เรื่อง มหาพิภพ เทพมังกรสยบราชัน
ฝ่ามือรวบรวมพลังอีกครั้ง พยัคฆ์เขาเีถอยหลังด้วยาหวาดผวา มันอ้าปากใช้ลิ้นเลียเขาบนหน้าผาก
“หักมาให้ข้าเถิด” โครม
พลังาที่แข็งแกร่งประสานเ้ากับหมัดลงทัณฑ์ ทำให้่ากายของพยัคฆ์เขาเีถูกะแทกอย่างแอีกครา
ทันใดนั้น เีงะแทกกับก้อนหินดังสนั่น หินขนาดใหญ่แตกเป็นร้าว แ้เขาของพยัคฆ์เขาเีก็หัก
พยัคฆ์เขาเีบาดเจ็บทำให้รังสีพลังอ่อนลงมาก
“ปาใหญ่กินปาเล็ก าดำรงชีวิตที่นี่ก็เป็นเช่นนี้ ใเมื่อเ้ามีชีวิตอยู่อย่างทรมาน สู้ให้ข้าจบชีวิตเ้าไม่ดีกว่าหรือ”
เหยียนัเขาที่แตกหักของมัน ฝ่ามือเต็มไปด้วยพลังปราณ ทันใดนั้นพลังก็ถูกส่งไปทั่ว่ากายพยัคฆ์เขาเี
“โฮก!” พลังที่แข็งแกร่งโจมตี่ากายพยัคฆ์เขาเี สุด้าพยัคฆ์เขาเีก็ตะเกียกตะกายจนิ้ลมหายใ
พยัคฆ์เขาเีตายแ้ เหยียนหายใ ตนฆ่าพยัคฆ์เขาเีด้วยมือ จากนั้นก็เดินมาข้างกายิ เวานี้นางนั่งตัวตรง ัตาพิงอยู่ตรงนั้น
“ได้ งั้นให้เวาข้าฟื้นฟู่ากายสักหน่อย แ้ข้าค่อยพาเ้าออกไปจากที่นี่” เหยียนัตาลง เิ่ขับเื่อนพลังปราณใ่ากาย ใช้พลังฟื้นฟู่ากายที่ทรุดโทรม
พลังปราณลดใตัวน้อยลงไปเศษสามส่วนี่ ทันใดนั้น เหยียนืตาขึ้น เงยหน้ามองท้องฟ้า ใที่สุดเขาก็กลับมาใสภาพเดิมแ้ เิ่ใช้พลังาใกาย ดูดซึมพลังจากแสงอาทิตย์ใาเติมเต็มพลังปราณ รวบรวมพลังา ใช้มันส่งไปทั่ว่ากาย
หลังผ่านไปครึ่งวัน เหยียนุขึ้นยืน พลังปราณขับฝุ่นที่เปื้อนออกจากตัว จิตสัมผัสที่มีต่อสิ่งเร้าเพิ่มมากขึ้น เหยียนเดินไปข้างศพพยัคฆ์เขาเี แ้เก็บลูกแก้วปีศาจเอาไว้
“เห็นหรือไม่ ข้าบอกแ้ว่าข้าต้องฆ่าพยัคฆ์เขาเีตัวนี้สำเร็จแน่” เหยียนหันกลับมามองนาง
“เี่ยวิ เาะเหตุเ้าึไม่พูดสักคำ หรือว่าเ้าตกใกลัวที่เห็นข้าดุร้าย” เหยียนััไปมอง ทะยานลอยไปบนก้อนหิน ่นจะลองเขย่าตัวนางเบาๆ แ้่านางก็อ่อนยวบลงบนพื้น
“เี่ยวิ เี่ยวิ” เหยียนตกใเป็นห่
ทว่าศพที่อยู่ตรงหน้ากลับไม่เื่อนไหวแ้
“ไม่ ไม่นะ หรือเ้าจะไปโดยไม่ร่ำาเลยสักคำ ข้ายังไม่รู้วิธีาใช้เขาของพยัคฆ์เขาเีเลย ข้ายังมีบางเื่ที่ยังไม่ได้บอกเ้า เ้าจะไปแบบนี้ไม่ได้”
ขณะที่เหยียนรู้สึกเจ็บปวดมากนั้น บนท้องฟ้าก็มีเีงและกลิ่นอายพลังระลอกหนึ่งลอยลงมา
“เหยียน ้าะไปแ้ หายวันมานี้ข้ามีาสุขมาก จิตของข้าอ่อนแอเกินไป ข้าต้องกลับไปหล่อเลี้ยงจิตที่่าจริง มิเช่นนั้นชาตินี้ข้าคงหาฟื้นคืนไม่”
“เ้ารีบหลอมพลังปราณที่หลอมใเขาของพยัคฆ์เขาเี กลืนลงท้อง ผสานให้กายเป็นพลังปราณของเ้า แ้มันจะช่วยเ้าเ”
“อีกเื่ ก้อนหินที่อยู่ใ่ากายเ้า าจริงมันคือธาตุพลังหิน เมื่อเ้าฝึกจนึระดับหนึ่ง จะสามารถดูดธาตุพลังมาเพิ่มาแข็งแของ่ากาย เมื่อึตอนนั้น ่ากายเ้าจะมีพละกำลังมากกว่าสัตว์หายเท่า ถือเป็นของขวัญที่เราได้รู้จักกัน กลับะูเ้าเีเถิด ที่นี่ไม่ปลอดภัย”
“จริงด้วย เ้าบอกเิใ่ื อนาคตเ้าอยากไปเมืองหยุนจง ถ้าเ้าอยากมาหาข้า อีกหน่อยก็ไปเมืองหยุนจงนะ ข้าจะรอเ้าที่นั่น ถ้ามีวาสนาต่อกัน เราคงได้พบกันใหม่ ช่วยทะนุถนอมศพของหญิงผู้นี้ด้วย า่น...”!
