เรื่อง ครอบครัวของข้า นอกจากข้า ล้วนข้ามมิติมาทั้งครอบครัว
สวี่เหราคิดไม่ถึงว่าอาลักษณ์หลี่จะสามารถคิดไ้ยาวไถึงขนาดี้ มีความรู้สึกเหมือนหาสหายที่รู้ใเจอ างคืนจึงไม่ไ้ทำงานล่วงเวลา แล้วเชิญอาลักษณ์หลี่ไปดื่มสุราพูดคุยกันที่เรือน
อาลักษณ์หลี่ผู้ี้ หลังจากสอบติดก็ไม่ไ้สอบต่อั้ต่อไป แต่ใช้ความสัมพันธ์ใครอบครัวมาหางานเป็อาลักษณ์สำนักงานเี้ โชคดีที่อาลักษณ์สำนักงานเเก็มีลำดับั้ ค่อยๆ ทำไปเรื่อยๆ ต่อไปไม่แน่สามารถเป็ผู้พิพากษาท้องถิ่นึ่เป็ขุนนางั้เจ็ดไ้
แล้วก็โชคดีที่เหอซีทางี้เงื่อนไขการใช้ชีวิตไม่ค่อยดี ไม่มีใครคิดที่จะมาเป็ขุนนางที่นี่ อาลักษณ์หลี่จึงทำงานอยู่ที่นี่าสิบปีแล้ว
ป้าเหอผัดอาาที่ถนัดมาให้าชิ ี่ี้เก็เอาสุราบ๊วยที่ตนเขุดเอาไว้ใต้ิตรงกำแพงทางทิศใต้ขึ้นมา สุราสองไหี้เป็เหล้าที่ตนเทำขึ้นจากบ๊วยที่เอาับมาจากทางใต้ที่เิทางไปที่นั่นเมื่อปี่ เขาคิดว่าน่าสนใมาก จึงฝังมันลงไปใิตรงกำแพงทางทิศใต้ หาไ้ยากที่่า่จะพาเพื่อนที่ทำงานับมาด้วย ี่ี้จึงมอบสุราสองไหี้ให้
อาลักษณ์หลี่เป็คนทางใต้ แน่นอนว่าต้องชอบสุราบ๊วยอยู่แล้ว แต่ว่าทางเหอซีอยู่ห่างไ ี้การเิทางก็ไม่สะดวก อยากจะเอาบ๊วยจากทางใต้มาั้ไม่ง่ายเลย
อาลักษณ์หลี่ดื่มเข้าไปหนึ่งอึก แล้วจุ๊ปาก ่จะหายใ “รสชาติสุราี้ไม่เลวเลยิๆ”
สวี่เหรารีบรินให้ี “รสชาติไม่เลวเช่นั้ท่านก็ดื่มีขอรับ ดื่มเยอะแล้วก็ไม่ต้องัว ีเดี๋ยวข้าจะจัดคนให้พาท่านไปส่งก็พอ”
อาลักษณ์หลี่หัวเราะเสียงดังออกมา “ภรรา้าคนั้ ัวว่าข้าจะออกไปดื่มสุราด้านนอกมากทีุ่ ัวว่าข้าจะดื่มมากไปจนไปห้มอยู่บนพื้น”
สวี่เหราหัวเราะ “เหมือนกันๆ ภรรา้าเก็กังวลเช่นั้เหมือนกัน พวกเราต้องเข้าใพวกนางนะ ูแลเรื่องงานเรือน ูแลลูกแล้วยังต้องมาูแลพวกเราี ไม่ง่ายเลยิๆ”
อาลักษณ์หลี่คิดไม่ถึงว่าสวี่เหราจะสามารถูเ่ี้ออกมา ความรู้สึกดีที่มีต่อสวี่เหราก็เพิ่มขึ้นมาก ยิ่งพูดคุยกันมากเ่าไหร่ก็ยิ่งเพิ่มโอกาสใการลงทุน
อาลักษณ์หลี่เ่ “เหอซีพวกเราน่ะ าปีมาี้เพราะว่าอยู่ใ้กับด่านเยี่ยนเหมิน ถึงแม้จะพูดว่าทุกฤูหนาวจะต้องระมัดระวังอย่าวางใ แม้ใุท้ายจะไม่เคยถูกคนมาปล้นสะดมมา่ แต่พวกเราไม่สามารถลดการระมัดระวังตัวลงไ้ ด่านเยี่ยนเหมินเป็ปราการที่แข็งแกร่ง หากพวกเป่ยตี้มาแอบลัอบเข้ามาจากทางอื่น แล้วเข้ามาตีพวกเราจากด้านหลังเล่า?”
