เรื่อง ทะลุมิติไปเป็นฮองเฮา พร้อมระบบเชฟเทพนักปรุง
แม้ใใจะเต็มไปด้วยความไม่ยิน เฟิ่งเฉี่ยนยังคงูเชิญตัวเข้าไปใจวนุมู่
มู่ชิงเซียวสองพี่น้องเข้าไปรายงาน่ เฟิ่งเฉี่ยนรออยู่้าประตูห้องมู่ไท่ฟู่ นางพอจะได้ยินเสียงสนทนาระหว่างสองพี่น้องรางๆ มู่ชิงเซียวเน้นย้ำว่านางเป็นที่เซวียนหยวนเช่อมาส่งด้วยตนเ จำเป็นต้องให้ความสำคัญ ทว่ามู่ชิงหว่านัพูดถึงนางใทางที่ไม่ดีตั้งแต่ต้นจนจบ ใวินาทีนี้นางัคาดหวังให้ใุมู่เชื่อคำพูดมู่ชิงหว่าน เห็นนางเป็นไร้ประโยชน์หรือสิบแปดมงกุฏก็ได้แ้จับตัวโยนออกไปนอกจวน หากเป็นเช่นนี้นางย่อมมีเหตุผลัไปแจ้งแก่เซวียนหยวนเช่อ
ทว่าเรื่องราวไม่เป็นอย่างที่คิด มู่ชิงเซียวออกมาอย่างรวดเร็ว เขาเดินนำนางเข้าไปอย่างมีมารยาท
“ท่านปู่ข้าได้ยินว่าแม่นางเป็นหมอที่ฝ่าบาททรงส่งมาจึงรู้สึกยินดียิ่ง ให้ข้าเชิญแม่นางเข้าไปใเรือนทันที”
“ที่จริง...ข้าไม่ใช่ท่านหมออันใด” เฟิ่งเฉี่ยนยิ้มขื่น
มู่ชิงเซียวคลี่ยิ้มอ่อนโยนให้นาง “แม่นางถ่อมตัวแ้”
ข้าไม่ได้ถ่อมตัวจริงๆ นะ—
เฟิ่งเฉี่ยนหัวเราะไม่ได้ร้องไห้ไม่ออก
มู่ชิงเซียวพลันถามึ้ว่า “ยังไม่ทราบว่าควรจะเรียกขานแม่นางว่าอย่างไรดี”
“ข้าชื่อ เฟิ่งเฉี่ยน”
มู่ชิงเซียวตะลึงเล็กๆ “แม่นาง ุเฟิ่งหรือ”
เฟิ่งเฉี่ยนกำลังจะพยัก้า มู่ชิงหว่านเดินออกมาจากให้องแ้พูดแทรกึ้ทันที “ุเฟิ่ง เป็นุชนชั้นู นางเป็นแค่นางกำนัลเล็กๆ หนึ่ง ฐานะและชาติกำเนิดต่ำต้อย ไฉนจะมาจากุเฟิ่งได้ าี่้าดูแ้ นางมาจากุเฟิงกระมัง!”
มู่ชิงเซียวมองเฟิ่งเฉี่ยนด้วยแววาคลางแคลงใ เขากำลังรอคอยคำตอบจากนาง
เฟิ่งเฉี่ยนหางคิ้วกระตุก นางใคร่ครวญครู่หนึ่ง หากนางรับว่าตนเมาจากุเฟิ่ง พวกเขาย่อมต้องเกี่ยวโยงไปถึงฐานะฮองเฮานางอย่างรวดเร็ว ฮองเฮาราชวงศ์แต่ัแต่งกายใอาภรณ์นางกำนัล นี่ถือเป็นการเสีย้าอย่างยิ่งยวด หากนางไม่อาจัษามู่ไท่ฟู่ให้หายได้ีเล่า จะไม่ใช่เสีย้ายิ่ง่าเดิมหรอกหรือ อย่างไรก็เป็นพวกเขาที่คาดเดากันเอาเ ไม่ใช่ข้ามีเจตนาจะโป้ปด ่าโทษข้าไม่ได้นะ!
