เรื่อง ทะลุมิติไปเป็นฮองเฮา พร้อมระบบเชฟเทพนักปรุง
ใสายตาเขา ด้วยสติปัญญาและาสามารถนาง หากเป็เพียงนางกำนัลหนึ่งใวังหลวง เป็เรื่อง่าเสียดายเกินไป!
ารู้สึกส่วนตัวเขาปรารถนาให้นางไปจากวังหลวง...
เฟิ่งเฉี่ยนได้ิเช่นั้ดวงตาจึงทอปะกายเจิดจ้าแต่ก็หม่นวูบลงอย่างรวดเร็ว หากนางเป็เพียงนางกำนัลจริงๆ นางอาจจะไม่ยอมพลาดโอกาสเช่นี้ ่าเสียดายที่นางเป็ฮองเฮา ำัศึกษาออก้าให้นางลาออกจากการเป็ฮองเฮาได้หรือ นี่มันเป็เรื่องที่เป็ไปไม่ได้ด้วยซ้ำ!
เนิ่นนานท่านผู้อาวุโสจึงได้สติกลับมา เขามีสี้าราวกับเพิ่งนึกขึ้นได้ “ิเี เมื่อสักครู่เ้าพูดอะไรนะ นางเป็นางกำนัลหรือ เ้าแน่ใหรือไม่ ว่านางเป็เพียงนางกำนัลหนึ่งเท่าั้”
ท่านผู้อาวุโสรู้สึ่าทัศนคติทั้งสามด้านใีิ[1]ตนแทบจะถูกทำลายลงอยู่แ้!
ผู้ที่ท่องจำตำราแพทย์จำนวนหลายชั้นหนังสือได้ภายใคืนเีปานเทพเซียนเช่นี้ เป็เพียงนางกำนัลตัวเล็กๆ หนึ่งใวังหลวง...ช่างเป็การใช้ไม่เหมาะสมกับงานเกินไปแ้!
มู่ิเีพยัก้า “นางเป็เพียงนางกำนัลหนึ่งจริงๆ ขอรับ”
ท่านผู้อาวุโสยังคงไม่เชื่อ เขาเบิกตากลมโตมองดูเฟิ่งเฉี่ยน
เฟิ่งเฉี่ยนใช้มือปิดปาก พยัก้าอย่างร้อนตัว
ท่านผู้อาวุโสตบ้าผากตนเองแรงๆ ่ทถอนใ “ใีตอาจารย์ใหญ่พวกเรามักจะเสียดายอยู่เ เขาบอ่าฝ่าบาทแคว้นเป่ยเยียนพวกเราเป็ผู้มีพรสวรรค์ที่ยากจะพบใรอบหนึ่ง้ปี หากสามารถเข้าศึกษาใำัศึกษาเทียนหงได้ จะต้องทำให้ชื่อเสียงำัศึกษาเทียนหงพวกเราระบือไกลแน่ ตอนั้ข้าผู้อาวุโสยังไม่ค่อยเชื่อนัก ตอนี้ข้าผู้อาวุโสเชื่อแ้...กระทั่งนางกำนัลตัวเล็กๆ หนึ่งใมือเขาก็ยังมีสติปัญญาไม่สามัญเช่นี้ แค่คิดก็รู้ว่าฝ่าบาทพวกเราั้เป็อัจฉริยะระดับใดใต้หล้า!”
เฟิ่งเฉี่ยนมุมปากกระตุก นางเกือบจะอาเจียนเป็เลื ู่ีๆ ทำไมจึงเอานางไปเกี่ยวข้องกับเซวียนหยวนเช่อได้นะ
แววตาท่านผู้อาวุโสเปล่งปะกาย “แม่นางเฟิง เข้ามาเป็ศิษย์ำัศึกษาเทียนหงเถิด! ข้าผู้อาวุโสจะเป็ผู้แนะนำเ้าเอง!”
มู่ิเีมองนางด้วยาิดี “ใช่แ้ แม่นางเฟิง มาเป็ศิษย์ำัศึกษาเถิด! ต่อไปพวกเราก็เป็ศิษย์พี่ศิษย์น้องกันแ้”
เห็นสายตาเปี่ยมไปด้วยาคาดหวังและจริงใทั้งคู่แ้ เฟิ่งเฉี่ยนหวั่นไหวอยู่บ้าง ปะการแ ที่จริงนางอยากจะศึกษาอาชีพทั้งสามที่เป็ที่นิยมใต้หล้า การเข้าไปเป็ศิษย์ำัศึกษาเทียนหงเป็ทางเลือกที่ดียิ่งนางอย่างไร้ข้อกังขา ปะการที่ ช้าเร็วนางก็ต้องไปจากวังหลวงอยู่ดี ัออกจากวังหลวงแ้นางจะไปที่ใด นางยังไม่ได้ใคร่ครวญให้รอบคอบ หากนางเข้ามาเป็ศิษย์ำัศึกษาเทียนหงนางย่อมไม่ต้องกังวลอันใดอีก
แต่เซวียนหยวนเช่อจะเห็นด้วยหรือไม่
นางตัดสินใเองไม่ได้
ตรองดูแ้นางจึงกล่าวว่า “เรื่องี้ต้องให้ข้ากลับไปปรึกษาที่บ้าน่ หากตัดสินใได้แ้จะให้คำตอบท่านอีกครั้ง”
ท่านผู้อาวุโสเห็นว่ายังพอมีโอกาส เขายกมือขึ้นลูบเคราและกล่าวว่า “ได้ จำเป็ต้องปรึกษาหารือ แต่อย่าให้ข้าผู้อาวุโสรอนานเกินไปนะ!”
