เรื่อง หงสาสีนิล
เ้าสู่สารทฤู แมกไม้ผลัดใบเป็นสีเหลือง ท้องฟ้าปรากฏพระาทิตย์สีทองลอยแขวน แสีทองรำไรแทรกผ่านกำแพงสูงตระหง่าน กระทั่งสะท้อนกับไข่มุกบนรองเท้าปักลายนางกำนัลที่กำลังวิ่งเหยาะๆ อย่างปะจวบเหมาะ นี่เพิ่มความมีชีวิตชีวาให้กับ่ลึกวังที่แสนอึมครึมแห่งี้ ทว่าพวกนางกลับไม่ได้สนใจแวาววับเหล่านั้นแม้แต่น้อย ยังคงมุ่งหน้าวิ่งไปยังตำหนักซีเหอด้วยความกระวนกระวาย
ตำหนักที่เคยเงียบบบัดี้กลับเต็มไปด้วยเสียงฝีเท้า ซ้ำยังมีเสียงกรีด้บาดหูดังึ้เป็นระยะ
แสีทองค่อยๆ ้อยลง แาๆ ลอดผ่านหน้าต่างาบไล้อยู่บนมือคู่ึ่ เจ้ามือสีชมพูนวลเนียนคู่นั้น แท้จริงแล้วยังเป็นเพียงเด็กสาววัยแแย้มคนึ่ แต่หน้าท้องนางกลับนูนสูงขัดกับภาพลักษณ์นั้น มือคู่งามทุบลงบนโต๊ะด้วยน้ำหนักที่ไม่หนักและไม่เบา “่าป้า นางกล่าวว่าครั้งี้ฮองเฮาทรงพระครรภ์าถึงสิบเดือนเต็ม วันี้ถึงจะปะสูติ พระธิดาใพระครรภ์จะต้องเป็นเทพธิดาเป็นแน่” นางกำนัลาวุโสที่นั่งอยู่ข้างๆ กำลังบีบแขนนางพร้อมทั้งส่ายหัวแล้วกล่าวตอบ “าจ้าว ท่านมิต้องกังวลไป ฮองเฮานางหาได้มีวาสนาถึงเพียงนั้น นางมิมีทางให้กำเนิดเทพธิดาได้ เด็กใท้องท่านต่างหากจึงจะเหมาะสมเป็นเทพธิดา” กระนั้นมือคู่งามก็ไม่าจหยุดทุบโต๊ะได้ นี่ปะึ่ว่าร่วมบรรเลงไปกับเสียงกรีด้ที่ยังคงดังแว่วมา เพียงนางทุบโต๊ะเบาๆ เสียงกรีด้นั้นก็ดังตามมาอีกระลอกเช่นกัน
ยามใบหน้าหญิงสาวปรากฏรอยยิ้มึ้บางๆ เพียงั่ขณะ ด้วยเหตุแห่งรอยยิ้มนั้นบรรยากาศภายให้องก็พลันอ่อนโยนึ้ทันตา “่าป้า ข้าคิดว่าข้าเองก็กำลังจะอดแล้วเช่นกัน” นางกำนัลาวุโสเมื่อได้ยินดังนั้นก็รีบลุกึ้อย่างรู้งาน ไม่มีาการลนลานแม้แต่น้อย แล้วคำสั่งให้เหล่านางกำนัลเตรียมการอย่างเป็นระเบียบ
ขณะฮ่องเต้กำลังรออยู่ ณ ปะตูตำหนักซีเหอ ครั้นได้ยินรายงานจากขันทีว่าทางจ้าวเฟยก็กำลังมีการเื่อนไหวเช่นกัน เขาเองก็อดไม่ได้ที่จะชะงักงันไปครู่ึ่ ถึงเพิ่งจะคิดได้ว่าจ้าวเฟยคือสตรีคนใดตน จ้าวเฟยคือหญิงบรรณาการที่แคว้นจิงส่งมา เ้ามาัจากสนมจ้าวมีพระครรภ์ นางนั้นนับว่ามีรูปโฉมงดงามหมดจน เรือนร่างสะโอดสะอง กระทั่งเขาเองที่ควบคุมตนเองได้ดีเสมอมาก็มิาจหักห้ามใจไม่ให้ลุ่มหลงได้ แต่ัจากที่ขุนนางเริ่มทัดทานใการกระทำเขา จึงได้มีสติึ้มาว่าฮองเฮานั้นกำลังมีพระครรภ์แล้ว เป็น่เวลาที่นางต้องการการใส่ใจูแลจากเขาทีุ่ นับแต่นั้นเขาจึงเริ่มอุทิศเวลาทั้งหมดแก่ฮองเฮา แะ่ๆ ห่างเหินกับนางใทีุ่ ใครั้งี้หากมิใช่เพราะขันทีกล่าวเรื่องนางึ้มา เขาก็แทบจะนึกถึงใบหน้างดงามนั้นไม่เสียแล้ว
“ส่งคนไปูเสีย” ิ้คำบัญชา เขาก็ยังคงเดินวนเวียนอยู่ใต้้อู๋ถงโบราณใตำหนักซีเหอ
ตำหนักซีเหอมีเพียงฮองเฮาเท่านั้นที่สามารถปะทับได้ สาเหตุนั้นก็เพราะเจ้า้อู๋ถงี้เอง
เพราะฮองเฮานั้นเปรียบดั่งหงส์เกาะอู๋ถง
ใต้้อู๋ถงโบราณ้ี้ ฮ่องเต้หนุ่มกับฮองเฮาเคยร่วมดื่มชา อ่านหนังสือ และเดินหมากอยู่เป็นนิตย์!
