เรื่อง ชู่ว์... พระชายา ท่านซ่อนสิ่งใดไว้บนคาน!
ในยามั้เจียงจื่อเฮ่าไร้ึ่ามั่นใ เขาไม่กล้าที่จะส่งเสียงใดไปทางสมาชิกะูมู่ าหนุ่มก้าวถอยหลังก้าวเล็กๆ พลางหดตัวเหมือนนกะทา ดวงตาดอกท้อคู่หนึ่งขยิบไปทางตี้หลิงหานบ่อยครั้ง ึ่การะทำทั้งหมดนี้อยู่ภายใต้สายตามู่เอ้าเทียนและอื่นๆ แต่ใเานี้มู่เอ้าเทียนไม่คิดที่จะถือสาเรื่องเล็กน้อยกับเขา.
มู่เอ้าเทียนมอบหยวนเป่าให้มู่เสวียนเย่อุ้ม ก่อนจะก้าวเข้าไปข้าง้าพร้อมกับมองไปยังตี้หลิงหานพร้อมเอ่ยว่า "ฝ่าบาท"
และเสียงตะโกนนี้เก็เป็นสิ่งที่ดึงสายตาตี้หลิงหานกลับคืนมา
สายตาเย็นยะเยือกเขากำลังจ้องมองไปที่มู่เอ้าเทียน
หนึ่งเย็นชาอย่างไร้ผู้ใดเทียบเทียม ่อีกก็เย็นชาเป็นที่สุด
พลันได้ยินมู่เอ้าเทียนพูดว่า “ฝ่าบาท ไม่ว่าจะเกิดเรื่องราวยุ่งเหยิงอันใดึ้ระหว่างคุณาเจียงกับบุตรสาวะหม่อม นั่นก็เป็นเรื่องระหว่างะูเจียงและะูมู่ ทว่าดอกบัวพันปีเป็นฝ่าบาท แน่นอนว่าพวกเราะูมู่เป็นผู้หยิบเอาไป
ตอนนี้ พวกเราะูมู่ไม่อาจนำดอกบัวพันปีที่เหมือนกันกับดอกั้มาคืนท่านได้ และะหม่อมจะไม่หนีไปไหนเช่นกัน ดังั้ องค์รัชทายาท โปรดแจ้งแก่ะหม่อม พระองค์ทรงปรารถนาให้ะหม่อมแก้ไขเรื่องนี้อย่างไร ะหม่อมจะไม่มีทางกล่าวปฏิเสธแม้ครึ่งคำพ่ะย่ะค่ะ"
มู่เอ้าเทียนพูดด้วยท่าทีที่ไม่หยิ่งผยองและไม่ทำให้ตนต่ำต้อย เดิมทีเขาเป็นที่แข็งแกร่งอยู่แ้ เมื่อปัญา เขาย่อมไม่วิ่งหนีแน่นอน
ในช่วงครึ่งวันที่ผ่านมา เรื่องราวต่างๆ ้ชัดเจนึ้มามาก ดอกบัวพันปีเป็นตี้หลิงหานและบุตรสาวเขาเป็นผู้ที่กินมันเข้าไป ะูมู่จะไม่มีวันหลบเลี่ยงารับผิดชอบนี้
สำหรับเจียงจื่อเฮ่าั้ก็รอจนเรื่องนี้ได้รับการแก้ไขแ้ ค่อยไปหาครอบครัวเจียงเพื่อทวง้ำใก็ยังไม่สายเิไป
...`
เมื่อได้ยินคำพูดมู่เอ้าเทียน ใบ้าตี้หลิงหานพลันยากจะคาดเดา ดวงตาเขาจ้องไปที่ใบ้ามู่เอ้าเทียน ตัวเขาที่เป็นึองค์รัชทายาทแห่งอาณาจักรต้าโจว ย่อม้เข้าในิสัยท่านอ๋องที่มีคุณูปการยิ่งใหญ่ในการก่อตั้งต้าโจนจนได้รับพระราชทานยศอ๋องผู้นี้ว่าเป็นเช่นไร คำพูดเขา้เป็นคำพูดจากใ มิใช่เพียงคำพูดในละคร``
