เรื่อง ยอดหมอหญิงเทพโอสถ
เฉิงอี้เฟย็ติดปะกาศเช่นกัน?
่เานี้เขาล้อเล่นอะไรกัน?
ูเฟยเี่ยนรีบา “เฉิงอี้เฟยติดปะกาศว่าอะไร? ”
ขันทีรีบพูดถึงเนื้อความในปะกาศา ูเฟยเี่ยนฟัแ้รู้สึกปะหลาดใจากจนพูดอะไรไ่ออกไปชั่วคราว
ปะกาศของเฉิงอี้เฟยเขียนไว้ยาวาก จำนวนคำากกว่าปะกาศของตระูลฉีถึงสามเท่า
เนื้อความส่วนใหญ่มีสามความหาย ความหายแรกคืออธิบายเรื่องราวระหว่างเขาัูเฟยเี่ยนที่เกิดขึ้นในหอฝูหม่านั้ว่า เิีตนเอง้าเชิญูเฟยเี่ยนไปรับปะทานอาหารเพื่อขอบคุณที่นางาส่งยารักษาและเพื่อตอบแทนที่นางได้่ีิเอาไว้ ต่อาื่เกินไปึเสียารยาทแนางา เพราะการเสียารยาทของเขาทำใหู้เฟยเี่ยนได้รับปัญหาความยุ่งยากที่ไ่จำเป็น เขาึทำการขอโทษท่ามกลางผู้
อีกความหายหนึ่งคือูเฟยเี่ยนไ่เพียงแค่่ีิเขา แ่ยัง่ีิี่้ใน่าาเขาอีก้ เขาึขอใช้โอกาสนี้ในการแสดงความขอบคุณ สำหรับความหายที่สามน่าสนใจเป็นอย่างาก
เขาบอกว่าูเฟยเี่ยนเป็นสตรีที่ยอดเี่ยม คู่ควรับุรุษที่ดี ดังั้เขาึตั้งใจปะกาศ…แสดงความยินดีัูเฟยเี่ยนที่ได้ยกเลิกสัญญาหมั้นหายัฉีอวี้! ในขณะเดียวกันเขา็รู้สึกว่าตนเอง็เป็นบุรุษที่ดีึาใหู้เฟยเี่ยนรับไว้พิจารณา
ูเฟยเี่ยนทั้งเขินอายทั้งโกรธเคียง ทว่า็าจะหัวเราะ อารมณ์ในตอนนี้เรียกได้ว่าแปรปรวนาก! แม้ว่าจะแปรปรวนแ่นาง็อดไ่ได้ที่จะยกย่องเฉิงอี้เฟยในใจ ชายหนุ่มผู้ั้…มีความสาารถจริงๆ!
ทางด้านของเซี่ยเสี่ยวหม่านั้หัวเราะาดังลั่น เขาตั้งใจเดินไปด้านหน้าของูเฟยเี่ยนพลางลูบไล้ปลายคางของตนเอง อารมณ์ของเขาในตอนนี้เต็มไป้ความสนุกสนานในการพินิจพิเคราะห์นาง เิีู่เฟยเี่ยนยังไ่เขินอายากนัก แ่เมื่อูพินิจพิเคราะห์ ใ้าของนาง็เลยแ่ำขึ้นา
หมอนั่นเพียงแค่ปะกาศคำชี้แจงัคำอวยพรไ่ดีหรือ? เหตุใดึต้องพูดถึงปะโยคสุดท้าย? กลัวว่าโลกนี้จะไ่วุ่นวายหรือ?
“เฮ้อ”
เซี่ยเสี่ยวหม่านทอดถอนหายใจา “ดูท่าว่าแม่ทัพเฉิงจะชอบเจ้าจริงเสีย้! เป็นอย่างไรบ้าง พิจารณาดูไหม? ”
ูเฟยเี่ยนหลบหลีกสายตาของเขา เซี่ยเสี่ยวหม่านไล่ตามไป ทันใดั้็เอ่ยา้ความยิ้มแย้ม “นังหนู ท่านแม่ทัพเฉิงเป็นลูกผู้ชายตัวจริง เจ้าไปู่ัเขาสิ! รับรองว่าู่ดีกินดี ดีกว่าู่เป็นรับใช้ที่นี่เสียอีก! ”
ูเฟยเี่ยนทราบดีว่าเซี่ยเสี่ยวหม่าน้าให้นางไป นางกลอกตามองบนพลางหันหนี
นางไ่้าไป!
นางสาารถเป็นเพื่อนและคู่หูัเฉิงอี้เฟยได้ เรื่องอย่างอื่นั้ช่างัเถอะ!
สำหรับเซี่ยเสี่ยวหม่านที่้าให้นางออกไปาจิ้งาฝู่ ไ่มีทาง! ต้องทราบไว้ว่านางยังคงคาดหวังว่าหลังาที่ผ่านพ้นสามเดือนไปแ้ จิ้งาเตี้ยนเซี่ยจะพอใจนางและให้นางู่ต่อ
การที่มีเรื่องัองค์หญิงหวายหนิงและตระูลฉีัจะเท่าัว่านางเป็นศัตรูัครึ่งราชสำนักแ้ นางจำเป็นต้องพึ่งพาร่มไม้ใหญ่ของจิ้งาเตี้ยนเซี่ยถึงจะปลอดภัย เมื่อปลอดภัยแ้ถึงจะมีสาธิไปสืบความลับของปิงไห่!
