เรื่อง หงสาสีนิล
เหล่าปายังไม่ยอมให้อาลู่เข้าใกล้ฝูงม้า.
วันนี้เด็กหนุ่มจึงลงืซ่อมเสาไม้ต่อ
น่าจะเพราะดินแ็เกินไป เื่วานแม้เขาลงืขุดดินทั้งวัน แต่ก็เพิ่งจะปักเสาลงดินได้แค่สองต้น
เช้าวันนี้ัมีเสาต้นหนึ่งล้มลงเสียแ้ อาลู่จำได้ว่าเขาฝังมันลงไปลึกมาก
มองไปรอบๆ ก็ไม่พบรอยเท้าอะไร จึงหาสาเหตุไม่ได้ว่าเสาต้นนั้นล้มลงด้วยเหตุใด
อาลู่พลันรู้สึกยุ่งยากใจเล็กน้อย
ดินก็แ็ เสาก็ัมาก เดาว่าอาจจะเป็ลมที่พัดมันให้ล้มลง
เด็กหนุ่มจึงวางแผนจะหาหินมาทับไว้ คาดว่าน่าจะทำให้เสามั่นคงขึ้นอีกสักหน่อย
เหล่าปาเห็นเด็กหนุ่มทำงานก็ไม่ได้กล่าวอะไร ยังคงเดินฝ่าฝูงม้าเข้าไปดังเดิม ไม่นานเงาของชายหนุ่มก็หายลับเข้าไปใฝูงม้า
อาลู่ยังคงทำงานต่อ เฉินโย่วน้อยเพิ่งจะกินข้าวเช้ามา จึงนอนอาบแดดอย่างว่าง่าย
อาบแดดอยู่สักพัก`
รอจนนางตื่นขึ้นก็ใกล้จะเที่ยงวันแ้``
น้ำแ็บนพื้นหญ้าเื่มีแดดส่องลงมาก็ละลายซึมหายไปกับพื้นดิน
เฉินโย่วน้อยดินขลุกขลักอยู่ครู่หนึ่งก็กลิ้งหลุนๆ มาจากผ้าอ้อมได้ ทารกน้อยกลิ้งไปจนึพื้นหญ้า จากนั้นจึงเงยหน้ามองไปด้านหน้าตน
เด็กหนุ่มขณะกำลังทำงานอยู่ก็ได้ยินทารกน้อยส่งเสียงมา
เื่เงยหน้าก็พบกับสตรีคนเื่วาน
หลัวอู๋เี่ใวันนี้มาพร้อมกับผ้าคลุมไหล่ขนแมวป่าสีเทาที่พาดอยู่บนไหล่
ทุกย่าง้าที่้าเดิน าๆ นั้นจะพลิ้วสะบัดตามสายลมที่พัด่า งดงามราวกับมีชีวิต
เื่วานตอนัไป นายท่านใญ่รู้ว่านางมาเดินเล่นผ่อนคลาย ก็กลัวนางจะถูกความเย็นเล่นงาน จึงส่งผ้าคลุมผืนนี้มาให้นาง
หลัวอู๋เี่เดิมทีไม่ได้อยากมา
เรื่องเื่วานนั้นเป็แค่อุบัติเหตุ
นางแค่อยากมาทุ่มเจ้าเด็กเหลือขอนั่นลงกับพื้นให้ึฆาตเพียงเท่านั้น
ลูกผู้อื่นมีสิทธิ์อะไรึมีชีวิตอยู่ ใขณะที่ลูกนางนั้นต้องตาย
ทว่าเื่เจ้าเด็กเหลือขอนั่นปีนขึ้นมาบนกายนาง นางัมีความรู้สึกประหลาดสายหนึ่งผุดขึ้นมา
อันที่จริงนางแค่อยากเป็แม่คน
นอกจากนี้นางเองไม่ได้สนใจผ้าคลุมใหม่ผืนนี้สักิ นางเป็แค่หลานสาวนายอำเภอ ยามปกตินางก็ไม่เคยมีผ้าคลุมพวกนี้อยู่แ้ ทว่าเื่อยู่บนภูเขาะดูกแ่นี้ นางจำต้องแสดงท่าทางว่านางชอบมัน วันนี้จึงได้คลุมมันมา
เดิมทีนางกะแค่จะคลุมมันมาเดินเล่นสักรอบ แต่เื่เดินไปเดินมา ไม่ทันรู้ั นางก็มาึที่นี่เสียแ้
เื่มาึ ภาพตรงหน้าก็ปรากฏเป็ภาพเจ้าเด็กเหลือขอนั่นกำลังเร่งคลานมาทางนาง
ด้านหลังเจ้าเด็กเหลือขอนั่นยังมีใบหน้าร้อนใจของเจ้าเด็กเหลือขออีกคนรีบวิ่งตามมา
แม้จะเร็วไม่เท่าเจ้าเด็กเหลือขอตรงหน้านางก็ตาม
หลัวอู๋เี่เื่เห็นภาพตรงหน้าก็นึกขันจนหัวเราะมา!
เพียงแค่นางยิ้ม ญิรับใช้สองคนข้างหลังก็พลันตื่นตะลึง
หลัวอู๋เี่เป็สตรีที่งามเหนือใครโดยเฉพาะเวลายิ้ม ราวกับทั้งท้องทุ่งแ่นี้พลันสว่างไสวไปด้วยรอยยิ้มของนาง มิน่าเล่าหลังจากที่นางมาอยู่ที่นี่ นายท่านใญ่ก็ไม่เคยฉุดญิคนใดัมาอีกเลย
อาลู่เองก็ราวกับถูกรอยยิ้มของนางสะกดเข้าเช่นกัน
กว่าจะได้สติว่าต้องอุ้มทารกน้อยัมา ทารกน้อยก็ปีนขึ้นไปอยู่บนเท้าของสตรีตรงหน้าเสียแ้
เฉินโย่วน้อยคว้าไข่มุกเม็ดงามเม็ดหนึ่งได้ จากนั้นนางจึงแรงดึงมา
นางชอบของที่ส่องประกายเป็ที่สุด
ญิงามรู้สึกว่าเท้าโดนบางสิ่งกำลังรั้งไว้ เจ้าัที่จับไว้ก็ไม่ัเท่าใด หากเตะสักทีก็ย่อมปลิวไปไกลอย่างแน่นอน
ทว่าเื่เห็นเจ้าัตรงหน้าส่งยิ้มเซ่อซ่าให้ตน ใที่สุดนางก็อดที่จะค้อมัลงไปอุ้มเจ้าัน้อยขึ้นมาไม่ได้
เจ้าัน้อยนี่แรงเยอะไม่เบา ึขนาดดึงไข่มุกบนรองเท้านางหลุดติดืมาได้
อารมณ์ของหลัวอู๋เี่ปกติก็ไม่ค่อยจะสู้ดี ต่อหน้านายท่านใญ่ก็เอาแต่ใจเป็อย่างมาก ะทั่งมีครั้งหนึ่งมีโจรนายหนึ่งเดินเฉียดเข้ากับชายเสื้อนาง นางยังประท้วงไม่กินข้าวึสามวัน ทำเอานายท่านใญ่ต้องจัดการโจรผู้นั้นให้เรียบร้อย นางึจะพอใจ
เหล่าสาวใช้เื่เห็นว่าทารกน้อยดึงไข่มุกบนรองเท้าของนายญิหลุด ก็อดเสียวสันหลังไม่ได้
อาลู่เองก็ไม่ต่าง
ทว่าเฉินโย่วน้อยัยื่นไข่มุกเม็ดนั้นให้แม่นางหลัว รอจนนางรับไป ทารกน้อยจึงยื่นืไปจับหน้าอกของแม่นางตรงหน้า
จากนั้นจึงแรงบีบแ้รีบมุดหน้าเข้าไปทันที
ราวกับว่าคุ้นเคยเป็อย่างมาก
เด็กหนุ่มพลันหน้าแดงกับภาพตรงหน้า
หลัวอู่เี่ถูกท่าทางของเจ้าัน้อยทำให้โกรธจนหัวเราะ
เจ้าเด็กนี่ใช้ไข่มุกของนาง มาแลกกับน้ำนมของนางเอง
ยามเจ้าเด็กน้อยที่ะทั่งฟันก็ยังไม่งอกขบลงมา นางก็รู้สึกคันยุบยิบแทบทนไม่ไหว จึงได้แต่คลายสาบเสื้อ
เฉินโย่วน้อยเื่เห็นดังนั้นก็รีบมุดหัวซุกหน้าลงดูดทันที
ทารกน้อยทำท่าทางตั้งใจกินอย่างเอาเป็เอาตาย
ืคู่เล็กนั้นขยับไปมา จับหลัวอู๋เี่ไว้ ทำให้นางรู้สึกราวกับเจ้าัเล็กนี้กำลังกอดนางอยู่ ะทั่งผ้าคลุมบนไหล่นางตกลงไปบนพื้น นางก็ไม่แม้แต่จะเหลือบตามอง
หลัวอู๋เี่นั่งลงบนผ้าคลุมผืนงามของตน เพื่อป้อนนมให้ทารกน้อยใอ้อมอก
กลางทุ่งหญ้ากว้างใญ่ เงาของแผ่นหลังตรงดุจพู่กันของแม่นางหลัวดูแ้ช่างสง่างาม
ลำคอเรียวระหง
เอวคอดบาง
ผิวพรรณขาวนวลดุจหิมะ
ณ ปากถ้ำชายผมยาวยืนมองภาพตรงหน้าเงียบๆ มิได้เอื้อนเอ่ยสิ่งใด
เขาแทบจะแยกไม่ว่าภาพตรงหน้านั้นคือความจริง หรือว่ากำลังฝันไป
ญิที่เขาปรารถนา ญิที่เขาอยากจะมีลูกด้วย
เขาก้มหน้าต่ำลงเให้เห็นคิ้วงามที่มีเพียงครึ่งเดียว
หลัวอู๋เี่เื่ป้อนนมให้ทารกน้อยเสร็จ ก็โยนนางลงพื้นเช่นเื่วาน
ทว่าวันนี้ัเป็อาลู่ที่รับทารกน้อยไว้
เขามองทารกน้อยที่กินอิ่มแ้ตรงหน้าค่อยๆ ยื่นืมา เให้เห็นไข่มุกเม็ดงามใื ก่อนจะยิ้มแ้ส่งไข่มุกเม็ดนั้นให้ตน
วันที่สาม
แม่นางหลัวก็ปรากฏกายอีกครั้ง พร้อมกับผ้าคลุมสีดำผืนใหม่ที่ยิ่งช่วยขับเน้นผิวขาวของนางให้งามยิ่งกว่าเดิม
วันที่สี่
วันที่ห้า
วันที่หกพ
อาลู่จากคราแรกที่รู้สึกหวาดกลัวแม่นางหลัวเื่พบเจอ ตอนนี้ัรู้สึกปกติขึ้นไม่น้อย
ส่วนหลัวอู๋เี่นั้น จากความรู้สึกโกรธเกรี้ยวตลอดจนความกลัดกลุ้ม บัดนี้ัเปลี่ยนเป็ความรู้สึกว่านางไม่อาจควบคุมตนเองได้
เฉินโย่วน้อยจากเริ่มพลิกัได้ ต่อด้วยเริ่มใช้ืปีนป่ายได้ จวบจนบัดนี้ที่นางเริ่มนั่งเองได้แ้ ให่อผ้าอ้อมของนางก็เต็มไปด้วยไข่มุกเม็ดงามมากมาย
เจอทุกครั้งก็ดึงมาหนึ่งเม็ดทุกครั้ง ไข่มุกหลากสี ดูแ้งดงามเหลือเกิน
เฉินโย่วน้อยชอบใจนัก
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??