เรื่อง มอบแด่เจ้า ภูผา ธาราหมื่นลี้ (แปลจบแล้ว)
ใเวลาี้การต่อสู้เพื่อตำแหน่งราชินีแห่งการเ้รำได้เิ่ขึ้นแ้ บนเวที เนี่ยนไป๋ที่สวมชุดพลิ้วไสวสีขาวบริสุทธิ์ บนเวทีนั้นูแขวนด้วยผ้าม่านสีขาวบางๆ ุวนอยู่ใอากาศไปกับท่าเ้นาง ราวกับควันและหมอก คล้ายกับเทพธิดาที่เหาะมาจากฟากฟ้า เป็นาฝันี่า นางแตกต่างจากสตรีที่หลิวเยว่พบให้องคืนนั้นอย่างสิ้นเชิง.
กู้หนานเฟิงที่อยู่ด้านข้าง่าจะตกตะลึงกับางามที่บริสุทธิ์ไร้สิ่งเจือปนี้ เป็นครั้งแรกที่เขานั่งนิ่งโดยไ่พูดอะไรเลย
แม่นางเนี่ยนไป๋ทำใหุ้คนปรบมือและโห่ร้องให้กำัใจ ท่ามกลางเสียงปรบมือนางค่อยๆ ถอยไป
การแสดงต่อไปคือสตรีอีกนางึ่ เป็นการเ้รำแม่นางเตี๋ยเย่ผู้มาใหม่ เื่เทียบกับฐานผู้ชมจำนวนาเนี่ยนไป๋ ฐานผู้ชมเตี๋ยเยว่คือลูกค้าที่มาใหม่ทั้งหมด
ม่านสีขาวที่พลิ้วอยู่บนเวทีูแทนที่ด้วยม่านสีแดงเ้ห้อยลงมาจากคานด้านบน เื่เสียงเพลงเพิ่งจะจบและุคนยังไ่ได้พัก พวกเขาก็เห็นแม่นางเตี๋ยเย่ลอยลงมาจากข้างบน นางใช้ม่านพันรอบตัวเ ุวนรอบใอากาศอยู่กลางเวทีปราดเปรียวเช่นผีเสื้อ จากนั้นก็ร่อนลงมา
เหมือนกับผีเสื้อที่บินอยู่ใยามค่ำคืน และใบหน้านางก็ูปกคลุมไปด้วยผ้าคลุมสีดำแม้จะมองไ่เห็นแก้มนาง แต่ก็รู้สึกว่านางเป็นหญิงสาวี่าคนึ่
นางูห่อหุ้มด้วยม่านสีแดงเ้ ร่างาทั้งหมดูโอบล้อมด้วยา่างาม ราวกับผีเสื้อที่บินมาจากรังไหม าา เสน่ห์นางนั้นทำให้จิตใจผู้คนพลุ่งพล่าน
เื่แม่นางเตี๋ยเย่ลงมาบนเวที ไ่นาน ุคนก็ส่งเสียงปรบมือและทักทาย
แม่นางทั้งสองเ้รำกันจบแ้ จากนั้นจึงเข้าสู่ขั้นตอนการลงคะแนน กู้หนานเฟิงเหมือนจะได้สติกลับมา ด้านนอกเวทีมีกลุ่มคนอยู่สองกลุ่ม ุคนล้วนมีแม่นางที่ตนอยากสนับสนุน ต่างลงคะแนนกันอย่างเอาเป็นเอาตาย
บนอาคาร หลิวเยว่ได้ค้นพบว่าบนอาคารแห่งี้ไ่ได้มีเพียงแค่ห้องพวกเขาห้องเดียว เฉพาะชนชั้นสูงเท่านั้นที่สามารถนั่งชมตรงี้ได้
หรือพูดได้อีกอย่างก็คือนอกจากกู้หนานเฟิงแ้ยังมีคนอื่นอีกสามคน`
การลงคะแนนเสียงได้รับการคัดเลือกจากผู้ชมด้านล่าง คะแนนเตี๋ยเย่และเนี่ยนไป๋เท่ากัน ันั้นจึง้ให้คนบนอาคารลงคะแนนเสียงเพื่อตัดสิน``
กู้หนานเฟิงดูเหมือนจะไ่รีบร้อนตัดสินใจ เขาดื่มสุราด้วยท่าทีนิ่งบ
หลิวเยว่คิดใใจว่า เขาจะ้ลงคะแนนให้เนี่ยนไป๋สหายเก่าเขาอย่างแน่นอน
“ตรงข้ามคือองค์ารอง”
กู้หนานเฟิงแนะนำคนให้องทั้งสามคนให้หลิวเยว่ฟัง เขาพูดเสียงเบาา แต่มันกลับเหมือนไม้ที่เคาะลงมาที่ศีรษะหลิวเยว่อย่างจัง องค์ารอง อวิ๋นเจ๋อ? ย้อนกลับไปใสมัยนั้น องค์ารองที่ไร้าปรานีเขาปรารถนาให้อวิ๋นซู่ตายใจจะขาด
นางยังไ่ทันได้สติ กู้หนานเฟิงก็บอกข่าวสำคัญกับนางอีกเื่
“ส่วนห้องทางด้านซ้ายมือคือบุตราแม่ทัพใญ่เจิน แม่ทัพเจิน เจินลิ่วเจิ้ง”
พี่านาง?