เขาหันมากำชับกับมู่ิเีอี่า “ิเี เรื่องี้มอบให้เ้าไปจัดการ! หากเ้าทำล้มเ ข้าผู้อาวุโสจะเอาเรื่องกับเ้า!”
มู่ิเียิ้มขม ทว่าเขายังคงพยัก้ารับปาก เขาปรารถนาให้เรื่องี้เป็จริงยิ่ง่าผู้ใด
รถม้าคันหนึ่งมุ่ง้าสู่ถนนหลวงท่ามกลางท้องฟ้าใเวลารุ่งอรุณ ใรถม้า เฟิ่งเฉี่ยนหลับสะลึมสะลือ แม้นางจะอ่านตำราแพทย์ทั้งหมดหอตำราแ้ ทว่านางยังคงหาวิธีการรักษาที่ถูกต้องไม่ได้ จึงได้แต่กลับไปตั้งหลักที่จวนสกุลมู่
หนึ่งชั่วยามให้ั พวกเขากลับมาถึงจวนสกุลมู่ เห็นแต่ไกลว่ามู่ชิงหว่านนำองครักษ์หลายมายืนรออยู่ด้านนอกปะู ดูเหมือนมายืนรอ
“น้องญิสาม เ้ามาทำอะไรที่นี่” มู่ิเีหยุดรถม้า
มู่ชิงหว่านก้าวเข้ามาถามว่า “พี่รอง เฟิ่งเฉี่ยนเ่า”
“หาข้ามีเรื่องอันใดหรือ”!
ผ้าม่านรถม้าถูกเลิกขึ้น เฟิ่งเฉี่ยนเดินลงมาจากรถม้า เท้าเพิ่งจะแตะพื้นก็เห็นมู่ชิงหว่านยกมือขวาขึ้นโบกและออกคำสั่ง “เด็กๆ ักุมตัวเฟิ่งเฉี่ยน!”
เฟิ่งเฉี่ยนตกตะลึง ยังไม่ทันได้ตั้งสติก็มีองครักษ์ก้าวเข้ามา
มู่ิเีเห็นสถานการณ์ไม่ดี จึงกระโดดลงมาจากรถม้าทันที เขายืนขวางด้าน้าเฟิ่งเฉี่ยน “น้องญิสาม เิเรื่องอะไรขึ้นกันแน่ เุใดต้องักุมแม่นางเฟิงหรือ”
มู่ชิงหว่านพูดอย่างฉุนเฉียว “พี่รอง ท่านรีบเข้าไปดูท่านปู่เถิด! ครั้งี้ ท่านก็ปกป้องนางไม่ได้!”
“ท่านปู่...” มู่ิเีหัวใสะดุด เขารีบวิ่งเข้าไปใจวน
เฟิ่งเฉี่ยนเลิกคิ้วเล็กน้อย ระหว่างที่นางยังตกอยู่ใาคิดตนก็ถูกองครักษ์หิ้วปีกซ้ายและขวา
“พวกเ้าจะทำอะไรกัน”
“เฟิ่งเฉี่ยน ครั้งี้เ้าตายแน่!” มู่ชิงหว่านพูดเสียงเย็น “ไป พานางไปห้องท่านปู่!”
เฟิ่งเฉี่ยนรับรู้ได้ถึงลางร้าย
นางมิได้ดิ้นรนต่อสู้ ด้วยต้องการรู้เช่นกันว่าเิเรื่องอันใดขึ้นกันแน่
เดินเข้าไปให้องมู่ไท่ฟู่ เฟิ่งเฉี่ยนได้กลิ่นเสีย และยังมีกลิ่นเหม็นอย่างร้ายกาจ นางขมวดคิ้ว นี่ดูเหมือน...
เมื่อนางเห็นไท่ฟู่ นางแน่ใว่าการคาดเดานางถูกต้อง ไท่ฟู่ต้องพิษ!
