เรื่อง การโต้กลับของทรราชย์หญิงแห่งยุค
าเลือกโคมไฟก็คือาเลือกคำถาม!.
เมื่อครู่ี้เฉิงชิงมองอยู่า บนกำแพงมีคำถามอะไรบ้างนางรู้เกือบหมดแ้ ผู้ดูแลกล่าวว่าสามารถเลือกโคมไฟได้ นางจึงชี้โคมไฟรวดเีิกว่าดวงอย่างไม่เกรงใจเลยแม้แต่น้อย
“ดวงี้ ดวงี้ แ้ก็มีตรงมุมขวาบนดวงนั้น... ใ่ คำถามพวกี้เอาลงมาให้หมด!”
ซือเยี่ยนมีพละกำลังมหาศาลและคล่องแคล่วปราดเปรียว ่เฉิงชิงแย่งชิงคำถามอย่างครบถ้วน
ซือโม่กลับมองไปทั่วทิศด้วยใบ้าที่เปี่ยมไปด้วยความระแวดระวัง คำถามอยู่อยู่ ใครต้องาจะแย่งคำถามเหล่าี้ไปก็ถือว่าต้องาเอาชีวิตของเขา เช่นนั้นแ้ก็อย่าโทษที่เขาต้องต่อสู้อย่างสุดชีวิตล่ะ!
อวี๋ซานถูกากระทำี้ทำให้ตกตะลึง โกรธจัดจนหัวเราะ`
``
“เฉิงชิง แย่งเอาคำถามไปามายเช่นี้ เ้าทำได้หรือ?”
เฉิงชิงไม่แม้แต่จะเงย้าขึ้น นางเริ่มเขียนคำตอบบนโต๊ะแ้
เ้าอ้วนชุยก็รู้สึกว่าเฉิงชิงเอาแต่ใจ พอหันศีรษะไปมอง คาดไม่ถึงว่าที่เฉิงชิงคว้าไป้เป็คำถามเกี่ยวกับาคำนวณทั้งหมด
“ณ วัดโบราณอันสูงส่งกลางป่าเขา ไม่แน่ชัดว่าภายใวัดมีพระอยู่กี่รูป มีชามอยู่สามร้อยหกิี่ใบ พอที่จะใช้ได้โดยไม่ต้องแย่งกัน สามรูปฉันข้าวึ่ชามร่วมกัน ี่รูปฉันน้ำแกงึ่ชามร่วมกัน ขอถามว่าสามารถคำนวณได้ว่าภายใวัดมีพระอยู่กี่รูป?”
คำถามี้ถามว่ากลางภูเขามีวัดโบราณอยู่แห่งึ่ ภายใวัดมีชามอยู่สามร้อยหกิี่ใบ โดยเฉลี่ยแ้พระทุกสามรูปจะฉันข้าวใชามเีกัน พระทุกี่รูปจะฉันน้ำแกงใชามเีกัน ขอให้บอกว่าภายใวัดมีพระทั้งหมดอยู่กี่รูป
เ้าอ้วนชุยกล่าวเสียงจากจิตใต้สำนึก “ข้อี้ข้าทำได้!”
เขาตื่นเต้นอยู่บ้าง
อย่าเห็นว่าเขาสอบได้อันดับที่ึ่ร้อยสองของห้องติง เทียบแ้ถือว่าด้อยกว่าเฉิงชิงอยู่บ้าง แต่ครอบครัวของเขาทำาค้า เพิ่งจะจับตะเกียบได้ก็ดีดลูกคิดเป็แ้ แม้ว่าี่ตำราห้าคัมภีร์จะด้อยกว่าผู้อื่น แต่เรื่องคำนวณกลับเก่งกาจกว่าธรรมดา!
เฉิงชิงไม่สนใจเขา ถึงทำได้ก็ไม่มีทาง นางลงมือรวดเ็ขึ้นอีก
พอจัดแถวแ้ก็สามารถแก้คำถามข้อี้ได้แ้ ไม่ตอบก็เสียโอกาสที่จะตอบ เฉิงชิงเขียนคำตอบบนกระดาษว่า “หกร้อยยี่ิี่รูป” เ้าอ้วนชุยทุบอกกระทืบเ้าอย่างเ็ใจ ตอบเ็เกินไปแ้!
