เรื่อง ยอดหมอหญิงเทพโอสถ
แม้ว่าน้ำเสียงของจิ้งหวางเตี้ยนเซี่ยจะยังคงความเย็นชาแต่คำว่า “เยี่ยนเอ๋อร์” กลับทำใหู้เฟยเยี่ยนเกิดความอบอุ่น นางไม่กล้าจินตนาการเลยว่าจิ้งหวางเตี้ยนเซี่ยจะทรงมีช่วงเวลาอ่อนโยนหรือไม่ ท่าทางอ่อนโยนของเาจะเป็นอย่างไร นางคิดว่าการที่เาเรียกนางเช่นนี้ก็ถือเป็นความอ่อนโยนละมุนละไมมากแ้!
ูเฟยเยี่ยนเกิดความอบอุ่นในหัวใจ นางไม่กล้าชักช้าต่อเรื่องสำคัญจึงรีบโน้มกายแ้ตอบกลับ “เจ้าค่ะ! ”
ในเมื่อจิ้งหวางเตี้ยนเซี่ยกล่าวไว้ว่า “ร่วมสนุกด้วยจนถึงที่สุด” เช่นนั้นเาจะ้มีความมั่นใจเป็นอย่างมาก เามอบหมายให้นางปฏิบัติหน้าที่สำคัญ นับตั้งแต่วินาทีนี้เป็นต้นไป ความมั่นใจของจิ้งหวางเตี้ยนเซี่ยก็คือความมั่นใจของนาง!
ในเมื่อจำเป็น้ใช้เงินโดยเปล่าประโยชน์ เช่นนั้นนางจึงจะ้แกล้งคนสกุลซูให้ได้!
ูเฟยเยี่ยนหันไปมองท่านชายซูแ้เงยหน้ายืดอกขึ้นมาด้วยท่าทางเอาจริงเอาจัง นางยกมือขึ้นมาข้างหนึ่งแ้ชูหนึ่งนิ้วจากนั้นถามอย่างเสียงดัง “สามหมื่นเหรียญทองใช่หรือไม่? ท่านชายของข้าจะเพิ่มจำนวนเงินขึ้น! ”
ทุกคนได้มองไปที่นิ้วของนาง รวมไปถึงจวินจิ่วเฉินด้วย
ผู้ดูแลกงกำลังจะอ้าปาก แต่ท่านชายซูแย่งพูดก่อน “เจ้าหมายความว่าอย่างไร? เจ้าจะเพิ่มเท่าไหร่? หนึ่งร้อย? หนึ่งพัน? ”
ท่านชายซูมองออกว่าท่านชายเฉินที่มาจากเมืองหลวงของอาณาจักรเทียนเหยียนนั้นไม่ธรรมดา แต่เาคิดว่าการที่เมื่อสักครู่นี้หานอวี๋เอ๋อร์ได้แนะนำตัวท่านชายเฉินต่อผู้ดูแลกงสั้นๆ จะ้เป็นเพราะหมอนี่เป็นทายาทตระูลสูงศักดิ์ธรรมดาๆ เท่านั้น คนผู้นี้กล้าสู้กับเาที่เป็นบุตรชายตระูลที่ร่ำรวยที่สุดของอาณาจักรว่านจิ้นได้อย่างไร? ไม่เจียมตัวเลยจริงๆ !
การปะูในสนามรางวัลมีสามลำดับขั้น โดยแบ่งจากความล้ำค่าหายากของรางวัลสมุนไพร ลำดับขั้นจากต่ำไปสูง ระดับขั้นที่หนึ่งแบ่งออกเป็นห้าพันเหรียญทองไปจนถึงสองหมื่นเหรียญทอง ระดับขั้นที่สองแบ่งออกเป็นสองหมื่นเหรียญทองไปจนถึงห้าหมื่นเหรียญทอง ระดับขั้นที่สามแบ่งออกเป็นห้าหมื่นเหรียญทองขึ้นไป
คนส่วนใหญ่สามารถเสนอราคาปะูรางวัลได้แค่ระดับขั้นที่หนึ่งเท่านั้น น้อยคนมากที่จะสามารถเสนอราคามาจนถึงขั้นที่สองได้ โดยทั่วไปนั้นเสนอได้ถึงสามหมื่นเหรียญทองเท่านั้น ตั้งแต่สามหมื่นเหรียญทองขึ้นไปพบได้ยากมาก สำหรับห้าหมื่นเหรียญทองขึ้นไปนั้นเรียกได้ว่าน้อยจนสามารถนับนิ้วได้เลย
เาเจตนาเริ่มต้นด้วย “สามหมื่นเหรียญทอง” ก็เพื่อ้การดูว่าพวกเาจะสามารถเสนอราคาขึ้นไปได้อีกเท่าไหร่?