ทันใดนั้นร่างาหลิวเยว่พลันสั่นสะท้าน นางเกือบจะควบคุมตัวเไ่ได้ นางพยายามต่อต้านากลัวใหัวใจตนและบังคับตัวเให้มองไปที่กู้หนานเฟิงอย่างบ
ะที่นางคิดว่ากู้หนานเฟิงจะพูดอะไรบางอย่างที่ทำให้นางไ่สามารถยอมรับได้ ทว่าเขากลับพูดประโยคสบายๆ มา
“พวกเขาคือแขกประจำที่นี่”
หลิวเยว่เงียบไป จิตใจนางสับสนาใตอนี้ ไ่เพียงเพราะพี่านางเป็นแขกประจำหอนางโลมแห่งี้ แต่ยังแปลกใจที่เห็นองค์ารองมาที่นี่ด้วย เหตุใดพี่านางก็อยู่ด้วย? มันเป็นาบังเอิญระห่าพวกเขาหรือพวกเขามีาเกี่ยวข้องอะไรกัน?
หากมีาเกี่ยวข้องกัน แ้เกี่ยวข้องกันเื่อะไร?
ตอนี้ราชวงศ์ทงเป็นแคว้นที่บสุขและเจริญรุ่งเรือง การค้าาาร้อยแคว้นล้วนได้มาถึงแผ่นดินแคว้นทง าแข็งแกร่งทางทหารไ่มีใครเทียบได้ นางกลัวว่าพี่านางจะเดินทางผิด และไ่มีวันหวนกลับไปได้อีก
ไ่ว่าพวกเขาจะบังเอิญหรือตั้งใจ หลิวเยว่คิดว่าควรหาเวลากลับตระกูลเจินและพูดเื่ี้กับท่านพ่อท่านแม่
สตินางไ่อยู่กับร่องกับรอย จนลืมเื่ลงคะแนนเสียงมานานและยิ่งลืมจุดประค์กู้หนานเฟิงที่พานางมา
“หลิวเยว่ เจ้าลองสัมผัสหัวใจข้าอีกสิ แม้ว่าข้าจะเห็นสตรีงดงาม แต่ข้าก็ไ่สนใจเลยสักนิด”
เขาไ่ละอายใจกับสิ่งที่เขาพูด ไ่รู้ว่าฉายาาสำส่อนนอนกับสตรีหน้าตาดีทั่วเมืองเทียนเฉิงนั้นมาจากไหน
“เจ้าเชื่อว่าข้านอนกับสตรีาคนหรือไ่?” านอกจะมีข่าวลืออย่างไร เขาไ่เคยสนใจ ะทั่งมีาสุขที่ได้เห็นว่าข่าวลือี้ประสบาสำเร็จ แต่ตอนี้เขากลับอยากอธิบายให้หลิวเยว่ฟัง!
“ข้าไ่เชื่อ”
ะที่เขามีาสุข หลิวเยว่ก็พูดต่อ
“ถ้าเจ้านอนกับสตรีาคน เจ้าอาจตายไปนานแ้”
คำพูดหลิวเยว่นั้นนับว่าบังอาจอย่างาใยุคี้ ทำให้กู้หนานเฟิงเถียงไ่ เขาไ่มีทางเลือกนอกจากยอมรับมันแต่โดยดี
แพ้ชนะการแข่งขันเ้รำมาทันที ่าแปลกใจที่กู้หนานเฟิงไ่ได้เลือกเนี่ยนไป๋ แต่กลับเป็นเตี๋ยเย่ที่มีเสน่ห์
คนที่ได้คะแนนเสียงาทีุ่ สามารถเป็นราชินีดอกไม้ได้ึ่วัน
เตี๋ยเย่คนี้ คือคนที่แม่เล้าพูดถึง่หน้าี้ นางเป็นดอกไม้งามที่ยังไ่เบ่งบานเต็มที่เหมือนดอกไม้ปลอม นางาศิลป์มิได้าตัว ันั้นกู้หนานเฟิงที่ได้รับการตอบรับจากนางึ่วัน ทำให้บุรุษที่อยู่ด้านล่างนั้นเหมือนจะยินดีใาโชคร้ายคนอื่น เพราะต่อให้จ่ายใราคาสูงแค่ไหน ก็ทำได้แค่มองทว่าแตะ้ไ่ได้ นับเป็นการสิ้นเปลืองเงินเสียเปล่า
เตี๋ยเยู่แม่เล้าพาไปยังห้องส่วนตัวพวกเขา นางสวมชุดสีแดงเ้และบนไหล่แต่ละข้างประดับผีเสื้อสีดำที่ดูเหมือนกำัจะโบยบิน างามนางดูมีเสน่ห์่าค้นหา
เื่นางเดินเข้าไป พวกเขาก็ได้กลิ่นจางๆ ดอกไม้ชุนจิ่น [1] บนร่างานาง
กลิ่นชุนจิ่น?
