เรื่อง มหาพิภพ เทพมังกรสยบราชัน
พัแห่งา ทำให้เหยียนรู้สึกเหมือนร่างาูเติมเต็มด้วยพัที่ไร้ขีดกำจัด เหยียนฝึกเพียงหนึ่งเค่อ1เท่านั้นก็สามารถรับรู้ได้ถึงพัที่เพิ่มพูนภายใร่างา
บวกกับพัวิญญาณที่แข็งแกร่งภายใั เมื่อเหยียนควบคุมได้ก็สามารถใช้งานได้แล้ว เาะเขาไม่ได้ฝึกสำเร็จเ็่าคนอื่นเพียงเ็น้อย แต่ระยะเวลาใาฝึกกลับสั้น่ามากโข
ตกดึก เหยียนไม่หยุดพักแม้แต่เหมี่ยว2เดียว ใช้แสงจากดวงดาวอันน้อยนิด ฝึกฝนวิชาต่อไป ใช้จิตสัมผัสพัต่อสู้ใาที่หนาแน่น
บวกกับพละกำัหมัดลงทัณฑ์ คาดว่าต่อให้เจอเซียวปิงาอีก เหยียนก็ไม่ัเขาแล้ว บางครั้งเหยียนก็มีพละกำัที่เทียบเท่าเขาได้
ดวงาารวมักันบนท้องนภา แสงาานั้นูาสุริยะดูดซึม...
ทันใดนั้น เหยียนลืมตาึ้โดยัพลัน
“ี้พัปราณใร่างาข้าหนาแน่นมากึ้แล้ว ผ่านาต่อสู้่หน้าี้ รวมกับาสุริยะ แถมยังมีพัวิญญาณที่แข็งแกร่ง ดูเหมือนขั้นพละกำัข้าก็มาถึงปลายทางแล้ว งั้นก็ดี ข้าจะลองทำลายเส้นพัขั้นที่สามต่อ”
วางมือั้ข้างไว้ที่ลมปราณ สูดหายใเข้าลึกๆ เหยียนเริ่มใช้พัจู่โจม
พัปราณระลอกหนึ่งเริ่มพุ่งไปยังเส้นพัขั้นที่สาม ครั้งี้เขาไม่ได้เจ็บปวดเหมือนครั้ง่หน้า เมื่อมีพัปราณมหาาเป็นเกราะกำบัง เีไ่นานเขาก็สามารถทะลุขั้นที่สามได้สำเร็จ
“ทำลายซะ ข้าต้องาพั ข้าต้องแกร่งมาก่าี้ เซียวปิงา ข้าอยากฆ่าเจ้า ข้าจะทำให้เจ้ารู้สึกประหลาดใให้ได้!”
“อ๊าก!”
พัปราณที่หนาแน่นใร่างา้ายน้ำป่าที่กำัทะลักใส่เขื่อนกั้นน้ำ ั้หมดพุ่งเข้าไปถึงเส้นพัขั้นที่สาม ใทีุ่เขาก็ทำสำเร็จอีกครั้ง พัปราณผสานกันั้หมด รวมกันเพื่อสร้างามั่นคงเส้นพัขั้นที่หนึ่งและ
แม้แต่กระดูกใร่างาก็เิาเปลี่ยนแปลง เหยียนรู้สึกได้ว่ามันต่างไปจากเดิมมาก เส้นพัแข็งแกร่งและใหญ่่าแรกเป็นอย่างยิ่ง เหยียนกำหมัด พัทีู่ส่งมาจากร่างา มีปริมาณมาก่าเหยียนอยู่ระดับชีพัขั้นที่าเท่า
เวลาี้ เหยียนกระตุกยิ้มมุมปาก นึกถึงใบหน้าที่หยิ่งผยองเซียวปิงา ใใก็รู้สึกื่เต้นไม่น้อย เขาอยากพุ่งไปตรงหน้าเซียวปิงา แล้วทำให้เห็นว่าแท้จริงแล้วใครแข็งแกร่ง่ากัน
ใช้เวลาเีไ่นาน เหยียนก็ปรับสมดุลและสร้างามั่นคงพัใร่างา ถ้าาพัฒนาเขาเป็นแบบี้ไปเรื่อยๆ เีไ่นาน ตนต้องกลายเป็นยอดฝีมือแห่งเมืองั แค่คิดก็ทำให้เหยียนื่เต้นเีแล้ว
าสุริยะยืมแสงพัจากดวงอาทิตย์ าคืนมีดวงดาวเต็มท้องฟ้า าพัฒนาพัจึงมิสู้เท่าาวัน ถ้าเป็นไปได้ ิ่ที่าสุริยะดูดซึมก็เป็นแค่อุณหภูมิที่ร้อนแเท่านั้น
“จริงด้วย ยืมแสงจากดวงดาว จากนั้นุไฟรอบๆ ลองดูว่ามันจะช่วยได้มาก่าหรือไม่” เมื่อเหยียนนึกึ้ได้ก็ลุกึ้ลงมือทันที
สนามฝึกูปกุมด้วยามืดและห่างจากบ้านตระกูลไกลโข ต้องไม่มีใครพบเห็นเป็นแน่
เหยียนนำฟืนปริมาณที่มากเพียงพอมาวางล้อมรอบั ุไฟ จากนั้นจึงเริ่มฝึกวิชาท่ามาแสงไฟ ี้ตนอยู่ใชีพัขั้นที่สาม คาดว่าาฝึกาสุริยะคงใช้เวลาสั้นยิ่งึ้!
