เรื่อง หงสาสีนิล
เ่าโเมื่อเหยียบย่างเ้าเขตยเขาล้วนต้องค้อมศีรษะทำความเคารพกองะดูกเ่านั้น่ ะทั่งชาย่าก้างปลาที่เมื่อครู่คิดจะสังหารอาลู่ก็กำลังเีมือ้าึ้กำหมัด ทาบกำปั้นตรงตำแหน่งหัวใจ จากนั้นจึงโค้งกายและศีรษะลงทำความเคารพ แล้วเดิน้าต่อไป
อาลู่ที่รั้งอยู่ท้ายขบวนก็ตกใจกับกองะดูกี้ไม่ได้ กองะดูกี้ยามมองจากไๆ ก็เห็นเป็นเพียงะดูกกองึ่ ทว่ายิ่งเดินเ้าใ้ก็ยิ่งพบว่ากองะดูกี้แท้จริงแล้วเรีย่าภูเขาะดูกคงจะเาะสม่า
อาลู่เลียนแบบเ่าด้าน้า เีมือ้า กำปั้นทาบกับหัวใจ ค้อมหัวทำความเคารพ จากนั้นจึงเีกายึ้แล้วเดินต่อ ทว่าทันใดนั้นแผ่นหลังของเขาก็ราวกับถูกของหนักนับพันจินกดไว้จนไม่อาจลุกึ้ ได้แต่้าคะมำลงไปกองกับพื้น
เ่าด้าน้าที่ทำความเคารพไปแล้วเมื่อเห็นเ็หนุ่ม้าคะมำลงไปกองกับพื้น ะทั่งห่อผ้าอ้อมที่แบกไว้ก็ะเด็นพุ่งไปทางกองะดูก ก็พากันหัวเราะครืน
การเดินทางที่ผ่านมานั้น อาลู่นั้นทำให้เ่าโจรรู้สึกทึ่งไม่น้อย เาะพวกเขาต่างก็รู้ว่าเ้าก้างปลานั้นจงใจรังแกเ้าเ็น้อยอยู่ ะนั้นเ้าก้างปลานั้นเดิมทีก็มีนิสัยเช่นี้อยู่แล้ว พวกเขาจึงไม่มีความจำเป็นที่จะต้องช่วยเืเ็ที่ไม่รู้หัวปลายเท้า
ทว่าเ้าลูกานี่ับแบกเ้าลูกาที่ัเ็เสียยิ่ง่าตนวิ่งตาม้าไม่หยุดพัก ทำให้ทุกตื่นตาไม่น้อย ยิ่งไม่ต้องพูดึความไวเหนือผู้อื่นนั่นอีก จึงไม่น่าแปลกใจเลยที่นายท่านสามผู้ลึับจะเอ่ยปากอนุญาตให้เ้าเ็นี่ึ้เขามาด้วย
ต่อจากนั้นเ้าเขตภูเขาแล้วต้องเดินบนเส้นถนนะดูกนั้น เมื่อเห็นท่าทางระมัดระวังนั้น พวกเขายิ่งต้องเปลี่ยนความคิดที่มีต่อเ้าเ็นี่ใหม่ ยามพวกเขาเดินบนถนนเส้นี้ครั้งแรกนั้น พวกเขาต่างหอบเหนื่อย ขาสั่นงันงกแทบจะตลทางราวกับสามจิตเจ็ดวิญญาณของตนนั้นจะหลุดจาก่าก็ไม่ปาน ่ากาย่ปวกเปียกราวกับดินเหนียว จวบจนมาึจุดคารวะภูเขาะดูกจึงจะดีึ้เ็น้อย ทว่าเ้าเ็เืขอี้ับแบกทารกไว้บนหลังแล้วยังเดินตามมาจนึที่นี่ได้ ทำเอาพวกเขาตกใจไม่ได้จริงๆ
เมื่อได้เห็นเ็หนุ่ม้าคะมำ จึงค่อยพากันถอนหายใจด้วยความโล่งอกแทน
นายท่านสามเก็ดูผ่อนคลายลงเช่นกัน