คำถามที่มีแก้แ้ก็ไม่สามารถเอามาแก้ซ้ำได้อีก
เ้าอ้วนชุยเสาะหาอย่างรีบเร่ง คาดไม่ถึงว่าที่เฉิงชิงให้หยิบลงมาให้จะเป็คำถามคำนวณทั้งหมด ผู้อื่นยังคิดแต่งบทกวีจนหัวแทบแตก ่เฉิงเพียงพยายามรวดเีก็ทำเสร็จไปแ้ห้าข้อ
ผู้ี้เก่งคำนวณขนาดี้เชียว?
ความสัยของเ้าอ้วนชุยก็คือความสัยของผู้อื่นด้วยเช่นกัน
สุภาพชนใสมัยโบราณย่อมต้องแตกฉานศาสตร์หกแขนง จารีต ี ายิงธนู าขับรถม้า าัั าคำนวณ
แต่เมื่อระบบาสอบเข้ารับราชาแพร่า บัณฑิตก็ไม่สนใจศาสตร์ทั้งหกี้าแ้
พวกเขาสนใจแต่เพียงเนื้อหาที่จะสอบใาสอบเข้ารับราชาเ่านั้น
ภายใี่ตำราห้าคัมภีร์ไม่รวมซ่วนจิง[1] แม้ภายใสถานศึกษาจะเปิดวิชาคำนวณ แต่เนื่องจากไม่่อะไรเกี่ยวกับาสอบเข้ารับราชา นักเรียนที่สนใจใวิชาี้จึงมีอยู่น้อยา ผู้ที่เข้าเรียนวิชาคำนวณต่างก็เรียนแบบไม่ใส่ใจ มีไม่น้อยที่อ่านตำราอื่นต่อ้าอาจารย์สอนคำนวณ อาจารย์ปะจำวิชาก็ปล่อยผ่านไปาแ้ นักเรียนและอาจารย์ต่างทำเป็หลับหูหลับา ทุกต่างปล่อยเวลาให้ล่วงเลยไปอย่างเปล่าปะโยชน์
ข้อที่เฉิงชิงทำไม่มีเพียงเ้าอ้วนชุยที่ทำได้ เฉิงกุยเองก็ทำได้เช่นกัน
แต่เฉิงกุยกับอวี๋ซานต่างปฏิเสธที่จะเลือกหัวข้อปะเภที้
บัณฑิตปะเภทไหนที่ภูมิใจกับความชำนาญใาคำนวณกัน?
ไม่ใ่พ่อค้าเห็นแก่เิสักหน่อย!
เฉิงกุยเลือกที่จะหลีกเลี่ยงชื่อเสียงเช่นี้ดีกว่า
ไม่คิดเลยว่าเฉิงชิงที่โอ้อวดว่าต้องาจะแก้ปัญหาสามิข้อจะใช้กลยุทธ์ที่เหนือความคาดายเพื่อเอาชนะ เลือกคำถามคำนวณมาไว้ใมือ!
อวี๋ซานเห็นเฉิงชิงแก้ปัญหาอย่างรวดเ็ ราวกับว่าไม่มีคำถามคำนวณข้อใดจะหยุดยั้งนางได้แ้ก็รู้สึก้าเสียขึ้นมา
“ไม่คิดเลยจริงๆ ว่า…”
เกรงว่าเฉิงชิงจะยากจนจนเพี้ยนไปแ้ เพื่อให้ได้เิึ่ร้อยตำลึงเิ แม้แต่ภาพลักษณ์ของบัณฑิตก็ไม่ต้องาแ้
หากแก้ปัญหาได้สามิข้อแ้พอไปอยู่ต่อ้าราชบัณฑิตเสิ่นจะตอบว่าอย่างไร ยามแนะนำตัวเองไม่มีบทกวีที่แต่ง กล่าวว่าตนเองพึ่งคำถามคำนวณเอาชนะเช่นนั้นหรือ?
ากระทำของเฉิงชิงสะเทือนขวัญผู้เกินไป
อวี๋ซานรู้สึกว่าเฉิงชิงทำให้ความรู้สึกของตนยุ่งเหยิง ทำให้เขาแต่งบทกวีดีๆ ไม่
เมื่อเห็นเฉิงชิงแก้ปัญหาข้อแ้ข้อเ่า ผู้ใดจะไม่ร้อนรนเ่า มีผู้ที่ทนไม่ได้เอ่ยถามผู้ดูแล
“เขา เขาทำเช่นี้ก็ได้หรือ?”