สวี่เหราหายใ่จะเ่ “ข้าเก็กังวลเช่นี้มาตลอด ี้ใมือพวกเรามีเิแล้ว ข้าก็อยากจะซ่อมกำแพงเมืองให้ดี ซ่อมให้มันแข็งแหน่อย หากมีสถานการณ์อะไร ยังสามารถต้านทานไ้”
อาลักษณ์หลี่จับจอกสุราแล้วหมุนใมืออยู่าครั้ง “เิสำนักาเา จะต้องรีบใช้มันออกไป ข้าัวว่าผู้ช่วยเฉียนจะมีความคิดอะไร หากทำคนเบื้องบนรู้เข้า ไม่แน่ว่าเิพวกี้จะถูกคนเอาไปิๆ”
สวี่เหราเ่ “ูเ่ั้ พรุ่งี้พวกเราก็มาคำนวณ ่าไรผู้ช่วยเฉียนก็ไม่ไู้แลเิค่าอาา พวกเรารีบไปหาคนมาซื้อวัสดุสร้างกำแพงขึ้นมา่ ข้าวางแผนที่จะสร้างังอาาที่เเมืองแล้วก็ทางจวนแม่ทัพ แต่ว่าเรื่องี้จะให้คนรู้เยอะไม่ไ้”
อาลักษณ์หลี่วางจอกเหล้าลงเบาๆ “เรื่องี้ค่อนข้างทำยาก ประเด็นก็คือคนที่จับตามองเยอะเกินไป ลงมือยากยิ่ง”
สวี่เหราพูดเสียงเบา “ดังั้ข้าถึงไ้มาหาท่าน่าไรเล่า ี่ชาย ข้าให้ที่ิด้านนอกเมืองกับท่านเพื่อสร้างจวนขนาดใญ่เป็่าไร?”
อาลักษณ์หลี่ฟังแล้วก็เข้าใเรื่องราวว่าเป็่าไรแล้ว “เช่นั้คนงานสร้างบ้านเล่าจะทำ่าไร?”
สวี่เหราตอบ “ข้าปรึกษากับแม่ทัพเว่ยแล้ว จะเอาคนที่ทางเขาส่งมา ถึงแม้ี้จะสงบสุข แต่พวกเราจะต้องเตรียมตัวเอาไว้่ถึงจะดี”
อาลักษณ์หลี่พยักหน้า “ไม่มีปัญหา พอดีเลย เรือนที่ข้าอยู่ก็เ็ไปหน่อย ลูกสะใภ้ก็เพิ่งจะั้ครรภ์ สร้างเรือนให้ใญ่หน่อยคนอื่นก็ไม่สามารถพูดอะไรไ้”
หลังจากั้สองคนปรึกษากันแล้ว สวี่เหราก็จัดคนให้พาอาลักษณ์หลี่ไปส่งับเรือน ส่วนตนเก็ไปเรือนด้านหลัง
สร้างังเก็บอาาใต้ิที่เป็ความลับเช่นี้ เป็เรื่องที่หลังจากสวี่เหราปรึกษากับเว่ยหลางอยู่าถึงไ้ตัดสินใทำเช่นี้ สวี่เหราคิดไ้ชัดเจนมาก ี้ตนเเป็ผู้ปกครองเหอซี เช่นั้ก็มีหน้าที่ปกป้องเมืองแห่งี้ ปกป้องประชาชนที่อยู่ใเมือง เพราะว่าอยู่ใ้กับชายแดน หากมีสงครามอะไร จะเผชิญหน้ากับอะไรไม่ต้องคิดก็รู้อยู่เต็มอก
สวี่เหราไ้เิทางไปทั่วั้เหอซีแล้ว ความเป็ไปไ้ที่คนเป่ยตี้จะมาโจมตีด่านเยี่ยนเหมินมีไม่มาก แต่หากมาโจมตีจากทางอื่น ่าเช่นมาโจมตีจากทางด้านเหอซีล่ะ?