ท่าทางของเ็หนุ่มเป็นเช่นี้จึงจะดูเป็นปกติเสียที
เมื่อเจอกับถนนะดูกนี่เป็นครั้งแรก หากไม่มีอาการอะไรเสีย่ ก็ย่อมมิใช่แล้ว
อาลู่เมื่อเห็นท่าทางพวกเขาหัวเราะกัน่าครื้นเครงก็พอจะเ้าใจ ่จะกุลีกุจอีปีนไปดู้สาว
ทารกน้อยหลังจากพุ่งไป ห่อผ้าอ้อมน้อยก็ตงบนภูเขาะดูกจนะดูกซ่านะจายเป็น ่จะเห็นทารกน้อยในผ้าอ้อมจะิ้งไถลมา เคราะห์ดีที่มีะดูกท่อนใหญ่คอยขวางไว้จนเกิดเป็นโพรงเ็ๆ ให้ทารกน้อยตงไปพี อาลู่ตกใจจนแทบจะบินไปดู้สาวตน เมื่อเห็นว่านางยังสบายดี ก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
เมื่ออาลู่ยื่นมือไปอุ้มทารกน้อย นางพลันหัวเราะใส่ตนด้วยความเบิกบาน มิได้รับรู้แม้สักน้อยว่าตนเเพิ่งผ่านประสบการณ์ขวัญผวาอะไรมา
อาลู่ยามเห็นรอยยิ้มน้อยๆ ใ้า ก็พลอยรู้สึกสงบึ้ไม่น้อย
“ไอ้ลูกาน้อยนี่มันัดำจริงเชียว ี่ไ้ลูกา แม่แกคงสวมหมวกเขียวให้พ่อแกสิท่า ึได้มีลูกกับปีศาจัดำเป็นปีศาจน้อยนี่นะสิ ฮ่าๆๆๆ” ชาย่าก้างปลาพูดก็หัวเราะร่า
อื่นเมื่อได้ยินดังนั้นก็เกิดความสงสัย ีหันไปมองทางห่อผ้าอ้อมน้อย ก็พบว่าเ้าลูกาน้อยนั่นช่างัดำจริงๆ ทว่าก็ไม่ได้ถากถาง่าใจร้ายเช่นชาย่าก้างปลา
ใบ้าของอาลู่เปลี่ยนเป็นเหยเก ท่านพ่อจากไปแล้ว ท่านแม่ก็ไม่ต้องการเขาและ้สาว เื่ิึเรื่องี้ ดตาของเ็หนุ่มก็พลันแสบร้อน ึะนั้นเขาก็ไม่ได้แสดงท่าทีอะไรต่อคำพูดของชาย่าผอม เพียงแต่ีห่อทารกน้อยับเ้าผ้าอ้อม แล้วแบกึ้หลังดังเดิม
เ่าชายฉกรรจ์ที่ยืนมองความเคลื่อนไหวของเ็หนุ่มต่างไม่รู้ว่าเหตุใดภาพเ็หนุ่มบนเขาะดูกที่กำลังบรรจงห่อผ้าอ้อมให้้สาวนั้น แผ่นหลังน้อยๆ นั้นทำให้พวกเขามิอาจหัวเราะต่อได้
บนภูเขาแ่ี้ไม่มีเ็อายุน้อยขนาดี้
ภูเขาะดูกแ่ี้ง่ายต่อการป้องกันและโจมตียาก เป็น์ของโ ทว่าบนเขาลูกี้ับมีปัญหาใหญ่อยู่เรื่องึ่คือ ไม่เคยมีเ็ถือกำเนิดึ้บนภูเขาแ่ี้ แม้นายท่านใหญ่จะฉุดคร่าผู้หญิงมานับสิบ ท้องึ้า็มีอีกนับสิบ ทว่าับไม่เคยมีสักนางที่ให้กำเนิดบุตรได้
ขนาดนายท่านใหญ่ยังเป็นเสียเช่นี้ อื่นบนภูเขายิ่งไม่ต้องพูดึ
