เรื่อง ยอดหมอหญิงเทพโอสถ
เถ้าแก่เฉิงบังเอิญไม่อยู่พอดิบพอดี? แะบังเอิญไม่ชอบกลิ่นซานชี?
บนโลกใบนี้จะไปมีเรื่องบังเอิญมากมายมาจากี่ใดกัน? มีความเป็นไปได้หรือไม่ว่าเรื่องเหล่านี้อาจเป็นเรื่องไม่ดีี่ไม่สามารถเปิดเผยได้!
แสงสว่างแเข้ามาใดวงตากูเฟยเยี่ยน าแสร้งทำเป็นถามด้วยความอยากรู้อยากเห็น “เหตุใดเถ้าแก่เฉิงถึง…ซานชีไม่เหม็นเลยนะ! ”
หัวหน้าูู้แตอบกลับด้วยความจำใจ “แม้กระทั่งฟูเหรินยังคาดเดาความชื่นชอบเถ้าแก่เฉิงไม่ได้ เหล่าฟูจะไปทราบได้อย่างไร”
กูเฟยเยี่ยนเริ่มลำบากใจ “หัวหน้าูู้แ ถ้าไม่มีซานชี เกรงว่ารสชาติสุราก็จะไม่เหมือนเดิมแล้ว! ”
หัวหน้าูู้แไอเาๆ พลางเจตนาเคลื่อนตัวไปหาี่นั่งด้านข้างกูเฟยเยี่ยน
“เถ้าแก่กู้ ี่นี่ไม่มีคนนอก เหล่าฟูจึงจะไม่ปิดบังท่านแล้ว เถ้าเเก่เฉิงค่อนข้างสนใจสุราสมุนไพร เมื่อปีี่แล้วก็เริ่มตามหาสูตรปรุงสุราแล้ว บัดนี้สูตรี่อยู่ใมือเขาไม่ต่ำกว่าสิบสูตร เขาก็ไม่จำเป็นต้องใ้สูตรท่านแต่เพียงผู้เดียว เนื่องจากเหล่าฟูชื่นชอบสูตรท่าน เหล่าฟูจึงใ้ความพยายามอย่างหนักถึงจะสามารถโน้มน้าวให้เถ้าแก่เฉิงใ้สูตรท่านได้ อย่างอื่นล้วนพูดง่าย แต่ซานชี เก็บไว้ไม่ได้เด็ดขาด ท่าน…สามารถใ้สมุนไพรี่คล้ายคลึงกันมาทดแทนได้หรือไม่? ”
หัวหน้าูู้แครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยเพิ่มเติมว่า “แต่รสชาติกับความมึนเมาอย่าแตกต่างกันเยอะนะ! ”
นี่คือเรื่องจริงหรือหัวหน้าูู้แแต่งข้ออ้างขึ้นมา?
กูเฟยเยี่ยนเชื่อแบบหลังมากกว่า ายังคงแสดงต่อไป “หัวหน้าูู้แ ข้าไม่อาจตัดสินใจใเรื่องสูตรปรุงสุราได้ เช่นนี้ดีหรือไม่ ท่านรอสักสองถึงสามวัน รอให้ข้ารายงานเจ้าหมู่บ้านก่อน รอดูว่าเจ้าหมู่บ้านจะว่าอย่างไร? แล้วพวกเราค่อยหารือกันอีกที? ”
หัวหน้าูู้แมีความลังเลอยู่ครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยเพิ่มเติมว่า “เถ้าแก่กู้ โปรดกล่าวกับท่านหัวหน้าหมู่บ้านแทนเหล่าฟูว่าเหล่าฟูจดจำความจริงใจเขาไว้ใใจแล้ว”
ใยามนี้จวินจิ่วเฉินี่รออยู่ด้านข้างได้เงยหน้าขึ้นมามองหัวหน้าูู้แแหนึ่ง เพียงแต่เขายังคงทำตัวนิ่งเฉย
ครั้นส่งหัวหน้าูู้แออกไปแล้ว กูเฟยเยี่ยนกับจวินจิ่วเฉินจึงมองหน้ากันอย่างเลิ่กลั่ก ทั้งสองคนมีความสงสัยี่คล้ายคลึงกัน ทว่าความรอบคอบต้องมาก่อน จวินจิ่วเฉินรีบติดต่อหอเสวียนซางทันทีเพื่อสอบถามถึงตารางงานเถ้าแก่เฉิง
วันต่อมา จวินจิ่วเฉินก็ได้รับรายงานจากหอเสวียนซางว่าเถ้าแก่เฉิงยังคงอยู่ใเมืองลั่วเสียแะไม่มีเรื่องใดเกิดขึ้นกับหอเสวียนซาง
ใคราวนี้พวกเขามั่นใจเป็นอย่างยิ่งว่าหัวหน้าูู้แซ่างกวนคือพวกเดียวกันกับเวินจื่อเจี๋ย
กูเฟยเยี่ยนรู้สึกโมโหเป็นอย่างยิ่ง “สามแสนเหรียญทอง เราจะต้องให้เขาคืนกลับมาอีกเท่าหนึ่งให้ได้!”