ใีต หลิวเยว่ได้กลิ่นี้เฉพาะจากบนร่างาเหย่เลี่ย องค์าแห่งแคว้นเสวียน หรือไต้ซืออู๋เสวียนใยุคปัจจุบัน นางจำได้ดี ปีนั้นเหย่เลี่ยเคยพูดเอาไว้ว่าดอกไม้ชุนจิ่นจะบานแค่ใแคว้นเสวียน สี่ปีจะบานึ่ครั้งพวกเขาจึงจะเด็ดดอกไม้เหล่าี้มาตากเป็นดอกไม้แห้ง บดเป็นผงและรมควันใส่เสื้อผ้า
นางเงยหน้าขึ้นมองเตี๋ยเย่อย่างไ่ได้ คิดไ่ถึงว่าเตี๋ยเย่เก็มองมาเช่นกัน พวกนางสบตากันทันที หลิวเยว่ดูเหมือนจะมองเห็นคำสองคำที่คุ้นเคยจากแววตานาง เตี๋ยเย่ให้ารู้สึกคุ้นเคยกับนางอย่างบอกไู่ หรือว่านางจะมาจากแคว้นเสวียน
ตอนี้พอได้มองใ้ๆ ก็รู้สึกว่านางนั้นงดงามาจริงๆ างามนางมีเสน่ห์่าค้นหา
การปรนนิบัตินางที่เรียกว่าการางานศิลป์แต่ไ่าตัว เป็นเพียงการดื่มสุราสองสามจอกแสดงาเคารพ จากนั้นก็เ้รำและบรรเลงบทเพลงึ่บทเพลงเท่านั้น
หลิวเยว่เห็นท่าทางการเ้และบทเพลงเตี๋ยเย่ นางก็คิดถึงเหย่เลี่ยไ่ได้ เขาสอนให้นางบรรเลงบทเพลงและเ้รำา่อน ะทั่งหัจากที่นางติดตามอวิ๋นซู่ อวิ๋นซู่ก็เอ่ยชมไ่ขาดปาก
“การเ้รำเจ้าดูไ่เหมือนราชวงศ์ทง แต่กลับมีท่าทางประหลาดคล้ายจากต่างแดนแฝงมาด้วย”
เตี๋ยเย่มาจากที่ใด? กลิ่นดอกชุนจิ่นบนร่างานางเหมือนกับเหย่เลี่ย เื่ทั้งหมดี้มีอะไรเกี่ยวข้องกับไต้ซืออู๋เซวียนหรือไ่? นางจมอยู่ใาคิดตน ู่ๆ ก็ได้ยินเสียงกู้หนานเฟิงเอ่ยข้างหูนาง
“ชอบหรือไ่? ให้ข้าซื้อนางกลับไปเป็นสาวใช้เจ้าเป็นอย่างไร?”
หลิวเยว่ไ่ตอบเพราะเตี๋ยเย่มองนางอยู่ าตานั้นบนิ่ง ไ่มีแววตาการขอร้องให้ช่วยพาจากสถานที่แห่งี้เหมือนสตรีคนอื่นๆ ที่อยู่ใหอนางโลม เพียงแต่มองหลิวเยว่อย่างเงียบๆ ไ่ทะนงตนเกินไปหรือต่ำต้อยเกินไป ทำให้จิตใจหลิวเยว่สั่นไหวา แตุ่ท้ายก็ส่ายหน้าปฏิเสธ
“ไ่เป็นไร ข้าเป็นแค่สาวใช้คนึ่...”
