เรื่อง ครอบครัวของข้า นอกจากข้า ล้วนข้ามมิติมาทั้งครอบครัว
ครอบครัวสวี่ต่างช่วยพยุงกันและกัน โชคร้ายที่ั้แต่เิลงมาจากเขา ทั้งเนื้อทั้งัหากไม่เลอะโคลนก็เปียกปอนไปด้วย้ำฝน เมื่อเิตามทางไปเรื่อยๆ จึงได้พบว่าบริเวณใกล้ๆ ี้มีหมู่บ้านเล็กๆ แ่หนึ่งั้อยู่ หากแต่เรือนแต่ละัมักมุงด้วยฟางข้าว และปลูกล้อมรอบจวนสามทางเ้า [1] ที่มีขนาดใญ่แ่หนึ่งอยู่ คาดว่านี่คงจะเป็จวนของมีฐานะร่ำรวยสัก
เพราะว่าฝนตก ใหมู่บ้านจึงมิมีผู้ใดอยู่ด้าน ครอบครัวสวี่ทั้งสามประคองกันไปึตรง้าจวนที่มีทางเ้าสามทางันั้น สวี่เหรากับจางจ้าวฉือเิ่ไปไม่ไหวแล้วจริงๆ สวี่ตี้ยันักับกำแพงเิไปเคาะประูจวน ัจากเีงเคาะดังได้ครู่หนึ่ง จึงมีมาเปิประู
สวี่ตี้ทำความเคารพ่าุอายุประมาณหกสิบกว่าปีหนึ่งที่ยืนอยู่ตรง้าประู ก่อนะเ่่า “่าุขอรับ พวกเราสามเิทางไปแก้บนที่วัดเฉิงกวง ระห่าทางเกิดอุบัติเหตุึ้ รถม้าตกลงไปใแม่้ำ โชคดีที่พวกเราสามหนีออกมาได้ ี้เิไม่ไหวแล้วจริงๆ หวังว่าจะขอรบกวน่าุเ้าไปพักด้านใก่อนได้หรือไม่ขอรับ”
ลุงท่านนั้นรีบเ้าไปพยุงสวี่ตี้ึ้า่อนจะกล่าวว่า “คุณาอย่าพิธีรีตองเลย ใเมื่อมีเรื่องอยากให้ข้าช่วยเื ข้าก็ต้องช่วยอย่างเต็มที่ รีบเ้ามาด้านใก่อนเถิด”
สวี่เหรากับจางจ้าวฉือที่เิตามอยู่ด้านัช่วยพยุงกันเ้าไป สวี่เหราจัดชุดัเองอยู่ครู่หนึ่งก่อนะเ่่า “่าุ พวกเราเป็ของจวนหย่งหนิงโหว ขอถามได้หรือไม่ว่าจวนของท่านมีนามว่าัใดหรือขอรับ?”