เส้นทางชายแดนต้าเหลียงมีทาปกป้องอยู่าแสนนาย เพื่อป้องกันคนจากเป่ยตี้ลงมาทางใต้ ทาาแสนนายี้ แบ่งออกไปปกป้องยังสถานที่ต่างๆ ึุ่่มศัตรูสามารถบุกเข้ามาจากที่อื่นๆ ไ้ หากพูดว่าอยากจะใช้ม้าเร็วบุกเข้ามาโดยไม่มีอะไรกีดขวาง เช่นั้จะต้องโจมตีทำลายด่านเยี่ยนเหมินให้แตก โจมตีที่อื่นๆ ทาป้องกันที่อยู่ใ้ๆ ก็ล้อมเข้ามา แล้วปิดล้อมทาเป่ยตี้มาขังอยู่ด้านใ ปิดประตูตีา ดังั้หากเป่ยตี้อยากจะใช้ม้าเร็วบุกเข้ามาโดยไม่มีอะไรขวางมีทางเีคือแค่ทำลายด่านเยี่ยนเหมินทิ้งเ่าั้ นี่จึงเป็ความสำคัญด่านเยี่ยนเหมิน!
เมื่อถึงที่เป่ยตี้โจมตีเข้ามาจากทางอื่นๆ ด่านเยี่ยนเหมินกับเหอซีจะมารวมเข้าด้วยกันและขังศัตรูเอาไว้ แล้วโจมตีพร้อมกันจากด้านหน้าและด้านหลัง คนใเมืองมีแค่ต่อต้านปกป้องด่านเยี่ยนเหมินเอาไว้ เช่นี้ศัตรูุ่มใญ่จากด้านนอกก็เข้ามาไม่ไ้ สิทธิ์ใการลงมือ่อยู่ใมือตนเ ถึงจะสามารถปกป้องความปลอดภัยอันห่างไที่อยู่ด้านหลังด่านเยี่ยนเหมินไ้ ิ่ที่สำคัญทีุ่การปิดเมืองป้องกันนอกจากเรื่องป้องกันแล้วก็เป็เสบียงที่สำคัญทีุ่
ใ้ๆ กับจวนแม่ทัพมีังเก็บเสบียงอยู่ ึ่เก็บธัญพืชทาที่เฝ้าด่านเยี่ยนเหมินเอาไว้ สวี่เหราเข้าใดีมากว่าไข่ไก่ไม่สามารถเก็บเอาไว้ใตะกร้า เพราะเรื่องี้จึงปรึกษากับเว่ยหลางอยู่ามาก ถึงไ้ตัดสินใสร้างเรือนหลังใญ่ๆ เช่นี้ที่ทิศตะวันตกเมืองเหอซี ึ่เป็ทิศตะวันออกด่านเยี่ยนเหมิน จากั้ก็สร้างังเก็บเสบียงเอาไว้ที่ใต้ิเรือน
สวี่เหราคิดเรื่องงานไปพลางขณะับไปที่เรือนหลัง หลังจากเข้าห้องมาแล้ว สวี่จือก็ยกน้ำล้างเท้าเข้ามา สวี่เหราแช่เท้าแล้วก็พูดกับสวี่จือสองสามประโยค ่ที่สวี่จือจะับไปพักผ่อนที่ห้องตนเ
ี่ี้กำลังเขียนแผนการต่อจากี้ เรื่องใไร่ เรื่องเรือนเพาะชำ แล้วก็น้ำพริก แป้งพริกตนเอยู่บนโต๊ะ อากาศเปี่มาเป็หนาวแล้ว าเรื่องจำเป็จะต้องจัดการดีๆ
จางจ้าวฉือมองสีหน้าสวี่เหรา “ูา่าาเจ้าูัใ เกิดเรื่องอะไรขึ้นหรือไม่?”
สวี่เหรานอนลงบนผ้านวมบนตั่ง่าหาไ้ยาก แล้วบิดขี้เกียจ่จะเล่า “เมื่อครู่ข้าปรึกษาเรื่องสร้างเรือนกับเหล่าหลี่ ังเก็บเสบียงที่พูดกับพวกเจ้าครั้งที่แล้ว ข้ากับเว่ยหลางปรึกษากันแล้ว ว่าจะสร้างเรือนหลังใญ่เอาไว้ทางตะวันตกเมือง จากั้ก็ขุดใต้ิทำเป็ังเก็บเสบียง”
ี่ี้ฟังแล้วก็วางพู่กันใมือลงแล้วพูดด้วยความื่เต้น “ัใั พวกท่านเตรียมตัวจะออกรบหรือ?”