นางไอแค่กๆ ั้ จากนั้นจึงจงใหันเหหัวข้อสนทนา “มู่ไท่ฟู่มิใช่รอพบข้าอยู่หรือ พวกเรารีบเข้าไปจะดี่า อย่าให้ผู้อาวุโสรอนานเลย”
สองพี่น้องเห็นเช่นนี้จึงเข้าใตรงกันโดยไม่ต้องเอ่ยวาจา ้ตัดสินว่านางมาจากุเฟิง
ให้อง มียืนอยู่้าถึง แต่ละขมวดคิ้วแน่นเป็นปม้มองไปยังชายชราท่านหนึ่งที่กำลังอยู่บนเตียงไม่ไกลออกไป!
อาจารย์ผู้มีพระคุณเซวียนหยวนเช่อ มู่จงชิ่ง
ผู้อาวุโสท่านนี้เส้นผมและหนวดเครากลายเป็นสีขาว อยู่บนเตียง ทว่าสี้าไร้ซึ่งสีเลือด ลมหายใรวยริน ลมหายใหนึ่งยาว ลมหายใหนึ่งสั้น ดูท่าทางแ้พร้อมที่จะจากโลกนี้ใทุกวินาที
เดิมทีเฟิ่งเฉี่ยนเดินเข้ามาด้วยความรู้สึกอิหลักอิเหลื่อ ทว่าเื่ได้เห็นสภาพผู้อาวุโสแ้ จึงอดที่จะลอบทอดถอนใไม่ได้พร้อมกับบังเกิดความรู้สึกเห็นอกเห็นใึ้มาาส่วน
“ท่านปู่ แม่นางเฟิงมาแ้ขอรับ” มู่ชิงเซียวก้าวึ้มาพูด
ชายชราลืมาึ้มองมาทางเฟิ่งเฉี่ยนด้วยแววาตะลึงงันและคาดไม่ถึงเล็กน้อย เสียงแหบพร่านั้นเอ่ยึ้ว่า “แม่นางเฟิงอายุยังน้อยเช่นนี้...”
แาชายชราหม่นแลงอย่างเห็นได้ชัด เดิมทีเื่เขาได้ยินว่าฝ่าบาทหาท่านหมอมาให้เขาหนึ่ง เขายังมีความหวังึ้มาาส่วน แต่เื่เห็นผู้ที่มาอายุน้อยเช่นนี้ เขาไม่คาดหวังอันใดทั้งสิ้นทันที
เฟิ่งเฉี่ยนยิ้มขออภัยขณะกำลังจะเอ่ยปาก ทว่าบุรุษวัยกลางใชุดยาวสีเทาัชิงพูดึ้่ “แม่นางเฟิงเป็นท่านหมอที่ฝ่าบาทส่งมาเ ย่อมต้องมีวิชาแพทย์ล้ำเลิศแน่ ข้าอยากจะเห็นฝีมือทางการแพทย์แม่นางให้ที่เป็นประจักษ์แก่สายาจนแทบทนรอไม่ไหวแ้”
ชายชราสวมชุดยาวสีน้ำเงินีท่านหนึ่งรับลูกต่อทันที “พวกเราัษามู่ไท่ฟู่มาเกือบจะหนึ่งเดือน ไม่เห็นว่าอาการมู่ไท่ฟู่จะกระเตื้องึ้ เชื่อว่าแม่นางย่อมต้องสามารถคืนชีวิตให้ใกล้ายได้ จะต้องทำให้ไท่ฟู่ฟื้นตัวได้แน่”
บุรุษใชุดสีเทารีบ่าเสริม “ใช่แ้ ใช่แ้ ที่ฝ่าบาทแนะนำมา จะต้องมีฝีมือล้ำเลิศ!”