แต่บัดี้กลับมีเพียงเขาผู้สวมชุดุมมังกรอันศักดิ์สิทธิ์ ทำได้เพียงกระวนกระวายใจอยู่ใต้ไม้้เดิม ฟังเสียงฮองเฮาตนกรีด้อย่างน่าสาร บุตรคนี้คือบุตรคนแเขา ซ้ำยังอยู่ใท้องนางาถึงสิบเดือน เขารู้ว่านี่จะต้องเป็นนิมิตหมายแห่งความเจริญรุ่งเรืองไม่ผิดแน่
ใทุกเช้า สิ่งแที่เขาทำคือมายังตำหนักซีเหอแห่งี้ เพื่อถามไถ่ความเป็นอยู่ฮองเฮาตน
ทว่าขณะี้เขาเองก็ไม่าจทราบได้ว่าตนนั้นเดินวนอยู่ใต้้อู๋ถง้ี้ไปแล้วกี่รอบ ใใจยุ่งเหยิงดุจใยป่าน ความปีติใยามแเปลี่ยนเป็นความกังวลอย่างุแสน
นางกำนัลนางึ่กำลังถืออ่างเ้าไปให้องอด ด้วยความเร่งรีบนางถึงกับบุ่มบ่ามใช้แผ่นัตนดันเปิดปะตูเสีย แสีทองลอดผ่านรอยแยกระหว่างช่องปะตูตำหนักที่แสนหนักึ้ี้ มันสาดกระทบลงบนเตียงไม้อู๋ถงให้เปล่งแเรืองรอง
“อุแว้!” เสียงทารกน้อยดังก้องึ้
ทันทีที่ได้ยินเสียงทารก ฮ่องเต้ราวกับตกอยู่ใภวังค์ อดแล้ว… ฮองเฮาเขาอดแล้ว เขาแทบลืมเรื่องอื่นไปิ้ รีบรุดเ้าไปให้องอดทันที เหล่านางกำนัลเมื่อเห็นฮ่องเต้ปรากฏตัวก็พลันเปลี่ยนเป็นอลหม่าน แต่ถึงกระนั้น ยามี้ใบหน้าฮ่องเต้หนุ่มกลับปรากฏเพียงความปรีดา
ฮองเฮานั้นัจากผ่านพ้น่เวลาแห่งความเจ็บปวดมาได้ ใบหน้างดงามจึงปรากฏรอยยิ้มผ่อนายึ้หลาย่ ฮ่องเต้ัจากแน่ใจว่าฮองเฮาปลอดภัยดี จึงรับทารกน้อยเ้ามาใอ้อมอก เจ้าตัวน้อยใบหน้ายับยู่ี้ กระทั่งใช้เงินเป็นพันตำลึงมาแ ก็เกรงว่าจะไม่พอ
“ช่างขี้ริ้วขี้เหร่นัก ัจากี้ก็เรียกชื่อเล่นเจ้าว่าาโฉ่วแล้วกัน ่ชื่อจริงก็ชื่อเฉินโย่ว ขอเทพยดานอกจากจะคุ้มครองเจ้าแล้ว ขอโปรดช่วยคุ้มครองแคว้นเชินเราเช่นกัน”
เวลาเดียวกันี้เองหน้าปะตูก็ปรากฏเงาขันทีร่างท้วม เมื่อขันทีผู้ี้เห็นใบหน้าแห่งความปีติฮ่องเต้ ก็รีบรุดรายงาน “ฝ่าา จ้าวเฟยก็ปะสูติองค์หญิงน้อยแล้วเช่นกันพ่ะย่ะค่ะ ขอฝ่าาโปรดปะทานพระนามแก่องค์หญิงน้อยด้วยเถิด”
ฮ่องเต้ที่กำลังเย้าแหย่พระธิดาน้อย เมื่อได้ยินรายงานพลันเหลือบตามองขันทีร่างท้วม ำัเาแล้ว ความทรงจำที่มีต่อสนมจ้าวมันช่างุมเครือ เขาจึงเพียงพยักหน้าตอบรับเล็กน้อย ทว่ายังคงรั้งอยู่ใตำหนักฮองเฮา แล้วจึงกล่าวด้วยท่าทีผ่อนายต่อขันทีว่า “จ้าวเฟยหน้าตาหมดจด ูนางก็ให้ชื่อว่าอีเหรินก็แล้วกัน”พ
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??