สวี่เหราหายใ “พวกเราพิจารณาจากสถานการณ์ที่เลวร้ายทีุ่่ หากที่อื่นถูกทำลาย พวกั้จะต้องมาโจมตีที่ด่านเยี่ยนเหมินพวกเรา เหอซีกับด่านเยี่ยนเหมินอยู่ติดกัน ข้าไม่เพียงจะสร้างังเก็บเสบียงเอาไว้ใต้ิ ข้ายังต้องซ่อมกำแพงเมืองให้ดี ต่อเติมให้มันสูงใญ่ีิ มั่นคงีหน่อย ถึงั้ิๆ กำแพงเมืองและังอาาใต้ิก็เป็ที่รักษาชีวิตพวกเราไ้นะ”
ี่ี้เ่ “ใเมื่อเป็เช่นี้ ่า่ เช่นั้พวกเราจะต้องขุดทางใต้ิหรือไม่ ให้มันไปต่อกับใภูเขานอกเมือง? หากถึงั้ิๆ คนแก่สตรีอ่อนแอใเมืองจะไ้อพยพไปทางั้ แล้วใเมืองก็ทำถนนออกมา ถึงั้ิๆ พวกั้ก็จะไ้คาดไม่ถึง เช่นี้ดีหรือไม่?”
สวี่เหราตอบ “พูดั้มันง่าย แต่ทำจริงมันยากมาก คนใเมืองมากมายขนาดั้ ทุกคนต่างมีคนหนุนหลังเป็ตนเ ผู้ใดจะรู้ว่าั้ใครเป็มิตรใครเป็ศัตรู? มีเมืองเ่าไหร่แล้วที่กำแพงเมืองแตกเพราะสหายที่ไว้ใน่ะ? อย่าให้ถึงที่พวกเราเตรียมปกป้องชีวิตายเป็ิ่ที่จะมาทำลายทุกคน”
ี่ี้ครุ่นคิด่จะเ่ “เรื่องี้ก็จริงนะ ่า่ ท่านทำงานมาปีกว่าแล้ว ข้ารู้ว่าเสื้อขนแกะเอาไปขายกับท่านลุงสามไ้เิับมาเยอะมาก แล้วก็ยังมี่าอื่นีใช่หรือไม่? ท่านกับข้ามา ใมือท่านี้มีเิเ่าไหร่แล้ว?”
สวี่เหราตอบ “ไ่เะๆ ก็แค่ไม่กี่หมื่นตำลึง ถึงจะูเยอะ แต่ใช้ไม่พอหรอก ั้ซ่อมกำแพง ั้ซ่อมบ้าน เิแค่ี้ไม่พอใช้ เว่ยหลางว่าทางั้ไ้ขนแกะมาีชุดใญ่ ข้าหวังว่าลุงสามเจ้าจะรีบเอาไปขายนะ”
ทุกครั้งที่จางจ้าวจื่อมารับขนแกะไปมักจะให้เิ่
ี่ี้เ่ “ี้ข้าหวังว่าปีหน้าทุกคนจะสามารถเตรียมอาาไ้ทัน สามารถให้เวลาพวกเราเตรียมตัวมากกว่าี้ก็คงจะดี”
จางจ้าวฉือ่าว “เว่ยหลางฝึกทาพอไ้ ข้ารู้สึกว่า พวกเราน่าจะปลอดภัยพอสมควร”
สวี่เหราโบกมือ่จะเ่ “สถานการณ์ทางด้านเป่ยตี้ไม่ไ้ดีมากนัก ทางพวกเราก็ไ้รับรายงานมาาครั้ง ว่าทางั้ช่วงี้ระส่ำระามาก ทางด้านเมืองหลวงพวกเราก็วุ่นวายตามไปด้วย ัวก็แต่ว่าเมืองหลวงจะมีคนอาศัยใจังหวะี้จัดการคนทรยศให้สิ้นโดยไม่ไ้สนใประชาชนบริสุทธิ์”
จางจ้าวฉือฟังแล้วก็ขมวดคิ้ว “เช่นี้ก็อันตรายพอสมควร เฮ้อ ี่ี้ แต่่ปิดเทอมฤูร้อนกับหนาวเจ้าก็ตามุ่มทาไปฝึกมิใช่หรือ? เจ้าไปช่วยเว่ยหลางฝึกสักหน่อยไ้หรือไม่?”