พูดตามตรง เขารู้สึกชื่นชมท่านอ๋องแห่งะูมู่ท่านนี้ยิ่ง แต่เมื่อเขานึกึท่าทีที่หยิ่งผยองมู่อันเีที่มีต่อเขา เขาพลันรู้สึกว่า ไม่ว่าอย่างไราโกรธเคืองั้ก็มิอาจกล้ำกลืนลงไปได้ ดังั้ในวินาทีต่อมา มุมปากตี้หลิงหานพลันหยักยกึ้ ริมฝีปากบางขยับเล็กน้อย
“ท่านอ๋องมู่ ในการที่เปิ่นกงจะได้ดอกบัวพันปีนี้มา เปิ่นกง้ส่งทหารข้างกายไปึยี่สิบแปด โดยใช้กลยุทธ์การสั่นไหวทิศตะวันและทิศตะวันตก [1] เบี่ยงเบนาสนใจากเหล่าผู้แย่งชิงทุกทิศทาง าเจ็บไปแ้เก้านาย เสียีิไปหกนาย ึจะได้รับดอกบัวพันปีดอกนี้มาไว้ในครอบ แต่น่าเสียดายที่ในท้ายที่สุดมันไม่ได้ส่งมาึมือข้า ดอกบัวพันปีั้หายาก แม้ในตลาดซื้อขายก็ไม่สามารถประเมินค่าได้ "
ตี้หลิงหานพูดึ้มาเบาๆ
ใบ้ามู่เอ้าเทียนเคร่งขรึมเช่นกัน ใเาั้ เขาย่อมรู้เช่นกันว่าดอกบัวพันปีนี้ย่อมมิได้มาโดยง่าย เวลานี้เมื่อมองดูองค์รัชทายาทผู้นี้ เขามีใบ้าที่สามารถทำให้พระอาทิตย์และดวงจันทร์ไร้สีได้ ท่าทางเขาทำให้มิอาจคาดเดาได้เลย เดาไม่จริงๆ ว่าฝ่าบาททรงคิดสิ่งใดอยู่
"เช่นั้แ้..."
"ท่านพ่อ"
ขณะที่มู่เอ้าเทียนกำลังจะพูด ฮวาเีที่ยืนอยู่ข้างเขาเป็นเวลานานก็ก้าวไปข้าง้าอย่างรวดเ็ นางพูดเบาๆ เพื่อขัดจังหวะการพูดคำต่อไปมู่เอ้าเทียน
นางเงยศีรษะึ้มองตี้หลิงหานผู้มีนัยน์ตาคมกริบอยู่ในขณะนี้ ท่าทีนางหยิ่งผยองยิ่งนัก “หม่อมฉันเป็นผู้ลงมือะทำผิด หม่อมฉันขอรับผิดชอบเ หม่อมฉันเอาดอกบัวพันปีใบนี้ไปและก็กินมันด้วย ไม่ว่าพระองค์จะทรงมีาคิดเห็นอย่างไร ก็ทรงกล่าวมาตรงๆ เถิดเพคะ”
ฮวาเีเปิดปากกล่าวอย่างเย็นชา
นางย่อมไม่รู้ว่าจริงๆ แ้ตี้หลิงหานกำลังรอนางอยู่ ก่อน้านี้นางเล่นงานเขามาหลายครั้งแ้ เขาจะยอมปล่อยนางไปหรือ? ก็แค่องค์รัชทายาทจอมสารเลวที่พิจารณาเพ่งไปแต่เรื่องเล็กน้อยโดยไม่สนภาพรวม ใคิดแต่แผนอันแยบคายที่ยากจะล่วงรู้ได้ เขาพูดจามากา มิใช่ว่ากำลังรอให้นางลุกึ้มาหรอกหรือ?