่าุหัวเราะก่อนจะกล่าวว่า “พวกเราเป็ของจวนจิ้งเป่ยโหว เรือนี้เป็สินสมรสของฮูหยิน พวกท่านวางใแล้วพักอยู่ที่นี่เถิด ข้าจะให้ไปต้ม้ำร้อนและ้ำขิงมาให้ พวกท่านพักผ่อนกันก่อนเถิด รอให้ึวันพรุ่งค่อยกลับไปใเมืองก็ยังไม่สาย”
ครอบครัวสวี่รีบกล่าวขอบคุณ
จิ้งเป่ยโหวเย่เป็ผู้เดียวใบรรดาขุนาาที่เ้าร่วมชิงตำแหน่งโหวที่สามารถโต้กลับอีกทั้งยังกุมอำนาจทางาทหารเอาไว้ใมือได้ ึไม่มีเขา ิแดนทางเหนือคงหนีไม่พ้นาปกครองของครอบครัวจิ้งเป่ยโหวผู้อื่นอยู่ดี ึแม้ี้อาณาเขต่าล้วนเป็พื้นที่ที่ประชาชนได้รับความสงบสุข ึั้มีบางพื้นที่เริ่มมีาร้องรำทำเพลง แต่พื้นที่ทางเหนือยังคงเกิดสงครามอยู่บ่อยครั้ง ดังนั้น ครอบครัวจวนจิ้งเป่ยโหวผู้ึ่เป็ทหารที่ดีที่สุดของราชวงศ์ต้าเหลียง จึงเป็ขุนาที่ฮ่องเต้ทรงไว้วางพระทัยาที่สุด
่าุสกุลเฉินท่านี้ เป็ผู้ติดตามของฮูหยินของจวนจิ้งเป่ยโหว มี้าที่คอยดูแลรับผิดชอบเรื่องราวต่างๆ ของเรือนสินสมรสของฮูหยิน อีกทั้งี้ยังมีไร่นาที่ต้องทำาเพาะปลูก ลุงเฉินจึงต้องคอยอยู่ดูแลจวนที่นี่ตลอด
พอลุงเฉินพาครอบครัวสวี่เ้ามาใจวนแล้ว จึงสั่งให้สาวใช้ไปต้ม้ำขิงและไปจัดเตรียมอาภรณ์ที่พอดีัมาให้ทั้งสามผลัดเปี่ สวี่เหรากับสวี่ตี้ยังพอที่จะหาได้ แต่สำหรับจางจ้าวฉือนั้นค่อนข้างลำบาก เพราะใจวนไม่มีสตรีที่อายุใกล้เคียงกับจางจ้าวฉือ จึงทำได้แค่หาชุดสะอาดของภรรยาตนเองมาให้ใช้แก้ขัดไปก่อน โดยให้ผู้เป็ภรรยาเป็นำมามอบแก่จางจ้าวฉือ
สำหรับาช่วยเืใครั้งี้ ครอบครัวสวี่รู้สึกซาบซึ้งใเป็อย่างา ัจากอาบ้ำอุ่นและดื่ม้ำขิงเสร็จ ท้องฟ้าด้านก็มืดลงแล้ว ลุงเฉินสั่งให้ครัวทำอาหารมาให้ึ่มีรสชาติที่อร่อยา ัจากที่ครอบครัวสวี่ทานอาหารจนอิ่มหนำแล้ว จึงนอนหลับกันอย่างสงบสุข
ตกดึกคืนนั้น ประูจวนถูกเคาะเีงดังปังๆ จางจ้าวฉือสะดุ้งตื่นึ้มา ได้ยินเีงจึงรีบปลุกสวี่เหรากับสวี่ตี้ ากลัวา ไม่ทราบว่าผู้ที่มาจะเป็พวกที่ลอบฆ่าครอบครัวี้หรือไม่
สวี่เหรากับสวี่ตี้สามารถคิดึเรื่องี้ได้เช่นกัน ทั้งครอบครัวรีบจับมือกันขดัเบียดเีดอยู่บนแท่นที่นอน
ลุงเฉินที่ได้ยินเีงจึงรีบไปเปิประูจวน ปาฏว่าัจากเีงนั้นก็ไม่มีเีงอื่นใดอีก ครอบครัวสวี่ทั้งสามได้ยินเพียงเีงแส้ม้า และเีงม้าร้องวุ่นวายไปหมด
สวี่เหรากัดฟั ก่อนจะกล่าวว่า “ไปูาแล้ว จวนัี้มีประูั อีกเดี๋ยวสวี่ตี้แอบไปทางนั้น อาศัยจังหวะี้เปิประูัแล้วหนีออกไป ไม่ว่าอะไรจะเกิดึ้ หนีไปได้เดียวก็ยังดี”
ขณะที่ทั้งสามกำลังปรึกษากันอยู่นั้น เรือนที่อาศัยก็ถูกเคาะจนเกิดเีง “คุณาสามสกุลสวี่ คุณาสามสกุลสวี่ขอรับ”
สวี่เหรารีบลุกึ้ไปเปิประูก่อนะเ่่า “่าุ เกิดเหตุัใดึ้หรือขอรับ?”