อารมณ์ของูเฟยเี่ยนดีขึ้นแ้ นางกำลังคอยให้จิ้งาเตี้ยนเซี่ยเสด็จกลับาที่จวน นางาจะรออีกสองวัน หากจิ้งาเตี้ยนเซี่ยยังไ่เสด็จกลับานาง็จะไปที่ศาลต้าหลี่้ตนเอง
จิ้งจอกเฒ่าที่อันตรายเช่นนี้ ไ่อาจปล่อยไว้ได้!
ระยะเวลาไ่ถึงหนึ่งวัน ปะกาศของเฉิงอี้เฟย็แพร่กระจายออกไปอย่างรวดเร็วเฉกเช่นัปะกาศของตระูลฉี ัี้เรื่องราวแพร่กระจายไปั่สารทิศแ้ ซึ่งรวมไปถึงภายในพระราชวังเช่นกัน
ไ่กล่าวไ่ได้ว่าาปะกาศคำขอโทษของตระูลฉีแ้ตาม้คำชี้แจงของตระูลเฉิง ชื่อเสียงของูเฟยเี่ยนย้อนกลับาไ่้เลย
เพียงแ่ว่าในขณะเดียวกันเรื่องนี้็ก่อให้เกิดผลลัพธ์ที่ทุกคาดไ่ถึง นั่น็คือ…ในขณะที่ทุกกำลังวิพากษ์วิจารณ์ใบปะกาศของสองแม่ทัพใหญ่ ทุก็กำลังรอคอยปะกาศาจิ้งาเตี้ยนเซี่ยเช่นกัน
นอกาเฉิงอี้เฟยแ้ จิ้งาเตี้ยนเซี่ย็มีความคลุมเครือัูเฟยเี่ยน! อีกทั้งยังมีข่าวลือากายที่รุนแรงกว่าเฉิงอี้เฟยเสียอีก ไ่ว่าความจริงจะเป็นเช่นไร จิ้งาเตี้ยนเซี่ย็คงจะใช้โอกาสนี้ในการชี้แจงใช่หรือไ่?
ทุกรอแ้รอเล่า รอจนท้องฟ้ามืดมิด็ไ่เห็นใบปะกาศของจิ้งาฝู่
วันรุ่งขึ้นข้อวิพากษ์วิจารณ์มีการเปลี่ยนแปลงอย่างใหญ่หลวง ัี้ไ่มีผู้ในความสนใจตระูลฉีัตระูลเฉิงแ้ สิ่งที่ทุกให้ความสนใจคือปฏิกิริยาตอบสนองของจิ้งาเตี้ยนเซี่ย
ตัวอย่างเช่น ตกลงแ้จิ้งาเตี้ยนเซี่ยจะออกปะกาศหรือไ่? จะออกเมื่อใด? จะเขียนอะไรบนปะกาศบ้าง?
เิีูเฟยเี่ยนไ่ได้คิดถึงเรื่องนี้ หลังาที่ได้รับแจ้งาเซี่ยเสี่ยวหม่านนาง็เกิดความปะหลาดใจาก นางคิดว่าจิ้งาเตี้ยนเซี่ยคงจะยังไ่ทราบเรื่องราวนี้ใช่หรือไ่? หากเขาทราบแ้คงจะฉวยโอกาสชี้แจงแ้
เื่าเมื่อชี้แจงแ้ัจะ่ดีต่อนางัจิ้งาเตี้ยนเซี่ย
อันที่จริงจวินจิ่วเฉินทราบเรื่องใบปะกาศาตั้งนานแ้ อีกทั้งยังทราบ้ว่าตนเองจะกลายาเป็นจุดสนใจในข้อวิพากษ์วิจารณ์ สองวันานี้เขาอาศัยู่ที่วัดต้าฉือทีู่่นอกตัวเืง โดยที่ไ่สนใจว่าผู้บนโลกจะพูดคุยอะไรกัน
เขาไ่เชื่อในพระพุทธศาสนาและไ่เชื่อในเทพเจ้า แ่กลับื่ความเงียบสงบภายในวัด ื่เสียงบทสวดมนต์ และื่กลิ่นธูป
ในเวลานี้ าึที่เีั ดวงจันทร์่าไขึ้นาทางทิศตะวันออก เคียงคู่ไปัาระยิบระยับ
ภายในพระอุโบสถของวัดต้าฉือมีดอกไม้เพลิงเจิดจรัส เ้าาาหุ้ยกวงกำลังนำกลุ่มพระสงฆ์สวดคัมภีร์้น้ำเสียงครบครันมีพลังราวัว่ามีเวทมนตร์ของตัวเอง เสียงนี้ทำให้จิตใจที่ร้อนรนสาารถสงบสติลงได้
จวินจิ่วเฉินใ่อาภรณ์ีาอันิุิ์ นั่งู่ที่หน้าัไหน้าอุโบสถ ในืของเขาถือูปะำกลิ่นาไม้ฤาเส้นั้พลางัาลง ฟัเสียง้ความเงียบสงบ ตัวเขาเงียบสงบราวัหลอมรวมไปัเสียงสวดมนต์ แสงาดวงจันทร์ ท้องฟ้าในยามราตรี และาอันโดดเดี่ยว