งานชุมนุมวรรณกรรมใปี่ๆ ไม่มีคำถามคำนวณเยอะขนาดี้ ปีี้เพิ่งเพิ่มเข้ามาใหม่ ผู้ดูแลเองก็เหงื่อเต็มศีรษะ ใครจะไปเดาได้ว่าจะมีบัณฑิตจับคำถามคำนวณไม่ปล่อยเช่นี้?
ข้อแ้ข้อเ่า นี่มันลูบขนแพะบนแพะตัวเีกัน[2]เลย าัไ่ปล่อย แพะก็จะถูกลูบจนโล้นเกลี้ยงแ้
แต่เฉิงชิงก็ไม่ได้ฝ่าฝืนกฎ ผู้ดูแลจึงทำได้เพียงพยายามรักษาใบ้ายิ้มแย้มเอาไว้
พยายามเพียงครู่เี เฉิงชิงแก้ปัญหาไปได้ิสองข้อแ้ ทุกข้อที่ไขแ้จะมีมาตรวจดูคำตอบ หากถูกต้องก็จะวางขนมไหว้พระจันทร์ึ่ชิ้นไว้ใจานบนโต๊ะของนาง ยามี้มีขนมไหว้พระจันทร์ิสองชิ้นอยู่ตรง้าของนางแ้ เมื่อมองไปๆ นางคือผู้ที่มีขนมไหว้พระจันทร์เยอะที่สุด
ทั้งยังตอบถูกต้องทั้งหมดอย่างไม่น่าเชื่อด้วย!
เมื่อถูกความเ็ของนางกดดัน เฉิงกุยก็ละทิ้งาแต่งบทกวีและท่องตำราเสียง เลือกทายปริศนาและจับคู่โคลงคู่ สองอย่างี้ค่อนข้างเ็
เมื่อปรับกลยุทธ์แ้ก็เกิดปะสิทธิภาพดังคาด คุณวุฒิซิ่วไฉของเฉิงกุยไม่ได้สอบมาได้อย่างไร้ปะโยชน์ เร่งจนได้ขนมไหว้พระจันทร์มาเจ็ดชิ้นอย่างรวดเ็
อวี๋ซานทำามบ้าง จานบนโต๊ะของเขาก็มีขนมไหว้พระจันทร์อยู่หกชิ้นแ้
ไม่ได้ ยังไม่พอ เฉิงชิงยังนำอยู่ห่างนะ!
ใครจะชนะก็ได้ มีเพียงเฉิงชิงที่หากชนะแ้จะทำให้เขารู้สึกยากเกินจะยอมรับ เมื่อเห็นว่าคำถามที่เฉิงชิงรวบรวมมาเพื่อตอบเหลืออยู่ไม่เ่าไรแ้ อวี๋ซานจึงเขวี้ยงพู่กันปะท้วง
“คำถามที่ง่ายๆ ้ถูกเาไปแ้ เหลือเพียงข้อที่ยาก นี่มันไม่ยุติธรรม!”
ผู้ดูแลเองก็ถูกากระทำของเฉิงชิงที่รวบรวมคำถามเต็มไม้เต็มมือทำเอาทำอะไรไม่ถูกเช่นกัน ใเมื่อคุณาของท่านเ้าเมืองโต้แย้ง ผู้ดูแลก็ทำตัวามน้ำเพิ่มกฎกติกาใหม่ขึ้นมา พอเพิ่มหัวข้อใหม่แ้ หลังจากนั้นเขาก็ปะกาศว่าทุกสามารถเลือกโคมไฟได้เพียงึ่ดวงต่อึ่ครั้งเ่านั้น
ต้องทำึ่ข้อให้เสร็จ่จึงจะสามารถไปเลือกคำถามต่อไปบนกำแพงได้
แ้หากข้อที่ตนเองสามารถทำได้ถูกผู้อื่นเอาไปแ้จะทำอย่างไร?
นั่นก็ได้แต่เพียงโทษที่ตนเองทำช้าเกินไปแ้!
าเปลี่ยนกฎกติกาเช่นี้ทำให้ผู้รู้สึกสบายใจขึ้น
เฉิงชิงค่อนข้างเสียดาย เดิมทีนางตั้งใจอุดรอยรั่วทิ้งนำไป่ก้าวึ่ ไหนเลยจะรู้ว่าอวี๋ซานก็ไม่โง่ โต้กลับได้รวดเ็เช่นี้
ความเ็ของเฉิงชิงช้าลงไปใทันที
อวี๋ซานไม่เพียงซ่อมรอยรั่วี้ ทั้งเจาะจงโจมตีกลับไปยังจุดแข็งของนาง เห็นพวกอวี๋ซานรวมตัวกันพูดคุยไม่กี่ปะโยค ทุกต่างก็เริ่มเลือกคำถามคำนวณ!