ลุงเฉินทำสี้าร้อนรนใ ก่อนจะกล่าวว่า “ซื่อจื่อของพวกเราได้รับบาดเ็ ที่นี่อยู่ห่างไกลจากัเมืองานัก ฮูหยินของพวกท่านเคยเป็หมอหลวงของสกุลจางา่อน สามารถช่วยดูได้หรือไม่ขอรับ?”
จางจ้าวฉือได้ยินก็ทำ้ามึนเบลอ แต่สวี่ตี้รู้ว่าเรื่องราวเป็มาอย่างไร จึงกระซิบเีงเบาว่า “่าแ่ สกุลจางาปีก่อน้าี้เคยเป็หมอหลวง ่มาสกุลจางได้ย้ายรกรากไปทางใต้ แม่คือที่แต่งเ้าสกุลสวี่ก่อนที่ครอบครัวของแม่จะย้ายไปทางใต้”
จางจ้าวฉือได้ยินเช่นนั้นก็เ้าใเรื่องราวว่าเป็อย่างไร าเป็หมอที่มีจรรยาบรรณ พอได้ยินว่ามีเ็ ขาก็้าไปข้าง้าโดยไม่คิดปฏิเสธ ้ทั้งรีบถอดเสื้อคลุมัออก เิไปเบียดสวี่เหราให้ถอยไปด้านข้าง พลางมัดสายรัดเอวบนเสื้อไปด้วย จากนั้นจึงถามลุงเฉินออกไปว่า “เ็อยู่ที่ใดเจ้าคะ?”
ลุงเฉินี้ไม่มีเวลาไปสนใอย่างอื่น รีบพาาเิตรงไปด้าน้าจวนพลางกล่าวเีงเบาขณะ้าเิ “ซื่อจื่อถูกลอบทำร้ายระห่าที่เิทางกลับมา ที่เิทางาับเขาโชคดีที่ได้รับบาดเ็แค่ไม่กี่ แต่ว่าซื่อจื่อได้รับบาดเ็หนักที่สุดขอรับ”
บรรดาป่วยต่างถูกจัดให้อยู่ให้องของเรือนด้าน้า จางจ้าวฉือยังไม่ทันได้เ้าไปให้องก็ได้กลิ่นคาวเลือดเข้มข้นโชยมา พลันคิ้วก็ขมวดเ้าหากัน ก่อนจะรีบเิเ้าไปด้านใ
ให้องมีเตียงอยู่ัหนึ่ง ตรงบริเวณใกล้้าต่างวางตั่งหลัวฮั่นขนาดใญ่ไว้ บนเตียงมีผู้หนึ่งนอนอยู่ ่บนตั่งหลัวฮั่นมีนอนอยู่สองเช่นกัน และยังมีอีกสองนั่งอยู่บนเก้าอี้ให้อง ดูจากท่าทางภายแล้วหากไม่ได้รับบาดเ็ที่แขนก็ต้องเป็ที่ขา
จางจ้าวฉือเป็หมอศัลยกรรม ใช่วงาปีมาี้คร่ำหวอดอยู่กับาผ่าตัดมายาวนาน โดยเฉพาะาผ่าตัดกระู อาาบาดเ็เพียงเ่าี้แค่มองปราดเดียวก็วินิจฉัยได้แล้ว
ที่นอนบนเตียงนั้นมีบาดแผลบริเวณ้าอก แผลถูกพันผ้าไว้แบบง่ายๆ แต่จากาวิเคราะห์ของจางจ้าวฉือ บาดแผลเช่นี้ควรเย็บจึงจะปลอดภัย อีกสองสามที่เืคงจะกระูไม่ขาหักก็แั
ลุงเฉินผู้ึ่ตามอยู่ด้านัของจางจ้าวฉือกล่าวว่า “ฮูหยินสามสกุลสวี่ ท่านว่าอย่างไรขอรับ?”
จางจ้าวฉือครุ่นคิดครู่หนึ่ง ก่อนะเ่่า “่าุเฉิน ใจวนมีสมุนไพรชนิดใดบ้างเจ้าคะ?”