ผสานพัา พัาเป็นพัที่กระจายปกุมไปทั่วฟ้าดิน ร่างาตน ้ายใร่างมีเพลิงไฟจากแสงอาทิตย์ลุกโชน าร้อนแจากดวงอาทิตย์สามารถละลายุสรรพิ่ หากฝึกวิชาี้สำเร็จ เขาก็สามารถดูดธาตุพัจากแสงอาทิตย์มาใช้เป็นพัปราณ
เหยียนลองฝึกตามคำบรรยายใตำรา รวบรวมพัาาและาร้อนแจากรอบั จากนั้นก็รวมให้กลายเป็นพัอาทิตย์ ผลที่ออกมาก็ดี่าแรกจริงๆ
เีไ่นาน เหยียนก็เริ่มสัมผัสถึงาเื่อนไหวพัดวงดาว จากนั้นจึงใช้จิตใาขับเื่อนพัาอย่างช้าๆ
เมื่อพัดวงดาวและพัาใร่างาเหยียนเริ่มเิรอยต่อเ็ๆ แล้ว รอยต่อก็เริ่มขยายใหญ่ึ้
ดวงดาวาิดวง า้ดวง าพันดวง… เมื่อพัจากดวงดาวรวมกันภายใร่างาเหยียนใปริมาณที่มหาา พัปราณก็ละลายพัดวงดาวอย่างรวดเ็ ขณะที่พัาเริ่มเพิ่มึ้ พัปราณก็เพิ่มึ้ด้วยเช่นกัน
“อะไรนะ เฮ้อ... แสงจำนวนมากขนาดี้เข้าสู่ร่างา พุ่งเข้าไปใเวลาเพียงชั่วครู่ เกรงว่าคงเพิ่มจากเมื่อ่เป็น้เท่า”
ธาตุพัุอย่างที่ดูดซึมมาจากรอบั ้ายพร้อมเปลี่ยนเป็นแสงที่ส่องสว่างุเมื่อ ุอย่างที่เิึ้มาจากเหยียนั้นั้น ถ้ายังไม่รีบหยุดาฝึกเพียงเท่าี้ เกรงว่าาควบคุมร่างาก็คงเป็นเรื่องยากแล้ว
ี้ร่างาเหยียนเป็นเหมือนหลุมดำขนาดใหญ่ที่มิอาจหาใดเปรียบ ฝึกภายใต้แสงาาอย่างต่อเนื่อง เหยียนสัมผัสได้ว่าถึงเวลาที่ตนควรพอแล้ว
“เก็บ!” รอยต่อพัที่ขยายใหญ่เปลี่ยนกลายเป็นเ็ จนกระทั่งหายไปใทีุ่
แสงกะิวาบใร่างา เหยียนลองเหวี่ยงหมัดออกไปาอากาศ พัระลอกหนึ่งพุ่งออกไป ทำลายห้วงอากาศตรงหน้า แล้วเิเีงดังแสบแก้วหู
ใใเหยียนเต็มไปด้วยาื่เต้น ผ่านาฝึกาที่แข็งแกร่งแล้ว มิหนำซ้ำยังก้าวึ้ไปถึงพัชีพัขั้นที่สาม ทำให้พละกำัเขาเพิ่มึ้เป็นิเท่า
เีไ่นานหยียนก็ขับแสงออกจากั ป่กระจายกลับไปยังที่เดิม ภายใต้ท้องนภา เงาร่างนั้นูทอดยาวดููใหญ่ ทิศตะวันออกเริ่มมีแสงอาทิตย์ปาฏ ท้องฟ้าเก็เริ่มเปลี่ยนกลายเป็นสีขาวใิตา
“เหนื่อยจริง ใทีุ่ข้าก็พักได้แล้ว นับตั้งแต่วันี้ ข้าสัญญาว่าต้องเปลี่ยนแปลงัเให้ได้ ข้ามิใช่เหยียนที่ไร้วิญญาณุ์ มิใช่คนที่ไร้ัตนอีกต่อไป ข้าต้องแกร่งึ้ ต้องเหยียบุคนที่เคยหยามข้าไว้ใต้แทบเท้า เซียวปิงา าเะ บิดาจะรอเจ้าที่นี่เ...”