แม้ทุกจะไม่พูดอะไร แต่ก็ล้วนะจ่างกันว่านี่คือชะตากรรมของภูเขาะดูก ที่นี่มีความแค้นรุนแรงเกินไป เ็ที่เกิดมาจึง่แอจนทนไม่ไหว ไม่ทันได้เจอโลกก็ล้วนายเป็นหยาดเลืกันเสียแล้ว
เมื่อเดือน่ นายท่านใหญ่ก็เพิ่งฉุดบุตรสาวของคณะคาราวานที่ตนชมชอบมา ทว่าเ็ที่นางตั้งท้อง ี้ก็ไม่อยู่เสียแล้ว ว่ากันว่าเ็หลุดมา เ็น้อยก็เริ่มก่อเป็นรูปเป็น่า เห็นเป็นหัวของทารกแล้ว
ี้เห็นนายท่านสามแบกเ้าเ็เืขอมาสอง ก็ไม่รู้ว่าจุดประสงค์คืออะไร
“เ่าปา ท่านพาพวกเ็นี่ไปหาที่พักเสีย แล้วค่อยพาไปดูแล้ากับท่าน” นายท่านสามคำสั่งกับชายชราหลังค่อม
ชายก้างปลาเมื่อได้ยินนายท่านสามคำสั่งก็ตกใจ!
บนเขาแ่ี้โดยปกติไม่กินเนื้อ ทว่าครั้งึ่ในปีที่อาหารขาดแคลน เพื่อความอยู่ร การกินเนื้อสักสองนั้นก็ไม่ใช่เรื่องที่ไม่เคยเกิดึ้ ส่วนเรื่องใครกินใครไม่กินนั้นก็เป็นเรื่องที่มีเพียงเ้าัที่รู้ดี่าใคร ะนั้นเรื่องอื่นจะเคยกินหรือไม่นั้น เขาไม่้าพูด แต่เรื่องเ่าปาชายชราหลังค่อมี้ เขาับ้าพูดว่าเคยกินแน่
ชายก้างปลาที่ปากเอาแต่พล่ามไปเรื่อย ความจริงแล้วับไม่เคยกินสักครั้ง แต่มีครั้งึ่ในางดึกที่เขาตื่นมาปลดทุกข์ เขาเห็นเ่าปานั้นอยู่ลำพังกำลังต้ม้ำแกงกับหม้อหินใบึ่ ้ำแกงนั้นหอมอวลไปในอากาศ
เขาเมื่อปลดทุกข์เสร็จก็คิดจะมาแย่ง้ำแกงไป ึ่าไรฝ่ายตรงข้ามก็เป็นแค่เพียงชายหลังค่อมไม่มีทางสู้ชนะเขา่าแน่ ทว่าเขาเดินไปเพียงครึ่งทาง ก็เห็นเ่าปาตักมือข้างึ่ึ้จาก้ำแกง มือนั้นถูกต้มจนเปื่อยแล้ว ใบ้ามึนเมานั้นยังค่อยๆ ยกมันึ้าัด่าตั้งอกตั้งใจ เขาในนั้นตกใจเสียจนฉี่ราดไปั้ขา ขายัไ่ัสั่น เขาก็ีใส่กางเกงแล้วหนีไปทันที
่้านั้นชายก้างปลายังชอบไประรานชายชราอยู่บ่อยๆ ทว่าหลังจากเหตุการณ์นั้น เขาแค่เห็นเ่าปาก็รู้สึกัวเสียแล้ว ราวกับเพียงมองไปยังชายชราเขาก็รู้สึกหนาวสั่นึ้มาทันที
เมื่อชายก้างปลารู้ว่านายท่านสามมอบเ็สองี้ให้เ่าปาดูแล สำหรับเขามิสู้บอ่าเอาเ็พวกี้ไปลงหม้อยังจะเาะ่า ทว่าก็ไม่รู้ว่าความายที่แท้จริงของนายท่านสามนั้นคืออะไรกันแน่