่าุเฉินตอบ “สมุนไพรที่สามารถพบเห็นได้ทั่วไปล้วนมีอยู่ที่นี่ทั้งนั้นขอรับ ฮูหยินสามสกุลสวี่ เชิญทางี้ขอรับ”!
จางจ้าวฉือเิตามไปห้องข้างๆ ึ่ให้องี้มีู้ยาขนาดเล็กั้อยู่ ้ทั้งยังมีลิ้นชักเล็กๆ ึ่ด้านบนของลิ้นชักทุกช่องจะมีชื่อสมุนไพรเขียนกำกับเอาไว้
โดยปกติที่มีความพิถีพิถันและรอบคอบล้วนตระเตรียมสมุนไพรติดเรือนเอาไว้ หนึ่งก็เพื่อใช้ใกรณีที่เจ้านายเิทางมาพักผ่อนหย่อนใแล้วเกิดอุบัติเหตุหรือได้รับบาดเ็ จึงจะสามารถทำารักษาอย่างเร่งด่วนได้ อีก้หนึ่งคือบ่าวไพร่ที่ทำงานอยู่ใเรือน เตรียมสมุนไพรพวกี้เอาไว้หากใยามที่ผู้ใดมีอาาปวดหัวัร้อนยังพอบรรเทาอาาได้ทันเวลา
จางจ้าวฉือมองู้ยาที่มีขนาดไม่ใญ่านัก ใหัวสมองพลันปาฏสรรพคุณทางยาของสมุนไพรทุกชนิดรวมึวิธีาใช้งานึ้มา
ช่วยเหมือนช่วยไฟไหม้ จางจ้าวฉือเองก็ไม่มีเวลามาสนใรายละเอียดานัก เมื่อเห็นฟ้าทะลายโจรก็คว้าาำใญ่ ก่อนจะพูดกับลุงเฉินว่า “่าุเฉิน นำเจ้านี่ไปใช้ต้มยานะเจ้าคะ ใช้เวลาต้มนานเีหน่อย และเตรียมกรรไกรตัดผ้าให้ข้าเล่มหนึ่ง เข็มปักผ้าและไหมปักผ้าด้วยเจ้าค่ะ ถ้าหากมีสุราฤทธิ์แรงๆ ท่านได้โปรดนำให้ข้าด้วย ่กรรไกร เข็ม และเส้นไหมนั้น ท่านควรนำไปต้มใ้ำร้อนเีหน่อยนะเจ้าคะจะได้สะอาด อีกประเดี๋ยวข้าจะต้องใช้”
ลุงเฉินรับคำ รีบสั่งให้สาวใช้ไปจัดเตรียมของดังกล่าว
ภายใต้สภาพแวดล้อมปลอดจุลินทรีย์มักจะทำให้แผลเกิดาติดเชื้อได้ง่าย ัจากติดเชื้อแล้วจะเป็ไข้สูง ขอแค่ผ่านพ้นช่วงไข้สูงมาได้ ปัญหาก็จะไม่ใญ่า สถานาณ์ก็เป็เช่นี้ ทางเลือกก็มีเพียงเ่าี้ จนึี้จางจ้าวฉือทำได้เพียงประเมินสถานาณ์คร่าวๆ และลงมือทำ หากไม่มีทางเลือกานักก็ต้องสร้างมันึ้มาเองเี
บนโต๊ะภายให้องมียาที่มีฤทธิ์ใาห้ามเลือดถุงใญ่วางอยู่ มีผงแป้งสีขาวชนิดหนึ่งอยู่ด้วยเช่นกัน จางจ้าวฉือลองใช้ิ้ลูบดู ก่อนจะยกึ้มาดมที่ใต้จมูกเบาๆ ใหัวสมองพลันปาฏวัตถุดิบและวิธีาทำยาห้ามเลือดึ้มา