เมื่อเห็นว่าูเฟยเยี่ยนไม่พูดอะไรออกมา ท่านชายซูก็ยิ้มเยาะออกมา เป็นการยิ้มเยาะที่งามเพริศพริ้งกว่าผู้หญิงเสียอีก “จิจิจิ เจ้าคงจะไม่ได้เพิ่มหนึ่งหมื่นเหรียญทองใช่หรือไม่? เหอะๆ หญิงรับใช้ตัวน้อย เจ้าถามนายเจ้าหรือยัง? ”
ูเฟยเยี่ยนส่ายหน้าไปมาแ้พูดด้วยความจริงจัง “เพิ่มหนึ่งเหรียญทอง”
อะไรนะ?
หนึ่งเหรียญทอง?
ท่านชายซูตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็ถามด้วยความคาดไม่ถึง “เจ้าว่าอะไรนะ? ”
ูเฟยเยี่ยนยังคงแสดงสีหน้าจริงจัง “ข้าบอกว่าท่านชายของข้าเพิ่มหนึ่งเหรียญทอง ซึ่งก็คือสามหมื่นกับอีกหนึ่งเหรียญทอง”
ท่านชายซูมองนางแ้ “หัวเราะ” ออกมาเสียงดัง จากนั้นหันไปมองจวินจิ่วเฉินที่นั่งอยู่ด้านข้างด้วยความเยาะเย้ย “ท่านชายเฉิน ท่านไม่ควรพาคนรับใช้ที่ไม่เคยเห็นโลกภายนอกออกมาสร้างความอัปยศอดสูนะ! ”
ผู้ดูแลกงที่อยู่ด้านข้างก็อดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา “เพิ่มหนึ่งเหรียญทอง? ฮ่าๆ นี่เป็นครั้งแรกในชีวิตที่ข้าได้ยินเรื่องนี้! ”
ในการปะูสิ่งของที่มีราคาเริ่มต้นหลักหมื่นเหรียญทอง ทุกครั้งที่เสนอราคาขึ้นอย่างน้อย้หนึ่งร้อยเหรียญทอง นี่เป็นกฎที่ใครต่อใครต่างก็รับรู้! นอกจากนี้ต่อให้เป็นผู้ที่ไม่รู้กฎเกณฑ์ คุณก็ไม่้ถึงขนาดกับเพิ่มเพียงแค่หนึ่งเหรียญทองถูกไหม? นี่ไม่เพียงแต่ทำให้เจ้านายขายหน้าเท่านั้น แต่ยังทำให้เจ้านายเกิดความอัปยศอีกด้วย! าว่าข่าวนี้แพร่กระจายออกไปเกรงว่าคงจะเป็นเรื่องตลกที่สุดในสนามปะูแน่นอน!
แม้ว่าหานอวี๋เอ๋อร์จะไม่ได้หัวเราะเหมือนผู้ดูแลกง ทว่านาง็ไ้แอบหัวเราะเยาะมาตั้งนานแ้ นางทราบถึงทรัพย์สินการเงินของจิ้งหวางเป็นอย่างดี นางยังแอบลังเลว่าจะโน้มน้าวท่านชายซูดีหรือไม่ ทว่าเมื่อเห็นท่าทียากจนและคร่ำครึของูเฟยเยี่ยนแ้นาง็ไ้ตัดสินใจไม่พูดอะไรออกมา ขอเพียงแค่ให้จิ้งหวางเตี้ยนเซี่ยดูให้ดีว่าหญิงรับใช้ผู้นี้นอกจากมีความสามารถทางด้านทักษะยาสมุนไพรนิดหน่อยแ้นางไม่มีอะไรให้น่าชื่นชมอีก คนรับใช้ก็คือคนรับใช้อยู่วันยังค่ำ คุณหนูที่มาจากตระูลต่ำต้อยจะมาเทียบกับคุณหนูสามตระูลป้อมปราการหานอย่างนางได้อย่างไร?