เห็นเพียงไท่ฟู่ราบอยู่บนเตียงไม่ได้สติ สี้าดำคล้ำ ริมฝีปากกลายเป็สีม่วง ข้างเตียงยังมีเศษอาหารที่อาเจียนออกมา นั่นก็คือที่มากลิ่นเ่าเหม็น
“ท่านปู่ ท่านปู่ ท่านเป็อะไรกัน” มู่ิเีคุกเข่าอยู่ข้างเตียงร้องเรียกอย่างร้อนใ
สวบ!
กระบี่ยาวเล่มหนึ่งพุ่งเข้ามาพาดลงบนลำคอเฟิ่งเฉี่ยน
เฟิ่งเฉี่ยนไม่ได้หลบ นางหันไปมองและถามผู้ถือกระบี่ “มู่ฮูหิ เิเรื่องอันใดขึ้นกันแน่”
มู่ฮูหิมีสี้าเยียบเย็นด้วยโทสะ “เ้ายังมี้ามาถามข้าว่าเิเรื่องอันใดขึ้นหรื ข้าควรถามเ้ามาก่าว่าเุใดต้องวางยาพิษบิดาสามีข้า”
“ข้าวางยาพิษหรือ” เฟิ่งเฉี่ยนตะลึงงัน
“แน่ว่าเป็เ้าที่วางยาพิษ!” มู่ฮูหิยืนกราน “วันี้บิดาสามีข้ากินอะไรไม่ได้ อาหารที่กินเข้าไปเพียงอย่างเีก็คือข้าวผัดไข่ที่เ้าเป็ทำ ไม่ใช่เ้าวางยาพิษแ้จะเป็ใครได้”
“ฮูหิ เรื่องี้ต้องเิาเข้าใผิดแน่”
“เข้าใผิดหรือ” มู่ฮูหิแค่นหัวเราะเสียงเย็น “หลายวันี้ข้าเฝ้าบิดาสามีข้าไม่ห่างแม้แต่ก้าวเี อื่นไม่มีทางมีโอกาสวางยาพิษ หากไม่ใช่เ้าวางยาพิษ หรือจะเป็ข้าที่วางยาพิษหรือ”
“มารดาข้าจะเป็ผู้วางยาพิษได้อย่างไร” มู่ชิงหว่านกล่าว “เฟิ่งเฉี่ยน สกุลมู่เราทำผิดอะไรต่อเ้า เ้าถึงกับวางยาพิษท่านปู่ข้าเช่นี้ จิตใเ้าชั่วร้ายเกินไปแ้!”
เฟิ่งเฉี่ยนงุนงง นางเชื่อใคำพูดมู่ฮูหิ เห็นสายตาพวกนางแม่ลูกแ้ไม่เหมือนจงใใส่ร้ายป้ายสีผู้อื่น ปัญหาเิขึ้นตรงไหนกันแน่
“วันั้่ที่มู่ไท่ฟู่จะกินข้าวผัดไข่ ฝ่าบาทเองก็ได้เสวยเช่นกัน หากใข้าวมีพิษจริงๆ เุใดฝ่าบาทจึงไม่เป็อะไรเลย”
มู่ชิงหว่านกล่าวว่า “ท่านพี่เช่อออกจากจวนสกุลมู่ตั้งแต่เช้าตรู่ ต้องพิษหรือไม่ยังไม่มีใครรู้ หากเขาต้องพิษด้วย ต่อให้เ้ามีสิบหัวก็ไม่พอให้บั่นคอ!”
“อะไรนะ เขาไปแ้หรือ” เฟิ่งเฉี่ยนรู้สึกเหมือนผีซ้ำด้ามพลอย สถานการณ์ตรง้าี้นางไม่อาจล้างมลทินให้ตนเองได้แ้
ขณะที่กำลังใคร่ครวญ ารู้สึกเย็นวาบสัมผัสบริเวณลำคอ มู่ฮูหิพูดเสียงเย็นขณะพาดกระบี่ลงบนลำคอนาง “รีบมอบยาถอนพิษออกมา! ขอเพียงเ้ามอบยาถอนพิษ ข้าจะเว้นโทษตายให้เ้า!”
มู่ิเีเพิ่งจะได้สติกลับมาจากาตื่นตระหนก เขาัข้อมือมารดาเอาไว้ “่าแ่ เรื่องี้จะต้องเป็เรื่องเข้าใผิด แม่นางเฟิงไม่มีทางวางยาพิษ! เมื่อคืนลูกอยู่กับนาง พวกเราไปอ่านตำราแพทย์ที่หอตำราทั้งคืน หากนางต้องการวางยาพิษเพื่อทำร้ายท่านปู่จริงๆ เุใดจึงต้องไปอ่านตำราแพทย์ด้วยายากลำบากและเสียเวลาด้วยเ่า แ้เุใดจึงต้องกลับมารับผิดที่นี่”
พ
[1] ทัศนคติทั้งสามด้าน ได้แก่ ทัศนคติต่อโลก ต่อีิ และต่อคุณค่า
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??