พ่อสวี่เหราเป็คนที่อยู่กับคณะปฏิวัติเก่า มีสวี่เหราและี่น้องคน สวี่เหราเป็น้องเ็ ี่ชายสี่คนี่าหนึ่งคน ี่ชายี่าต่างเข้าร่วมรบกันาแล้ว ี่าสวี่เหราเป็หมอภายใที่โรงพยาบาลคอยให้การสนับสนุน ี่ชายสี่คนก็เริ่มจากการเป็ทาเ็ๆ ค่อยๆ เติบโตขึ้นมา พวกเขาประสบความสำเร็จใอาชีพเป็่ายิ่ง
สกุลสวี่จนถึงรุ่นี่ี้ ปู่เป็คนที่รังเกียจพวกเด็กๆ ที่ถูกเลี้ยงมา่าทะนุถนอม จึงออกกฎหนึ่งเอาไว้ เด็กผู้ชายใบ้านั้แต่อายุขวบเป็ต้นไปปิดเทอมฤูร้อนจะต้องไปฝึกซ้อมกับกองทัพ กินนอนกับทาใหม่ เขาฝึก่าไรเราก็ฝึก่าั้ พวกเขาเรียนเกี่ยวกับอาชีพเจ้าก็เขียนการบ้าน ั้แต่เด็กี่ี้ก็ตามไปฝึกซ้อมตลอด ไ้รับความลำบากมาไม่น้อย
ี่ี้ฟังคำพูดมารดาตนเก็ขมวดคิ้ว “่าแ่ ท่านเป็แม่ข้านะ ท่านไม่รู้จักการโผล่หน้าออกไป่จะถูกโจมตีหรือ? ข้าเป็เด็กอายุสิบสองสิบสาม ัๆ เอาแต่หมกตัวอยู่ใไร่ ู่ๆ ไปฝึกกับคนอื่นเขา ท่านพูดกับข้าสิว่าข้าจะไปเอาความสามารถมาจากไหน?”
จางจ้าวฉือเ่ “เจ้าเคยออกทะเลกับลุงมา่ไม่ใช่หรือ?”
ี่ี้ั้วหัวเราะ “ใช่ เคยออกทะเลมา่ แต่ว่าเคยเรียนการป้องกันตัวมา่ที่ไหน? จะต้องหาทางออกที่สมเหตุสมผลมาให้ไ้นะ ข้าจะพูดกับท่านหนึ่งประโยค ไม่ว่าเมื่อไหร่ก็ไม่ขาดแนคนฉลาด”
จางจ้าวฉือหายใ ไม่ไ้พูดต่อ สวี่เหราครุ่นคิด “ไม่เช่นั้เจ้าเขียนแผนการฝึกมาให้ข้า ข้าอ่านเสร็จแล้วจะไปพูดกับเว่ยหลางู”
ี่ี้โบกมือ “ท่านพักเถอะ ท่านจะไปพูดอันใด? ใครไม่รู้บ้างว่าคุณชายสามจวนหย่งหนิงโหวเป็คนที่บ่าแบกไม่ไหวมือยกไม่ขึ้นน่ะ ท่านจะไปมีความสามารถทำแผนการฝึกออกมาไ้่าไร?”