เมื่อตี้หลิงหานเห็นฮวาเีลุกึ้และสี้านางไม่เปลี่ยนเลยแม้แต่น้อย ึ่ก็แทบจะเป็นแบบที่เขาคาดเดาไว้อยู่แ้
ดวงตาที่เย็นชาเขาสบเข้ากับสายตาที่เย็นชาและเย่อหยิ่งฮวาเี ทันใดั้าหนุ่มพลันยกเท้าึ้ เิไปตรง้าฮวาเี เขาสูงกว่าศีรษะฮวาเีและยามนี้เขาก็อยู่ใกล้นางยิ่งนัก ตี้หลิงหานจ้องมองดวงตาฮวาเี หลังจากั้ก็ปล่อยเสียงหัวเราะมา ท่าทีสูงส่งราวกับไม่อาจแตะ้ได้และเต็มไปด้วยาดูู จากั้นางก็ได้ยินตี้หลิงหานกล่าวว่า "คุณหนูใหญ่ะูมู่ เจ้าแบการับผิดชอบทั้งหมดไหวหรือ? "
“ทำไมจะรับผิดชอบไม่ไหว? หากพระองค์ทรงปรารถนาเงินทอง หม่อมฉันก็จะเก็บรวบรวมมาให้ หากพระองค์ปรารถนาดอกบัวหิมะ ต่อให้้ึ้สวรรค์ลงนรก ะหม่อมก็จะไปเก็บมาให้ องค์รัชทายาท ขอเพียงพระองค์ทรงเอ่ยปาก หม่อมฉัน อันเีแห่งะูมู่้ทำได้ทั้งสิ้น”
ฮวาเียืดคอึ้สูง ดวงตานางมีเพลิงลุกโหม สายตาบีบบังคับเย็นชา ้ำเสียงนี้หยิ่งผยอง
ตี้หลิงหานมองไปที่ฮวาเี พลางคิดว่าสตรีผู้นี้ไม่กลัวตายจริงๆ ในที่สุดก็หยุดเสแสร้งแกล้งทำแ้
เมื่อได้ยินคำพูดฮวาเี สี้ามู่เอ้าเทียนพลันเปลี่ยนไป ดวงตาเขาเบิก้า หัวสมองเขาว่างเปล่าอยู่พักหนึ่ง บุตรสาวเขาเคยเป็นสตรีที่อ่อนแอบอบบาง ทว่าตอนนี้้ำเสียงั้กลับมีพลังอำนาจเหลือเิ ทว่ากลับเป็นการเสียมารยาทแ้
บุตรสาวผู้นี้เอ่ยกับองค์รัชทายาทเช่นนี้ได้อย่างไร?
มู่เอ้าเทียนรีบก้าวเข้าไปข้าง้า ก่อนจะเอ่ยต่อจากฮวาเี "ูเี ถอยกลับไป เจ้าไม่อาจทำตัวเสียมารยาทเช่นนี้ต่อ้าพระพักตร์ได้ เรื่องนี้ปล่อยให้พ่อจัดการเเถิด"
ทันทีที่สิ้นเสียง ใบ้าฮวาเีพลันตึงเครียด นางเอ่ยต่อทันทีว่า "ท่านพ่อ หายนะครั้งนี้ข้าเป็นก่อ ข้าจะเป็นผู้รับผิดชอบเ"
“อย่าวุ่นวาย เจ้ายังมีพ่ออยู่ที่นี่”
มู่เอ้าเทียนตำหนิด้วยเสียงทุ้มต่ำ
บุตรสาวเขาหายตัวไปสี่ปี ากล้าหาญนี้ยิ่งใหญ่กว่าท้องฟ้า เขาจะควบคุมมันไม่ได้เชียวหรือ?
“ท่านพ่อ บุตรสาวนี้โตแ้ นี่เป็นาผิดู ใหู้แก้ปัญหาเเถิดเจ้าค่ะ”
เสียงฮวาเีไม่ดังแต่การแสดงออะหว่างคิ้วนางมั่นคงยิ่ง นางมองไปที่มู่เอ้าเทียนด้วยาดื้อรั้น
ในใมู่เอ้าเทียนเจ็บปวด หัวใเขาเปี่ยมไปด้วยาไม่เข้าใและไม่สบายใเป็นอย่างยิ่ง!