บนท้องฟ้า หมอกสีขาวระลอกหนึ่งจางหายไป เหยียนเงยหน้ามองท้องฟ้า เขาทรุดลงที่พื้น ใช้มือกุมหัว ร้องไห้อย่างปวดร้าว
“เาะอะไร เาะอะไรเ้าต้องจากข้าไป าจริง... าจริงข้าไม่อยากเีเ้าไป” ภาพของิปาฏใหัวเหยียนซ้ำๆ เขาคำรามออกมาด้วยาเจ็บปวด
“ตั้งแต่เ็ ข้าไม่เคยมีเื่น ไ่ีพี่้ ทุกมองและะทำกับข้าเฉกเช่นไร้ค่า าตาที่เย็นชาของลุง รุ่นเีกันที่คอยเอาแต่กลั่นแกล้ง ท่านพ่อก็ไม่เคยถามไถ่ข้า ไหนจะมีท่านปู่ที่เย็นชา ข้าเติบโตมากับสภาพแวดล้อมเช่นนี้ และตอนนี้เ้าก็จากข้าไปอีก” ่าเขาสั่นเทาอย่างรุนแ
เมื่อพูดจบเขาก็เงยหน้าขึ้นกะทันหัน รีบเช็ดน้ำตาแ้มองไปบนท้องฟ้า
“เี่ยวิ เ้าบอกให้ข้าไปหาเ้าที่เมืองหยุนจง าายคือเ้ายังจะกลับมาอีกใช่ไหม พวกเรายังมีวาสนาต่อกัน ได้เจอกันอีกครั้งใช่หรือไม่ เมืองหยุนจงคือเมืองที่ข้าฝันใฝ่อยากไปตั้งแต่เ็ เ้าโปรดวางใ เื่ตามหาเ้า ข้าต้องแข็งแกร่งขึ้นให้ได้ ข้าต้องหาเ้าให้เจอ”
เขามุ่งมั่นตั้งใที่จะทำให้สำเร็จ
เหยียนมองศพของหญิงสาวข้างกาย เดินเ้าไปหา แ้คำนับสามครั้ง
“แม่นางไป๋ เ้าัใ้า ขอบุที่มอบคัมภีร์กายสุริยะให้ข้า ึแม้ข้าไม่รู้จักเ้า แต่ข้ารู้ว่าเ้าคือหญิงที่มีจิตใเมตตา เพียงแต่เ้าทำบุญมาน้อย ชะตาจึงสั้นนัก”
เขาฝังศพไป๋รั่วอีอย่างดี จากนั้นก็เิ่ทำตามที่ิบอก ใช้พลังปราณบดขยี้เขาที่ได้มาให้เป็นผง ่นจะกลืนลงไป ผสานเ้ากับพลังา แ้เิ่ขับเื่อนาใ่ากาย
เขาของพยัคฆ์กายเป็นผงเ้าสู่่ากายเหยียน ทว่ากลับเหมือนกำลังกลืนบางสิ่งที่แสนยากเย็น เขากลืนมันลงอย่างลำบาก ้ายมีพลังบางอย่างกำลังต่อ้า าใตัวร้อนระอุเหมือนเพลิงทะเล
“นี่มัน... มันเาะอะไรกัน?” เหยียนรีบใช้พลังาปกป้องเส้นพลัง ใช้้าพลังระลอกนั้น เมื่อพลังระลอกนั้นสัมผัสกับพลังา ราวกับมันรู้สึกื่เต้น ไม่นานก็ประสานเ้ากันอย่างสมบูรณ์
าใ่ากายเหยียน้ายมีื่นที่ปั่นป่วน ะดูกทุกส่วนใ่ากายเต็มเปี่ยมไปด้วยพลัง มัน่าวุ่นวายใ่ากายเหยียนอย่างไ่ีที่ิ้สุด ส่วนพลังานั่น่ตัวกันกายเป็นพลังที่น่าประหาด เมื่อผสานกันแ้ เหยียนสัมผัสได้ว่า่ากายเขาแข็งแกร่งขึ้น อีกทั้งพลังแห่งาแข็งแกร่งมากกว่าเดิม
เดิมที่ากายของเขาหลอมึระดับหนึ่ง ตอนนี้มันเพิ่มขึ้นมากกว่าเดิม เมื่อมีพลังแห่งาเ้าไป ไม่เพียงสามารถสร้างพลังปราณได้ แต่ยังรวบรวมพลังจากแสงอาทิตย์ได้ด้วย ่ากายที่่เกิดจากพลังหายด้าน หลอมรวมให้สมบูรณ์ยิ่งขึ้น
ทันใดนั้นเ านอก่ากายเหยียนปาฏแสงเรืองรองจางๆ าจะข้ามผ่านจุดูสุดของกายสุริยะก็อยู่แค่เอื้อม
“ตูม!”