ทุกคนต่างก็รอคอยให้จวินจิ่วเฉินบันดาลโทสะ แต่ว่าจวินจิ่วเฉินกลับสงบนิ่ง เาไม่โกรธและไม่คิดว่านี่เรื่องขายหน้า
เาถามผู้ดูแลกงด้วยน้ำเสียงเย็นชา “เมื่อสักครู่นี้มีกฎเกณฑ์ขั้นต่ำในการเพิ่มจำนวนเงินหรือไม่? ”
ผู้ดูแลกงลังเลอยู่ชั่วครู่ก่อนจะเอ่ยว่า “ไม่มี แต่ว่าท่านชายเฉิน กฎเกณฑ์ของสนามปะูเกรงว่าท่านก็คง…”
ผู้ดูแลกงยังพูดไม่จบจวินจิ่วเฉิน็ไ้ขัดจังหวะขึ้นมา “ที่เเห่งนี้คือสนามรางวัล า้การปฏิบัติตามกฎเกณฑ์ของสนามปะูก็ไปเรียกคนของสนามปะูมา ไม่ว่าจะมีกฎเกณฑ์เช่นไร เปิ่นกงจื่อก็จะร่วมสนุกด้วยจนถึงที่สุดอยู่ดี!
นี่…
ผู้ดูแลกงเกิดความลำบากใจแ้ เรื่องนี้เดิมทีก็เป็นเพราะความไม่ชอบธรรมของเา าเารับเงินและใช้ในสนามรางวัลมันก็จะไม่เป็นเรื่องใหญ่อะไร ทว่าาเรื่องนี้แพร่กระจายออกไปถึงสนามปะู ผู้คนทั่วทั้งหุบเาเสินหนงก็จะทราบเรื่องด้วย เมื่อถึงเวลานั้นคงไม่สามารถควบคุมเอาไว้ได้แ้
เาคิดว่านอกจากหญิงรับใช้ผู้นี้จะไม่เคยพบเจอโลกภายนอกแ้ ท่านชายเฉินคนนี้ก็กำลังโอ้อวดความสามารถอยู่ใช่หรือไม่? ช่างเถอะ ปล่อยให้เาโอ้อวดไป ราคาเริ่มต้นสูงเพียงนี้ ดูจากรูปลักษณ์เาแ้ เาคงโอ้อวดได้ไม่นาน
แน่นอนว่าท่านชายซูเข้าใจถึงความพะว้าพะวังของผู้ดูแลกง เาสบถออกมา “สู้ไม่ไหวแ้ยังจะอวดดีอีก? เปิ่นกงจื่อไม่มีเวลามาเล่นกับพวกเจ้านะ! ”
ในขณะที่เาพูด เา็ไ้วางมาดโโอหังแ้มองไปทีู่เฟยเยี่ยน จากนั้นจึงยกมือชูสามนิ้วขึ้นมาพร้อมกับพูดเสียงดัง “เปิ่นกงจื่อเพิ่มอีกสามพันเหรียญทอง!”
สามพันเหรียญทอง?
เช่นนั้นก็คือสามหมื่นสามพันกับอีกหนึ่งเหรียญทอง!
ราคานี้สูงขึ้นอีกแ้
“สามหมื่นสามพันเหรียญทองเลยหรือ…”
ูเฟยเยี่ยนจงใจพึมพำออกมาแ้หันไปมองจิ้งหวาง นางลังเลอยู่ครู่ใหญ่จากนั้นจึงชูนิ้วตั้งตรงขึ้นมาหนึ่งนิ้วพร้อมกับพูดเสียงดังว่า “เพิ่มอีก…หนึ่งเหรียญทอง! ”
ดังนั้นราคาในตอนนี้คือสามหมื่นสามพันกับอีกสองเหรียญทอง
ท่านชายซูเหยียดหยามแ้ยกมือขึ้นอย่างตรงไปตรงมา “เพิ่มอีกสามพันเหรียญทอง! ”
จากนั้นเรื่องราวก็ซ้ำไปซ้ำมา
ไม่นานท่านชายซู็ไ้เพิ่มจำนวนเงินจนมาถึงสี่หมื่นห้าพันกับอีกห้าเหรียญทองโดยไม่รู้ตัว ทางด้านของูเฟยเยี่ยนไล่ตามมาติดๆ นางได้เพิ่มจำนวนเงินจนเป็นสี่หมื่นห้าพันกับอีกหกเหรียญทอง
ท่านชายซูรู้สึกประหลาดใจมาก เาคิดไม่ถึงว่าูเฟยเยี่ยนที่ดูยากจนและคร่ำครึจะเพิ่มจำนวนเงินไล่ตามมาเรื่อยๆ แม้ว่าทุกครั้งูเฟยเยี่ยนจะเพิ่มเพียงแค่หนึ่งเหรียญทอง ทว่าานางปะูได้มา นาง้ชำระเงิน้ใหญ่ั้เลยนะ! ราคาสูงขนาดนี้แ้นางไปเอาความมั่นใจมาจากที่ใดกัน?
