เรื่อง หงสาสีนิล
รุ่งอรุณมาเยือน
อาลู่ลืมาึ้ก็พบว่าตนยังคงนอนอยู่บนพื้น ศีรษะก็ยังพิงโพรงหญ้าน้อยดังเดิม ทว่าร่างากับไม่รู้สึกหนาวแม้แต่ิ ความจริงแล้วก็เพราะในอ้อมกอดมีทารกน้อยนอนคว่ำหลับอุตุอยู่ ใบหน้าน้อยตะแคงข้างหลับไปอย่างว่าง่ายอยู่บนท้องของเด็กหนุ่ม
ฟืนไฟที่ลุกโชนเื่คืน เืทิ้งไว้เพียงกองขี้เถ้า
เื่เืบไปเห็นหม้อดำข้างา เด็กหนุ่มจึงนึกึ้ได้ว่าเื่คืนตนหลับไปั้สภาพเช่นนี้ ะนั้นัจำไม่ได้ว่าตนไปอุ้มทารกน้อยาอดไว้ในอ้อมอกั้แต่เื่ใด
ทารกน้อยตัวเล็กนุ่มนิ่ม ูแล้วช่างคล้ายกับเาพกน้อยๆ นัก
อาลู่มองทารกน้อยนอนหลับสบายในอ้อมอก แ้้ๆ แนบไปกัของี่ชาย แพขนาบนดวงาคู่น้อยูแล้วช่างยาว่าใคร
เด็กหนุ่มค่อยๆ วางทารกน้อยลงบนโพรงหญ้าที่ทำไว้ เื่นั้นสายาก็เืบไปเห็นว่าพื้นตรงหน้ามีเท้าม้าเพิ่มึ้มา ซ้ำเท้ายังูลึกาก็พลันรู้สึกฉงน เขาจำได้ว่าเื่วานที่ตนกวาดพื้น เท้านีู้เหมือนว่าจะยังไม่มี
เ้าม้าสีนิลตัวนั้นก็หายไปเีแล้ว
อาลู่ผลักปะตู
เื่เห็นว่าตรงหน้าเต็มไปด้วยผลึกน้ำแ็ทอดยาวสุดสายาก็ตะลึงงัน
หญ้าเืงบนพื้นหญ้าถูกน้ำแ็เกาะกุมเป็นหย่อมๆ นอกะท่อมราวกับถูกห่อหุ้มไปด้วยน้ำแ็ ทำให้ทุ่งหญ้าั้ผืนระยิบระยับไปด้วยแสงสะท้อนจากน้ำแ็ที่ก่อตัวเป็นชั้นๆ
ทว่าเื่เปิดปะตูา็ไม่พบวี่แววของเ้าม้าอยู่ดี เ้าม้าสีนิลตัวเื่คืนนั้นโผล่มาราวกับความฝั มิอาจยืนยันได้ว่าเป็นเรื่องจริงหรือภาพลวงากันแน่
ะนั้นเด็กหนุ่มจึงปิดปะตูลง แล้วุไฟึ้ใหม่ บนก้นหม้อเื่วานยังมีเศษหมั่นโถวเกาะกันเป็นข้าวตังอยู่ หากเพิ่มน้ำเข้าไปแล้วต้มต่อ ่าจะได้น้ำแกงไว้กินต่อีสักมื้อ
“อ๊ะ!” ปะตูไม้อยู่ดีๆ ก็ถูกผลักให้เปิด
ลมหนาวจากด้านนอกพัดเอาความอบอุ่นภายในะท่อมไปสิ้น
หน้าปะตูเห็นเป็นเหล่าปา ชายชราหลังค่อมยืนอยู่ราวกับวิญญาณที่ผุดมาจากส่วนที่มืดมิดที่สุดของโลก
เด็กหนุ่มพลันตกใ
“ามข้ามา!” ชายชราคำสั่ง
อาลู่เื่ได้ยินเหล่าปาคำสั่งก็ไม่ได้โต้แย้ง รีบเอาน้ำแกงที่ต้มไว้กรอกลงะไม้ที่เคยใส่นมแพะ จากนั้นจึงรีบแบกทารกน้อยที่ยังไม่ทันตื่นจากห้วงนิทราึ้หลัง แล้วจากะท่อมไปทันที
อากาศภายนอกหนาวเหน็บซ้ำยังลมแรง
ชายชราเื่เห็นเด็กหนุ่มแบกทารกมาด้วยก็ไม่ได้กล่าวอะไร เพียงแต่เิต่อทันที
เด็กหนุ่มจึงเร่งามหลังชายชราไป
กอหญ้าที่กลายเป็นน้ำแ็เหล่านี้เพียงมองด้วยาก็อาจจะมองว่างดงาม ทว่าเื่เหยียบย่ำลงไปัไม่สวยงามเหมือนดั่งที่เห็น ุย่างก้าวที่ก้าวลงไป น้ำแ็แหลมคมจะทิ่มแทงฝ่าเท้าราวกับเข็มก็ไม่ปาน
อรุณเิ่ทอแสง
ทั่วั้พื้นหญ้าเิ่สะท้อนแสงกะพริบวิบวับ มองแล้วงามา
ชายชราหลังค่อมราวกับพอใกับทิวทัศน์ตรงหน้าา
“เ้ามีนามว่าอะไร” ทันใดชายชราก็ถามึ้!
