เรื่อง หงสาสีนิล
อาลู่เื่เห็นวิธีการหาอาหารเลี้ยงตัวเองทารกน้อยพลันตื่นตะลึงจนแทบไม่อยากเชื่อาตา
เด็กหนุ่มยืนมองสตรีตรงหน้าค่อยๆ ปชุดที่สวม เผยให้เห็นทรอกขาวดุจหิมะคู่หนึ่ง
ทว่าเพียงครู่เดียวศีรษะน้อยเฉินโย่วก็เคลื่อนมาบดบังภาพตรงหน้าไว้จนมิดทันที
ซ้ำยังได้ยินเสียงขมุบขมิบปากดูดนมอย่างมีความสุขนางลอยมา คล้ายว่ากำลังตั้งใจดูดอย่างเอาเป็นเอาตายสลับกับหายใจเฮือกใหญ่
ใบหน้างามหญิงชุดแดงบัดนี้เหลือเพียงร่องรอยความ่โยน ะทั่งทารกน้อยทำเสียงขมุบขมิบปาก นางก็ทำเพียงยกมือตบัทารกน้อยเบาๆ เท่าั้
้ำนมสตรีชุดแดงมีมากพอให้ทารกน้อยดื่มจนเต็มอิ่ม
ทว่าความอยากอาหารเฉินโย่วน้อยก็มีเยอะราวกับไม่ิ้สุด ้ปล่อยให้นางดื่มไปนานพักใหญ่จึงจะยอมหยุดลง
แม้างแจ้งตะวันลอยเด่นแผ่แสงจ้า ทว่าลมก็ัแรงไม่แพ้กัน
ปลายจมูกงามจึงแดงระเรื่อึ้มา ทว่าเจ้าจมูกงามั้ัยังคงอดทนต่อไป
ยามนางมองทารกน้อยในอ้อมอกกำลังดื่มนม ความเศร้าและความรู้ว่าสึกว่าตนกำลังทำเรื่องเหลวไหลก็เอ่อท้นึ้ในใจ
แท้จริงแล้วนางไม่ใช่ลูกคหบดีที่ไหน ท่านปู่เป็นเพียงนายอำเภอเมืองจิน ส่วนท่านพ่อเป็นหัวหน้าขุนนาง ท่านแม่ิ้ไปตั้งแต่นางยังเ็ ไม่นานท่านพ่อก็แต่งงานใหม่กับท่านป้านาง
เดิมทีนางกับครอบครัวติดตามท่านพ่อมาทำงาน แต่ระหว่างทางลูกสาวท่านป้า ญาติสาวซึ่งเป็นน้องสาวนางอยู่ดีๆ ก็ป่วยกะทันหัน ท่านพ่อกับท่านป้าจึง้พานางไปหาหมอ จากั้จึงไหว้วานฝากนางไว้กับพ่อค้าร่วมขบวน
เื่ั้จากธิดาขุนนางแห่งเมืองหล ‘หลัวชิงเฉิง’ จึงายมาเป็นภรรยาคนที่หกนายท่านใหญ่ หัวหน้าโจรแห่งหุบเขาะดูก
นางเปลี่ยนชื่อตัวเองเป็น ‘หลัวอู๋เลี่ยง’
นางเลิกนับวันรอให้ท่านพ่อและท่านปู่มาช่วยนาง
นางตั้งครรภ์ลูกแท้ๆ ตน
ทว่าลูกนางัจากไป
ลูกที่เป็นความหวังนาง
นางยังแทบรับความโศกเศร้าไม่ได้
หลัวอู๋เลี่ยงมองทารกน้อยในอ้อมแขน ทารกน้อยเหมือนว่าจะอิ่มแล้ว ปา้ๆ ฉีกยิ้มให้ตน แต่นางยิ้มไปแค่ทีเดียวก็เปลี่ยนมาทำหัวซุกไซ้อ้อมอกหญิงสาวแทน
ศีรษะทารกน้อย่นุ่ม ซ้ำยังแรงไม่เยอะ ทว่าท่าทางซุกไซ้นางราวกับะทบไปถึงหัวใจหญิงสาว
ทันใดนางก็คลายอ้อมกอดลง ปล่อยให้ทารกน้อยตงสู่เบื้องล่าง
อาลู่ั้ไม่อาจขยับได้ ัเป็นเ่าปาชายัค่อมที่ไม่รู้โผล่มาจากที่ใด ยื่นมือมารับทารกน้อยเอาไว้ทัน
หลัวอู๋เลี่ยงหมุนกายจากไปทันที หญิงรับใช้นางก็เร่งตามไปติดๆ เช่นกัน
เ่าปาเห็นดังั้ก็ตะโกนไล่ั “น้อมส่งนายหญิง”!
