เรื่อง เกี้ยวรักท่านอ๋อง ฉบับชายาข้ามมิติ
จากความอวดดีของซูเมี่ยวเออร์ เดิมคิดว่านางผู้ั้ัมาแล้วจะ้โผล่้ามากวนใพวกนางเป็แน่
แต่กลายเป็ว่าัจากที่นางัมาจากวัด ก็เงียบราวกับไก่ ไม่ออกจากจวน และแม้แต่งานชุมนุมของสตรีสูงศักดิ์ที่นางชอบที่สุดก็มิได้โผล่้าไปเลย าแสดงออกของซูเมี่ยวเออร์ใช่นี้สรุปได้เป็คำสั้นๆ ื ช่เวลาแสนสงบสุข
กู่ซือฝานบ่นึนางมากกว่าึ่ครั้ง บอกว่ากังวลว่านางจะมีแผนาใหญ่กระไร
อวิ๋นอี้ไม่รู้จะทำอย่างไร ได้แต่พูดปลอบนาง “กังวลไปก็ไม่ได้แก้ปัญหา พวกเรารอดูนิ่งๆ จะดีกว่า"
เมื่อเห็นว่านางไม่มีร้อนรนใดๆ กู่ซือฝานจึงค่อยๆ อารมณ์เย็นลง
เวลาล่เลยมาึวันเกิดของอวิ๋นเส่าต้าว
อวิ๋นเส่าต้าวเป็มหาเสนาบดี นับว่าเป็ผู้ร่วมสร้างรัชกาลใหม่กับองค์ฮ่องเต้ ัจากทำงานหนักและขยันขันแข็งมามากกว่ายี่ิปี ใที่สุดท่านก็ขจัดความยากจนแร้นแค้นได้สำเร็จและกลายเป็ึ่ใมหาอำนาจที่สุดใแคว้นนี้
ความสำเร็จของเขาั้เป็ที่ประจักษ์ จนได้รับความเคารพจากผู้
ดังั้ เมื่อึวันเกิดเขา ฟ้ายังไม่ทันสว่าง เห็นเพียงท้องมัจฉาขาว [1] ฟ้า เืงหลที่หลับใหลเริ่มมีาเคลื่อนไหวขึ้น
ข้าราชาเกือบทั้งหมดที่ได้รับหนังสือเชิญ ก็เตรียมัมาที่จวนของมหาเสนาบดี
ดอาทิตย์ค่อยๆ ปีนขึ้นมาจากเส้นฟ้า ทันใดั้ก็ย้อมฟ้าราวผ้าไหมสีส้มอมชมพู เมฆลอยราวกับจมอยู่ใคลื่น้ำ ผ้าไหมเรียวบางค่อยๆ ปกคลุมท้องฟ้าครึ่งึ่ ใขณะที่ดอาทิตย์ค่อยๆ ขึ้น เวลาั้เองอวิ๋นอีู้หรงซิวปลุกให้ตื่น
ตอนที่สะลึมสะลืออยู่ั้ ริมฝีปากที่เย็นและนุ่มก็กดลงมาที่แก้มของนางใทันใด
าหนุ่มพูดชิดแก้มนาง ลมหายใอุ่นๆ ของเขาก็พ่นออกมาพร้อมกัน อาาง่นอนของอวิ๋นอี้ก็หายไปใทันที
ัจากที่ลืมาขึ้น ดาสว่างสดใสเหลือบไปิ จากั้ก็เีเซียงเหอมาพาไปอาบ้ำแต่งั
เพราะว่าวันนี้เป็วันสำคัญ อวิ๋นอี้ตั้งใใส่กระโปรงยาวสีม่เข้ม
เมื่อนางเปี่เสื้อผ้าเสร็จ ิ รู้สึกทั้งประหลาดใและอัศจรรย์ใ
เขาสวมเสื้อคลุมที่มีสีเดียวกันกับนาง สีม่เข้มทำให้เขามีสูงส่งยิ่งนัก
ใบ้าของาหนุ่มั้มิมีที่ติอยู่แล้ว คิ้วและแววาที่งดงามของเขา บางครั้งก็เงียบสงบเหืนบ่อ้ำ บางครั้งลึกราวกับค่ำคืนที่มืดมิด มุมริมฝีปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย เมื่อ้มองเขาก็ราวกับมีดดาวที่สว่างไสวอยู่ใดา
ตอนที่อวิ๋นอี้ตกตะลึงอยู่ั้ หรงซิวเดินเข้ามาหานาง
เขาโอบเอวนางเบาๆ ัเกตเห็นว่านางฟื้นได้สติแล้ว จึงโน้มัเข้าหานาง “ส่งืมาให้ข้า ถ้าง่ก็ค่อยไปนอนต่อใรถม้า”
มีปีศาจอย่างเขาอยู่ข้างกาย นางจะกล้าหลับลงได้อย่างไร
นางรีบไปที่จวนมหาเสนาบดี ขณะนี้้าประูจวนเต็มไปด้วยความคับคั่ง หนาแน่นไปหมด
ประูจวนมีรถม้าหรูหราหรือจะเป็รถม้าธรรมดาก็ไม่น้อย เมื่อประูจวนเปิออก ใช้หนุ่มใชุดสีเทาก็ออกมาช่วยจัดาทาง ให้แขกที่มาทีัจะได้มีที่ทาง
อวิ๋นอี้ยกม่านรถขึ้น แล้วแดดก็ส่องลงมาเหืน้ำสาด
แสงขาววาบเข้ามาใดา ทำให้นาง้หรี่าลง และัจากค่อยๆ ชินกับมันได้ ก็ึกับ้อ้าปาก
สถานาณ์แบบนี้... เกินไปหน่อยหรือไม่
รู้อยู่แล้วว่าท่านพ่อของนางเป็เก่งใราชา แต่ไม่คิดว่าท่านพ่อของนางจะใหญ่โตเช่นนี้
ถนนทั้งสายูปิดกั้นตั้งหัวถนนยันปลาย แม้แต่ขุนนางชั้นผู้ใหญ่ใชุดเครื่องแบบราชาหลายก็ยืนทักทายกันอย่างสุภาพบนถนน แต่ทุกก็ยิ้มให้กันอย่างเต็มใราวกับว่าไม่ได้ถือเรื่องนี้เลย!
ท่าทีของอวิ๋นอี้เข้าาหรงซิว เขารู้สึกขำขันนัก
เขาเอื้อมืออกไป ปิดปากของนาง ทำให้สตรีัเล็กขมวดคิ้วอย่างไม่พอใ
“ท่านพ่อาของข้าเป็วีรบุรุษแห่งาก่อตั้งประเทศ หลายปีมานี้นับได้ว่าเป็ที่เีลมสั่งฝน [2] ไ้เ เหล่านี้ใช้โอกาสใากล่าวคำอวยพรวันเกิดท่านก็เพราะอยากจะกระชับไมตรี แม้ว่าพวกเขาจะ้อยู่ใฝนโปรยปา ก็มิกล้าแสดงความไม่พอใใดๆ ” หรงซิวอธิบายพลางลูบคางของนาง
อวิ๋นอี้ยักไหล่ เห็นด้วยกับเขา
ขุนนางระดับที่สั่งเป็สั่งายได้เช่นนี้ ตราบเท่าที่มีโอกาส ผู้ใดก็อยากจะปีนขึ้นไปกันทั้งั้
เมื่อทราบึความแออัดภาย ทั้งก็ลงจากรถม้า
หรงซิวเข้าจวนไปกับนาง ระหว่างทางขุนนางหลายเห็นหรงซิวก็รีบทำความเคารพ มีบางที่มองดูแล้วท่าทีเหืนจะเข้ามาประจบสอพลอ แต่ืของหลงซิวักอดเอวนางไว้แน่น เช่นั้ ผู้มีสายาที่เฉียบแหลมย่อมรู้ว่า าไม่รบกวนเวลาส่วนัขององค์าเจ็ดใตอนนี้จะดีเีกว่า
ทั้งเข้าไปใจวนโดยไม่มีใครขัดขวาง นำ้าไปพบอวิ๋นเส่าต้าว
เขาูล้อมรอบด้วยกลุ่มขุนนางที่เข้ามาอวยพร ไม่รู้ว่าใบ้าของเขาเป็สีแดงเข้มเนื่องจากแสงแดดหรือความตื้นตันกันแน่
ขณะที่เขากำลังพูดคุยอยู่ อวิ๋นเส่าต้าวเห็นหรงซิว และเห็นอวิ๋นอี้ที่อยู่ข้างๆ
"อวิ๋นเออร์!"
"ท่านพ่อ" อวิ๋นอี้เีเขาอย่างน่าเอ็นดู ้ำเีงทั้งใสซื่อและไพเราะ
ผู้ที่ได้ยินเช่นั้ก็หันกันัมาดู เมื่อเห็นว่าเป็หรงซิว จึงรีบโค้งคำนับทันที
อวิ๋นเส่าต้าวพูดกับอวิ๋นอี้ไม่กี่คำ ก็มีแขกมาเยี่ยมอย่างต่อเนื่อง เขาจึง้ฝากฝังอวิ๋นอี้ให้แก่หรงซิว "ขออภัยพ่ะย่ะค่ะองค์าเจ็ด ท่านกับอวิ๋นเออร์ไปนั่งเถิด”
"ท่านพ่อาเกรงใกันเกินไปแล้วขอรับ" สี้าหรงซิวยังคงนิ่งอยู่เสมอ
อวิ๋นเส่าต้าวยังคงต้อนรับแขกที่มากันอย่างไม่ิ้สุด อวิ๋นอี้และหรงซิวูใช้เชิญไปนั่งที่โต๊ะกลม
โต๊ะกลมไม่มีผู้ใด อวิ๋นอี้นั่งลงมองไปรอบๆ สักพักนางเริ่มเบื่อ
นางนึกเรื่องของขวัญวันเกิดขึ้นได้ ดึงแขนเสื้อของหรงซิว "ของขวัญที่ท่านเตรียมให้ข้าเล่าเพคะ? เอามาด้วยหรือไม่เพคะ?"
"อ้า" หรงซิวขมวดคิ้ว แล้วพูดอย่างไม่มั่นใ "เหืนว่าข้าจะลืมไป”
"กระไรนะ?" อวิ๋นอี้ตกใมาก ใบ้าแดงๆ ที่เต็มไปด้วยรอยยิ้มเมื่อครู่ เปี่ไปราวกับกำลังจะร้องไห้ นาง้ไปที่หรงซิว "ฝ่าบาท...ฝ่าบาทลืมจริงๆ หรือเพคะ?"
หรงซิวพยัก้าเล็กน้อย ริมฝีปากบางของเขาเม้มเป็เส้น ราวกับว่าทำกระไรผิดไป
“ท่านนะท่าน!” อวิ๋นอี้โมาก จนตีไปเบาๆ ที่แขนของเขา “ฝ่าบาท ข้าโมากนะเพคะ!”
ัจากพูดจบ นางก็รีบหาัอวิ๋นจ้าน มีเรื่องจะคุยกับเขาโดยด่วน
จู่ๆ ก็มีืึ่มาจากด้านั และวางกล่องไม้ที่สวยงามละเอียดอ่อนไว้บนฝ่าืของนาง
เีงทุ้มต่ำของาั้แฝงด้วยความทะเล้นเล็กน้อย "เ็โง่ ข้าล้อเล่น"
เขาสะกิดเบื้อง้า เห็นว่าอวิ๋นอี้ไม่ขยับ จึงจับไหล่ของนางให้หันัมา
าทั้งสี่สบกัน
นางเห็นรอยยิ้มใดาสีเข้มของเขา ก็โจนแก้มป่อง "ฝ่าบาท...ท่าน!"
“ข้าผิดไปแล้ว เี๋า” เขาเอียง้าและยิ้ม ท่าทางซุกซนของเขาทำให้อวิ๋นอี้ที่ไม่ได้เตรียมใมาก่อนหัวใหยุดเต้นไปชั่วขณะ
หรงซิวไม่ได้ัเกตเห็น เขาเขย่ากล่องไม้ “ี่ ของขวัญที่เตรียมไว้อยู่ในี้”
รอยยิ้มของเขาช่างมีเสน่ห์ ้ใช้เวลานานกว่าจะฟื้นสติ
อวิ๋นอี้ไม่กล้ามองเขา นางกระแอมแล้วถามแสร้งถาม "ี่ืกระไรเพคะ?"
"พระประคำไม้จันทน์ทอง" หรงซิวพูดช้าๆ ้ำเีงปนไปด้วยความรู้สึกที่ยากจะสัมผัสึได้ "ท่านพ่อานับถือพระพุทธศาสนามาโดยตลอด ไม้จันทน์สีทองนี้เป็ไม้ที่ดีที่สุด ท่านเจ้าอาวาสวัดผู่หนิงเืงหลปลุกเสกด้วยัเอง ทั้ง...เป็ของขวัญที่อวิ๋นเออร์มอบให้เขา ท่านพ่อาจะ้โปรดปรานมากเป็แน่"
อวิ๋นอี้มองดูสร้อยประคำ ูประคำแต่ละเม็ดกลมและโปร่ง ูทำอย่างประณีตแสดงึความล้ำค่าของมันพ
นางพยัก้าด้วยความพึงพอใ คุณเขาอย่างอ่อนหวาน แม้ว่าเขาจะหยอกล้อ นางก็ยอมให้เขา
ทั้งกำลังคุยกันเกี่ยวกับพระประคำไม้จันทน์สีทองอย่างออกรส ทันใดั้ก็มีร่วมนั่งลงบนโต๊ะกลมด้วย
พวกเขาหันมามองดูพร้อมกัน ัเป็ซูเมี่ยวเออร์ที่มิได้เห็น้าค่าามานาน
เชิงอรรถ
[1] ท้องมัจฉาขาว 一抹鱼肚白 าึ ท้องฟ้ายามใกล้รุ่ง
[2] เีลมสั่งฝน 呼风唤雨 าึ มีอำนาจมาก สามารถสั่งาสิ่งต่างๆ ได้อย่างง่ายดาย
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??