“อาลู่ ข้าวิ่งเร็ว่าใคร พวกเขาเลยเรียกข้าว่าอาลู่” เด็กุ่ ไอร้อนจากปากะทบกับอากาศหนาวเกิดเป็นควันลอยฟุ้ง
ทว่าชายชราัไม่ได้ถามถึงชื่อของทารกน้อยบนหลังอาลู่
บนภูเขาะูก เด็กเล็กเช่นนี้มีชีวิตรอดจนโตเป็นเรื่องที่เป็นไปไม่ได้
คนั้ยังคงเิต่อ อาลู่รู้สึ่าเท้าของตนไม่ได้รู้สึกเจ็บเช่นแรกี แท่งน้ำแ็เหล่านั้นค่อยๆ ละลายกลายเป็นเพียงน้ำ ยามเหยียบย่ำก็ไม่มีเีงสวบสาบ มีเพียงเีงราวกับเหยียบย่ำไปบนพื้นแฉะเท่านั้น
ความรู้สึกเช่นนี้ช่างย่ำแย่เียิ่ง่า
เหตุใดเหล่าปาจึงไม่ถามชื่อของน้องา ในใอาลู่บังเกิดความสงสัย
ความจริงแล้วน้องาแท้ๆ ของเขานั้นยังไม่ทันได้ั้ชื่อ ท่านพ่อก็จากไปเีแล้ว ท่านแม่ก็แต่งงานใหม่ ไม่ทันได้ั้ชื่อให้ นางก็จากไปเช่นกัน ะทั่งเรื่องที่นางจากไปก็ยังไม่มีใครรู้
“น้องาข้าชื่อเฉินโย่ว เฉินโย่วที่แปลว่าเหล่าทวยเทพคุ้ม” ไม่ใช่ดาวแห่งหายนะ...อาลู่พูดเสริมึ้ในใ เขารั้นอยากจะั้ชื่อนี้ให้นาง ต่อจากนี้นางจะได้มีชีวิตที่ดี
อาลู่เิามหลังเหล่าปาต่อ เื่ไม่ได้ยินเหล่าปาตอบอะไร เขาจึงไม่กล่าวอะไรต่อ เื่เิไปครู่ึ่จึงปรับสายผ้าอ้อมที่ัอยู่เล็กน้อย สัมผัสได้ว่าทารกน้อยบนหลัง่าจะตื่นแล้ว อาลู่รู้สึกได้ว่าเ้าหนูน้อยกำลังดิ้นไปมา
ขาั้ของเด็กหนุ่มหนาวจนแทบเป็นน้ำแ็ ทว่าร่างาัไม่รู้สึกหนาว ะแสความอบอุ่นจากทารกน้อยบนหลังช่วยคลายหนาวให้เด็กหนุ่มไม่น้อย
ุครั้งที่อาลู่หยุดปรับสายผ้าอ้อมที่ันั้น ชายชราหลังค่อมก็ชะลอฝีเท้าให้ช้าลงราวกับไม่ั้ใ รอจนเด็กหนุ่มปรับสายัเรียบร้อยจึงจะเิราวกับบินีครั้ง
คนั้เิมาเป็นระยะเวลาึ่
ทันใดก็ได้ยินเีงดังกึกก้องแว่วมา
ราวกับมีกองทัพนับพัน ม้านับหมื่นตัวกำลังวิ่งมา
อาลู่พลันชะงักฝีเท้า
ชายชราเองก็หยุดนิ่งเช่นกัน
“บนเขานี้ม้าพยศนัก โดยเฉพาะาาม้า หากเ้าไม่ระวังตัวให้ดี จะถูกมันเหยียบายเีเปล่าๆ ปะเดี๋ยวก็มองซ้ายมองขวาให้ดี” ชายชราอธิบายให้เด็กหนุ่มฟัง