รอจนผู้มาเยือนจากไปไ เ่าปาจึงพบว่าในอ้อมแขนตนั้มีทารกน้อยเพิ่มมา
แม้จะัค่อมและตัวไม่สูงนัก ทว่าแขนเขาัั้ยาวและแ็แรงกว่าใคร เื่เทียบกับคนทั่วไปแล้ว แขนเขานับได้ว่ากำยำเสียยิ่งกว่าขาคนพวกั้เสียอีก
ชายหนุ่มอุ้มทารกน้อยด้วยท่าทางเก้ๆ ัๆ เพียงแค่ทำแขนตรงๆ รองไว้เท่าั้จนดูราวกับว่าทารกน้อยั้กำลังนอนอยู่บนระเบียงแ็ๆ
ทารกน้อยที่เกือบจะถูกทิ้งเื่ครู่ บัดนี้นอนคว่ำอยู่ในอ้อมแขนชายหนุ่ม นางแรงน้อยๆ แหงนหน้ามองชายที่อุ้มตนอยู่ เื่เห็นว่าเป็นเ่าปา นางก็ยื่นมืออ้วนๆ มาลูบหน้าชายหนุ่ม แบบเดียวกันกับเื่วานตอนที่นางลูบศีรษะเจ้าม้าสีนิลไม่มีผิด เริ่มลูบตั้งแต่คางจนถึงริมฝีปาก ต่อด้วยจมูกจรดดตา มือเ็ๆ ลูบไปทั่วใบหน้าชายหนุ่ม
จากั้จึงส่งเสียง “ ฮ่าๆๆ” เริ่มหัวเราะอย่างมีความสุข
่ากายเ่าปาพลันเปลี่ยนเป็นตึงเครียด
มือั้ก็รู้สึ้าเสียยิ่งกว่าเดิม
เื่ทารกน้อยเล่นไปครู่หนึ่ง ก็เปลี่ยนมาลูบหน้าอกชายหนุ่ม จากั้จึงซุกหัวเข้ามาแล้วทำท่าราวกับจะกัด
เ่าปาตกใจแทบหงายั เขามี้ำนมเสียที่ไหนกันเล่า
อารามตกใจมือพลันพันกันยุ่งเหยิงจึงหันไปตีอาลู่ทีหนึ่ง แล้วโยนทารกน้อยคืนให้เด็กหนุ่ม
อาลู่รู้สึกว่า่ากายตนัมาขยับได้ดังเดิมแล้ว
แต่เขาก็ยังอดใจหายไม่ได้ เขาเียดความรู้สึกที่ไม่อาจควบคุม่ากายตัวเองได้เหลือเกิน
เื่ได้กอดทารกน้อยจึงไม่ออมแรงกอดนาง ะชับเข้าสู่อ้อมอกตน
ในใจรู้สึกราวกับหายแล้วได้คืน ั้ทรมานั้หแหนสุดประมาณ
ตอนบ่ายอาลู่จึงลงมือขุดหลุมปักเสาไม้ต่อ
เ่าปาโยนหมั่นโถวมาให้เขาลูก ลูกหนึ่งแ็ ส่วนอีูกหนึ่งนิ่ม
อาลู่ลงมือกินหมั่นโถวลูกนิ่มด้วยความระมัดระวังก่อนึ่หนึ่ง จากั้จึงแบ่งอีกึ่ให้ทารกน้อย ทว่าทารกน้อยัไม่กิน ซ้ำยังสะบัดหน้าหลบ
อาลู่ก็จนปัญญา บางทีอาจเป็นเพราะนางดื่มนมจนอิ่มแล้วก็เป็นได้
ไม่นานต่อจากั้อาลู่ก็มีเรื่องน่ายินดีเกิดึ้ เื่ก่อนยามทารกเงยหน้ามองตน เพียงครู่เดียวนางก็มักจะเหนื่อยจน้ฟุบคว่ำัตามเดิม ทว่าวันนี้อยู่ดีๆ นางก็พลิกตัวเองได้ ทำให้อาลู่ไม่้กังวลอีกต่อไปว่าน้องสาวตนจะนอนคว่ำหน้าจนอาจขาดอากาศ
