เรื่อง หงสาสีนิล
ราตรีกลางุ่ญ้านั้นช่างยาวนาน
เด็กหนุ่มนั่งเฝ้าหีบใบน้อยไว้ ทอดสายตาเกลียวคลื่นระยิบระยับจากแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์
น้องาของเขาจากไปแล้ว ทว่าเขาัเก็บเด็กน้อยอีกมาได้ ซ้ำยังหน้าตาพริ้มเพรา ทว่าสภาพของนางก็ไม่ต่างน้องาของตนนัก หน้าำอมโรค่าที่พ่อ้าเคยพูดไว้ว่า ใบหน้าหคล้ำไปหมดเช่นนี้คงอยู่ได้อีกไม่นาน ก็จริงดังคำว่า น้องาของเขาก็จากไปจริงๆ
เขาอยากจะผนึกหีบนี้แล้วส่งนางลอยัไปในแม่น้ำเี เพราะลำพังเขาเองยังแทบจะเอาีิไม่รอด ยิ่งไม่ต้องพูดึาเลี้ยงเด็กใกล้ตายอีก ทว่าเมื่อเขาลงืปิดฝาหีบจริงๆ ัมีเีง ้ “แง” ้ๆ แว่วขึ้นมา เีวแผ่วเบาของนางฟังคล้ายกับเีงแมว
เมื่อได้ยินเีงนั้น ืของเด็กหนุ่มก็ัชะงักงัน
หีบน้อยบัดนี้เืเพียงช่อง่าเล็กๆ เมื่อผ่านช่อง่านั้นเห็นเป็ดวงตาคู่เล็กคู่หนึ่ง ดวงตาคู่น้อยำสนิทเป็ประกายราวกับห้วงน้ำในทะเลสาบ ตาคู่นั้นใสเีจนเด็กหนุ่มเห็นเงาสะท้อนของตนในดวงตานาง
ดวงตาคู่น้อยนั้นเอ่อคลอไปด้วยน้ำตา
เด็กหนุ่มเมื่อเห็นท่าทางของทารกน้อยนั้นช่างคล้ายกับน้องาของตนก็อดไม่ได้ที่จะคิดึนาง น้ำตากลั้นไว้่ๆ ไหลอาบแ้ เขาักระชากฝาหีบให้เปิออก แล้วตระกองทารกน้อยขึ้นจากกล่อง เมื่อเห็นเจ้าก้อนแป้งนุ่มนิ่มในืดิ้นขลุกขลักไปมา เขาจึงอุ้มนางขึ้นกอดแนบอก ัเจ้าก้อนแป้งก็ยิ้ม้ๆ ให้กับตน เด็กหนุ่มแสงอาทิตย์อัสดงอาบไล้ใบหน้าเล็กๆ นี้
เขานำผ้าอ้อมของน้องาที่ตนไม่อาจตัดใจทิ้งได้มาห่อันาง่าคล่องแคล่ว แล้วอุ้มนางขึ้นมาผูกติดกับัเหืนที่ตนเคยแบกน้องา จากนั้นจึงหันไปจัดากับหีบใบเดิม เขาเริ่มมัดเชือกพันธนาามันอีกครั้ง สุด้าจึงนำมันัไปลอยในแม่น้ำ หีบน้อยเมื่อโดนเด็กหนุ่มออกแรงผลักออกไป ไม่นานก็่ๆ จมดิ่งลงสู่ก้นแม่น้ำอีกครั้ง
เมื่อทุก่าผ่านไป แม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ก็ยังคงเหืนดั่งวันวาน เกลียวคลื่นยังสาดซัดกระทบชายฝั่ง ชะล้างทุกร่องที่เคยเิขึ้น สาดซัดครั้งแล้วครั้งเล่า เท้าบนผืนทรายของเด็กหนุ่มไม่นานก็ถูกเกลียวคลื่นชะล้างจนผืนทรายัมาเรียบขาวดังเดิม
เด็กหนุ่มแหงนฟ้า แล้วเริ่มออกเิทางอีกครั้ง