อาลู่รู้สึ่าเหล่าปาูจะตื่นเ้ เพราะ่หน้าน้ำเีงของชายชราล้วนเต็มไปด้วยความราบเรียบ ทว่าเื่พูดถึงม้า ศีรษะของชายชราก็ยื่นไปด้านหน้าเล็กน้อย ทำให้เห็นว่าลำคอของเขานั้นยาวา ซ้ำหลังที่คดงอนั้นก็ยิ่งูชัดเจนึ้
“เข้าใแล้วขอรับ ใท่านอาปาา”
อาลู่ยามยังเลี้ยงสัตว์ให้กับตระกูลต้าปาซือนั้นนับได้ว่าเป็นคนฉาคนึ่ ซ้ำยังปากหวาน ทำงานขยันขันแ็ เพียงแต่อายุน้อยเกินไป ั้ยังมีน้องาป่วยเป็นโรค จึงทำให้โดนขับไล่มา
เหล่าปาเื่ได้ยินเด็กหนุ่มเรียกตนว่าอา ก็ทำอะไรไม่ถูกไปครู่ึ่
เขาั้หลังค่อม ะทั่งผมยังขาวไปั้หัว คนเห็นแล้วคงจะคิดว่าเขาอายุสัก้าสิบ่า หรือะทั่งจะเรียกเขาว่าปู่ก็ไม่่าแปใ ะนั้นแท้จริงแล้วเขานั้นอายุยังไม่ถึงสามสิบเีด้วยซ้ำ
เหล่าปานั้นรูปร่างไมู่ ความูของเขาแทบจะพอๆ กับเด็กหนุ่มที่ยังไม่โตเต็มวัยอย่างอาลู่
ยามยืนอยู่บนทางา แล้วมองเงาแผ่นหลังของ ั้ก็ูแล้วคล้ายคลึงกันเล็กน้อย
เพียงแต่เหล่าปา ชายหลังค่อมูราวกับกำลังแบกหลังคดงอที่ปูดมาของตนอยู่
ส่วนอาลู่นั้นก็กำลังแบกห่อผ้าอ้อมที่ทำให้หลังูโปนึ้มาเช่นกัน
หลังของคนั้ล้วนูราวกับกำลังแบกบางอย่างอยู่
แสงอาทิตย์สาดาลง
ทำให้เงาที่ทอดมาูราวกับเป็นคนหลังค่อมคนกำลังยืนอยู่
เงาคล้ายกันเงาทอดยาวลงบนผืนหญ้า
ฝูงม้าพลันปรากฏตัว
ในแรกม้าท่าทางสง่างามตัวึ่ เิ่เิย่ำเหยียบผ่านเงาของพวกเขาเข้ามา ่ที่ม้าฝูงใหญ่จำนวนนับไม่ถ้วนจะย้ำเท้าเิามมาเช่นกันพ
เด็กหนุ่มอ้าปากค้างด้วยความตกใ
เหล่าปาเื่เห็นท่าทีของเด็กหนุ่ม มุมปากพลันปรากฏยิ้ม ที่เขาได้พบม้าจำนวนาเช่นนี้ก็แทบหุบปากที่อ้าค้างด้วยความตะลึงไม่ได้เช่นกัน เพราะใครจะคาดคิดว่าบนภูเขาะูกจะมีม้าามายขนาดนี้
แม้อาลู่จะตกใที่ได้เห็นม้าจำนวนาเช่นนี้ ทว่าสาเหตุที่เขาอ้าปากค้างด้วยความตะลึงนั้นัเป็นาาม้าที่สามารถเหยียบคนายได้ที่เหล่าปาพูดถึง าาม้าที่วิ่งนำฝูงมาตัวแรกนั้นคือเ้าม้าสีนิลที่เล่นกับน้องาตนเื่คืน ไ่ิแ่ มันคือเ้าม้าหัวปูดตัวนั้น เขายังเห็นกับาว่างน้องาตบหัวมันเล่นเีั้หลายที
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??