เวลาช่างผ่านไปไวราวกับโบยบิน
อาลู่ยังคงทำงานต่อ ส่วนเฉินโย่วน้อยก็ราวกับพอใจการละเล่นพลิกตัวตนมาก นางนอนพลิกตัวอยู่บนพื้นหญ้า เื่พลิกได้ด้านหนึ่งก็พลิกัอีกด้านหนึ่งด้วยความพพอใจ
เด็กหนุ่มมองทารกน้อยนอนิ้งอยู่บนพื้นหญ้า ก็พลันรู้สึกมีแรงทำงานต่อ
นางดื่มนมไปเพียงมื้อเดียวก็พลิกตัวได้เสียแล้ว ้ำนมแท้จริงแล้วช่างเป็นวิเศษโดยแท้
อาลู่คิดในใจว่าเขาจะสามารถหา้ำนมให้นางเองได้ไหม
เพียงแต่เ่าปาก็เพิ่งจะเตือนเขามาว่า สตรีนางั้คือคนรักนายท่านใหญ่ ‘ชานไซ่’ เป็นบุคคลที่เขาไม่อาจไปยุ่งวุ่นวายด้วยได้
นายหญิงไม่อาจไปยุ่งวุ่นวายด้วยได้ ทว่ากับสัตว์คงไม่นับ
อาลู่มือก็ทำงานต่อ าตาสอดส่องมองดูฝูงม้าไว่ามีม้าตัวใดที่เป็นแม่ม้าบ้าง
และจะให้ดีที่สุดจะ้เป็นแม่ม้าระยะให้นมลูกด้วย
ทันใดอาลู่ก็เห็นว่าด้านหน้าฝูงมาั้มีลูกม้าวิ่งอยู่ มีตัวลูกก็้มีตัวแม่
ส่วนเฉินโย่วน้อยเื่ค้นพบความสามารถด้านการพลิกตัวตัวเองก็มีความสุขเป็นพิเศษ ่าน้อยค่อยๆ ิ้งไปตลอดทาง ทว่ายิ่งิ้งไปก็ยิ่งไ ไม่ทันระวังตัวเองก็ิ้งจนตงไปในหลุมเสียแล้ว
ตอนคิดจะิ้งัมา ก็พบว่ามันช่างยากเย็นเสียเหลือเกินพ
เฉินโย่วน้อยเปลืองแรงไปไม่น้อย ใบหน้าเปลี่ยนเป็นสีแดงก่ำ มือคู่เ็ก็พยายามควานหาอะไรสักอย่างที่จะพาตนจากหลุมนี้ได้
แต่แรงนางัมีน้อยเกินไป ไม่ว่าจะพยายามอย่างไรก็ไม่สำเร็จ ได้แต่จนปัญญาใช้มือั้ข้างจับสะเปะสะปะไปทั่ว ในที่สุดก็คว้าวัตถุมๆ เ็ๆ เอาไว้ได้
อาลู่เื่หันัมาก็พบว่าน้องสาวตนที่เื่ครู่ยังิ้งไปิ้งมาได้หายตัวไปก็พลันตกใจ แต่เื่เร่งเดินไปดูก็พบว่านางเพียงเือกิ้งจนตงไปในหลุมและพาตัวเองึ้มาไม่ได้
“ซนเหลือเกินนะเจ้า”
เด็กหนุ่มโค้งตัวก้มลงไปอุ้มทารกน้อยึ้ จึงเห็นว่าในมือทารกน้อยที่กำลังยิ้มหวานอยู่ได้ถือวัตถุทรงมสนิมเขรอะไว้ ไม่ทันไรนางก็เอาวัตถุทรงมั้เข้าปาก ทำเอาเด็กหนุ่มตกใจจนหัวใจแทบหลุดจากอก
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??