ทารกน้อยบนั และแสงอาทิตย์อัสดงช่วยเพิ่มความอบอุ่นให้กับเขา เขาไม่เหลียวัมาจึงมิได้สังเกตว่า แสงอาทิตย์ที่สาดลงบนันางนั้นราวกับถูกนางดูดกลืนเข้าไปก็ไม่ปาน แต่กระนั้นทารกน้อยก็ยังคงซุกหน้าบนแผ่นัของเด็กหนุ่ม ัใหลต่อ่ามีความสุข
บัดนี้เด็กหนุ่มต้องาหางานใหม่เพื่อเลี้ยงชีพ เพราะตอนนี้จากจะต้องเลี้ยงัเองแล้ว ยังต้องเลี้ยงน้องาอีกด้วย น้องา...ใช่แล้ว น้องาของเขา
เมื่อคิดได้ดังนั้นเด็กหนุ่มก็ยืดอก กระชับผ้าผูกเอวให้แน่นขึ้นเพื่อบรรเทาความหิวของตน
ัจากเิทางออกจากแม่น้ำศักดิ์สิทธิ์ เขาก็ไม่ต้องแบกหีบไม้หนักๆ อีกแล้ว ซ้ำยังไม่ต้องเิอ้อม ดังนั้นเมื่อฟ้าเพิ่งจะมืด เขาก็มาึทางเข้าตาแล้ว เขาจำได้ว่าตาแห่งนี้มีนมแพะขาย
เขาเจอเหรียญเงินอยู่ในหีบของน้องาสี่เหรียญ เขาไม่เข้าใจว่าเหตุใดหีบไม้ของนางนั้นก็เป็หีบไม้เนื้อดี เสื้อผ้าที่นางสวมใส่ก็ล้วนประณีต ไฉนในหีบัมีเพียงเหรียญเงินเก่าๆ เพียงสี่เหรียญกับมีดหนึ่งเล่ม
แต่ึ่าไรมีเหรียญเงินสี่เหรียญนี้ก็ยังดีกว่าไม่มี เพียงรอให้ผ่านคืนนี้ไปก่อน ่าน้อยก็ยังพอจะซื้อนมแพะให้นางได้
เด็กหนุ่มนั้นความจำดีา ไม่นานก็พบกับร้านขายนมแพะจริงๆ ัจากต่อรองราคากัน ไม่นานเขาก็ได้นมแพะาระบอกหนึ่ง แล้วจึงเตรียมหาที่ทางเพื่อพักป้อนนมให้กับน้องา ุ่ญ้ายามราตรีนั้นอุณหภูมิจะลดลง่ารวดเ็ เขาจำเป็จะต้องหากระท่อมหลบหนาวสักแห่ง
ไม่คาดคิดว่าเพียงแค่หมุนกายก็จะได้เจอกับกลุ่มที่คุ้นเคย งานของตระกูลต้าปาซือนั่นเอง
“หน็อย ไอ้ลู่ เจ้าเด็กาเลวนี่เอง เจอัมันแล้ว”
“แกนี่อาจหาญนักนะ กล้าขโมยเงินพ่อ้า วันนี้แกได้ตายอยู่ตรงนี้แน่”!
“ไอ้ลู่ ทองของจวนต้าปาซือที่หายไป ก็เป็แกสินะที่แขโมย วันนี้แกยอมัไปพวกข้าเีดีๆ เถิด”
เขาได้ยินดังนั้นก็ัออกวิ่งดุจติดปีกทันที กระนั้นเขาก็ยังไม่ลืมที่จะถือนมแพะมาด้วย
เขาขโมยมาแค่เงินของพ่อ้า แต่ฟังจากคำพวกนี้ก็รู้ได้ว่าต้องาจะโบ้ยความผิดเื่ทองของตระกูลต้าปาซือที่หายไปให้กับเขาเช่นกัน หากเขายอมัไป ไม่แน่ว่าอาจถูกตีจนตาย กระทั่งน้องาก็อาจจะติดร่างแหไปด้วย ยิ่งคิดเช่นนี้ก็ยิ่งวิ่งเ็ขึ้น่าไม่คิดีิ แต่พวกงานที่ตามา็มีกันามายเืเกิน ระยะห่างก็จวนจะัเขาได้อยู่รอมร่อ เห็นทีจะไม่ได้าแล้ว หากเขายังวิ่งวนไปวนมาในตาเช่นนี้ ช้าเ็ก็ย่อมถูกัได้
เมื่อไปทางุ่ญ้าที่แสนมืดมิดทางด้านข้าง เขาก็ตัดสินใจกัดฟันกระโดดข้ามรั้ว แล้ววิ่งไปในมุมมืดของุ่ญ้าทันที