อาลู่แบกทารกน้อยเดินตามชายชราที่เขาเรีย่าเ่าปาด้วยแววตาครุ่นคิด ฝั่งตรงข้ามคือชายหลังค่อม ชายชราไม่ได้พูดพร่ำอะไร เพียงแต่เดินจ้ำนำทางไป
ขณะที่เ็หนุ่มแบกทารกน้อยเดินตามหลังชายชรา หลังที่โปนแหลมึ้มาของชรานั้นให้ความรู้สึกคล้ายกับอูฐในทะเลทรายที่เขาเคยเจอ ึพวกมันจะเดินไม่เ็ แต่ก็เปี่ยมไปด้วยกำลัง
ทว่าชายหลังค่อมตรง้าี้ับเดินเ็นัก
อาลู่ที่เมื่อครู่แม้แต่วิ่งตามขบวน้าก็ไม่มีตกขบวน ทว่าเพียงแค่เดินตามชายหลังค่อมแค่ครู่เดียว ก็เริ่มหอบเหนื่อยจนแทบเดินตามไม่ทัน
ยเขาช่างกว้างใหญ่
อาลู่เดินตามชายหลังค่อมมานานา ผ่านั้้าผาที่มีเขาขนาบั้สองข้าง จนไปึข้ามสะพานเชื่อมโย้เย้ แล้วลงบันไดลาดอีกพักึ่ ึค่อยเ้าใ้เส้นทางถ้ำคดเคี้ยวอีกา
อาลู่มีนิสัยชอบทำเครื่องายเส้นทางที่ตนผ่านมา
ในถ้ำทุกเส้นทางสั้นๆ ล้วนมีเส้นทางแยกย่อยซอกแซกามาย ชายหลังค่อมนั้นก็เดินไวเืเกิน เขาทำเพียงเดินตามหลังก็หอบเหนื่อยจนบางครั้งต้องใช้มือยันผนังหินในถ้ำเพื่อพักเหนื่อย
ในแรกเ็หนุ่มกะจะใช้โอกาสี้แอบทำสัญลักษณ์ไว้บนกำแพง ทว่าลองอยู่สามสี่ครั้งก็ล้วนไม่สำเร็จ
“อย่าเปลืองแรงเลย ีเดินเสีย ขืนยังชักช้า ข้าจะทิ้งพวกเ้าให้ในถ้ำี้เสีย เชื่อข้าเถอะว่าแมลงยักษ์ในถ้ำี้จะต้องชอบพวกเ้าเป็นแน่” ทันใดเสียงของชายชราก็พลันดังึ้
อาลู่ได้ยินดังนั้นก็ตกใจ กุลีกุจอีเดินตามชายชราทันที
ทารกน้อยในห่อผ้าอ้อมบนหลังของเ็หนุ่ม ีะ้ ๆ ที่โผล่มานั้นเดิมที่เอาแต่หลับมาตลเส้นทาง จวบจนึถ้ำแ่ี้ ทารกน้อยพลันลืมตามองไปรอบๆ ด้วยความใคร่รู้
อาลู่ไม่รู้ว่าตนเดินมานานเท่าใด แต่ในที่สุดก็ได้พบกับแสงธรรมชาติเสียที
เมื่อมาึปากถ้ำ เ็หนุ่มผ่อนลมหายใจครั้งึ่
เขาเห็นเ่าปายืนรออยู่้าปากถ้ำ ปรากฏเงาแผ่นหลังค่อมยืนอยู่้าปากถ้ำ เ่าปานั้นแท้จริงมีรูป่าเตี้ยเ็ ทว่าเงาของเขาับทยาวไปกับแสงราวกับว่าแสงด้านนอกและัเขานั้นมีความสูงไม่ต่างกัน สาดส่องให้เงาของเขาลากยาวไม่รู้
อาลู่เร่งฝีเท้าีเดินต่อ เมื่อึปากถ้ำก็หอบแฮกแทบจะิ้แรง แต่เมื่อได้เห็นทิวทัศน์เบื้อง้า เ็หนุ่มก็ต้องหยุดชะงักเฉกเช่นชายชราข้างตน