ดูจากภายนอกแ้ท่าทางทั้งสองดูเหมือนเกรงอกเกรงใ ทว่าใแววานั้นัเต็มไปด้วยแววดููดูแคลน พวกเขาจงใพูดให้นางดูเลิศเลอ ุประค์ก็เพื่อต้องการให้นางตกลงมาจากทีู่อย่างแรง
“วิชาทางการแพทย์ล้ำเลิศอันใด เื่สักครู่นางเยังพูดว่า นางัษาไม่ได้! หากปล่อยให้นางทำการัษาส่งเดช แ้เกิดอะไรึ้กับท่านปู่ เช่นนั้นจะทำอย่างไรเล่า” มู่ชิงหว่านฟังเจตนาแอบแฝงใวาจาพวกเขาไม่ออก นางจึงพูดจาตรงไปตรงมา “าี่้าดูแ้อย่างไรก็โยนนางออกไปดี่า! มาจากที่ไหน ส่งัไปที่นั่น!”
เฟิ่งเฉี่ยนพยัก้าแรงๆ เื่่าวาจาเห็นด้วย “คุณหนูมู่่าูต้องแ้ ข้ามิใช่ท่านหมอ พวกท่านไปเชิญผู้แตกฉานวิชาแพทย์ท่านอื่นเถิด ข้าน้อยขออำลา่!” พูดแ้ นางหมุนตัวคิดจะเผ่น
“ซ่วบ—“
เบื้อง้าพลันมีแสีเงินสายหนึ่งวูบเข้าา กระบี่ยาวเล่มหนึ่งพาดอยู่บนลำคอนาง!
เฟิ่งเฉี่ยนเงย้าึ้ นางเห็นเพียงสตรีวัยกลางขวางอยู่เบื้อง้านาง สตรีนางนั้นสวมอาภรณ์สีแดง บุคลิกท่าทาง้าวหาญ คิ้วานั้นัเปี่ยมไปด้วยรังสีสังหาร
“ฝ่าบาทตัดสินเรื่องใด้ทำด้วยความรอบคอบ ท่านพ่อเป็นอาจารย์ผู้มีพระคุณฝ่าบาท พระองค์ไม่มีทางเอาชีวิตท่านพ่อมาล้อเล่น ใเื่พระองค์ส่งเจ้ามา เจ้าย่อมต้องมีความสามารถ ทรงรู้ว่าเจ้าจะต้องัษาท่านพ่อข้าได้แน่ นี้เจ้าบอกปัปฏิเ หากไม่อยากัษาท่านพ่อข้าจะเป็นเพราะเหตุใด”
เฟิ่งเฉี่ยนย่อมไม่อาจบอกความจริงไปว่าที่จริงแ้ ยาช่วยชีวิตนั้นนางได้มาจากการจับรางวัล นางไม่อาจรับรองได้ว่าจะโชคดีจับรางวัลได้ยาสมุนไพรร้อยชนิดีสองขวด ันั้นภาระ้าที่นี้นางมิอาจแบกรับ
“ฮูหยิน มิใช่ข้าไม่อยากัษาไท่ฟู่ ที่จริงแ้ความสามารถมีขีดจำกัด ข้าจึงไม่กล้าแบกรับ้าที่อันยิ่งใหญ่นี้”
มู่ฮูหยินแค่นฮึเสียงเย็น “เจ้าไม่ต้องมาเสแสร้งกับข้า! ข้าไม่สนว่าเจ้าจะมีเหตุผลอันใด ใเื่ฝ่าบาทมอบเจ้าให้กับุมู่พวกเรา เจ้าัษาก็ต้องัษา ไม่ัษาก็ต้องัษา!”
กระบี่ยาวใมือนางพลิกัมาพาดลงบนผิวเฟิ่งเฉี่ยนพ
“นี้มีทางเลือกให้เจ้าเลือกสองทาง ัษาหรือไม่ก็าย! เจ้าเลือกเก็แ้กัน!”
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??