บุตรสาวเขาหายตัวไปสี่ปีและดูเหมือนว่านางจะไม่้พึ่งพาพ่ออย่างเขาอีกต่อไปแ้ นางคิดจะใช้ไหล่บางๆ นางแบกรับทุกเรื่องเอาไว้เ ึ่การะทำนี้ทำให้หัวใเขาเจ็บปวดเหลือเิ
ในกรณีดอกบัวพันปี บุตรสาวเขาปกปิดาจริงจากเขา ตอนนี้จึง้เผชิญกับการกลั่นแกล้งองค์รัชทายาทด้วยตนเ นางจึงไม่้การให้เขายื่นมือเข้าไปช่วย
มู่เอ้าเทียนรู้สึกไม่สบายใเป็นอย่างยิ่ง
ฮวาเีเห็นมู่เอ้าเทียนเคร่งขรึม ใบ้าเขาเต็มไปด้วยาหดหู่และาเศร้า แม้ว่าสี้าจะไม่แสดงอารมณ์มา ทว่าฮวาเีก็สามารถมองเห็นได้ เกรงว่าในใมู่เอ้าเทียนคงจะกลัวจนแทบจะร้องไห้ ทว่าเพราะนางเป็นสตรีที่ฉลาดจึงรู้ึสิ่งที่เขากลัวและรู้ว่าเหตุใดมู่เอ้าเทียนึรู้สึกไม่สบายใ นางจึงถอนหายใมาเบาๆ ก่อนจะเิไปด้านข้างมู่เอ้าเทียนและะซิบเป็นเสียงที่ได้ยินเพียงสองเท่าั้ “ท่านพ่อเจ้าคะ นี่เป็นเรื่องเล็กน้อย ท่านส่งให้ข้าจัดการเเถิด อีกสักครู่ยังมีเรื่องใหญ่ที่ข้า้ขอให้ท่านไปจัดการให้อยู่อีกเจ้าค่ะ”
ฮวาเีะซิบเบาๆ พร้อมกับขยิบตาดวงตาแมวนางไปให้ทีหนึ่ง ึ่นางดูน่ารักและมีมารยาทยิ่ง โดยเฉพาะ้ำเสียงนางที่เต็มไปด้วยการพึ่งพา
มู่เอ้าเทียนรู้สึกสบายใและอึดอัดน้อยลงเล็กน้อย
"มีเรื่องอันใดอีกหรือ? "
เขาถามด้วยเสียงบางเบา
ฮวาเีกะพริบตาพลางเอามือลูบจมูกตัวเอย่างไม่สบายใ “เดี๋ยวท่านก็รู้เจ้าค่ะ เมื่อึเวลาั้แ้ ข้าก็ขอฝากท่านพ่อด้วยนะเจ้าคะ”
“วางใเถิด มีพ่ออยู่ที่นี่ ึแม้ว่าฟ้าจะถล่มดินจะทลายก็จงอย่าได้เกรงกลัว”
มู่เอ้าเทียนตบอกตนก่อนจะตอบบุตรสาวไปด้วยามั่นใ
ในใคิดว่า ตราบใดที่มันไม่ใช่าผิดใหญ่หลวงที่ึขั้น้ตัดหัว เขาก็สามารถรับไว้ได้ทั้งหมด
ฮวาเีปลอบโยนมู่เอ้าเทียนและได้รับคำยืนยันจากท่านพ่อนาง หลังจากั้นางจึงหันกลับไปทางตี้หลิงหาน "ฝ่าบาท เนื่องจากหม่อมฉันตกอยู่ในเงื้อมมือพระองค์แ้ หม่อมฉันจะยอมรับมัน โปรดแจ้งแก่หม่อมฉันมาว่าพระองค์ประสงค์จะให้หม่อมฉันแก้ปัญหาอย่างไรเพคะ? "
ฮวาเีถาม
้ำเสียงนางเต็มไปด้วยาเกลียดชังและนางก็เกลียดชังตี้หลิงหานที่แสนจะรอบคอบนี้จริงๆ
ดวง้าตี้หลิงหานไร้อารมณ์ ทว่าในสายตาเขา้เห็นฉากการปฏิบัติตัวในครอบครัวต่อกันและกันสองพ่อูะูมู่ พ่อเมตตาูกตัญญู [2] ช่างเป็นครอบครัวที่รักใคร่กลมเกลียวกันเหลือเิ
เฮอะ
อารมณ์เขายิ่งย่ำแย่ลงไปอีก
จากั้ฮวาเีก็ได้ยินเขาเอ่ยว่า "ดอกบัวพันปีนี้แต่เดิมเปิ่นกงมีไว้เพื่อใช้รักษาร่างกาย ทว่าูคุณหนูใหญ่ะูมู่ทานเข้าไปแ้ เปิ่นกงย่อมไม่ให้เจ้าคายมันมา..." ตี้หลิงหานกล่าว าเ็ในการพูดั้ไม่เ็และเสียงั้ก็ดึงดูดมากเช่นกัน แต่สิ่งที่เขาพูดทำให้ฮวาเีโกรธเข้าแ้จริงๆ
การพูดเช่นนี้ดูเหมือนจะบอกว่าคุณหนูใหญ่ะูมู่เป็นโลภที่กินดอกบัวพันปีเข้าไป...
