เรื่อง ทะลุมิติไปเป็นฮองเฮา พร้อมระบบเชฟเทพนักปรุง
ยังไม่ทันจะเสร็จเรื่องทางนี้ ที่ทำให้นางสติแตกยิ่ง่าก็คือมู่ชิงเซียวปรากฏาออกมาในเวลานี้และทันได้เห็นสภาพอันน่าอเนจอนาถนาง
สีหน้าหลันเยว่หรูเือนเช่นคนที่เป็นทุกข์เพราะเสียบิดา นางหมุนตัวแล้วคิดจะวิ่ง ใครเลยจะรู้ว่านางเหยียบถูกเศษะเบื้องแตกแผ่นหนึ่งแล้วลื่น คนั้คนหกล้มคะมำไปข้างหน้าราวัสุนัขกินปัสสาวะ!
หลันเยว่หรูจับกบู่บนพื้น นางประคองเอวตนเองร้องโอดโอยด้วยาเ็ปวด “เ้า ขยับไม่ได้...”
ช่างเป็นาโชคร้ายที่ไม่อาจบรรยายได้จริงๆ ยามนี้าคิดอยากายก็บังเกิดขึ้นันางแล้ว เุใดเรื่องร้ายๆ จึงเกิดันางเพียงคนเดียวนะ
มู่ชิงเซียวตวัดสายามองนางปราดหนึ่ง เขาตะลึงไปครู่หนึ่งแล้วถามสาวใช้ว่า “แม่นางเฟิงเ่า นางู่ที่ใด?”
สาวใช้ “ู่ ู่ที่อุโมงค์้ำแข็งเจ้าค่ะ”
ร่างมู่ชิงเซียวหายไปราวัสายลมวูบหนึ่งทันทีที่สิ้นเสียง
หลันเยว่หรูแทบจะอาเจียนเป็นเลือดเมื่อเห็นเงาร่างจากไปอย่างรีบเร่ง นางหกล้มู่ตรงนี้เขาัไม่ถามไม่ไถ่ แต่ัไปใส่ใจคนที่วางยาพิษท่านปู่เขา นางเคียดแค้นใจอย่างที่สุด!
ช่างโชคร้ายเืเกิน ก็แค่จัดการสั่งสอนเฟิ่งเฉี่ยนไปเท่านั้นมิใช่หรือ เุใดจึงเกิดเรื่องไม่ดีขึ้นมากมายเช่นนี้
นางเป็นมหันตภัยร้ายอย่างแท้จริง!
มู่ชิงเซียวรีบเร่งเิไปยังอุโมงค์้ำแข็ง องครักษ์ขวางเขาเอาไว้ “คุณชายรอง ฮูหยินมีคำสั่ง ห้ามไม่ให้ผู้ใดเข้าไปขอรับ”
“พวกเจ้าถอยไป! แม่นางเฟิงเป็นคนที่ฝ่าบาทส่งมา เุใดพวกเจ้าจึงนำตัวนางไปกักขังไว้ในอุโมงค์้ำแข็งกัน” มู่ชิงเซียวคิดจะบุกเข้าไปข้างใน “หากพวกเจ้ายังไม่ถอยไปอีก ก็อย่าหาว่าข้าไม่เกรงใจ!”
ทว่าองครักษ์ที่ทำหน้าที่เฝ้าประูนั้นมีฝีมือไม่สามัญ พวกเขาขวางมู่ชิงเซียวเอาไว้ “คุณชายรอง พวกเราทำามคำสั่งที่ได้รับมา ท่านอย่าได้สร้างาลำบากใจให้พวกเราเลย!”
มู่ชิงเซียวรู้ว่าผู้ที่ออกคำสั่งพวกเขาก็คือมารดาตน เขาจึงตะโกนเข้าไปข้างใน “แม่นางเฟิง เจ้าู่ข้างในเป็นอย่างไรบ้าง”
ในอุโมงค์้ำแข็ง ร่างเฟิ่งเฉี่ยนขดเป็นก้อนกลมๆ าาตัวั่ ริมฝีปากกลายเป็นสีม่ ได้ยินเสียงมู่ชิงเซียว นางรีบวิ่งออกมาตะโกนที่ข้างประู “มู่ ุาู่ มี...มีข่าวฝ่าบาทแล้วหรือไม่”
มู่ชิงเซียวตอบัไปว่า “้าไู่้ ข้าถูกท่านแม่ขังไว้ตลอดเวลา เพิ่งจะหนีออกมาเมื่อสักครู่นี้เอง...แต่เจ้าอย่าได้ร้อนใจ ข้าจะไปขอร้องมารดาข้าเดี๋ยวนี้ ให้นางปล่อยเจ้าออกมา!”
ฟังจากเสียงฝีเ้า เขาดูเหมือนกำลังจะจากไป เฟิ่งเฉี่ยนรีบตะโกนเรียกเขาไว้ “ช้าก่อน!”