ยกโทษให้นางด้วย นางใตอนี้ยังไ่สามารถปกป้องตัวเได้ ้คอยระมัดระวังตล ไ่เหมาะจะสานสัมพันธ์กับใคร
บทเพลงเดียว และเ้รำึ่บทเพลง เตี๋ยเย่ยังไ่ทันจากไปก็ได้ยินเสียงคนสองคนบุกเข้ามาให้อง
“ุาเฟิง พวกเราก็อยากชื่นชมราชินีดอกไม้เช่นกัน”
แขกที่ไ่ได้รับเชิญ คือพี่านางและองค์ารองที่ักประตูเข้ามา หัวใจหลิวเยว่พลันากลัวา แต่ยังดีที่นางได้สติกลับมาเร็ว
นางรีบโผเข้าไปซบกับอกกู้หนานเฟิงทันที เอาใบหน้านางซุกเข้าไปใอกและสองมือนางก็โอบรอบเอวเขา ทำเหมือนาหญิงกำัพลรักกัน แต่นางลืมไปว่านางแต่งาเป็นบุรุษอยู่ นางเพียง้การซ่อนตัวเให้มิดชิด มิฉะนั้นเกรงว่าพี่านางจะจำนางได้ โดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อหน้าองค์ารอง ที่ตามมานั้นยากจะรับมือได้
โชคดีที่แม้ว่ากู้หนานเฟิงจะไ่ได้เตรียมตัว แต่เาังร่วมมือกับหลิวเยว่ โอบร่างเล็กๆ นางเอาไว้ใอ้อมแขน และดูท่าทางเหมือนจะมีาสุขไ่น้อย
เื่เห็นเช่นี้ เตี๋ยเย่ที่มองเห็นฉากี้ยังคงยืนเงียบอยู่ด้านข้าง
องค์ารองและเจินลิ่วเจิ้งที่บุกเข้ามาต่างมองภาพี้ด้วยาตะลึงงัน เห็นเพียงว่าุาเฟิงไ่สนใจเตี๋ยเย่ที่อยู่ด้านข้าง แต่กลับโอบกาหนุ่มคนึ่แทน ดูจะรักกันไ่น้อย หัจากตกตะลึงอยู่นานทั้งคู่จึงหัวเราะอย่างคลุมเครือ
“ที่แทุ้าเฟิงก็มีงานิเรกเช่นี้ เช่นนั้นไ่รบแ้ เชิญพวกเจ้าเถอะ”
เื่ทั้งสองคนจากไป
หลิวเยว่ที่หลบพ้นหายนะครั้งี้ได้ นางจึงผ่อนคลายลงเล็กน้อย แต่เื่มองแผ่นหัพี่าที่จากไป นางกลับรู้สึกกังวลขึ้นมา
ตอนที่นางยังเด็ก ุครั้งที่บิดาพวกเขาเข้าวัง เขามักจะพานางและพี่าติดตามไปด้วย ใเวลานั้นทันทีที่นางเข้าวัง นางจะ้ตรงไปเล่นกับอวิ๋นซู่ ใะที่พี่านางก็จะตรงไปหาองค์าใญ่ ใเวลานั้นหากไ่ใช่เพราะพระราชอำนาจฮ่องเต้ าสัมพันธ์พี่ากับองค์าใญ่ สามารถเรียกว่าพี่น้องได้เลยทีเดียว
พี่าเป็นคนรอบคอบ มีเมตตาและจงรักภักดี ทั้งเาังจงรักภักดีต่อองค์าใญ่มาโดยตล แต่ตอนี้สถานการณ์เปลี่ยนไป องค์าใญ่ไ่ใช่ฮ่องเต้ นางกลัวว่าพี่านางจะหูเบา ูคนชั่วยั่วยุให้ทำเื่ที่ไ่อาจหันกลับไปแก้ไขได้ ยิ่งนางคิดเื่ี้าเท่าไร นางก็ยิ่งรู้สึกไ่สบายใจาขึ้นเท่านั้น ะทั่งาตานางจดจ้องไปยังใบหน้ากู้หนานเฟิง นางถึงได้สติกลับมา
ใะี้ กู้หนานเฟิงกําัจ้องมองใบหน้านาง ใบหน้าทั้งสองอยู่ใ้า ใ้จนอีกเพียงเล็กน้อยริมฝีปากเขาจะสัมผัสกับริมฝีปากนาง นางไ่ได้หันหน้าไปทางอื่น แต่กลับักเขา และเอ่ยประโยคที่ไ่อาจเข้าใจได้
“ขอบุ” นางขอบุที่เขาช่วยเหลือนางเื่ครู่
อ้อมกกู้หนานเฟิง่าเปล่า หัวใจเขาก็่าเปล่าและรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ่จะลุกขึ้น
“กลับจวน”พ
ทิ้งให้เตี๋ยเย่อยู่เพียงลำพัง
เชิงอรรถ
[1] ดอกชุนจิ่น คือกวิโอลา
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??