ฮวาเีอึกอัก ใบ้านางแดงก่ำด้วยาโกรธ ตี้หลิงหานผู้นี้เสียดสีผู้โดยไม่ใช้คำหยาบ ไอ้ใทราม องค์รัชทายาทเฮงซวย
ในใฮวาเีจดบันทึกคดีเขาเอาอีกครั้ง
ตี้หลิงหานพูดต่อว่า “เห็นแก่้าท่านอ๋องมู่ เปิ่นกงก็คงไม่ทำให้คุณหนูมู่ลำบากใมากมายเท่าไหร่หรอก”
เขาเปิดปากกล่าว ก่อนจะกวักมือเี จากั้อั้นจิ่วก็ก้าวไปข้าง้าอย่างรวดเ็ และหลังจากที่ตี้หลิงหานสั่งการคำสองสามคำด้วยเสียงต่ำ อั้นจิ่วก็รับคำสั่ง ก่อนจะถอยไป
เสียงเขาไม่ดัง ฮวาเีไม่ได้ยินสิ่งที่เขาพูด แต่เห็นเพียงามืดยามพลบค่ำและใบ้าที่ไม่มีใครเทียบตี้หลิงหานผู้งดงาม ยามที่เขาูแสงและเงาส่องะทบั้มันช่างมีเสน่ห์เหลือเิ
ลมพัดโชย เสื้อคลุมตี้หลิงหานและเส้นผมสีำขนหมึกพลันปลิวว่อน ลานทั้งลานเงียบสนิท และนางก็ไม่รู้ว่าตี้หลิงหานจะทำอะไร
“ฝ่าบาท ทรงคิดที่จะทำอะไรเพคะ? ”
ฮวาเีค่อนข้างใร้อน นางรู้สึกเสมอว่าตี้หลิงหานกำลังปั่นประสาทนาง อย่าลืมว่าก่อน้าั้นางมิใช่ว่า 'ป้อน' ยาพิษให้เขามาก่อนหรือ? ทว่าท่าทีที่สงบนิ่งอยู่เสมอนี้ ทำให้อื่นมิอาจสงบใได้เลยใ
ไม่นาน อั้นจิ่วก็กลับมา
“แด่คุณหนูใหญ่ะูมู่”
ตี้หลิงหานพูดเบาๆ
อั้นจิ่วมอบในมือให้ฮวาเี
"อะไร?"