าเตรียมของเป็ไปด้วยความรวดเร็วเป็อย่างยิ่ง จางจ้าวฉือล้างมือารอบ และใช้้ำต้มสมุนไพรฟ้าทะลายโจรล้างซ้ำอีกรอบ ัจากใช้กรรไกรตัดเสื้อผ้าและผ้าพันแผลรอบๆ ัผู้ป่วยออกไปแล้ว จึงใช้้ำต้มสมุนไพรฟ้าทะลายโจรมาฆ่าเชื้อที่แผล ก่อนจะเริ่มใช้เข็มกับเส้นไหมมาเย็บปิดแผล
ลุงเฉินและอื่นๆ ดูไฟให้อยู่ด้านข้าง ต่างมองจางจ้าวฉือจัดาบาดแผลลึกจนเห็นกระูด้วยสี้าไม่เปี่สี พวกเขามีความรู้สึกนับถือา
ัจากที่จางจ้าวฉือจัดาเย็บแผลเสร็จเรียบ้แล้ว จึงนำยาห้ามเลือดที่ทำไว้ก่อน้าทาลงไป ก่อนจะพันผ้าพันแผลเป็ั้สุด้า และดึงมือของเ็ึ้มาเพื่อตรวจชีพจร
ัจากที่จางจ้าวฉือพบว่าใหัวของตนเองปาฏความรู้เหล่านั้นึ้มา ารู้สึกว่านี่คงเป็ความรู้ของเจ้าของร่างเดิม ดังนั้นาอยากจะทดลองตรวจชีพจรดูว่าจะมีสิ่งใดเกิดึ้หรือไม่
ิ้ชี้ ิ้กลาง และิ้าของมือข้างขวาวางทาบลงไปที่เส้นชีพจรที่เต้นเล็กน้อย จางจ้าวฉือทราบอาาทั้งหมดแล้ว จากบาดแผลที่ต้องเย็บ ่อื่นก็ไม่ได้มีปัญหาใญ่านัก
จางจ้าวฉือจึงพูดกับ่าุเฉินว่า “่าุเฉินเจ้าคะ กลางดึกจะต้องดูแลเขาให้ดี ถ้าหากัร้อนก็ต้องรีบทำาลดไข้นะเจ้าคะ”
ลุงเฉินรับคำ จางจ้าวฉือจึงขอัไปดูเ็อื่นๆ ่ หนึ่งถูกแทงที่แขนข้างหนึ่ง พันผ้าพันแผลใหม่ก็เรียบ้แล้ว ่อีกสอง หนึ่งกระูแั อีกกระู้าแข้งหัก โชคดีที่ไม่ได้มีกระูหักแทงออกมาด้าน ล้วนเป็าหักอยู่ด้านใ สามารถจัดาได้ง่ายๆ พักรักษาัดีๆ ไม่นานก็หายเป็ปกติ
เมื่อจัดาทุกอย่างเสร็จเรียบ้แล้ว จางจ้าวฉือถอนหายใออกมา งานยุ่งเช่นี้ ถือว่าดึงความรู้สึกเดิมๆ ที่คุ้นเคยกลับมาได้
เมื่อเห็นว่าดึกาแล้ว จางจ้าวฉือจึงบอกกล่าวกับลุงเฉินว่า “บาดแผลภายข้าจัดาเสร็จเรียบ้แล้ว ทว่ายังต้องเชิญหมอมาจ่ายยารักษาภายใสักหน่อยอาาก็จะดีึ้เจ้าค่ะ”
เมื่อได้ยินเช่นนั้นลุงเฉินจึงเอ่ยว่า “่ไปเชิญจากใเมืองมาแล้วขอรับ คาดว่าอีกเดี๋ยวก็คงจะกลับมาึ”
จางจ้าวฉือพยัก้า ก่อนจะกลับไปที่ห้องพักของตนเอง
ภายให้องสวี่เหรากับสวี่ตี้ต่างนั่งรอกันอยู่ พอเห็นจางจ้าวฉือกลับมาแล้ว าทั้งสองก็รีบลงจากเตียง ้มองจางจ้าวฉือด้วยใบ้าเคร่งเครียด
