เรื่อง หงสาสีนิล
เจ้าราชาม้าป่วยเสียแล้ว
เ่าปานั่งทรุดลงไปกับพื้น
แม้เวลาล่วงเลยไประยะึ่แล้ว เ่าปาก็ยังไม่มีทีท่าว่าจะลุกขึ้น
ชายหนุ่มนั่งทรุดลงพร้อมกับแผ่นัปูดนูน แล้วคล้ายกับเต่าตัวึ่กำลังนั่งอยู่
ว่ากันแล้วแม้ฝีืของเขาจะนับว่าไม่เลว แต่ก็ยังมีข้อจำกัดทางร่างกายที่ทำให้ต่างจากผู้อื่นอยู่ หากจะให้เขาไปเิปล้นจี้ตลอดคืนแบบคนอื่น ย่อมต้องมีสักวันที่เขาไม่อาจกลับมาได้
เขาแค่อยากเลี้ยงม้า ไม่อยากไปจี้ปล้นชิงทรัพย์แบบผู้อื่น แม้ว่าการปล้นจะได้ผลตอบแทนไม่เลวก็เถอะ
เขากังวลมาตลอดว่าม้าจะป่วย จึงรีบแยกตัวที่ป่วยออกมาตั้งแต่เนิ่นๆ เพื่อจะได้ไม่ป่วยามกันไปทั้งฝูง
เื่ไม่กี่วันก่อนยังเพิ่งถูกนายท่านใหญ่ชมเพราะเรื่องี้เสียด้วยซ้ำ
ว่ากันว่าม้า ั กระทั่งแพะที่ตีนเขาต่างพากันายยกฝูง
วันี้อากาศแปรปรวนจนน่าแปลก
เจ้าพวกม้าป่วยที่ถูกแยกไปก็ไม่รอดเช่นกัน
ดังนั้นเื่ชายหนุ่มเห็นเจ้าเทาเริ่มป่วยามตัวอื่นไปก็อดเศร้าโศกไม่ได้ ทว่าบัดี้กระทั่งราชาม้าก็ป่วยไปด้วย...
อาลู่เ่าปาที่นั่งทรุดอยู่บนพื้นก็ทำตัวไม่ถูกเช่นกัน มีเพียงแต่ทารกน้อยบนัตนที่ยังคงก่อกวนไม่หยุด
เฉินโย่วน้อยตอนี้ ตั้งแต่นางพลิกตัว ปีป่า และนั่งเองได้ นางก็ไม่ยอมหยุดนิ่งง่ายๆ อีกต่อไป
อาลู่เห็นเ่าม้าไม่ได้มีทีท่าจะโจมตีตน คงน่าจะเป็นเพราะฉี่ม้าที่ราดมานั้นออกฤทธิ์แล้ว จึงได้วางทารกน้อยบนัตนลง ผลลัพธ์คือทารกน้อยเพียงได้แตะพื้น ก็รีบคลานไปหาเ่าปาทันที
เ่าปากำลังรู้สึกสิ้นหวัง หากเจ้าราชาม้าายไปจริงๆ คาดว่าทั้งฝูงี้ก็คงไม่รอด เื่ไม่มีฝูงม้าแล้ว ีิเขาเองก็คงหมดหวังว่าจะมีทางรอดต่อ
ทว่าอยู่ดีๆ แขนของเขาก็รู้สึกถึงืที่ดึงอยู่
เ่าปาก้มหน้าลงก็เห็นเจ้าตัวน้อยน้องสาวอาลู่กำลังดึงแขนเสื้อตน พร้อมใบหน้ากลมสีดำๆ ที่กำลังยิ้มกว้าง
ชายหนุ่มนั้นไม่ได้รู้สึกรังเกียจแม่หนูนี่แม้แต่น้อย ทว่าตอนี้เขาไม่มีอารมณ์จะเย้าเล่นกับนาง เ่าปาหัวคิ้วขมวดมุ่น ครู่ต่อา็เห็นเจ้าตัวเล็กกำลังยื่นไข่มุกเม็ดึ่ให้กับตน ทั้งยังเบิกากว้างรอดูท่าทีของเขา!
ภายใต้แสงตะวันที่สาดลงมา ในืคู่น้อยมีไข่มุกเม็ดงามมันวาวเม็ดึ่กลิ้งอยู่ เ่าปานั่งฟังเด็กหนุ่มบ่นพึมพำอยู่ครู่ึ่ เขารู้ว่าน้องสาวของเจ้าเด็กหนุ่มชอบของแวววาวกว่าใคร ยามจะนอนยังต้องเอาออกมาเล่นก่อน คิดไม่ถึงว่าวันี้จะถึงขั้นืเติบ ยกของรักให้กับตน
เ่าปาดวงาของทารกน้อย าคู่นั้นใสบริสุทธิ์ไม่มีเจตนาใดแอบแฝง
แต่สุดท้ายเ่าปาก็ไม่ได้รับไข่มุกของเฉินโย่วมา แต่กลับล้วงกระพรวนเงินน่ารักอันึ่ออกมาจากกระเป๋าตนแทน ไม่รู้ว่าก่อนหน้าี้เขาเก็บมันไว้ที่ไหน เุใดจึงไม่เคยได้ยินเสียงของมันเลย
เฉินโย่วน้อยเื่ได้รับกระพรวนจากเ่าปาก็ดีใออกหน้า ืคู่น้อยเขย่าไปมา เสียงใสกรุ๊งกริ๊งฟังรื่นหูของมันก็ดังขึ้น
เื่ได้ยินเสียงกระพรวนที่คุ้นเคย เ่าปาพลันลุกขึ้น
เขาจะต้องมีีิต่อ ยังต้องแก้แค้นแทนลูกเมียให้สำเร็จ แม้จะเป็นความฝันที่แทบเป็นไปไม่ได้ แต่มันก็เป็นเพียงสิ่งเดียวที่เขาทำได้
เ่าเิไปทางราชาม้าด้วยฝีเท้ามั่นคง อาลู่เห็นดังนั้นก็เิามไปเช่นกัน
ในใชายหนุ่มพลันรู้สึกหวั่นใเล็กน้อยว่าเจ้าราชาม้าจะพยศ โดยเฉพาะตอนที่มันกำลังป่วย
เขายังจำตอนที่นายท่านสองที่ไม่รู้ไปฟังคำยุยงของใครมา เขารั้นจะฝึกเจ้าราชาม้าเสียให้ได้ ทว่าสุดท้ายก็ถูกเจ้าม้าพยศดีดจนกลายเป็นคนพิกลพิการ
บัดี้บนเขาจึงเหลือเพียงนายท่านใหญ่ และนายท่านสาม
ชายหนุ่มลองหยั่งเชิงเจ้าม้าโดยการเิเข้าไปใกล้่าระแวดระวังก่อน เขาแสร้งเิเข้าไปราวกับไร้ตัวตน กระทั่งหายแรงก็ยังไม่กล้า
อาลู่คิดว่าเจ้าม้าตัวี้เดิมทีก็คุ้นเคยกันอยู่แล้ว ทว่าเื่ดูท่าทีระมัดระวังทุกฝีก้าวของท่านอาปา ก็ไม่กล้าบุ่มบ่ามเข้าไป ได้แต่ค่อยๆ เิามัชายหนุ่มไป
ฝีเท้าทั้งเบา และมั่นคงค่อยๆ ย่างเข้าใกล้เจ้าม้าราชาสีนิล
ราชาม้าทำท่าราวกับว่าคนทั้งสองที่กำลังเิมานั้นไม่ควรค่าให้สนใ มันยังคงก้มหน้ากินหญ้าต่อช้าๆ
เ่าปาตั้งใจะจูงเจ้าราชาม้าไป ให้มันไปอยู่ไกลจากที่นี่เสียหน่อย ่าน้อยยังพอป้องกันไม่ให้มันไปแพร่โรคใส่ตัวอื่นได้
ทว่าอารมณ์ของเจ้าม้าสีนิลโดยปกติก็ย่ำแย่อยู่ตลอด เขาจึงไม่แน่ในักว่าจะจับมันได้
เฉินโย่วน้อยเื่เห็นพี่ชายทอดทิ้งตนเิไปกับเ่าปา นางยังคิดว่าเขาแค่หยอกนางเล่น จึงใช้สองืสองเท้าน้อยๆ ค่อยๆ คลานามพี่ชายไป
หลัวอู๋เลี่ยงเิมาถึงปากทางคอดน้ำเต้า
เื่คืนนายท่านใหญ่ถึงกับถามนางว่าถ้านางชอบเจ้าหนูน้อยคนี้า ก็อุ้มกลับมาเลี้ยงเสียก็สิ้นเรื่อง
ทว่านางก็ไม่ได้ตอบตกลง
ลำพังตัวนางเองยังแทบปกป้องไม่ได้ ยิ่งไม่ต้องพูดถึงว่าให้ปกป้องทารกน้อยอีกคน นางขอแค่ได้มาเล่นกับเจ้าหนูน้อยคนี้เพื่อคลายเบื่อก็เพียงพอ
วันี้เดิมทีนางก็ไม่ได้อยากมานัก เพียงแต่เื่ถึงเวลาก็อดไม่ไหว จึงได้แต่ทอดน่องเิมาอยู่ดี
แต่กระนั้นเื่นางเิมาถึงทางคอดน้ำเต้าแล้วไม่เจอเจ้าทารกน้อยอยู่ตรงี้ ในในางก็พลันรู้สึกว่างเปล่าเสียจนแทบจะได้ยินเสียงก้องภายใน
ทว่าเื่นางเิต่อไปอีกสองสามก้าวก็เห็นฉากตรงหน้าพ
เ่าปากับอาลู่ค่อยๆ ย่างเข้าไปหาเจ้าม้าสีนิลช้าๆ ทว่าเจ้าหนูน้อยที่คลานามมานั้นใช้ทั้งืทั้งเท้าคลานไปข้างหน้าราวกับควบ เพียงประเดี๋ยวก็นำหน้าพวกเขาเสียแล้ว ซ้ำยังคลานไปตรงหน้าของเจ้าม้าสีนิล
ม้าึ่ตัวกับทารกวัยแบเบาะึ่คนประจันหน้ากัน
เื่ลมพัดไหวก็มีเสียงกระพรวนดังแว่ว
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??