เหมยกงกงไม่ได้รู้สึกแย่ไปกับสามแสนเหรียญทองแล้ว บัดนี้เขารู้สึกยินดี “ศาสตราจารย์แพทย์กู โชคดีี่ท่านออกความเห็นไม่ให้พวกเราเปิดเผยตัวตนออกมา! ถ้าไม่เช่นนั้นเรื่องนี้คงได้เละแน่! ”
เรียวคิ้วงดงามจวินจิ่วเฉินขมวดกันเล็กน้อย “ซ่างกวนเทากับเวินอวี่โหรวมีความเกี่ยวข้องกันอย่างไร? ”
กูเฟยเยี่ยนกับเหมยกงกงจึงตระหนักได้ว่าพวกเขามองข้ามหัวใจสำคัญเรื่องนี้ไป เวินจื่อเจี๋ยให้ผลประโยชน์แก่ห้องยาสำนักหมอหลวงเพื่อช่วยเวินอวี่โหรวเลื่อนตำแหน่ง แล้วซ่างกวนเทาเล่า?
ซ่างกวนเทาเป็นถึงหัวหน้าูู้แ เขามีตำแหน่งี่สูงกว่าเวินจื่อเจี๋ยอยู่หนึ่งขั้น ถ้าเขาไม่ได้รับผลประโยชน์ี่แท้จริง เขาจะยอมส่งเสริมแะช่วยเวินจื่อเจี๋ยปกปิดหรือ? เวินจื่อเจี๋ยเอื้อผลประโยชน์ทั้งหมดให้ห้องยาสำนักหมอหลวง ซ่างกวนเทาจะไปคว้าผลประโยชน์มาจากี่ใด?
ก่อนี่กูเฟยเยี่ยนจะออกมาจากเมืองจิ้นหยาง าได้ไปตรวจสอบบัญชีเก่าแล้ว สามปีมานี้ห้องยาสำนักหมอหลวงจัดซื้อสมุนไพรกับหอการค้าเสวียนคงไม่น้อยเลย แะราคาบนบัญชีก็เป็นราคาปกติ ซึ่งมันหมายความว่าผลประโยชน์ี่เวินจื่อเจี๋ยมอบให้ ี่จริงแล้วไม่ได้เข้ากระเป๋าห้องยาสำนักหมอหลวง แต่เข้ากระเป๋าซ่างกวนยิงหงกับคนอื่นๆ
เมื่อคิดได้เช่นนี้กูเฟยเยี่ยนจึงอุทานออกมา “หัวหน้าูู้แซ่างกวนกับซ่างกวนยิงหงมีสกุลเดียวกัน! สองคนนี้ถึงจะเป็นพวกเดียวกัน! ”
จวินจิ่วเฉินคิดแบบนี้เช่นกัน เขาจึงเอ่ยอย่างเย็นชา “เกรงว่าพี่น้องตระกูลเวินจะเป็นเพียงแค่หมากตัวหนึ่ง”
กูเฟยเยี่ยนนับถือซ่างกวนเทาี่เป็นหัวหน้าูู้แจริงๆ เขายืมมือเวินจื่อเจี๋ยกับห้องยาสำนักหมอหลวงเทียนเหยียน ผลประโยชน์เข้ากระเป๋าตนเอง ความเสี่ยงล้วนตกอยู่พี่น้องตระกูลเวินกับห้องยาสำนักหมอหลวง
เพื่อี่จะช่วยให้น้องสาวได้เลื่อนตำแหน่ง เวินจื่อเจี๋ยจึงติดสินบนูู้แห้องยาสำนักหมอหลวง เหตุผลข้อนี้ฟังขึ้นมาก! แะหากว่าวันข้างหน้าความลับถูกเปิดออก ต่อให้เวินจื่อเจี๋ยให้การไปี่หัวหน้าูู้แก็ไร้ซึ่งหลักฐานใดๆ ! เนื่องจากเขาไม่ได้เข้าร่วมโดยตรง อีกทั้งผลประโยชน์ต่างๆ ก็ไม่ได้ผ่านมือเขาโดยตรง มันจะเป็นเช่นเดียวกับกลอุบายสามแสนเหรียญทอง!
