เรื่อง ทะลุมิติไปเป็นฮองเฮา พร้อมระบบเชฟเทพนักปรุง
ตำหนักเย็น ไ่เสียชื่อตำหนักเย็น าในั้ทั้งหนาวและชื้น
าใช้เดินน้ำตาตกมาตลอดทาง “เหนียงเหนียง ท่านสูงศักดิ์เยี่ยงี้ ไฉนจะมาพำนักอยู่ในสถานที่เช่นี้ได้เพคะ หรือท่านจะลองอ้อนวอนฝ่าบาทอีกสักครั้ง ใช้ไม้อ่อนกับฝ่าบาท ฝ่าบาท้เห็นแก่หน้าใต้เท้าอัครมหาเสนาบดีย่อมไ่ทำัใดกับท่านแน่นอนเพคะ...”
าใช้นางี้มีนามว่า ืู่ เป็นาใช้คนสนิทที่ครอบครัวเฟิ่งเฉี่ยนส่งตัวมา ซื่อสัตย์จงรักภักดีกับนางอย่างา มี้เสียเพียงอย่างเดียวคือขี้บ่นเกินไป
“ข้าเห็นว่าที่นี่ก็ดี ทั้ง้าขวางและเงียบสงบ นี่เป็นคฤหาสน์ชัดๆ” เฟิ่นเฉี่ยนเดินไปหยุดอยู่ริมเตียงที่เต็มไปด้วยใยแมงมุม เื่นางเลิกมุมผ้าห่มึ้กลับประสานสายตาเข้ากับดตาสีเขียวคู่ึ่ นางถึงกับชะงักงันอยู่กับที่!
าใช้ไ่รู้ว่าเกิดอะไรึ้ จึงก้าวเข้ามาเมียงมองก่อนจะตกใจจนหน้าขาวซีด นางร้องึ้ด้วยความากลัว “อ๊าก! งู—“
งูเห่าที่ขดาอยู่ใต้ผ้าห่มั้พลันตกใจ มันจึงยืดคอึ้มาป้องกันตนเอง้กับส่งเสียงข่มขู่ดังฟู่ๆ ทั้งยังแลบลิ้นสีแดงดั่งเปลวเพลิงออกมา ราวกับจะพ่นเปลวไฟออกมาเพื่อชำระแค้นอย่างไ่างั้
“หุบปาก!” เฟิ่งเฉี่ยนตวาดเสียงเบา้กับดึงปิ่นปักผมบนศีรษะออกมาัึ่ ดตาทั้งคู่จ้องงูเห่าเขม็ง งูเห่าจ้องนางแน่นิ่งเช่นกัน ึ่คน ึ่งูประสานสายตาหยั่งเชิงกันอยู่เนิ่นนาน!
าใช้ยกมือทั้งคู่ปิดปากตน นางากลัวเสียจนดตาเิ้า ร่างายืนอยู่กับที่สั่นเทิ้มไ่หยุด
เวลาี้เอง งูเห่าเป็นฝ่ายโจมตีก่อน มันยืดตัวึ้ราวๆ สองเมตร ายจะฉกนัยน์ตาเฟิ่งเฉี่ยน!
วินาทีัุ้อย่างเกิดึ้รวดเร็วยิ่งนัก ้มือเฟิ่งเฉี่ยนสะบัดออกไป ปิ่นปักผมหลุดออกจากมือ ด้านที่แหลมคมปิ่นปักผมส่องประาสีเงินขณะแทงเข้าไปบริเวณเจ็ดชุ่นงูเห่าอย่างแม่นยำ
ไ่าไ่น้อย เาะเหม็งที่ตำแหน่งเจ็ดชุ่น
ทั้งเด็ดขาดและแม่นยำ!
งูเห่าที่เหินาอยู่กลางอากาศร่ลงบนพื้นดังตุบ ส่วนหัวมันที่เป็นทรงกลมั้ตกลงบนพื้นขาดใจตายทันที!
ตำหนักเย็นั้าใหญ่เงียบเสียจนได้ยินเสียงเข็มตกลงบนพื้น าใช้ปิดดตาทั้งคู่ลงในวินาทีุท้าย เื่เวลาล่ไปเนิ่นนานไ่ได้ยินเสียงความเคลื่อนไหวใดๆ นางจึงค่อยๆ ลืมตาึ้ข้างึ่เพื่อแอบดู ทว่ากลับเห็นฮองเฮายืนปลอดภัยดี ส่วนงูเห่ากลับขาดใจตาย
นางตกใจวิญญาณแทบหลุดจากร่าง ดตากลมเิ้า “เหนียงเหนียง ท่านไ่เป็นอะไรนะเพคะ ท่าน...ท่านทำได้อย่างไรกันเพคะ” ช่างร้ายกาจยิ่งนัก!
เฟิ่งเฉี่ยนไ่ได้อธิบาย แต่กลับถามนางว่า “เจ้ามีตะบันไฟติดตัวมาหรือไ่”
าใช้ตะลึงงันเล็กน้อยก่อนจะพยักหน้า
เฟิ่งเฉี่ยนหยิบตะบันไฟแ้มองหาท่อนไม้จากด้านนอก นางทำุอย่างด้วยความคล่องแคล่ว เื่นำท่อนไม้มาเป็นเชื้อเพลิง นางก็ุไฟลงบนท่อนไม้ทำเป็นคบไฟเพื่อตรวจสอบานอกและาในตำหนักเย็น งู แ หนู และมดล้วนกลัวไฟ พวกมันพากันหนีตายกันอย่างลนลาน ัจากเวลาผ่านไปราวๆ ึ่ั่ยาม จึงพอจะนับได้ว่าขับไล่งู แ หนู มดออกไปได้เจ็ดแปดส่วน
ไ่แปลกที่บรรดาสนมชายาล้วนกลัวการเข้ามาอยู่ในตำหนักเย็น สถานที่แห่งี้ไ่ใช่สถานที่ให้คนอยู่จริงๆ!
ทว่าในฐานะมือัหารัดับึ่โลกใต้ดิน เฟิ่งเฉี่ยนดำเนินชีวิตเยี่ยงคนไร้บ้านมาโดยตลอด ใาป่า ในภูมิอากาศร้อน ทะเลทรายัแห้งแล้ง ภูเขาหิมะสูงลิบ ป้อมปราการโบราณกลางศตวรรษ...นางล้วนเคยอยู่มาแ้ทั้งสิ้น
นางเป็นคนปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมใหม่ได้อย่างรวดเร็ว ไ่ว่าจะอยู่ที่ใดล้วนอยู่ได้อย่างเป็นสุข ดังั้ตำหนักเย็นสำหรับนางแ้ั้ไ่นับเป็นอะไรได้ ในทางตรงกันข้ามนางกลับสัมผัสได้ถึงความสงบ!!
“ข้าหิวแ้ ไปทำบะหมี่ให้ข้ากินสักถ้วนเถิด”
“บ่าวจะไปเดี๋ยวี้เพคะ”
ในฐานะนักฆ่าที่เปี่ยมไปด้วยทักษะการลอบัหาร การแปลงโฉม การสะกดตาม และการหลบหนี เฟิ่งเฉี่ยนแตกฉานในุสิ่งอย่าง ุอ่อนเพียงอย่างเดียวนางก็คือ...เื่กิน!
นางเป็นนักฆ่าที่มีชื่อเสียงเลื่องลือระบือไกลเื่ ความตะกละ!
ถึงขั้นที่ทั้งๆ รู้อยู่แก่ใจว่าบะหมี่ที่ปรุงออกมาจากห้องเครื่องชามั้ถูกวางยาพิษ นางก็ยังใจกล้ากินจนหมดชาม แ้ลากัขารที่เืเพียงลมหายใจเฮือกุท้ายไปหารุ่นพี่เพื่อให้เขาช่วยนางถอนพิษ
จอมตะกละที่ไ่สนใจกระทั่งชีวิตตนเอง นอกจากนางแ้ บนโลกี้ยังหาใครอื่นไ่ได้
ดังั้รุ่นพี่นางมักจะพูดว่า หากมีวันใดวันึ่ที่นาง้เอาชีวิตเล็กๆ าิ้ ย่อม้มีสาเหตุมาจากปากนางเป็นแน่ ปาฏว่าคำพูดรุ่นพี่ได้รับการพิสูจน์แ้ว่าเป็นความจริง เพียงแต่นางมิได้ถูกวางยาพิษจนถึงแก่ความตาย และยังไ่จุกตาย ทว่านางกลับพบกับภัยทางอากาศเื่เดินทางไปร่วมงานเลี้ยงในวังหลรัฐภูฐานส่งผลให้วิญญาณเกือบหลุดออกจากร่าง
เวลาเพียงั่พริบตา นางได้มาถึงวังหลแคว้นเป่ยเยียน กลายเป็นฮองเฮาที่นี่ โชคชะตาช่างเป็นสิ่งมหัศจรรย์ยิ่งนัก!
จะกล่าวว่าแคว้นเป่ยเยียนเป็นแคว้นใหญ่ก็ไ่ใหญ่เล็กก็ไ่เล็ก มีหัวเมืองสิบกว่าเมือง ล้อมรอบ เป่ยเยียนถือเป็นมณฑลึ่ที่อยู่าใต้การปกครองต้าเยียนเท่าั้ เื้บนแคว้นต้าเยียนยังมีอาณาจักรซิงฮั่น ิอวิ๋นต้าลู่ สามอาณาจักรที่รวมอยู่ด้วยกัน หาก้การค้นหาอาณาจักรเป่ยเยียนบนแผนที่ิอวิ๋นต้าลู่แ้ละก็ เป่ยเยียนมีขนาดเท่าเมล็ดถั่วเืง เล็กเสียจนน่าสงสาร
ทว่าสำหรับเฟิ่งเฉี่ยนแ้ั้ ที่นี่เป็นโลกแปลกใหม่สำหรับนาง ลำพังเพียงแค่วังหลแคว้นเป่ยเยียนก็เป็นอุปสรรคสำหรับนางแ้
ตามสถานการณ์ในตอนี้นาง คิดจะปลีกตัวให้หลุดพ้นจากความยุ่งยากในวังหลแคว้นเป่ยเยียนยังเป็นเื่ยาก
แต่นางเชื่อว่า้มีสักวันึ่ที่นางจะไปจากวังหลแคว้นเป่ยเยียนสำเร็จ นางปรารถนาที่จะใช้ชีวิตอิสระเสรีอย่างที่นาง้การ!
ฮองเฮาัใด บุตราอัครมหาเสนาบดีัใด เป็นเื่ไร้สาระทั้งสิ้น! นาง เฟิ่งเฉี่ยนไ่เคยเป็นอย่างที่ใคร้การ นางเป็นเพียงตัวนางเองเท่าั้!
ืู่กลับมาัจากเวลาผ่านไปไ่นานนัก นางกลับมามือเปล่าและก้มหน้าต่ำ
“เหนียงเหนียง บ่าวกลับมาแ้เพคะ”
แสงตาเฟิ่งเฉี่ยนหม่นวูบ นางเดินเข้าใกล้ืู่แ้ใช้ปลายนิ้วเชยคางืู่ึ้มา บังคับให้นางเงยหน้าึ้ประสานสายตา แ้ถามด้วยน้ำเสียงเน้นหนักทีละคำ “เป็นฝีมือใคร”
รัศมีเข่นฆ่าัรุนแรงราวกับภูเขาลูกใหญ่ั้กดดันลงมา ืู่กระพริบตาด้วยความากลัว ฝ่ามือบนลำคอด้านขวาค่อยๆเปี่ รูปบิดเบี้ยวเล็กน้อย
เหนียงเหนียง นาง...ไฉนจึงเปี่ไปจากเื่ก่อน น่ากลัวเืเกิน...
“พูด ใครตี”
ืู่กลืนน้ำลายลงคอ ้กับส่ายหน้าเบาๆ “ไ่ ไ่มีใครเพคะ”
ัจากมองนางนิ่งอยู่อึดใจึ่เฟิ่งเฉี่ยนจึงคลายมือแ้ส่งเสียงร้องฮึ “ผู้อื่นรังแกข้า เจ้าก็รังแกข้าเช่นกัน”
“บ่าวมิกล้าเพคะ!” ืู่คุกเข่าลงบนพื้นด้วยความตื่นตระหนก “เป็น...เป็นหลี่หมัวมัวในห้องเครื่องเพคะ! บ่าวไปแจ้งห้องเครื่องว่า้การบะหมี่ชามึ่ หลี่หมัวมัวกลับพูดว่าเวลาี้ฮองเฮาพำนักอยู่ในตำหนักเย็น ย่อมสมควรกินเพียงข้าวเืและอาหารที่เืเท่าั้ บ่าวโต้เถียงกับนาง นางจึงตบหน้าบ่าวฉาดึ่เพคะ!”
เฟิ่งเฉี่ยนแค่นหัวเราะ “ใจกล้าไ่เบา! พูดว่าเปิ่นกงมีสิทธิ์กินได้แค่ข้าวเือาหารเืเท่าั้”
การ้มาพำนักอาศัยอยู่ในรังงูรังมดตำหนักเย็น นางอดทนอดกลั้นได้ แต่ไ่ให้นางกิน นี่เป็นเื่ที่นางอดทนอดกลั้นไ่ได้!
แขนเสื้อสะบัดออกไปดังพรึ่บ เฟิ่งเฉี่ยนเดินออกไปจากตำหนักเย็น ืู่คว้าแขนนางเอาไว้อย่างร้อนใจ “ไ่ได้เพคะ เหนียงเหนียง! เวลาี้ท่านถูกฝ่าบาทกักบริเวณไว้ในตำหนักเย็น ไ่อาจออกไปด้านนอกตามอำเภอใจได้เพคะ”พ
เฟิ่นเฉี่ยนหัวเราะอย่างไ่ยี่หระ “หากข้าออกไปแ้จะเป็นอย่างไร เขาจะัหารข้าหรือไ่”
ืู่ตะลึงงัน “โอ๊ะ...คงไ่เพคะ!”
เฟิ่นเฉี่ยนตวัดสายตา “ยังไ่นำทางอีก”
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??