ฮวาเีขมวดคิ้วพลางก้มศีรษะลง ะดาษขาวตัวอักษรำ ซับซ้อนเหลือเิ แต่ที่ฮวาเีเห็นได้อย่างชัดเจนคือตัวอักษรตัวใหญ่สองตัวที่อยู่ด้านบน
เมื่อพิจารณาเนื้อหาในข้อตกลงอย่างละเอียดถี่ถ้วน ฮวาเีแทบจะะอักเลือดมาในทันที
บนะดาษขาวตัวอักษรำเขียนไว้อย่างชัดเจนว่า “มู่อันเีแห่งะูมู่ติดหนี้องค์รัชทายาทตี้หลิงหาน เป็นจำนวนเงินสามล้านตำลึง ให้นำมาจ่ายทั้งหมดภายในสามวัน มิเช่นั้จำเป็น้ยอมสมัครใเข้าไปเป็นสาวรับใช้ในจวนองค์รัชทายาทเป็นเวลาสามเดือน สัญญาู้ ไว้ใช้เป็นหลักฐาน"
“เงินสามล้านตำลึงจะ้จ่ายทั้งหมดภายในสามวันอย่างั้หรือ? ไม่เช่นั้จะ้เข้าจวนในฐานะสาวรับใช้ ฝ่าบาท พระองค์ทรงล้อหม่อมฉันเล่นหรือเพคะ? ”
เมื่อฮวาเีเห็นเนื้อหาสัญญา ในที่สุดใบ้านางก็เปลี่ยนสี นางจ้องไปที่ตี้หลิงหานเขม็ง ดวงตานางลุกประกายด้วยไฟแห่งโทสะ ้ำเสียงที่ใช้เีองค์รัชทายาทเต็มไปด้วยการเยาะเย้ยถากถาง
เมื่อเทียบกับาโกรธและาประหลาดใฮวาเีแ้ ใบ้าตี้หลิงหานั้ไม่แสดงสี้าใดๆ มาทั้งสิ้น ได้ยินเพียงเขาที่เอ่ยเบาๆ ว่า “ดอกบัวพันปีประเมินค่ามิได้ เปิ่นกงเีค่าเสียหายเป็นเงินเพียงสามล้านตำลึงเพราะเห็นแก่ท่านอ๋องมู่ เหตุใดคุณหนูใหญ่ึยังไม่พอใเล่า? "
เขาถาม
ฮวาเีกัดฟันกรอด ถ้าอย่างั้ก็ย่อมได้ ตี้หลิงหานรอข้าก่อนแ้กัน
เงินสามล้านตำลึงภายในสามวัน? ถ้าลำพังอาศัยกำลังตัวนางเจะเป็นไปได้อย่างไร? ้ทำให้ท่านพ่อกับท่านพี่ลำบากอีกหรือ นางไม่ยินยอม
ฮวาเีหันไปมองมู่เอ้าเทียนและมู่เสวียนเย่ ทั้งคู่มีสี้าจริงจัง เงินสามล้านตำลึงไม่ใช่จำนวนเงินที่เล็กน้อยอย่างแน่นอน ะูมู่เป็นะูแม่ทัพ แต่ึเอาทรัพย์สมบัติที่สะสมในะูมาจนหมด เกรงว่าภายในสามวันก็ไม่อาจหาเงินได้ึสามล้านตำลึง ่พระราชทานที่มีอยู่ก็ไม่อาจขายได้ ท่านพ่อและท่านพี่ใหญ่แห่งะูมู่เก็ตกตะลึงกับจำนวนเงินที่ตี้หลิงหานเสนอเช่นกัน
แต่สิ่งที่ทำให้ท่านพ่อและท่านพี่ใหญ่เสียใยิ่งกว่าคือในประโยคสุดท้ายสัญญา หากไม่สามารถจ่ายหนี้ได้ภายในสามวัน ูเี้เข้าไปเป็นสาวรับใช้ในจวนองค์รัชทายาทเป็นเวลาสามเดือน
าเกลียดชังเช่นนี้คืออันใด? แค้นเคืองอันใดกัน?พ
เชิงอรรถ
[1] กลยุทธ์การสั่นไหวทิศตะวันและทิศตะวันตก มันเป็นกลยุทธ์ที่หกในสามสิบหกกลยุทธ์ เพื่อทำให้คำสั่งศัตรูสับสน จำเป็น้ใช้การะทำที่คล่องตัวและยืดหยุ่น
[2] พ่อเมตตาูกตัญญู หมายึ พ่อแม่มีเมตตาต่อู และูก็กตัญญูต่อพ่อแม่
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??