ครั้นกูเฟยเยี่ยนนึกถึงสีหน้าเย่อหยิ่งเวินอวี่โหรว หญิงสาวจึงอดไม่ได้ี่จะสงสารา เวินอวี่โหรวโอ้อวดว่าตนเองมีลูกพี่ลูกน้องเป็นถึงกรรมการบริหารหอการค้า แต่ไม่รู้ว่าตนเองถูกลูกพี่ลูกน้องใ้ตั้งแต่แรกแล้ว!
กูเฟยเยี่ยนกับจวินจิ่วเฉินครุ่นคิดด้วยสีหน้าี่ค่อนข้างจะจริงจัง เพราะเป้าหมายพวกเขาใยามนี้จะไม่ใช่เวินจื่อเจี๋ยอีกต่อไป แต่เป็นหัวหน้าูู้แซ่างกวน!
ทว่าเหมยกงกงกลับเอ่ยขึ้นมาอย่างวิตกกังวล “เตี้ยนเซี่ย ศาสตราจารย์แพทย์กู หัวหน้าูู้แจะต้องปกปิดเรื่องราวการค้าขายสุราสมุนไพรพวกเราต่อเถ้าแก่เฉิงอย่างแน่นอน เขาไม่มีทางให้พวกเราเข้าพบเถ้าแก่เฉิง! คราวนี้ทำอย่างไรดี? ”
“วางแผนระยะยาว อย่าแหวกหญ้าให้งูตื่น”
จวินจิ่วเฉินเรียกตัวหมางจ้งเข้ามาพลางออกคำสั่ง “ตรวจสอบตัวตนี่แท้จริงซ่างกวนยิงหง ทางี่ดีคือหาหลักฐานการติดต่อระหว่างากับซ่างกวนเทาด้วย”
ด้วยเหตุนี้กูเฟยเยี่ยนจึงยืดเวลาหัวหน้าูู้แออกไปพลางรอคอยข่าวจากหมางจ้ง ทว่าสิ่งี่อยู่เหนือความคาดหมายพวกเขาคือนอกจากหมางจ้งจะสืบหาความสัมพันธ์ระหว่างซ่างกวนเทากับซ่างกวนยิงหงไม่พบแล้ว เขากลับนำข่าวร้ายกลับมาแทน ครอบครัวซ่างกวนยิงหงทั้งหมดหายตัวไป
ไม่ต้องสงสัยเลยว่าซ่างกวนยิงหงกลัวกูเฟยเยี่ยนตรวจสอบ าจึงหลบหนีไปด้วยความหวาดผวา
คราวนี้เรื่องราวชักจะยากขึ้นแล้ว!
ประการแรกคือไม่มีหลักฐานใการกล่าวโทษหัวหน้าูู้แ ถ้าทำเพียงแค่บอกความจริงแก่เวินจื่อเจี๋ยมันจะมีค่าไม่ต่างกันนัก ประการี่สองคือมีการใ้ซานชีเหล่านั้นแล้ว กูเฟยเยี่ยนก็ไม่อาจใ้ฐานะศาสตราจารย์แพทย์ห้องยาสำนักหมอหลวงไปร้องเรียนต่อเถ้าแก่เฉิงได้ ประการี่สามคือภายใต้สถานการณ์ี่ไม่เปิดเผยตัวตน พวกเขาก็ยากี่จะได้พบเถ้าแก่เฉิง!