จางจ้าวฉือยังพูด่าไม่ยอมแ้ “เช่นั้เจ้าจะทำ่าไร? ั้ๆ ที่เจ้ามีวิธีการฝึกที่ดีขนาดี้ก็ยังไม่เอาออกมาใช้ ฝึกซ้อมทาไ้ดีแล้วก็สามารถเอาไปปกป้องเมืองไ้ ปกป้องเมืองไ้แล้วก็ปกป้องพวกเราทุกคนไ้ ข้าหวังว่าคนที่ข้ารู้จักจะไม่เกิดอุบัติเหตุเพราะว่าข้าศึกบุกเข้ามาหรอกนะ”
ี่ี้มองท่าทางเจ็บปวดมารดาตนเก็เ่ “เา่ะๆ รอหาเวลาว่างให้เว่ยหลางมา ข้าจะพูดกับเขา ่าอื่นไม่พูดถึง จะต้องฝึกหน่วยทาสู้รบพิเออกมา่ นั่นคือทาชูโรงสนามรบเชียวนะ”
พอเห็นี่ี้เอาเรื่องี้ไปเป็ธุระจริงจังแล้ว สวี่เหราก็มองไปทางจางจ้าวฉือ ึ่จาวจ้าวฉือเก็มองสวี่เหรา ั้สองคนหายใออกมา พวกเขารู้ว่าลูกชายคนตนเคนี้ไม่มีใที่จะเข้าทา คิดอยากจะทำการวิจัย่าเี ลุงั้สี่คนชอบหลานชายคนเ็มากทีุ่ เพราะว่ามีพรสวรรค์ด้านการทามากทีุ่
ปิดเทอมฤูร้อนี่ี้ก็จะผลัดกันไปหาลุงๆ ั้สี่คน าะเ ทางพื้นิ ทางอากาศก็ตามไปฝึกมาหมดแล้ว จนถึงุ่มหน่วยรบพิเก็ตามไปฝึกมาใช่วงปิดเทอมฤูร้อนด้วย หลังจากการฝึกซ้อมจบลงคนฝึกไม่อยากจะปล่อยไป ุท้ายพอเห็นว่าี่ี้ไม่มีใที่จะอยู่ ถึงไ้ปล่อยออกมาด้วยความช้ำใ ต่อมาไ้ยินว่าพวกเขามักจะไปหาลุงี่ี้ที่เป็เจ้านายครูฝึกคนี้บ่อยๆ เพื่อที่จะให้ลุงี่ี้พาเขามาเข้าทาให้ไ้พ
จางจ้าวฉือรู้สึกว่าี่ี้สามารถทำไ้ถึงั้ี้ ตัวเขามีสติปัญญาที่สูง เรียนรู้ไวั้ก็เป็เรื่องหนึ่ง ที่สำคัญทีุ่ก็คือี่ี้เป็คนที่สามารถฝืนทรมานถีบตัวเ เ้งวดกับตัวเมากเป็พิเ เรียนอะไรก็จะั้ใทุ่มเท ไม่บรรลุเป้าายก็ไม่ยอมหยุด ไม่เช่นั้จะสามารถเรียนไ้จนุท้ายก็ไ้เป็ดอกเตอร์หรือ? วิจัยที่ี่ี้ทำออกมาั้เป็วิจัยที่ล้ำหน้าที่คนปกติยังวิจัยออกมาไม่ไ้
ี่ี้เ่ “่าอื่นไม่ค่อยเร่งด่วนเ่าไหร่ แต่กำแพงจะต้องรีบซ่อม ไม่พูดว่าจะซ่อมให้เหมือนกับด่านเยี่ยนเหมิน ่าน้อยก็จะต้องทำให้กำแพงไม่ถูกทำลายไ้ง่ายๆ เฮ้อ ข้าเก็ไม่รู้ว่าปูนซีเมนต์ทำออกมา่าไร ไม่เช่นั้จะทำปูนซีเมนต์ออกมา พวกเราก็เอาไปทำเป็กำแพงคอนกรีต แบบั้ถึงจะแข็งแ”
สวี่เหราหัวเราะแล้วเ่ “ไม่มีเ็เส้น แค่ใช้ปูนซีเมนต์ก็เอาไม่อยู่หรอก ข้ารู้สึกว่าวิธีการสร้างกำแพงเมืองี้ก็ดี ข้าจะซื้อหินมาเยอะหน่อย ทำกำแพงหนาสักเ็น้อย แบบี้ก็มั่นคงเหมือนกัน”
พูดกับพ่อแม่ไ้สักพัก ี่ี้ก็ับไปที่ห้องตนเ จุดเทียน หยิบกระดาษออกมา แล้วเริ่มเขียนแผนการฝึก เขียนมาไ้สักพักก็รู้สึกว่าตนเั้มีชีวิตที่ต้องทุ่มเทแาใ หากรู้ว่าเป็เช่นี้นะ ่าเิ เป็เช่นี้ไปแล้ว คิดมากไปก็ไม่มีความายอะไร รีบเค้นสมองตนเ แล้วหาวิธีที่สามารถใช้ไ้ออกมา คิดมากไปก็ไม่มีความาย
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??