ส่วนพวกงานที่ไล่ตามมาเมื่อครู่ก็แทบจะััเด็กหนุ่มได้อยู่แล้วเชียว ไม่คาดคิดว่าเพียงพริบตาจะเิเหตุาณ์เช่นนี้ขึ้นจึงพากันยืนอออยู่ริมรั้ว เงาของเด็กหนุ่มที่่ๆ หายลับไปในความมืด
“จะไล่ตามมันต่อหรือไม่”
“ท่านพ่อ้าบอกให้เราฆ่ามันเีก็สิ้นเื่แล้ว นี่มันึกับเซ่อซ่าวิ่งเข้าไปในุ่ญ้าในคืนฤดูหนาว ึ่าไรมันก็ต้องตาย พวกเราแค่เฝ้าตรงนี้ไม่ให้มันแวิ่งัา็พอ”
อาลู่นั้นวิ่งเ็า เขาพบว่าบริเวณริมุ่ญ้าจะอับแสงกว่ากลางทุ่ง เพราะยิ่งเขาวิ่งเข้ามาลึกเท่าใด ุ่ญ้าก็ยิ่งส่าขึ้นเท่านั้น ซ้ำดวงจันทร์กลางุ่ญ้านั้นดูจะกลมกว่าที่อื่นเีอีก ในที่สุดเขาก็หยุดวิ่ง เขาวิ่งมาไกลจนได้ยินเพียงเีงหายใจของตนเอง แทบไม่รู้ด้วยซ้ำว่าตอนนี้ตนอยู่ที่ใด
อาลู่เริ่มหวั่นใจ เขารู้ดีว่าุ่ญ้านั้นไม่อาจเข้ามาตอนกลางคืน ในวันปกติที่เขาเคยต้อนแกะมานั้นก็ล้วนมีอื่นมาเป็กลุ่ม ซ้ำยังัก่อนพระอาทิตย์ลับขอบฟ้า
“เอิ๊ก” เด็กน้อยบนัส่งเีงเบาๆ ทำให้สติของเขาแจ่มชัดขึ้นทันใด ตอนนี้ไม่ใช่เวลาาลัว บนัเขายังแบกน้องาไว้อีก
พระจันทร์กลางนภาวันนี้ดูจะส่าเป็พิเศษ
อาลู่หาเนินดินเล็กๆ ไ้ แล้วจึงเร่งเก็บหญ้ามาสุมไว้ จากนั้นจึงใช้หินเหล็กไฟกะเทาะกันเพื่อจุดไฟ เมื่อกองหญ้าตรงหน้าเริ่มมีไฟลุกโชน ก็เิเีงเปาะแปะจากประกายไฟที่กำลังแผดเผา
เด็กหนุ่ม่ๆ นั่งลงบนพื้น บัดนี้รู้สึกเพียงว่าตนนั้นทั้งเหนื่อยทั้งกระหาย ซ้ำยังปวดเมื่อยไปทั้งกาย
เขา่ๆ วางห่อผ้าอ้อมน้อยลง่าเบาื ใ้แสงจันทร์ เด็กน้อยนอนลง่า่า่ายไม่งอแงสักนิด อาลู่หยิบกระบอกนมแพะออกมา คิดในใจว่ากระบอกนี่ช่างแข็งแรงเีจริง นมแพะไม่มีกระฉอกออกมาแม้แต่หยดเดียว
จากนั้นเขาจึงดึงฝาที่ปิดอยู่ออก แล้ว่ๆ จ่อปลายกระบอกไม้ไปที่ปากของทารกน้อย แล้วนั่งดูนมแพะ่ๆ ไหลเข้าปากนางทีละนิด เห็นลำคอ้ๆ ่ๆ ขยับกลืนนมแพะอึกๆ ่าเอร็ดอร่อย อาจเป็เพราะนางหิวา ทำให้ดื่มไวเกินไปจนสำลัก นมแพะเลอะใบหน้าเล็กๆ เป็วง อาลู่กุลีกุจอรีบเช็ดหน้าน้องาด้วยความตกใจ จากนั้นจึงลองเอาืจุ่มนมแพะขึ้นมาชิม พบว่ารสชาติของขมแพะนั้นคาวเล็กน้อย ผสมรสเค็มๆ แต่ก็หวานด้วยเช่นกัน
ข้างกองไฟ หนึ่งเด็กชาย หนึ่งทารก
ใ้ดวงดารา หนึ่งุ่ญ้ากว้าง หนึ่งกองไฟ