นางรู้ว่าที่หลันเยว่หรูถึงขั้นกล้าลงมือทำเช่นนี้เป็นเพราะได้รับการอนุญาตเป็นนัยๆ าู่ฮูยิน อีกั้นางยังทำร้ายบุตรสาวมู่ฮูหยิน มู่ชิงเซียวไปขอร้องนางในเวลานี้ นางย่อมไม่มีทางใจอ่อน ไม่แน่ว่าอาจจะโกรธเคืองเขาด้วยเุนี้ก็เป็นได้
“ุาู่ รีบไปหาฝ่าบาท ให้เขามาช่วยข้า ให้เร็วที่สุด!”
หากไม่เร็วละก็ นางเกรงว่าตัวเองจะรอไม่ไหว
มู่ชิงเซียวได้ยินเช่นนั้นจึงรีบตอบว่า “ได้ ข้าจะไปหาฝ่าบาทเดี๋ยวนี้ เจ้าจะต้องรอจนข้าัมานะ!”
มู่ชิงเซียวไปแล้ว ทิ้งเฟิ่งเฉี่ยนไว้ต่อสู้ัาหนาวเย็นเพียงลำพัง
นางขดาู่มุมหนึ่งอุโมงค์้ำแข็ง ั่สะท้าน าหนาวเหน็บนั้นราวัเข็มที่แทงเข้าไปในร่างานางทีละเล่มๆ แทงผ่านชั้นผิวหนังเข้าไปถึงะดูก!
หนึ่งชั่วยามผ่านไป...!
ชั่วยามผ่านไป...
เรี่ยวแรงถูกเวลาที่ค่อยๆ ผ่านไปดูดกลืนไปจนหมด เลือดที่ไหลเวียนู่ในร่างาเริ่มไหลเวียนช้าลงๆ...
ใบหน้าเฟิ่งเฉี่ยนซีดขาวปานะดาษ ะบอกานางเริ่มกลายเป็นสีเขียวคล้ำ องนางสะลึมสะลือ หายใจไม่ค่อยออก มีเพียงาตั้งใจอันเด็ดเดี่ยวเท่านั้นที่ทำให้นางยังอดทนู่ได้!
ในที่สุด ราตรีอันมืดมิดค่ำคืนหนึ่งได้ผ่านพ้นไป ามา้วยเสียงนกร้องต้อนรับวันใหม่ที่มาถึง
ในอดีตเมื่อนางออกปฏิบัติภารกิจ นางเคยเผชิญหน้าัสภาพแวดล้อมที่ยากลำบากเช่นนี้เหมือนกัน แต่นางยังคงรอดมาได้ ันั้นนางเชื่อเืเกินว่า ครั้งนี้ นางจะสามารถรอดไปได้เช่นกัน
แต่นางคงมองโลกในแง่ดีเกินไป โลกาเป็นจริงได้สร้างาสะเทือนใจให้นางอย่างรุนแรง
ประูอุโมงค์้ำแข็งถูกเปิดออกอีกครั้ง หลันเยว่หรูที่ศีรษะถูกพันด้วยผ้าพันแผลสีขาวปรากฏาหน้าประู ด้านันางมีบ่าวรับใช้กลุ่มหนึ่งหิ้วถัง้ำเข้ามา เมื่อเิเข้ามาในอุโมงค์ทำให้พื้นที่ในอุโมงค์คับแคบไปทันใด
เฟิ่งเฉี่ยนลืมาขึ้นมองอย่างงุนงง มีเสียงร้องเตือนจากองนาง!
เอาอีกแล้วหรือ?
“สาด้ำ! สาดให้เต็มที่!” หลันเยว่หรูออกคำสั่ง คนสิบ่าคนเข้าล้อมรอบ ้ำิ้ๆ ราวัคลื่นทะเลที่โหมเข้าใส่ ระลอกแล้วระลอกเ่า สาดเข้ามาอย่างไม่รู้ทิศทาง!
เฟิ่งเฉี่ยนใช้ะทะหรูอี้บดบังใบหน้าตัวเองเอาไว้สุดฤทธิ์ ทว่าส่วนอื่นๆ ร่างาไม่อาจหลบหลีกได้จึงอาบด้วย้ำิ้ๆ อีกครั้งอย่างช่วยไม่ได้ นางมีโทสะขึ้นมาแล้ว “หลันเยว่หรู เจ้าเสียสติไปแล้วหรือ เจ้ารู้หรือไม่ว่าข้าเป็นใคร?”
หลันเยว่หรูหัวเราะเสียงเย็น “ข้าไม่สนว่าเจ้าเป็นใคร! คนที่ขวางทางข้า ทำลายเรื่องดีๆ ข้า ต่อให้เจ้าเป็นฮองเฮา ข้าก็จะสาดเจ้าแบบนีู้่ดี!”
เฟิ่งเฉี่ยนโกรธจนต้องขบฟันแน่น เดิมคิดจะใช้ฐานะฮองเฮามากดข่มนาง แต่เวลานี้ดูแล้วคงใช้ไม่ได้ ไม่แน่ว่าหากนางรู้ฐานะตนแล้วอาจกลัวนางัมาเอาคืนในวันหน้า ัหารคนปิดปากก็เป็นไปได้!
