เรื่อง ทะลุมิติไปเป็นฮองเฮา พร้อมระบบเชฟเทพนักปรุง
ะที่นางกำลังคิดฟุ้งซ่านอยู่นั้น เซวียนหยวนเช่อพลันกวาดสายคมปลาบราวกับคมดาบมาให้ “ยังตะลึงอะไรอยู่ี ยังไม่รีบมานี่”
เฟิ่งเฉี่ยนได้สติคืนมา เห็นเซวียนหยวนเช่อก้าวึ้ไปบนรถม้าแล้ว จึงรีบรับคำ “อ้อ...”
นางเดินเ้าไปใ้รถม้า ะที่นางกำลังจะก้าวึ้รถม้า สตรีในชุดสีเขียวก็ก้าวเ้ามาขวางทางนางพร้อมกับส่งสายตาไม่เป็มิตรมาให้ ซ้ำยังถลึงตานางึ้ๆ ๆ และ่าวว่า “เป็แค่นางกำนัลหนึ่ง ึกับ้าึ้มาบนราชรถพี่เช่อหรือ รู้จักฐานะตัวเองให้ชัดเจน ฐานะเ้าอยู่้างล่างโน่น ั้ใจปรนนิบัติถวายงานด้วย!”
โอ้ว...เฟิ่งเฉี่ยนเพิ่งนึกึ้ได้ว่าตนเองยังสวมอาภรณ์นางกำนัล มิน่าเล่านางจึงปฏิบัติต่อนางเฉกเช่นนางกำนัลหนึ่ง
ช่างเถิด ไ่ีาจำเป็ต้องไปถกเถียงกับแ่าน้อยหนึ่ง อย่างไรนางเองก็ไม่ปรารถนาที่จะร่วมนั่งรถม้าคันเดียวกับภูเขา้ำแข็งอยู่แล้ว ช่างเป็ชีวิตราวกับต้องทนรับกรรม!
“แ่า่าวถูกต้องแล้ว! หากไ่ีเรื่องอันใด้าแล้ว ้าับไปก่อนก็แล้วกัน”
บัดนี้เซวียนหยวนเช่อมีหญิงงามอยู่เป็เพื่อนแล้ว คงไม่ต้องการนางแล้วกระมัง
ะที่กำลังคิดจะหมุนตัวจากไป ้ำเสียงเยียบเย็นเซวียนหยวนเช่อก็ดังึ้ “ึ้รถ!”
สตรีในชุดสีเขียวตะลึงงัน สีหน้านางราวกับไม่อยากจะเชื่อ ้ำเสียงออดอ้อนนางดังึ้ “ท่านพี่เช่อ เหตุใดต้องให้ขี้ริ้วเช่นนี้ึ้รถด้วย...”
ขี้ริ้ว? เฟิ่งเฉี่ยนหมดคำพูดจริงๆ แ่า ้าไ่ีาแค้นอันใดกับเ้า จำเป็ต้องทำลายเกียรติ้าึเพียงนี้เชียวหรือ
สูดลมหายใจเ้าลึกๆ กำลังคิดจะพูดอะไรบางอย่างพลันได้ยินเสียงเย็นชาเซวียนหยวนเช่อดังึ้ “หากเ้าไม่อยากร่วมทางกับนาง เ้าลงไปได้เลย!”
ณ นาทีนั้นราวกับเฟิ่งเฉี่ยนได้ยินเสียงหัวใจแตกา เซวียนหยวนเช่อช่างเป็บุรุษที่ไม่รู้จักถนอมพฤกษาอาลัยหยกเสียเลย!
เมื่อคิดได้เช่นนั้นมุมปากั้สอง้างจึงยกึ้เล็กน้อย ช่างบังเอิญที่ถูกสตรีในชุดสีเขียวเห็นเ้าพอดี เดิมทีก็เก็บโทสะเอาไว้เต็มท้องอยู่แล้ว จึงแทบจะบันดาลโทสะออกมาเลยทีเดียว นางชี้นิ้วมือสั่นระริกมาทางเฟิ่งเฉี่ยน ้ำเสียงที่่าวออกมาสั่นด้วยาโกรธ “เ้า...เ้า้าหัวเราะเยาะ้าหรือ เ้ารู้หรือไม่ว่า้าเป็ใคร เชื่อหรือไม่ว่าแค่คำพูดเพียงประโยคเดียว้าก็สามารถคร่าชีวิตสุนัขเ้าได้แล้ว”
“อ้อ ้าเชื่อสิ!” เฟิ่งเฉี่ยนกระพริบตาปริบๆ
สตรีในชุดสีเขียวคิดว่านางหวาดัวจึงเชิดปลายคางึ้ทว่าับได้ยินเฟิ่งเฉี่ยนพูดว่า “้าเป็ มีเพียงชีวิต! หากคุณหนูต้องการชีวิตสุนัข เชิญไปหาสุนัขสักตัวเป็ใช้ได้ ง่ายดายจะตายไป!”!