เขาแทบทนรอไม่ไหวแล้ว ทิ้งัลงบนเตียง ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม แ้่ๆ หลับไป
“เหยียน เจ้าก็เป็นได้แค่คนไร้ค่า เจ้าไม่มีวันล้มข้าได้หรอก ฮ่าๆๆๆ!” เหยียนะุ้ื่เาะฝัน้า เล็บมือเขาทิ่มเข้าเนื้อัเ เลือดสดไหลออกมา เขากัดฟันลุกึ้มานั่งโดยเ็
“ข้ามีสิทธิ์พักด้วยเหรอ มีเวลาอีกิวันตระกูลก็จะจัดงานประลองแล้ว ถึงนั้น ข้าต้องได้《วิชาหมัดสายฟ้าแปดทิศ》และ《วิชาหมัดมายา》มาให้ได้ ข้าต้องโดดเด่นึ้ เมื่อไรที่ข้าเหยียบุคนเอาไว้ใต้แทบเท้า เวลานั้นถึงเป็นเวลาที่ข้าได้ลุกึ้มาอย่างผ่าเ จะไม่มีใครดููข้าอีก ข้าจะไม่ทำให้ท่านพ่อที่เป็นผู้นำตระกูลต้องขายหน้าเาะข้าอีก”
เหยียนนั่งทำสมาธิต่อ รวบรวมพัปราณไว้ใจุดรวมปราณ
ไม่รู้ว่าเวลาผ่านไปนานเท่าใด ู่ๆ นอกห้องมีเีงหัวเราะดังคึกคัก
เหยียนลืมตาึ้ ี้เขามีพละกำัขั้นที่สาม จิตสัมผัสก็เพิ่มมากึ้ไม่น้อย กระตุกยิ้มที่มุมปาก จากนั้นก็เปิดประตูเดินออกไป
เซียวปิงายืนอยู่ด้านนอก มองมาที่เหยียนด้วยสายตาหยิ่งผยอง ผู้ที่ยืนอยู่ทางซ้ายก็คือเอ้าอวีที่เมื่อวานูเหยียนซ้อมจนต้องให้คนแบกกลับไป ด้านหัพวกเขาั้ ยังมีเ็ใตระกูลอีกมาก พวกเขาล้วนมาเพื่อรอดูเรื่องสนุก
เหยียนนึกไม่ถึงจริงๆ ว่าเซียวปิงาจะกล้ามาถึงตระกูล อีกั้ชายหนุ่มที่เป็นถึงคนใตระกูลกลับยืนอยู่ด้านหัเขา
ุคนต่างก็แสดงออกถึงาฮึกเหิม หัจากเห็นเหยียนแล้ว สถานาณ์ก็วุ่นวาย
เมื่อเซียวปิงาเห็นเหยียนออกมา ใบหน้าก็ประาาผยอง “ตกใมากใช่หรือไม่ ข้าก็นึ่าเจ้าจะมัวแต่ซ่อนอยู่ข้างใ เป็นเต่าที่เอาแต่มุดหัวอยู่ใกระดองเีอีก ดูเหมือนจะมีากล้าึ้มาบ้างแล้วนี่ แต่วันี้ข้ากับท่านพ่อมาเป็นแขกใจวน ได้ยินมาว่าเจ้าทำ้าเอ้าอวีที่เป็นเพื่อนรักข้า เจ้าว่าเราควรสะสางเรื่องี้เช่นไร?”
เหยียนเข้าใดี เจ้าหมอนี่ัตนจะเปิดเาจริงที่บิดาเขาและลุงร่วมมือกัน จึงอยากฆ่าตนให้ตาย เพียงแต่เวลาี้มีคนตระกูลอยู่มาก จึงมิอาจพูดออกมาส่งเดช เหยียนยื่นมือออกไปชี้หน้าเซียวปิงา ี้าไ้ซึ่งาัพ
“เจ้าอุตส่าห์มาถึงที่นี่แล้วยังต้องแสร้งทำหน้าซื่ออีกหรือ เจ้ามาเพื่อฆ่าข้า ยังจะหาเหตุผลบ้าบอเช่นี้มาอ้าง อยากให้ข้าขายหน้าต่อผู้คนมากมายหรือ” หัพูด เหยียนก็ชูนิ้วาให้เขาเป็นาท้าทายเซียวปิงา
--------------------
1 หนึ่งเค่อ เ่าั ิห้านาที
2 เหมี่ยว (秒) วินาที
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??