กูเฟยเยี่ยนคิดไปคิดมา สุดท้ายจึงคิดแผนการอันดุร้ายออกมา
าคิดว่าใเมื่อพวกเขาไม่อาจเข้าพบเถ้าแก่เฉิงได้ ดังนั้นก็ให้เถ้าแก่เฉิงมาพบพวกเขาสิ!
ใวันเดียวกัน กูเฟยเยี่ยนก็พาจวินจิ่วเฉินกับเหมยกงกงไปยังสถานี่แห่งหนึ่ง สถานี่แห่งนั้นก็คือหอโคมเขียว! าทำการติดสินบนแม่เล้า ปลอมตัวเป็นยอดพธู [1] ี่มาใหม่ แล้วเขียนป้ายไว้หน้าประตูว่า “ผู้ี่สามารถเอาชนะความสามารถใการดื่มสุราเถ้าแก่เฉิงได้จะสามารถเข้าไปยลโฉมใบหน้าี่แท้จริงยอดพธูได้! ”
ไม่ต้องกลัดกลุ้มว่าเรื่องใหอโคมเขียวจะไม่แพร่กระจายออกไป สองถึงสามวันต่อมา เรื่องนี้ก็กลายเป็นประเด็นร้อนี่ผู้คนทั่วทั้งเมืองลั่วเสียต่างก็วิพากษ์วิจารณ์กัน ทุกคนต่างก็สงสัยว่าเหตุใดยอดพธูถึงได้ตั้งกฎเกณฑ์เช่นนี้ เหตุใดาถึงใ้ความสามารถใการดื่มสุราเถ้าแก่เฉิงมาเป็นมาตรฐาน
กูเฟยเยี่ยนให้แม่เล้าปล่อยข่าวอีกว่าความสามารถใการดื่มสุราาอยู่ใขั้นเดียวกันกับเถ้าแก่เฉิง ฉะนั้นจึงตั้งกฎเกณฑ์เช่นนี้
ครั้นข่าวนี้กระจายออกไป ผู้คนใเมืองลั่วเสียต่างก็แตกตื่นกันหมด
ต้องทราบเอาไว้ว่าเถ้าแก่เฉิงคือผู้ี่คอแข็งี่สุดใดินแดนเสวียนคง ดังนั้นยอดพธูอย่างาี่เป็นสตรีจะอยู่ใขั้นเดียวกันกับเถ้าแก่เฉิงได้อย่างไร? นี่ไม่ใช่การยกระดับตนเอง แต่เป็นการลดระดับเถ้าแก่เฉิง!
ไม่ช้าก็มีคนมาหาถึงี่ คนผู้นี้ไม่ใช่ใครี่ไหน แต่เป็นฟูเหรินเถ้าแก่เฉิง ซ่างกวนเฉิงเอ๋อร์
เหมยกงกงเริ่มร้อนใจ “ศาสตราจารย์แพทย์กู ท่านดูสิ ข้าพเจ้าบอกไว้แล้วว่าเถ้าแก่เฉิงจะไม่คิดเล็กคิดน้อยกับท่าน ผู้ี่มาจะต้องเป็นฟูเหรินเขาอย่างแน่นอน! ข้าพเจ้าได้ยินมาว่าฟูเหรินท่านนี้ไม่ใช่ผู้ี่มีเมตตา จิตใจาอำมหิตยิ่งกว่าบุรุษเสียอีก! ”
กูเฟยเยี่ยนทราบว่าไม่มีทางี่เถ้าแก่เฉิงจะมา าเล่นละครฉากนี้เพื่อรอเถ้าแก่เนี้ย ถ้าไม่พบเถ้าแก่เนี้ยก่อน จะไปมีโอกาสพบเถ้าแก่เฉิงได้อย่างไร?
าขี้เกียจสนใจเหมยกงกง แต่หันไปมองจวินจิ่วเฉินแทน “เตี้ยนเซี่ย พวกท่านหลบก่อนเถอะ หม่อมฉันรับรองว่าวันพรุ่งนี้เถ้าแก่เนี้ยจะพาพวกเราไปพบเถ้าแก่เฉิงอย่างแน่นอน!”
————
เชิงอรรถ
[1] ยอดพธู หมายถึง คำใัก่อนี่ใ้อุปมาาโลมี่สวยงามแะมีชื่อเสียงโ่ั
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
0.00
0.00









userA???
???? ??? ? ???? ?? ??