เมื่อเหล่าพระสงฆ์สวดมนต์เรียบร้อยแ้ จวินจิ่วเฉิน็ยังคงัาู่ ทว่าเขากลับคลึงสร้อยูปะำเส้นั้ในื ชายหนุ่มคลึงทีละเ็ ค่อยๆ นับทีละเ็
วัดต้าฉือเป็นวัดของราชวงศ์ จวินจิ่วเฉินมักจะเดินทางายังสถานที่แห่งนี้ เ้าาาทราบอุปนิสัยของเขาดีึไ่เคยารบกวน ยามนี้ผู้และพระสงฆ์ได้ทยอยออกไปแ้ ทว่ามีสามเณร้รูปหนึ่งวิ่งานั่งลงที่ด้านข้างของจวินจิ่วเฉิน
สามเณร้มีนามว่าเฉิน อายุปะาณเก้าปี รูปลักษณ์ราวัูแกะสลักาาหยกที่มีทั้งความสง่างามและความอบอุ่นดั่งหยกขาวที่ไร้ที่ติ เด็ก้ใ่เสื้อคลุมสีเทาดำ บนลำคอคล้องสร้อยูปะำยาวๆ เอาไว้ แม้ว่าจะอายุยัง้ รูปร่างหน้าตาเยาว์วัย แ่็มีลักษณะเหืนัพระภิกษุแ้
ั่ทั้งวัดต้าฉือมีเพียงเด็ก้นี้ที่กล้าวิ่งาู่ข้างกายจวินจิ่วเฉิน จวินจิ่วเฉินไ่สนใจเ้าาาแ่ื่พูดคุยเ็ๆ ้ๆัสามเณรนี้
สามเณร้เอียงศีรษะมองไปที่จวินจิ่วเฉินพลางหยิบูปะำบนืของจวินจิ่วเฉินาดม ่จะเอ่ยา้ความารู้าเห็น “เตี้ยนเซี่ย กลิ่นาไม้ฤาหายไปแ้? ”
่เาที่พิษไเย็นำเิเมื่อคราว่ จวินจิ่วเฉินได้แช่น้ำสมุนไพร สร้อยูปะำเส้นนีู้แชู่่ในบ่อน้ำพุร้อนาเป็นเวลาหนึ่งคืน วันต่อากลิ่น็จางหายไปจนเหลือเพียงแค่กลิ่นของยาสมุนไพร ทว่าัี้ไ่หลงเหลือแม้กระทั่งกลิ่นของยาสมุนไพร
จวินจิ่วเฉินลืมตาขึ้นาตอบเพียงแค่ “อืม” โดยที่น้ำเสียงไ่ได้เย็นชาเหืน่เาปกติ น้ำเสียงติดออกจะอ่อนโยนเ็้้ซ้ำ
สามเณร้มองแ้มองอีก้สีหน้าเสียดาย แ่็อมยิ้มาอย่างรวดเร็ว “จะต้องเป็นเพราะโชคชะตาแน่ๆ เตี้ยนเซี่ยไ่จำเป็นต้องทุกข์ใจ”
ไ่อาจทราบได้ว่าสามเณร้ปลอบใจตนเองหรือปลอบใจจวินจิ่วเฉินกันแน่
เด็ก้ยิ้ม้ยิ้มใหญ่ ดวงตาหรี่ลงดั่งดวงจันทร์ครึ่งเสี้ยว สามเณร้ผู้นี้ให้ความรู้สึกไร้เดียงสาและิุิ์ อบอุ่นและน่ารัก เห็นได้ชัดว่าเขาเป็นเพียงเด็ก้ที่มีอายุเพียงแค่เก้าปี แ่เมื่อยิ้มาแ้ปะหนึ่งัมีพลังงานบางอย่างที่ทำให้รู้สึกเหืนฤดูใบไม้ผลิปรากฏาในเดือนสี่ อีกทั้งยังให้ความรู้สึกอบอุ่นและสบายใจอีก้
ทุกครั้งที่จวินจิ่วเฉินเห็นรอยยิ้มของสามเณร้ เขามักจะมีความรู้สึกพูดไ่ออก ไ่ว่าจะเป็นความหนักหน่วง ความโกรธ หรือว่าความไ่สบายใจ ล้วนหายไปในชั่วพริบตา
การที่เขาเดินทางาที่วัดต้าฉือ็เพราะ้าาฟับทสวดมนต์และาดูเด็ก้นี้
จวินจิ่วเฉินลูบศีรษะัเงาของสามเณร้ เขาใหู้หนึ่งเ็่จะลุกขึ้นาไป
ในค่ำคืนั้เขา็ได้กลับาในตัวเืงแ้…
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??