จางจ้าวฉือหัวเราะก่อนจะตอบ “ได้ยินมาว่าซื่อจื่อของจิ้งเป่ยโหวได้รับบาดเ็ ฉันก็เลยไปจัดาบาดแผลให้ ดูจากปากแผลของจิ้งเป่ยโหวซื่อจื่อแล้วไม่ค่อยดีสักเ่าไหร่ ดีนะที่มาเจอฉัน หากเจอกับหมออื่นๆ ฉันคาดว่าอาาคงหนักเอาา”
สวี่ตี้พูด “แม่จะต้องดูแลซื่อจื่อของจิ้งเป่ยโหวให้ดีึจะถูก เดิมทีซื่อจื่อของจิ้งเป่ยโหวควรตายไปนานแล้ว ใครจะไปรู้ว่าเป็ครั้งี้หรือเปล่า”
จางจ้าวฉืออดจะเอ่ยไม่ได้ “พวกเราสองควรจะตายไปนานแล้วี้ก็ยังมีชีวิตกระโดดโลดเต้นอยู่ไม่ใช่หรือไง? ที่ลูกพูดมานั้นเป็อดีตทั้งนั้น มันมีปาฏาณ์บัตเตอร์ฟลาย เฟเฟ์ [2] ไม่ใช่หรือไง ไม่แน่ว่าเพราะมีแม่อยู่เขาึได้ไม่เป็อะไร เา่ะๆ ฉันทำงานมาทั้งคืนแล้ว จะต้องพักผ่อนสักหน่อย”
จางจ้าวฉือถอดรองเท้าแล้วึ้ไปบนตั่ง ก่อนจะล้มัลงนอนและหลับไป
พอดับตะเกียง้ำมันบนโต๊ะให้องจนมืดสนิท สวี่เหราจึงเอ่ยึ้ว่า “พวกเราเองก็รีบนอนกันเถอะ ยังไม่รู้เลยว่าพรุ่งี้จะมีอะไรรอพวกเราอยู่ พักผ่อนเอาแรงก่อนแล้วพรุ่งี้ค่อยว่ากัน”
หลับพักผ่อนจนึรุ่งอรุณ ก่อนจะมีมาเคาะประูอีกครั้ง สวี่เหราจึงรีบลุกึ้นั่ง จางจ้าวฉือเองก็ลุกึ้นั่งตามเช่นกัน ทั้งสองต่างมองตากัน ก่อนที่สวี่เหราจะเอ่ยึ้ว่า “ผมฝั”
จางจ้าวฉือเองก็พูด “ฉันเองก็ฝั”
ประูถูกเคาะดังปังๆ จนสวี่เหราต้องลงจากตั่งไปเปิประู “รอสักครู่แล้วพวกเราค่อยมาพูดคุยกัน”
ที่มาคือ่าุเฉิน พอเห็นสวี่เหราเปิประูแล้วจึงกล่าวว่า “คุณาสามสกุลสวี่ขอรับ ซื่อจื่อของพวกเราไข้ึ้สูงแล้ว รบกวนฮูหยินรีบไปดูหน่อยเถิดขอรับ”
จางจ้าวฉือที่แต่งัเรียบ้แล้ว เร่งเิไปยังด้าน้าของจวน
ภายใต้สถานาณ์เช่นี้ าที่ต้องเย็บปากแผลขนาดใญ่เช่นนั้น อย่างไรก็ตามหากจะมีอาาัร้อนร่วมด้วยย่อมเป็เรื่องที่หลีกเลี่ยงได้ยาก จางจ้าวฉือได้เตรียมารับมือกับเหตุาณ์เช่นี้เอาไว้แล้ว อีกทั้งเมื่อครู่ใหัวยังมีสูตรยาลดไข้ปาฏึ้ จางจ้าวฉือจึงรีบหากระดาษและพู่กันเพื่อเขียนสูตรลงไป ก่อนจะถือไปด้วยพลางหยิบสมุนไพรใู้ยาเล็กๆ นั้น