เีงะเิดังขึ้น
เหยียนชกก้อนหินขนาดใหญ่แตกะจาย บนหมัด พลังแห่งากำลังจางหายไป พลังที่มหาาะจายออกไปรอบด้าน ่ตัวกายเป็นระลอกแสงรอบตัว
ลำแสงบนตัวเหยียนปนแสงที่ร้อนแ รับรู้ได้ว่าใกายเขามีพลังมหาาที่ไ่ีวันิ้สุด พลังปราณและพลังา่ตัวกายเป็นพลังาโจมตีที่แข็งแกร่ง
กายสุริยะของเขาแข็งแกร่งมากขึ้นแ้
เขาััไปมอง าตาที่ดุร้ายมองไปยังทิศทางที่ตั้งของะู เขากำหมัดแน่น
“ท่านพ่อ ูัาแ้... อวี่ซี เ้ายังจำคำสัญญาของเราได้หรือไม่ ข้าบอกแ้ว่าหลังจากสิบวันจะกลับมาล้มเ้า รอ่นเถอะ”
...
ณ ะู แขกนั่งเรียงรายกันเต็มห้องโถง เกือบครึ่งเมืองออกันอยู่นอกห้องโถงะู
วันนี้เป็นวันประลองยุทธ์ครั้งใหญ่ที่ะูจัดขึ้น นี่ไม่ใช่สิ่งที่ทำให้ผู้ัตามอง แต่เป็นงานประลองที่เ่าะูร่วมกันจัดหลังจากงานประลองของะูต่างหาก
หนุ่มผู้มากพรสวรรค์ใะูเ่านี้ ต่างก็ได้รับวิชาและทรัพยากรจำนวนมหาา นี่ต้องเป็นาประลองครั้งใหญ่ที่น่าตระาตาเป็นแน่
ที่มีตัวตนใเมืองต่างก็มาึ ผู้อาวุโสใะูนั่งอยู่ตำแหน่งูสุด มองไปยังแขกทั้งหายที่เ้ามาร่วมงานประลอง ่าขอบุสำหรับามาเยี่ยมเยือนพ
ต่อจากนี้จะเป็นเวาเิ่งานประลองของเ็อายุน้อยใะูแ้ ปีนี้มีผู้เ้าร่วมทั้งหมดสิบหกด้วยกัน ในี้ จำนวนสิบเอ็ดมีพลังขั้นที่สาม ้ามีพลังขั้นที่ี่ ผู้อาวุโสนั่งอยู่ด้านบนเวที มองลงมาด้วยาพอใ
อีที่เป็นผู้นำะูเิ่ทำาประกาศรางวัลสำหรับผู้มีพรสวรรค์ที่ชนะาประลอง ทุกปี ผู้ชนะเลิศจะได้รับผ้าแดงผืนหนึ่ง อีจะเป็นผู้สวมไว้ที่คอให้ด้วยตัวเ
แววตาอีกลับแสดงาผิดหวัง ใใหวังจะเห็นาปาฏตัวของเหยียน
“เหยียนเอ๋อ เ้าอยู่ที่ใด? หรือเ้ายังโกรธเคืองพ่ออยู่ นี่ก็ผ่านไปสิบวันแ้ ข้าส่งออกตามหาเ้าไปทั่ว แต่กลับไ่ีข่าวคราวของเ้าเลย”
--------------------
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??