แท้จริงล้าเ่าปานั้นไม่ได้หยุดรออาลู่ ชายชราแค่หยุดเพื่อชมทิวทัศน์เท่านั้น
ขณะที่อาลู่กำลังครุ่นคิด ชายชราก็ยังคงมองทิวทัศน์ต่อไป
อาลู่คิดว่าชีวิตตนนั้นช่างทุกข์ยาก ทำแต่งานไม่รู้ ้สาวก็ดันมาป่วย ท่านพ่อก็จากไปเสียแล้ว ท่านแม่ก็ไม่แยแส บางครั้งทิวทัศน์ของทุ่งหญ้าก็ช่างงดงาม ท้องฟ้าประดับไปด้วยดดาว ิ่นหญ้าเขียวก็หอมชื่นใจ ตั๊กแตนัน้อยะโดดไปมา ทว่าเขาับไม่เคยมีโอกาสหยุดชมมันสักครั้ง
เขาไม่เคยเ้าใจว่านายท่าน และนายหญิงของตระกูลต้าปาซือ ยามขี่้าบนทุ่งหญ้าแล้วร้องเพลงชื่นชมความงามของทุ่งหญ้าว่ารู้สึกเช่นไร เขาได้แต่นับแกะอยู่เงียบๆ หากแกะขาดไปสักั ป่วยไปสักั ก็มีแต่จะโดนเฆี่ยน ยามโดนเฆี่ยนก็ช่างเจ็บปวดนัก
ทว่าบัดี้...
ทุ่งหญ้ากว้างสุดลูกหูลูกตาตรงางมีลำธารไหลเอื่อยอยู่าึ่ บนลำธารมีสตรีัน้อยบ้างก็อยู่ บ้างก็นั่งเล่นกัน่าสนุกสนาน ึ่ในนั้นที่ดูรุ่นราวคราวเดียวกันกับเขา เปียบนศีรษะของนางเป็นมันเงา บน้ามๆ นั้นกำลังหัวเราะเยาะัเ แม้เ็หนุ่มจะไม่เ้าใจความรัะห่าชายหญิง แต่เมื่อเขาได้เห็นรอยยิ้มบน้ามๆ นั่น เขาก็้าแดงไม่ได้ มือไม้พลันอยู่ไม่สุข กำชายเสื้อขาดๆ ของตน่าห้ามไม่อยู่
เขาไม่้ามองา้นั้นต่อ ได้แต่หันับมามองทุ่งหญ้าตรงางว่ามี้า มีวัวและ แกะที่กำลังกินหญ้าช้า ๆ
ไไป มีภูเขาหิมะ
มีทะเลทราย
และแสงอาทิตย์อัสดง
อาลู่เคลิบเคลิ้มไปกับทิวทัศน์ตรง้า ช่างงดงามนัก
“เฮ้ย!” ทันใดนั้นหูเขาก็พลันถูกดึงไปึ่ที หูของเ็หนุ่มปวดแสบปวดร้อนไปหมดพ
เมื่อหันับไปมองก็เห็นเป็นทารกน้อยกำลังปีนึ้มาดึงหูเขา
นางปีนึ้มาใช้แรงไปไม่น้อย ซ้ำมือก็หนักเสียจริง
ทว่าเมื่อเ็หนุ่มหันับมาอีกครั้งก็พลันต้องตกตะลึง ั้ทุ่งหญ้า า้ แม่้ำ ้า วัว แกะ เพียงพริบตาเดียวภาพทิวทัศน์เ่านั้นก็ายเป็นทุ่งหญ้าแห้งแล้งผืนึ่ เบื้องบนมีภูเขาะดูกกองอยู่ ลมโชยผัดผ่านรอบกองะดูกเ่านั้น ส่วนัเขานั้น หากเพียงยังก้าวไปข้าง้าอีกเพียงก้าว ย่อมตงไปในเหวที่มีแต่ความมืดมิดจนมองไม่เห็นก้นเหวเบื้องล่าง
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??