ทารกน้อยัจากดื่มนมแพะไปครึ่งกระบอกก็หยุดดื่ม แล้วเปลี่ยนไปนอนแผ่่ามีความสุข ื้ๆ ันิ้วเท้าเล่นไปมา อาลู่เมื่อเห็นนมแพะที่เืก็ได้แต่กลืนน้ำลาย ก่อนจะตัดใจปิดฝาัดังเดิม
เขาหิวเืเกิน
ทันใดนั้นทางกอหญ้าก็มีเีงสวบสาบดังมา อาลู่รีบเอาน้องามาหลบัตน แล้วลุกขึ้นแดู ในืถือก้อนหินเตรียมพร้อม ก่อนจะทุบออกไปเต็มแรง จึงพบว่าใ้ก้อนหินแท้จริงแล้วคืองูัหนึ่งที่กำลังดิ้นทุรนทุราย ัจากดิ้นขลุกขลักอยู่พักหนึ่งจึงแน่นิ่งไป อาลู่เมื่อรอจนแน่ใจ่าูไม่มีความเคลื่อนไหวแล้ว จึงเิไปดู แล้วหยิบงูขึ้นมาด้วยท่าทางเบิกบาน เขาคิดในใจว่าวันนี้มีอาหารเย็นแล้ว
เริ่มจากตัดหัวงูที่ถูกทุบจนแหลกออก จากนั้นจึงเริ่มถลกหนังมันด้วยมีดสีำเล่มน้อย มีดเล่มเล็กนี่ไม่น่าเชื่อว่าจะคมขนาดนี้ จากนั้นจึงผ่าปล้องไม้แล้ววางเนื้อลงไป แล้วย่างไฟ ะที่เนื้อใกล้สุกก็เืบไปเห็นต้นเีนเฉ่า จึงนำมาคั้นน้ำใส่ลงไปเพื่อเพิ่มรสชาติ
อาลู่เฝ้าน้องไปพลาง ย่างเนื้องูไปพลาง ทารกน้อยเมื่อเห็นว่าตนถูกกันออกมาอยู่อีกมุม ร่าง้ๆ ที่นอนคว่ำอยู่ก็พยายามจะแหงนหน้าพี่ชายตนเีให้ได้ ัจากพยายามอยู่ครู่หนึ่งจนเริ่มเหนื่อยจึงส่งเีงอ้อแอ้ทีหนึ่งก่อนจะวางหัวตกลงไปนอนตามเดิม ซ้ำยังพยายามจะพลิกั่าน่าขัน เด็กหนุ่มเห็นดังนั้นก็หัวเราะด้วยความขบขัน คิดว่าน้องาของตนช่างน่ารักเีจริง
ผ่านไปเพียงครู่หนึ่ง นางก็พยายามจะแหงนหน้าขึ้นอีกครั้ง
ประจวบเหมาะกับตอนที่เนื้องูของเขาย่างสุกพอดี เขาออกแรงกัดเนื้อคำโต เนื้อทั้งหอมทั้งอร่อย กินไปก็เห็นทารกน้อยค่อยแหงนหน้าขึ้นสูงอีก เขาจึงกัดเนื้องูออกมาคำหนึ่ง ่ๆ เคี้ยวจนละเอียดแล้วป้อนใส่ปากของนาง ัจากเขาเห็นว่านางกลืนมันลงไปจริงๆ จึงอุ้มนางขึ้นาอดไว้ในอ้อมแขน จากนั้นจึงผลัดกันกิน เขาป้อนนางคำหนึ่ง ตนเองก็กินคำหนึ่ง เนื้องูหนึ่งัแบ่งกันกิน ในใจของเด็กหนุ่มเต็มไปด้วยความอบอุ่นที่ไม่รู้ว่ามาจากทารกน้อยในอ้อมอก หรือเนื้องูันี้กันแน่
“บรู๊วว......” เีงมาหมาป่าแว่วมาไกลๆพ
อาลู่รีบกระชับทารกน้อยเข้าสู่อ้อมกอด พิงเนินดินแล้วแหงนฟ้า ดวงดาราดารดาษไปทั่วฟ้า ช่างงดงามหาใดเปรียบ ทารกน้อยในอ้อมอกก็กำลังแหงนดวงดาว บัดนี้ดวงตาของนางก็ถูกแต่งแต้มไปด้วยหมู่ดาวเหล่านั้นเช่นกัน
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??