ร่างสตรีในชุดสีเขียวสั่นเทิ้ม ใบหน้าแดงก่ำ “เ้า...เ้า...”
เซวียนหยวนเช่อขมวดคิ้วด้วยารำคาญ เขาตวาดออกมาว่า “หุบปากให้หมด!”
อุณหภูมิในรถม้าลดลงเหลือสิบกว่าองศา
สตรีในชุดเขียวหายใจแรงด้วยโทสะ ทว่าับไม่้าพูดอะไรี
เฟิ่งเฉี่ยนทำราวกับไ่ีอะไรเกิดึ้ นางเลือกที่นั่งที่ห่างจากเซวียนหยวนเช่อไสักหน่อย รถม้าค่อยๆ เคลื่อนตัวไป้างหน้า...
ตลอดการเดินทาง เซวียนหยวนเช่อนั่งอยู่ตรงางรถม้า เขาหลับตาพักผ่อน ไู่า สตรีในชุดสีเขียวก็ไม่้าพูดจาเช่นกัน ได้แต่ถลึงตาเฟิ่งเฉี่ยนด้วยาเคียดแค้น ราวกับจะถลึงตาให้ร่างนางเป็รูอย่างไรอย่างนั้น
นางคิดอย่างไรก็ไม่เ้าใจ เหตุใดพี่เช่อจึงปฏิบัติต่อนางกำนัลขี้ริ้วนางนี้เป็พิเ แต่ไรมาพี่เช่อไม่เคยให้ใครึ้รถม้าง่ายๆ หากวันนี้ไม่ใช่เพราะว่านาง...มีสถานการณ์ไม่ปกติ นางเองก็ึ้มาไม่ได้เช่นกัน!
เดิมทีคิดว่าจะมีโอกาสใ้ชิดพี่เช่อตามลำพัง คิดไม่ึว่าระหว่างทางจะปรากฏตัวแปรที่ไม่คาดฝัน ีั้ยังเป็ปรปักษ์กับนางในทุกๆ ้า ทำให้นางโมโหแทบตาย!
รับรู้ได้ึสายตา่าวโทษที่สาดมาเป็ระยะๆ นั้น เฟิ่งเฉี่ยนคร้านจะไปใส่ใจนาง าสนใจนางถูกทัศนียภาพสอง้างทางดึงดูดไปเสียสิ้น
แม้แคว้นเป่ยเยียนจะเป็มณฑลหนึ่ง ทว่าราษฎรมีชีวิตอยู่อย่างเรียบง่าย อาชีพหลากา มู่หยางซึ่งเป็เมืองหลวงที่อยู่าใต้การบริหารและปกครองเซวียนหยวนเช่อถือได้ว่าเป็เมืองที่อุดมสมบูรณ์ไปด้วยธัญพืชั้ห้าและสัตว์ั้ เศรษฐกิจเจริญรุ่งเรือง
บนถนนหนทางผู้สัญจรไปมา เสียงพ่อค้าแม่ค้าขาย เสียงหัวเราะเสียงสนทนา เสียงเครื่องดนตรี เสียงอ่านหนังสือ เสียงเพลง...เ้ามาในโสตประสาท ทุกอย่าง้เป็ทัศนียภาพอันงดงาม!
แม้จะไ่ีวิทยาการเทคโนโลยีขั้นสูงเฉกเช่นยุคสมัยปัจจุบัน แต่ชีวิตที่ดำเนินไปอย่างเรียบง่ายนี้ับทำให้ก้าวไป้างหน้า
เลิกมุมผ้าม่านออกมุมหนึ่ง เฟิ่งเฉี่ยนออกไป้านอกด้วยาประหาใจ แววตานางปรากฏให้เห็นาตื่นตะลึง
สตรีในชุดสีเขียวถลึงตาใส่นาง นางราวกับเห็นชาวชนบทที่ไม่เคยออกมาพบเห็นโลกานอก แค่นเสียงึ้จมูกแล้ว่าวว่า “ป่าเถื่อน!”
ไม่แยแสนาง เฟิ่งเฉี่ยนพูดกับตนเองว่า “หากทุก้สามารถมีชีวิตที่มีาสุขได้ เช่นนั้นบนโลกใบนี้ย่อมายเป็เมืองที่ไร้กำแพง แคว้นเล็กใหญ่ไ่ีเขต ไ่ีสงา ไ่ีการรุกราน ไ่ีโจรขโมย เช่นนั้นจะดีเพียงใด!”
“ปัญญาอ่อน! ไ่ีทางมีสถานที่เช่นนั้นบนโลกใบนี้!” สตรีในชุดสีเขียวประชดประชันอย่างไม่ยี่หระ เปลือกตาเซวียนหยวนเช่อที่หลับตาลงพักสายตานั้นับเคลื่อนไหวเล็กน้อย
เฟิ่งเฉี่ยนคร้านจะไปโต้เถียงกับนาง จึงเลือกที่จะไปทางอื่นพ
ตลอดเส้นทางไ่ีบทสนทนา...
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??