ท่านชายซูลังเลชั่วครู่แ้กัดฟันพูดต่อ “เปิ่นกงจื่อเพิ่มอีกสามพันเหรียญทอง! ”
คราวนี้ราคารวมคือสี่หมื่นแปดพันกับอีกหกเหรียญทอง
อันที่จริงราคานี้คือเส้นตายของท่านชายซูแ้ ตระูลซูของเาร่ำรวยเทียบเท่าอาณาจักรได้ก็จริง ทว่าเาเป็นเพียงลูกหลานของตระูลซูเท่านั้นนี่นา! ในครั้งนี้เามาเพื่อทำธุระส่วนตัว ดังนั้นเงินส่วนตัวของเาั้จึงมีเพียงแค่นี้ เาเริ่มปวดใจกับจำนวนเงินแ้ และเาไม่เชื่อว่าูเฟยเยี่ยนจะกล้าบวกราคาเพิ่มไปอีก!
ใครจะไปรู้ว่าูเฟยเยี่ยนชูนิ้วหนึ่งนิ้วขึ้นมาต่อ
ในที่สุดท่านชายซูก็ทนไม่ไหวแ้ เาได้หรี่ตาแ้กล่าวตักเตือนอย่างเยือกเย็นว่า “นังหนู อย่าหาว่าเปิ่นกงจื่อไม่เตือน าเจ้ายังเพิ่มอีกหนึ่งเหรียญทอง เปิ่นกงจื่อจะช่วยเหลือให้เจ้าสมปรารถนาอย่างแน่นอน! ”
เาเริ่มสงสัยในตัวูเฟยเยี่ยนแ้ ราคาสูงขนาดนีู้เฟยเยี่ยนยังกล้าเสนอราคาเพิ่มอีก เจ้านายของนางไปเอาเงินมาจากที่ไหนกัน? นางเจตนาโก่งราคาอย่างแน่นอน นางไม่ได้้การปะูจำนวนที่เหลืออยู่แน่ๆ
มีเพียงการว่ากล่าวตักเตือนเท่านั้นที่จะทำให้นางหยุดลงได้
าว่าเสนอราคาต่ออีก เาจะอยู่ในสภาวะที่กลืนไม่เข้าคายไม่ออกแ้
้รู้ไว้ว่าต่อให้เาสู้สุดใจแค่ไหนเาก็สามารถเพิ่มได้อีกแค่หนึ่งร้อยเหรียญทองเท่านั้น แม้ว่าหนึ่งร้อยเหรียญทองจะมากกว่าหนึ่งเหรียญทองของูเฟยเยี่ยน ทว่าเมื่อเทียบกับสามพันเหรียญทองที่เาเอ่ยอย่างตรงไปตรงมาเมื่อสักครู่นี้แ้ มันจะทำให้เาดูเหมือนคนขี้ขลาดไม่ใช่หรือ?
เมื่อเห็นว่าูเฟยเยี่ยนไม่พูดอะไรออกมา ท่านชายซูก็อดไม่ได้ที่จะตักเตือนอีกครั้ง “เจ้าปรึกษาหารือกับนายของเจ้าสิ เปิ่นกงจื่อพูดจริงทำจริง!” ูเฟยเยี่ยนพยักหน้าขึ้นลง “็ไ้ ข้าไม่เพิ่มหนึ่งเหรียญทองแ้”
ท่านชายซูลอบถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก แต่ใครจะไปรู้ว่าูเฟยเยี่ยนจะพูดเสริมขึ้นมา “ข้าเพิ่มอีกหนึ่งร้อยเหรียญทองแ้กัน! ”
นี่…
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??