“ก็ได้ ข้ายอมแพ้แล้ว! ข้าบอกเจ้าก็ได้ว่ายาถอนพิษู่ที่ไหน”
หลันเยว่หรูตะลึงงัน รีบยกขึ้นห้ามปรามบ่าวรับใช้ นางก้าวเข้าไปก้าว “ีูา ยาถอนพิษู่ที่ใด?”
เฟิ่งเฉี่ยนช้อนาขึ้นมองผ้าพันแผลสีขาวบนศีรษะนาง ก็นึกรู้ได้ทันทีว่ายันต์โชคร้ายที่นางแปะไว้บนร่างนางออกฤทธิ์แล้ว!
เฟิ่งเฉี่ยนกวักมือเรียกนาง “เจ้าเิเข้ามาอีก่ ข้าบอกเจ้าเพียงคนเดียวเท่านั้น!”
หลันเยว่หรูมีสีหน้าไม่ไว้ใจอย่างยิ่ง แต่ก็ยังยอมเิเข้าไปอีกก้าว “พูดมา!”
เฟิ่งเฉี่ยน่าหน้า “เจ้าไม่กล้าเข้าใ้ กลัวข้าหรือ”
ั้ๆ ที่รู้ว่าเป็นกลยุทธ์ที่ใช้ในการยั่วยุ หลันเยว่หรูยังคงทนไม่ได้ ไม่รู้ว่านางจะมาไม้ไหน ันั้นจึงเิเข้าไปอีกหนึ่งก้าว
เฟิ่งเฉี่ยนยื่นมือออกไปในเวลานี้เอง นางคว้าข้อมือหลันเยว่หรูเอาไว้แล้วมองเข้าไปในดาหลันเยว่หรู “เจ้าจำเอาไว้ าเ็ปวดที่เจ้าสร้างบนร่างาข้า วันหน้าข้าจะเอาคืนเป็นสิบเท่า! ทางที่ดีที่สุดเจ้าไหว้พระสวดมนต์ อย่าให้ข้าออกไปจากที่นี่ได้!”
เมื่อประสานสายาเข้าัดาคมปลาบราวัเข็มอาบยาพิษ หลันเยว่หรูั่สะท้านไปถึงจิตวิญญาณ นางออกแรงผลักเฟิ่งเฉี่ยนออก ในใจโหวูบอย่างร้ายกาจ นางตะโกนสั่งให้บ่าวรับใช้สาด้ำใส่เฟิ่งเฉี่ยนเือนระบายโทสะ “สาด! สาดต่อไป!”
นางตะโกนไปพร้อมๆ ัก้าวถอยั เ้านางพลันลื่น ุ า้ไปสี่ขาชี้ฟ้า!
บังเอิญบ่าวรับใช้คนหนึ่งยืนู่ข้างันาง เมื่อา้ บ่าวรับใช้ก็ล้มลงบนพื้นด้วย ถัง้ำในมือจึงหลุดออกไป โครม ้ำในัาไปถูกอีกคนหนึ่ง หน้าอกคนผู้นั้นถูกถัง้ำโจมตีจนร้องไอหยาเสียงั ร่างเขาล้มลงถัง้ำจึงแฉลบออกด้านข้าง ราดรดลงบนร่างหลันเยว่หรู!
เป็นเรื่องเหนือาคาดหมาย คนอื่นๆ ไม่รู้จะทำอย่างไร แต่ละคนเริ่มทำอะไรไม่ถูก ถัง้ำั้หมดสาดเข้าใส่หลันเยว่หรูอย่างแม่นยำ ้ำิ้ๆ สาดเข้าใส่ร่างนางเพียงคนเดียว!
เฟิ่งเฉี่ยนยังมีะทะหรูอี้บดบังใบหน้า หลันเยว่หรูได้เตรียมอะไรมาที่ไหนกัน ที่นางคาดไม่ถึงยิ่ง่าก็คือ ้ำขิงที่ตนเองตระเตรียมมาอย่างยากลำบาก สุดท้ายัมาราดรดใส่ร่างนางเอง!
ขณะที่ไม่ทันป้องกันอันใด ยังไม่รอให้หลันเยว่หรูลุกขึ้นมาจากพื้น ้ำิ้ๆ ก็สาดใส่ใบหน้านางทันที!
นางถึงัโง่งมไปชั่วครู่ ะทั่งรู้สึกปวดแสบปวดร้อนบริเวณผิวหน้า นางจึงหวีดร้องขึ้นมาอย่างเสียสติ “อ๊า—ใบหน้าข้า!”
คนั้หมดได้แต่ตกตะลึงพ
เห็นเพียงหลันเยว่หรูนอนหงายู่บนพื้น ร่างาเปียกชุ่ม ที่เห็นแล้วถึงัตกใจก็คือใบหน้านาง รูปโฉมงดงามโฉมงามจอมเย็นชา มาบัดนี้ถูก้ำร้อนลวกจนยู่รวมกัน ั้แดงั้ ผนวกัองคาพยพั้ห้าที่บิดเบี้ยวด้วยาเ็ปวด ทำให้คนแทบจะทนมองไม่ได้!
ใบหน้านี้ นับว่าถูกทำลายโฉมไปแล้ว!
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??