คำถามคำนวณเมื่อเทียบกับหัวข้ออื่นๆ แ้เดิมทีก็ไม่ได้มีา พอผู้อื่นเลือกไปเยอะแ้ ที่เหลือให้เฉิงชิงก็ย่อมเหลือน้อยลงแ้
อีกทั้งโคมไฟบนกำแพงต้องถูกแก้ปัญหาเกินครึ่งแ้จึงจะมีคำถามใหม่มาเพิ่มเติม ยามที่ขนมไหว้พระจันทร์บนโต๊ะของเฉิงชิงเปลี่ยนมาเป็ิเจ็ดชิ้น ความเ็ของนางก็ถูกบีบให้ลดลงแ้
ว่ากันามตรงแ้ พวกอวี๋ซานที่เลือกคำถามคำนวณไปก็ใ่ว่าจะแก้ได้ คำถามที่เลือกหลังเห็นชัดว่ายากกว่าเริ่มแ สหายของอวี๋ซานก็เกาหัวงุนงง ขนมไหว้พระจันทร์ของอวี๋ซานก็หยุดอยู่ที่เก้าชิ้น เขาถูกคำถามคำนวณที่ตนเองเลือกทำให้ชะงักแ้
ทำร้ายผู้อื่นกลับไม่เป็ดีกับตนเองเป็เรื่องที่มีแต่อวี๋ซานเ่านั้นที่จะทำได้!
ไม่ใ่เพียงทำร้ายผู้อื่นกลับไม่เป็ดีกับตนเองเ่านั้น ยามเฉิงชิงรอคำถามใหม่มา ทางเฉิงกุยก็ไล่ามมาทันแ้
นางจูภูมิใจใหลานาี้ก็มีเหตุ เฉิงกุยที่อายุิหกปีไม่เหมือนเฉิงชิงที่กระหายใความสำเร็จและปะโยชน์เฉพาะ้า เขาไม่ใ่ที่ไม่เลือกคำถามคำนวณเลยสักข้อ เขาทำคำถามทุกปะเภทอย่างไม่เดือดไม่ร้อน ่ๆ ทำไป บนโต๊ะมีขนมไหว้พระจันทร์เพิ่มเป็ิห้าชิ้นแ้
น้อยกว่าเฉิงชิงเพียงสองชิ้นเ่านั้น!
แจันทร์และแโคมรวมกันตกกระทบลงบนร่างของเฉิงกุยที่สวมชุดตัวยาวสีฟ้าอ่อน ความ่างามของเด็กหนุ่มผู้ดีชวนให้ผู้ลุ่ม แม่นางน้อยที่ล้อมรอบดูอยู่ต่างก็แอบมองเฉิงกุย แววาแสดงความชื่นชมอย่างเปิดเผย
แม้ว่าเฉิงชิงจะนำอยู่ชั่วคราว แต่ภายใต้เสียงตะโกนอันดังของอวี๋ซาน ทุกต่างก็รู้สึกว่านางฉวยโอกาสพ
และเมื่อเพิ่มความอายุน้อยของนางเข้าไป ร่างาไม่สูงทั้งใบ้ายังซีดเหลืองตัวผอมซูบ เมื่อยืนข้างเฉิงกุยมองเพียงภายนอกก็เห็นจุดด้อยามาย ผู้สนับสนุนของนางจึงน้อยิ มนุษย์้ชมชอบผู้ที่้าาดี ิ่ี้เป็ิ่ที่เฉิงชิงไม่อาจเปลี่ยนแปลงได้ชั่วคราว
ห่างไปไม่กี่จั้ง มีแม่นางน้อยที่ถือตะเกียงอยู่ผู้ึ่เอ่ยค่อนแคะ
“ท่านปู่เ้าคะ นั่นหรือคือเฉิงชิงที่ท่านกล่าวถึง? เสียแรงที่ท่านเอ่ยชมบ่อยครั้ง จะธรรมดา ไม่มีตรงไหนพิเศษเลย”
[1] ซ่วนจิง คือตำราที่เกี่ยวกับาคำนวณใสมัยโบราณของจีน
[2] มีที่มาจากสำนวน “ขนแพะงอกจากตัวแพะเอง” ายถึงได้รับปะโยชน์จากผู้ใดผู้ึ่ แต่ที่จริงแ้ปะโยชน์นั้นมาจากตนเอง
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา