เรื่อง ทะลุมิติไปเป็นฮองเฮา พร้อมระบบเชฟเทพนักปรุง
“ช้าก่อน!” เฟิ่งเฉี่ยนทนูต่อไปไม่ได้แ้ จึงตวาดองครักษ์ที่กำลังจะนำัออกไป มุมปากนางยกขึ้นน้อยๆ เมื่อ่ากับไทเฮา “หม่อมฉันขอบังอาจถามเสด็จแม่ว่าพระองค์ยังทรงจำคำพูดที่ทรงเคยตรัสกับลูกในวันที่ลูกแต่งเข้ามาได้หรือไม่เพคะ”
ไทเฮาตกตะลึง ด้วยไม่เข้าใจาหมายในคำพูดนาง
“หม่อมฉันจำได้ว่าเวลาั้ เสด็จแม่จับมือหม่อมฉันเอาไว้แ้พูดกับหม่อมฉันด้วยน้ำเีงหนักแน่นว่า...” เฟิ่งเฉี่ยนพูดพร้อมกับจับมือไทเฮาเอาไว้ขณะที่กำลังเลียนแบบท่าทีไทเฮา “เฉียนเฉี่ยน นับตั้งแต่วันนี้ไป เจ้าก็คือฮองเฮาเป่ยเยียน เจ้าและฮ่องเต้ หนึ่งูแลจัดาเรื่องาใน หนึ่งูแลจัดาเรื่องา เมื่อรับตราประทับหงส์ในมืออายเจียไปแ้ เรื่องุเรื่อง ุาในตำหนักใน้ต้องฟังคำสั่งเจ้า อายเจียก็รวมอยู่ในั้ด้วย ตราประทับหงส์อยู่ในมือหนึ่งวัน เจ้าก็ต้องเป็ผูู้แลเรื่องราวาในตำหนักในหนึ่งวัน อย่าได้ละเลย้าที่เป็อันขาด อย่าได้ทำให้อายเจียผิดหวังในัเจ้า!”
หนังตาไทเฮากระตุก ลางสังหรณ์ไม่ดีชนิดหนึ่งเิขึ้น นางดึงมือับราวกับถูกกระแสไฟช็อต
เป็ไปตามคาด มือเรียวเฟิ่งเฉี่ยนล้วงตราประทับหงส์ในแขนเสื้อออกมาวางางฝ่ามือ
“เวลานี้ ตราประทับหงส์ยังอยู่ในมือลูก...” นางยิ้มกริ่ม รอยยิ้มั้สดใสเจิดจ้าราวกับบุปผาบนเทือกเขาและงดงามราวกับเทพเซียนบริสุทธิ์บนสรวง์ “เรื่องทั้งหมดและทั้งหมดในตำหนักใน ้ต้องฟังคำสั่งเปิ่นกง...”
หากเป็ที่ตั้งใจฟังสักหน่อยจะพบว่า คำพูดที่นางเรียกแทนตนเองได้เปลี่ยนไปแ้ นางไม่เรียกัเองว่าลูกีต่อไป แต่เป็ เปิ่นกง
นาทีถัดมานางเก็บงำรอยยิ้มนางเีสิ้น าตาเย็นชาประดุจน้ำแข็งั้ราวกับพญามัจจุราช คำพูดแต่ละคำที่เอ่ยออกมาั้ฉาดฉานและชัดเจน “เปิ่นกงบอกว่าผู้ใดสมควรถูกตบตี ผู้ั้ย่อมสมควรถูกตบตี เปิ่นกงบอกว่าผู้ใดไม่สมควรถูกตี ผู้ั้ย่อมไม่ควรถูกตี! พวกเจ้า...ใดมีาเห็นเป็อื่น”
ไทเฮามีโทสะเีจนดวงตาทั้งสองข้างแทบจะเหลือกขาว หายใจก็ยังหายใจไม่ทัน นางชี้นิ้วสั่นระริกมาที่เฟิ่งเฉี่ยนาใต้าประคับประคองนางกำนัลสองนาง “กำเริบเสิบสาน! เจ้า...ในาตาเจ้ายังมีอายเจียอยู่ีหรือไม่”
เฟิ่งเฉี่ยนยิ้มจนดวงตาโค้งลง นางพูดด้วยน้ำเีงเคารพนบนอบอย่างทีุ่ “เสด็จแม่ ลูกเพียงแต่ทำตามคำสอนเสด็จแม่อย่างเคร่งครัด ปฏิบัติตามคำสั่งเสด็จแม่ราวกับเป็ราชโองา ไฉนในาตาลูกจะไม่มีท่านเล่า”
“เจ้า...เจ้า...เจ้าทำให้อายเจียโมโหแทบตายอยู่แ้” ่าไทเฮาสั่นเทิ้มโอนเอนไปด้านั เกือบจะกระอักเลืออกมา นางได้แต่ตะโกนด้วยาโมโหทว่าไร้เรี่ยวแรง “เ็ๆ ประคองอายเจียับวัง”
เฟิ่งเฉี่ยนยอบาถวายพระพร “น้อมส่งเสด็จแม่เพคะ! ขอให้เสด็จแม่ทรงพระเกษมสำราญเพคะ!”
ไทเฮาที่กำลังก้าวผ่านธรณีประตูถึงกับเิสะดุดเท้าตนเองแทบจะกระอักออกมาเป็เลื ยังจะมาทรงพระเกษมสำราญอันใดี ไม่ถูกเจ้าทำให้โมโหตายตรง้าก็ต้อง อมิตตาพุทธแ้!
เฟิ่งเฉี่ยนหัวเราะอย่างจนใจ นางเองไม่คิดจะงัดข้อกับไทเฮาเช่นกัน ทว่าไทเฮาแสดงออกชัดเจนว่าต้องาเชืไก่ให้ลิงู หากนางไม่ลุกขึ้นสู้ สาวใช้นางต้องสิ้นชีพแน่นอน!
สาวใช้นี้จงรักภักดีต่อนางมาโดยตล ในเมื่อนางมอบลูกท้อมาให้ เฟิ่งเฉี่ยนย่อมต้องมอบลูกหลี่ให้นางเป็าตอบแทน เฟิ่งเฉี่ยนปกป้องสาวใช้ให้มาอยู่ใต้ปีกนางมาเนิ่นาแ้ นางไม่เคยเปลี่ยนแปลงกฎตนเอง...
ปฏิบัติต่อศัตรูเยี่ยงาลมในฤูสารทที่กวาดใบไม้ให้หลุดร่วงอย่างไร้ปราณี ปฏิบัติต่อสหายเยี่ยงาลมอันอบอุ่นในฤูวสันต์! ไม่ททิ้งไม่ละเลย ต่อให้ต้องเป็ศัตรูกับทั้งใต้หล้า นางก็จะไม่ยอมทำผิดเช่นนี้!
“ไทเฮาเหนียงเหนียง...” หลี่หมัวมัวนั่งแปะลงบนพื้นด้วยาหวาดั นางรู้ดีว่าครั้งนี้แม้แต่ไทเฮาก็มิอาจปกป้องนางได้
เฟิ่งเฉี่ยนกวาดาตามองไป “ืู่ ยังไม่ลงมือี”
หลี่หมัวมัวโบกมือไปมาด้วยาหวาดหวั่น “เจ้า...เจ้าจะตบตีข้าไม่ได้นะ ข้า...ข้าเป็แม่นมฝ่าบาท!”
เฟิ่งเฉี่ยนร้องฮึเีงเย็น “แม่นมนับเป็อะไรได้ ต่อให้เป็ย่าข้าก็จะตี!”
มีภูเขาเช่นเฟิ่งเฉี่ยนเป็ที่พึ่งพิง ผนวกกับประสบาณ์ที่เพิ่งจะรจากาตายมาหมาดๆ แววตาอ่อนโยนืู่เปลี่ยนแปลงไป ายเป็ฮึดสู้ขึ้นมา นางขบฟันเงื้อมือขึ้น เพียะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!
เีงตบ้าสิบฉาดัขึ้นราวกับเีงประทัด ัก้องสะท้อนไปทั่วบริเวณห้องเครื่อง!
ดวงตาทั้งคู่หลี่หมัวมัวเหลือกขาว หมดสติทันที ไม่รู้ว่าโมโหจนสลบหรือเจ็บจนสลบ
“ับเถิด!” เฟิ่งเฉี่ยนพาืู่เิับออกไปท่ามางาตาตกตะลึงตาค้างทั้งหมด
น่าัเกินไปแ้!
ต่อไปล่วงเกินผู้ใดก็ได้แต่ห้ามล่วงเกินฮองเฮา นางถือเป็ปีศาจที่ลงมาจุติบนโลกมนุษย์โดยแท้ ไม่ยี่หระแม้กระทั่งไทเฮา!
ทว่ามีบางเช่นกันที่แอบลอบส่าย้า ด้วยนิสัยไม่ยอมเีเปรียบใครฮองเฮา ช้าเร็วก็ต้องมีวันที่ทำให้ภัยมาถึงั เกรงว่าชีวิตจะไม่ยืนยาว
ผ่านไปีครู่หนึ่ง ัมีร้องเีงัขึ้นว่า “แ่แ้ บะหมี่ฝ่าบาทหายไป...”
สี้าทั้งหมดเปลี่ยนไปทันที
“รีบช่วยกันหา!”
“บะหมี่ฝ่าบาทั้ ใต้เท้าซุนซึ่งเป็พ่อครัวขั้นสามลงมือทำด้วยตนเองเชียว ้ใช้วัตถุดิบที่รวบรวมจากฟ้าและิทั้งสิ้น ัจากเสวยแ้ไม่เพียงแต่เพิ่มพูนกำลังให้่าา แต่ยังทำให้เพิ่มพละกำลังาสู้รบีด้วย! หากหาไม่พบ ฝ่าบาทจะต้อง่าโทษพวกเราเป็แน่!”พ
ทั้งหมดต่างพากันแยกย้าย แทบจะพลิกห้องเครื่องเพื่อตาา
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??