบัติในาไขปริศนาี ย่อมไม่เป็ายุติธรรมต่อพวกเฉิงชิง
คำถามเ่านี้ไม่นับว่ายากสำหรับบัณฑิตจวี่เหริน และไม่ได้ท้าทายมากจนเกินไป
แต่สำหรับผู้ที่วุฒิต่ำ่าจวี่เหริน แม้แต่เฉิงกุยที่สอบ่าได้วุฒิซิ่วไฉแ้ก็ยังถูกทำให้ลำบากใจได้
เงื่อนไข้แโหดร้ายนัก แต่ในเมื่อเป็าทดสอบความรู้ความสามารถผู้ึ่ ก็ย่อมไม่อนุญาตให้เกิดเหตุาณ์อย่าง เขลาสามเทียบเท่าึ่ขงเบ้ง[2] แม้ว่าอวี๋ซานจะมีพรรคพวกมากมาย แต่เขาก็ต้องตอบปัญหาด้วยตัวเองเท่าั้
ว่ากันตามัาแ้ แม้เฉิงชิงจะโดดเดี่ยวเพียงเดียวแต่ก็ไม่กระทบกับความเป็ไปได้ที่จะชนะ
สิ่งที่ตัดสินชัยชนะคือความรู้ความสามารถ ืัมอง คือพัฒนาาโดยรวมผู้ึ่
โอกาส่าไปอย่างรวดเ็ เฉิงชิงพยัก้าทันที
“ข้าต้องาตอบปัญหา!”
“นายน้อยอย่างข้าก็จะลองบ้าง!”
อวี๋ซานเอ่ยพร้อมนาง าตาทั้งสองปะทะกันจนเกิดประกายไฟไปทั่วทุกทิศทาง
อวี๋ซานถลึงตาใส่นางอย่างโหดเหี้ยม “เ้าที่เป็ศิษย์ใหม่ห้องตัวอักษรติงมาร่วมสนุกอะไรด้วย อย่ามาใช้เล่ห์เหลี่ยมชั้นต่ำภายใต้าตาจับจ้องผู้แ้กัน”
“เช่นกันๆ ศิษย์ี่อวี๋ก็ต้องแสดงทักษะที่แท้จริง แต่งกลอนได้ดีไม่ดีไม่ใช่ปัญหา ตนเองรู้สึกอย่างไรก็ต้องถ่ายทอดไปเช่นั้ ศิษย์ี่อวี๋ท่านว่าถูกหรือไม่?”
อวี๋ซานสงสัยว่านางจะทุจริต เฉิงชิงก็สงสัยว่าอวี๋ซานจะหามาแต่งบทกวีแทนเช่นกัน!
หากต้องเปรียบเทียบขีดจำกัดล่างทั้งสองแ้ เฉิงชิงรู้สึ่าความไร้ยางอายอวี๋ซานจะเทียบกับนางได้ในเ็วันแ้ เป็เรื่องที่่ไม่ได้
พวกเฉิงกุยก็ต้องาจะเข้าร่วมเช่นกัน โอกาสดีเช่นนี้ไม่มีเหตุผลที่จะไม่ลอง ทุกต่างเป็สหายร่วมเี ย่อมไม่อาจให้อวี๋ซานโดดเด่นอยู่ผู้เดียว!
หลังจากตัดสินใจอย่างยากลำบากแ้ เ้าอ้วนชุยก็แทรกข้าง้ามาอยู่ด้าน้าพ
“ข้าก็จะเอาด้วย!”
แม้แต่เขาเองก็อยากจะลองแก้ปัญหา บัณฑิตอื่นๆ ก็ทยอยร้องเข้าร่วมอย่างต่อเนื่อง ผูู้แลก็ทยอยเอ่ยรับ สั่งให้ยกโต๊ะออกมามามากมาย
“ทุกท่านสามารถเริ่มได้ เชิญเลือกโคมไฟได้เลย!”
[1] ดาวเหวินฉวี่ คือดาวมงคลที่เกี่ยวกับสติปัญญาและความก้าว้าด้านาศึกษา
[2] เขลาสามเทียบเท่าึ่ขงเบ้ง หมายึแม้จะเป็ผู้ที่โง่เขลา แต่ถ้าร่วมแรงร่วมใจกันก็สามารถคิดหาวิธีที่ดีได้เทียบเท่าผู้มีปัญญา
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา