เรื่อง ชู่ว์... พระชายา ท่านซ่อนสิ่งใดไว้บนคาน!
ท่ามกลางราตรีอันมืดมิด เม็ดฝนค่อยๆ โปาจากท้องฟ้า ผู้คนเดินขวักไขว่สวนกันอยู่บนถนนล้วนรีบร้อนก้าวเท้าอย่างว่องไว เมื่อดูท้องฟ้าที่มืดดำ เกรงว่าอีกสักปะเดี๋ยวฝนคงตกลงมาห่าใญ่เป็แน่.
ใต้ท้องฟ้าที่มืดสนิทั้กลับมีญิคนึ่เดินอยู่ท่ามกลางพายุฝน เธอไ่า่ บรรยากาศั้เงียบขรึม ท่าทางเธอดูไม่แยแสและแทบจะไม่มีอาการร้อนรนใดๆ เลยสักิ หากอย่างถี่ถ้วนก็จะเห็นว่าที่ข้อมือเธอมีไข่มุกสีทองเปล่งปะกายล้อแ มันทอแสว่างราวกับม่านที่กั้นกลางระหว่างสายฝน
ใขณะั้ ชายชุดดำคนึ่เดินผ่าน่าญิสาวไปและไหล่ั้คนก็ะทบกัน คล้ายกับว่าเขาไม่ได้ระวังจึงเดินชนกับหล่อนเ้า
เีชั่วเวลาเดียวกับที่ญิสาวกะพริบา สายฟ้าก็ฟาดผ่าลงมาพลัน เธอคว้าแขนผู้ชายชุดดำคนั้ไว้
ครืน ครืน
ท้องฟ้าำาลั่นครืนใญ่
“ทำอะไรน่ะ? ”
ชายคนั้ตะโกนถาม สายาคู่ั้จ้องที่เธอและท่าทางั้ก็ดูเอาเื่
“ขโมยฉันไปแ้ ก็จะจากไปดื้อๆ แบบี้หรือ? ”
ญิสาวเปิดปากกล่าวด้วย้ำเสียงที่ห้วนและหยาบ ดาที่ปรือั้คล้ายกับดาสุนัขจิ้งจอก เีพริบาเดียวก็สามารถพลิก่าเหยียบเขาให้อยู่ใต้ฝ่าเท้าได้ หล่อนปรายาเขา
“พูดอะไร ฟังไม่เ้าใจเลยสักิ ผู้ญิบ้านี่ ปล่อยะโ้! ”`
ชายชุดดำดิ้นรนขัดขืนไม่หยุดพลางจ้องเขม็งไปที่ญิสาว ้ำเสียงเขาโกรธแค้นพร้อมกับด่าทอัลั่น``
ยิ่งฟังถ้อยคำผรุสวาทชายหนุ่ม ใบหน้าญิสาวก็ยิ่งเคร่งขรึม เธอกด้ำหนักลงที่เท้าให้แรงึ้ ได้ยินเีเสียงปริหักคล้ายกับเสียงะดูกแตก กำปั้นชายหนุ่มก็พลันคลาย ไข่มุกสีทองจึงร่หล่นมาจากมือ
ชายหนุ่มร้องโหยหวนด้วยความเจ็บปวด เหงื่อเย็นไหลผุดทั่วกาย เนื้อตัวสั่นเทาด้วยความทรมาน
“ุผู้ญิ ได้โปรดไว้ีิ...”
ชายหนุ่มใช้เรี่ยวแรงใการร้องขอให้เธอยกโทษให้
ญิสาวก้มตัวลงเก็บไข่มุกทองึ้มา สายาเย็นชาหยุดที่่าเขา จากั้ก็เอ่ยด้วย้ำเสียงที่ราบเรียบว่า “มีความสามารถเีน้อยิ ยังเลือกเรียนเป็ขโมยอีกหรือ? มิหนำซ้ำยังขโมยติดตัวฉันคนี้ แกนี่ช่างมีความสามารถเสียจริงนะ”
เมื่อชายหนุ่มถูกดูถูกก็โกรธจนใบหน้าเป็สีแเข้ม ัจากที่ฟังคำพูดญิสาวจบ เขาก็หอบสั่นด้วยความรุนแรง พลางพูดอ้ำๆ ึ้ๆ ว่า “เธอ เธอเป็ใคร? ”
ญิสาวเลิกคิ้ว นัยน์าเป็ปะกาย พลันแชั่ว้าฉายใแววาครู่ึ่ เธอเขยิบมาอยู่ด้านหน้าชายหนุ่ม พลางะซิบเสียงเบา “ุหนูเจ็ดตระกูลฮวา ชื่อพยางค์เดียวตัว ‘เี’ เคยได้ยินหรือไม่? ”
หล่อนตอบ
ชายหนุ่มชะงักไปชั่วขณะ ทันใดั้หัวสวพลันขาวโพลน ลมหายใจเย็นพรมรดัต้นคอเขา าเบิกโ “เธอ เธอคือจอมโจรฮวาเี? ”
ตระกูลฮวาเป็ตระกูลุยอดหัวขโมยที่เลื่องชื่อโจษจันระดับโลก ทว่าใบรรดาพวกเขา ฮวาเีุหนูลำดับที่เจ็ดเป็เด็กสาวมากพรสวรรค์และมีชื่อเสียงขจรไกล ั้องค์กรสว่างและองค์กรมืด ไม่มีใครไม่รู้จักชื่อี้ เธอเป็ตำนานแ่หัวขโมยระดับโลก
คนอื่นล้วนพูดถึงเธอว่า เหตุบัติยังเหลืออยู่บนโลกี้ นั่นเป็เาะว่าเธอไม่อยากขโมยมัน ไม่มีบัติใดที่เธอไม่สามารถขโมยได้
เขาสูดหายใจเอาลมหายใจเย็นๆ เ้าปอดเฮือกนึง แววาั้ยังมีความปะหลาดใจแฝงอยู่ เมื่อเหลือบไข่มุกทองบนมือเธอ ู่ๆ ก็นึกอะไรบางอย่างึ้มาได้ เนื้อตัวสั่นเทิ้มพูดไปว่า “นี่คือบัติล้ำค่าเมือง Z ไข่มุกทองมังกรคะนอง้ำ?! ”
้ำเสียงมั่นใจกล่าวตอบ
“ก็ใช่น่ะสิ”
ฮวาเีพยักหน้า พลางี่าและคิดว่าคนคนี้รู้อะไรๆ เยอะเลยทีเดียว
เป็เวลาั้เ ชายหนุ่มพลันรู้สึกเย็นวาบที่ัคอและดาก็พร่าเบลอ
ไข่มุกทองมังกรคะนองเป็บัติล้ำค่าปะเทศ Z ที่ถูกขโมยไป กษัตริย์เสนอรางวัลค่าหัวึ่พันล้านดอลลาร์เพื่อามจับผู้ะทำผิด ามข่าวลือแ้ ไข่มุกทองคำี้เป็ไข่มุกมังกรคะนอง้ำอายุพันปี สิ่งี้รวมอำนาจฟ้าดินอยู่ภายใและซ่อนพลังลึกลับเอาไว้ หากใช้งานได้ก็จะสามารถเีลม เีฝ หรือแม้ะทั่งเหินฟ้าหรือดำดิน
แม้ฟังแ้จะรู้สึกเหลือเชื่อ แต่เงินรางวัลพันล้านก็ทำให้ผู้คนบ้าคลั่งแ้
คิดไม่ถึงว่าจะมาโผล่มาอยู่ที่นี่ได้
เขาเีแค่บังเอิญเดินผ่านมา เหลือบเห็นไข่มุกที่ดูแปา ามนิสัยส่วนตัวก็เลยเดินามเธอไป คาดไม่ถึงว่าจะถูกจับได้ และยิ่งคาดไม่ถึงไปอีกว่าญิสาวหน้าสวยเบื้องหน้าจะเป็ถึงหัวขโมยผู้เลื่องชื่อที่มีนามว่าฮวาเี
ที่คิดไม่ถึงทีุ่ก็คือ ไข่มุกที่อยากได้เม็ดั้จะกลายเป็ไข่มุกมังกรคะนอง้ำทีุ่คนพลิกแผ่นดินามหาอยู่
ชายชุดดำหวาดัอยู่ตรงั้ ่ากายเขาสั่นเทา แม้คำพูดสักคำก็ยังพูดไม่ ชั่วขณะั้เขาพลันรู้สึกหมดหวังและแทบจะคาดเดาจุดจบตัวเได้
“ไว้... ไว้ีิเถอะ ผิดไปแ้ ช่างขลาดเขลานักที่ไม่รู้ว่าท่านเป็ใคร [1] ุผู้ญิไว้ีิด้วย สาบาน จะไม่มีวันพูดเื่ี้อย่างเด็ดขาด ได้โปรดปล่อยไป…”
ชายหนุ่มคุกเข่าแ้ใช้หน้าผากโขกพื้นไม่หยุด ชั่วขณะั้ความัอยู่เหนือสติสัมปชัญญะั้ป เขาได้ค้นพบความลับที่ยิ่งใญ่ขนาดี้ ัั้หัวขโมยฮวาเีย่อมไม่มีทางปล่อยเขาไปแน่
จอมโจรระดับพระกาฬ มีผู้ใดไม่รู้จักบ้าง ุหนูเจ็ดฮวาเี เริ่มหัดขโมยตอนอายุห้าขวบและมีชื่อเสียงตอนอายุสิบขวบ เด็กสาวผู้เพียบพร้อมไปด้วยพรสวรรค์ รู้ผิดรู้ชอบ หากใครไม่ทำ้าเธอ่ เธอก็ไม่ทำ้าใคร่เช่นกัน แต่เธอมีนิสัยเลือดเย็น เมื่อมีแค้นก็ย่อม้ชำระ
ทำไมเขาถึงซวยขนาดี้ที่มายั่วโมโหฮวาเีผู้ี้ได้
ฮวาเีเห็นชายชุดดำหวาดัขนาดี้ หล่อนก็ยิ้มเยาะพร้อมกับกรอกาใใจ ตำหนิคนขี้ขลาด
เห็นแก่ที่เราเป็เพื่อนร่วมทางกัน ไม่จำเป็้รีบัหาร เีแต่คนคนี้ไม่คุยกันด้วยเหตุผล ซ้ำยังยั่วยุเธอ ไม่อาจที่จะปล่อยไปได้ เีพริบาเดียว เสียงเรียบเย็นก็เอ่ยึ้ “เื่ปล่อยไปั้ คงเป็ไปไม่ได้แน่ แกรู้จักตัวตนฉันแ้ หากแพร่งพรายไปจะทำเช่นไร? เหตุใดแกถึงไม่ปลิดชีพตัวเดูเล่า? ”
“ไม่ ไม่เอา…”
ัจากที่ชายหนุ่มฟังคำพูดเธอจบ ่ากายพลัน่ยวบลง ้ำเสียงสั่นเครือ ดาไร้แววเาะรู้ว่านี่คงเป็โชคชะาที่ไม่อาจเลี่ยงได้ [2]
“หรือจะรอให้ฉันลงมือ? ”
ฮวาเีี่า ลมหายใจเยือกเย็นไหลผ่านมา!
ชายหนุ่มส่ายหัวสู้เพื่อขอีิ ้ำหู้ำาไหลพราก แ้ช่างน่าเวทนายิ่งนัก
“เฮอะ”
เสียงเรียบหล่อนัึ้ ใใจนึกสบถด่าคนขี้ขลาดาขาว ชั่วนาทีต่อมาเธอก็ยกมือโบกเล็งไปทางหัวชายผู้ั้
“อ๊าก…”
เสียงกรีดร้องัึ้ ชายหนุ่มาเหลือกเบิกโั้ข้าง หัวเขาะแทกลงกับพื้นและสลบเหมือดไปทันที
“หึ เ้าคนขี้ขลาด”
ฮวาเีปรายาชายที่สลบอยู่บนพื้นแ้ด่าไปหนึ่ทันที เธอยักไหล่ ผละเดินจากไป ที่จริงเธอไม่ติดที่จะฆ่าเขาอยู่แ้เาะโทษั้ไม่้าแรงถึงาย เีแค่อยากให้เขาตกใจก็เ่าั้ แต่ไม่คิดว่าเขาจะไม่เอาไหนขนาดี้
หยาดฝนโรยริน สายหมอกลอยพริ้ว ความมืดมิดยามราตรีค่อยๆ โปา ฮวาเีเดินอยู่บนทางที่เฉอะแฉะผ่าน่าชายหนุ่มไปราวกับไม่มีอะไรเกิดึ้
เธอเหลือบาไข่มุกมังกรคะนอง้ำใมือ
อืม... พันล้านดอลลาร์ ช่างคุ้มค่าเสียจริง
เีแต่ไม่รู้ว่าพลังงานลึกลับใตำนานจะมีจริงหรือไม่?
ฝนยิ่งตกยิ่งหนักึ้
สายฟ้าผ่าวาบสว่างทั่วั้ท้องนภาราวกับเป็เวลากลางวันทำเอาผู้คนตกใจ สายฟ้าี้ราวกับหั่นแหวกท้องฟ้าเป็ส่วน ฮวาเีขมวดคิ้ว เมื่อมีฟ้าผ่าย่อม้มีฟ้าร้อง
ทันใดั้ เีชั่ววินาทีเสียงฟ้าร้องก็ัอึกทึกึ้พร้อมแสีทองจ้าแสบา ท้องฟ้าคล้ายกับถูกกรีดเปิดเป็ช่องว่าง ทันใดั้สายฟ้าสีทองก็ผ่าลงมา คาดไม่ถึงว่าจะผ่าลงมาที่ฮวาเีพอดี
“ฉันไปทำอะไรให้หรือ? มารดามันเถอะ”
ฮวาเีตกใจ เธอพลิกกายกลางอากาศหลบสายฟ้าั้ ดาเต็มไปด้วยความระมัดระวัง่จะยกเท้าและวิ่งหนีทันที ชั่วอึดใจเดียว เธอก็ละทิ้งความเชื่องช้าเอาไว้ด้านัทันที
ทว่าสายฟ้าสีทองราวกับ้การามล่าตัวเธอ เาะมันติดามเธอมาติดๆ
ไม่ว่าฮวาเีจะวิ่งไปที่ใด สายฟ้าที่ามัเธอก็เป็เหมือนกับาดกลมโตที่ไม่หยุดะเิามัเสียที
“ให้ายเถอะ นี่มันเื่อะไรกัน? ฉันไม่ได้แค่ขโมยไข่มุกแตกๆ มาลูกึ่หรือ? ผิดถึงขนาด้ถูกฟ้าผ่าเลยหรือ? ”
ฮวาเีก่นด่า แววาั้ช่างเยือกเย็นยิ่งนัก
เธอยกมือึ้มา อยากโยนไข่มุกทองคำมังกรคะนอง้ำใมือทิ้ง ทว่าใเวลาั้เ-
ครืนๆ
ครืนๆๆ
สายฟ้าสีทองสว่างวาบ เสียงัสะเทือนเลือนลั่น ะเิกลางศีรษะฮวาเีทันที
เธอเงยหน้าึ้ามจิตใต้สำนึก พลันพบภาพวิมานบนสวรรค์ที่ถูกแสีทองฉีกะชากเป็ช่องโหว่ราวกับมี้ำวนขนาดใญ่หมุนวนไปมา จากั้่าเธอก็ถูกยกจนลอยึ้ไปบนอากาศ ดาพลันมืดสนิททันที…
หิมะไม่มีสิ้นุ เสียงลมหนาวำา หิมะโปรยปรายบนท้องฟ้า มันถูกลมหนาวพัดปลิวพริ้วลอยละล่อง
หุบเขาที่เงียบสงบ ถูกปกคลุมด้วยหิมะสีขาวโพลน บางครั้งกลางหุบเขาก็มีเสียงสะท้อนัคล้ายหุบเขา Devil May Cry [3]
เวลาี้เป็เวลาใกล้พลบค่ำแ้ แแ่ความมืดคืบคลานคล้อยดับลง ฉาบุอย่างให้กลายเป็สีแ
“ลูกั มิ้ั มารดาจะปกป้องเ้าเ! ”
หิมะยังท่วมไม่ถึงข้อเท้านาง กลางพื้นหิมะ สตรีสวมชุดคลุมสีชมพูวิ่งไปมาด้วยความสับสน ลมหายใจหอบหนักถูกซ่อนไว้ท่ามกลางสายลมหวีดหวิว ุที่ที่นางวิ่งผ่านไป ตลอดเส้นทางคดเคี้ยวปรากฏเลือดสีแสดอยู่ด้านั เมื่อดูอย่างะเีจึงพบว่าที่หน้าอกนางมีลูกศรหักๆ เสียบคาไว้อยู่ นั่นเป็ตำแหน่งที่ใกล้หัวใจยิ่งนัก ึ่เป็บาดแผลที่ทำให้ถึงแก่ีิ ทว่าใอ้อมกอดนางกลับอุ้มทารกน้อยไม่คลาย
ใบหน้าซีดขาวแทบไม่มีสีเลือดแต่เท้าั้ก็ก้าวต่อไปไม่หยุด นางใช้แรงั้หมดรุดวิ่งไปข้างหน้า ทว่าู่ๆ ก็เหยียบถูกอะไรบางอย่างจนสะดุดล้มลงกับพื้น ทำให้่ากายะแทกและเลือดไหลกบปากทันที นางพยายามจะลุกึ้แต่กลับไร้ึ่เรี่ยวแรง
ญิสาวรู้ดีว่า วันี้นางอาจจะ้ายอยู่ใต้หิมะ ช่างน่าเสียดาย บุตรชายนาง
ใต้เท้านางมีการสั่นสะเทือนึ้เล็กน้อย มันเกิดจากแรงวิ่งม้า สีหน้าญิสาวยิ่งซีดเซียว คนที่ามัมาใกล้จะามมาถึงแ้
ตัวเายไม่เสียดาย แต่จะยอมให้ลูกนางตกอยู่ใมือคนเช่นั้ได้อย่างไร?
ชายผู้ั้ฐานะสูงส่งแต่เย็นชาและโหด้ายิ่ง ไม่มีทางที่เด็กจะอยู่ด้วยได้
หยาด้ำาค่อยๆ หยดลงพื้นทีละหยด ญิสาวกอดเด็กใอ้อมกอดไว้แน่น ตัวสั่นเทิ้มนางควักที่อยู่ใอกมา แม้ว่าจะถูกย้อมไปด้วยเลือดแต่มันก็ยังคงเปล่งแสีแเข้ม หากให้ถี่ถ้วนก็จะพบว่านั่นคือจี้หยกเรืองแ
“พี่จิน ข้าจะายแ้ แต่ว่าท่านอยู่ที่ไหนกัน? ฮึก ฮึก…”
เสียงร้องครวญครางญิสาวถูกพัดลอยหายไปกับสายลม เสียงร้องไห้แสนโศกเศร้าที่ถูกสะกดไว้ฟังแ้ช่างแสนขื่นขมยิ่งนัก...
ใเวลาั้เ ฟ้าสลัวกลับมีแสีขาวสว่างวาบเป็ทาง แสบาจนญิสาวไม่อาจลืมาได้ นางยกมือขวาึ้บังแามจิตใต้สำนึกและี่าเห็นท้องฟ้าที่ราวกับว่าถูกคนใช้มีดสีเงินผ่าตรงกลาง ทันใดั้ก็ปรากฏ่าคนๆ ึ่ร่หล่นลงมา
ดาญิสาวเบิกโ หายใจติดขัดใลำคอ
ตู้ม!
เกิดเสียงวัตถุขนาดใญ่ตกลงพื้น แสีขาวบนท้องฟ้าพลันหายไป รอยแตกปะกบกันจนสนิท ราวกับุอย่างเป็เีภาพลาที่นางสร้างึ้มาเ ัจากที่ญิสาวตกตะลึงอยู่ครู่ึ่ เมื่อเห็นคนที่ตกลงมาตรงหน้า ราวกับเพิ่งนึกึ้มาได้ นางตัวสั่นร้องเี “ท่านเทพธิดา…! ”
“ร้องเป็แมวไปได้ เกิดอะไรึ้? ”
หัวฮวาเียังรู้สึกวิงเวียนอยู่เล็กน้อย เีแค่รู้สึกว่าฟ้าผ่าลงมา แ้เธอก็ถูกดูดเ้าไปใหลุมดำ
ก้นที่ะแทกั้รู้สึกเจ็บยิ่งนัก เธอถูบั้นท้ายเบาๆ ฝ่ามือสัมผัสหิมะเย็นะเื ่จะสะบัดหัวไล่อาการวิงเวียนั้ เธอไปๆ เห็นภาพตรงหน้าล้วนเป็สีขาวโพลน ที่นี่คือที่ใดกัน?
“ท่านเทพธิดา…! ”
เสียงร้องเบาๆ ัะทบหู
มีคนอยู่ด้วย
ฮวาเีหันไปๆ าก็สบกับสตรีนางั้ทันที
ั้ต่างตกใจ ต่อจากั้ก็เบิกาโั้คู่
ผู้ญิตรงหน้าเธอสวมเสื้อคลุมสีชมพูตัวใญ่ รอบคอมีขนสุนัขจิ้งจอกพันรอบขาวราวกับหิมะ เมื่อที่เท้าผู้ญิคนนั้ก็พบรองเท้าสีเดียวกันคู่ึ่ ึ่การแต่งกายี้เป็ชุดโบราณอย่างชัดเจน
เมื่อดูใบหน้าแ้ ผู้ญิตรงหน้าช่างงดงามหาผู้ใดเปรียบ คิ้วโค้งโก่งได้รูป ดารูปหยด้ำ อารมณ์ลุ่มลึก บรรยากาศใตอนี้ช่างสงบนิ่งและสง่างาม
แต่สิ่งที่เธอกำลังบรรยายถึง มันเหมือนกับบรรยายตัวเธอเ เหมือนราวกับพิมพ์เดียวกัน…พ
คล้ายกับกำลังส่องะจกอยู่เีแต่เธอมัดหางม้า ใส่เสื้อคลุมตัวใญ่ ผู้ญิที่อยู่ตรงหน้าเธอคนี้เป็ใครกัน?
ฮวาเีไม่มีทางรู้ว่าเธอคือพี่สาวหรือน้องสาวตัวเที่พลัดพรากจากไปหลายสิบปี
“เธอ….”
เชิงอรรถ
[1] 有眼不识泰山 มีาแต่กลับไม่รู้จักเขาไท่ซาน เป็การอุปมาถึงการที่ไม่รู้จักคนสำคัญหรือคนที่มากความสามารถ
[2] 在劫难逃 ดถึงคราวเคราะห์
[3] 鬼泣 Devil May Cry เป็เกมแอ็กชันผจญภัยปี 2001 ที่พัฒนาโดย Capcom Production Studio 4
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??