โชคดีที่่ประกอบของยาลดไข้เป็สมุนไพรที่พบได้ง่ายทั้งหมด จางจ้าวฉือจึงหยิบสมุนไพรมอบให้ลุงเฉินเพื่อนำไปต้มยา ่าเิเ้าไปให้อง พลางใช้ผ้าเช็ด้าชุบ้ำเย็นมาทาบลงบนศีรษะ ้ทั้งนำสุราฤทธิ์แรงมาเช็ดัผู้ป่วย ัจากที่ลุงเฉินต้มยาเสร็จแล้วจึงรีบนำมาป้อนแก่ซื่อจื่อ ก่อนจะทำาลดอุณหภูมิร่างกายซ้ำอีกครั้ง
ง่วนอยู่กับาดูแลป่วยจนฟ้าส่า จางจ้าวฉือทดลองวัดอุณหภูมิอีกครั้ง พบว่าความร้อนลดลงแล้ว จึงได้ถอนหายใออกมา ก่อนจะเอนันอนบนตั่งหลัวฮั่นข้าง้าต่างแล้วผล็อยหลับไป
สวี่เหรากับสวี่ตี้ทนรออยู่ให้อง่ไปไม่ไหว จึงออกมาจากห้องเพื่อตามหาลุงเฉิน ให้ลุงเฉินนำไปที่ด้าน้าจวน เมื่อมาึกลับพบว่าจางจ้าวฉือหลับไปเีแล้ว สวี่เหราจึงนำผ้าเช็ด้าไปชุบ้ำ บิดพอหมาดจากนั้นจึงเช็ดัให้กับจิ้งเป่ยโหวซื่อจื่อ เสร็จแล้วจึงหาเก้าอี้มานั่งเฝ้าตรง้าเตียงแทนจางจ้าวฉือ
จางจ้าวฉือตื่นึ้มาเพราะความหิว จึงลุกึ้เพื่อหาอะไรทาน ก่อน้านั้นาไปดูอาาของจิ้งเป่ยโหวซื่อจื่อแล้ว เมื่อพบว่าไข้ไม่ึ้แล้วเพียงแต่ยังไม่ฟื้นเ่านั้น ัจากตรวจอาาด้วยความเคยชินแล้ว จึงเิออกไปดูอาาของบาดเ็อีกสามที่อยู่ห้องด้าน โชคดีที่สามนั้นไม่ได้มีไข้ จึงให้ไปทำโจ๊กมาให้ทาน ก่อนจะกลับไปอยู่ข้างกายจิ้งเป่ยโหวซื่อจื่ออีกครั้ง
่าุเฉินอายุาแล้ว ทั้งสี้ายังขาวซีด แต่ยังคงเฝ้าอยู่ข้างกายซื่อจื่อไม่ห่างพ
จางจ้าวฉือเอ่ยกับลุงเฉินว่า “่าุเฉินเจ้าคะ ท่านไปพักก่อนเถิดเจ้าค่ะ ซื่อจื่อของพวกท่านไม่เป็ัใดแล้ว อีกประเดี๋ยวคงจะตื่นึ้มาแล้วเจ้าค่ะ”
ลุงเฉินส่าย้า “ขอข้ารออีกสักประเดี๋ยวแล้วกันนะขอรับ”
เชิงอรรถ
[1] เป็อาคารบ้านเรือนแบบโบราณที่จะแบ่งพื้นที่เป็สาม่ ทางเ้า อาคาร่ัและอาคารของอิสตรี
[2] ปาฏาณ์ผีเสื้อกระพือปีก หรือ บัตเตอร์ฟลาย เฟเฟ์ (butterfly effect) เป็แนวคิดเกี่ยวกับารบกวนเพียงเล็กน้อยอย่างากระพือปีกของผีเสื้อสามารถชักนำให้เกิดผล่เนื่องที่ตามมาใญ่โตได้ เช่นเดียวกับคำพังเพยทำนอง "เด็ดดอกไม้สะเทือนึดวงดาว"
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??