เรื่อง มหาพิภพ เทพมังกรสยบราชัน
“ฮ่าๆๆ” เหยียนหัวเราะอย่างบ้าั่ง จากั้ก็ยื่นืไปชี้อวี่ซี “ปะหาใมากใช่หรือไม่ นึกไม่ึหรือว่าข้าจะรับาโจมตีสามกระบวนท่าได้ อยากเอาชีวิตข้าหรือ เ้าไม่สามารถ”
อวี่ซีหน้าแดงก่ำ หมัดสายฟ้าแปดทิศรวมกันที่ฝ่าื บนฝ่าืนางปรากฏสายฟ้ากะิ “น่าัเี เ้าอย่าเพิ่งผยองไปเ่า สุด้าเ้าก็หนีจากกำืข้าไม่พ้นหรอก รอหมัดสายฟ้าแปดทิศข้าเถอะ”
“ึ่ ผนึกจิต”
“ ทะลวงจิต”
“สาม ทำลายา”
“สี่ ิาะตา”
หมัดสายฟ้าแปดทิศปรากฏ หมัดนางทรงพั้ายอยากปลิดชีพ นางำาไปทางเหยียน เหยียนฝึกึหมัดลงทัณฑ์เท่าั้ บัดี้ หมัดลงทัณฑ์ปะทะกับหมัดสายฟ้าแปดทิศ เกรงว่าเขาคงไร้าหวังแล้ว
ด้านล่าง หยุนฉียกืขึ้นมาปิดตา หัวใเต้นระรัว
“เป็นพัที่แกร่งมาก หมัดสายฟ้าแปดทิศี้ไม่ธรรมดาจริงๆ ทักษะาต่อสู้ระดับทองคำั้สูง หรือข้าต้องแพ้แล้วจริงๆ?”
เหยียนพยายามรับาต่อสู้ ุคนต่างก็มองาต่อสู้ตรงหน้า ้อยากรู้ว่าครั้งี้เขาจะรับาโจมตีจากหมัดสายฟ้าแปดทิศได้อย่างไร
และสิ่งทีุ่คนตกตะลึงมากก็คือเหยียนหลับตาลง
“อะไร? เหยียนรนหาที่ตายหรือ”
“เ้าหมอนี่สู้อวี่ซีไม่ไหวจึงอยากตายเป็นแน่ ให้ผู้อาวุโสลงโทษพี่ใญ่ ช่างเป็นาคิดที่ชั่วช้าเสียจริง”
ากระทำเหยียนทำใหุ้คนตื่นตระหนกทันที บ้างก็เขย่งัขึ้นเพื่อมองว่าเหยียนจะเอาชีวิตรอย่างไร
“ตูม! ตูม! ตูม!” หมัดที่มา้สายฟ้าั้แข็งแกร่งมาก ุหมัดั้โจมตีเข้า่าาเหยียนแทบั้หมด พัสายฟ้าที่มหาศาลมา้แสงปะาเพลิง ทำให้เสื้อผ้าที่หน้าอกไปจนึด้านัระเบิด เละเป็นผุยผง
าโจมตีที่รุนแ ทำให้เหยียนไม่สามารถทนได้ ่าล้มฟุบลงพื้น เลืพ่นออกจากปาก
เขาบาดเจ็บหนักภายในเสี้ยววินาที ทำให้ผู้ใญุ่ท่านในตระกูลที่มองาปะลองี้ลุกขึ้นยืน สีหน้าูตกตะลึง โดยเฉพาะอี เขาหน้าซีดเผื ่าอ่อนแแ้ นิ้วืกระแทกโต๊ะตรงหน้าแตก หยุนฉีที่อยู่ข้างสนามปะลองพุ่งเข้าไปทางสนาม น้ำตาไา
“ไม่นะ... ี่ี่ี...”
หมัดสายฟ้าแปดทิศมีด้วยกันั้หมดแปดหมัด มีหรือที่จะหยุดาโจมตีแบบครึ่งๆ างๆ ผู้อาวุโสแ่ตระกูลก็หยุดไม่อยู่ กระโลอยัลงมาจากแท่นสูงสามเมตร
“หยุดเดี๋ยวี้” เสียงำาัสนั่นไปทั่ว พัปราณที่กำัรวบรวมไว้บนฝ่าืเตรียมหยุดาโจมตีอวี่ซี
ทันใดั้ ผู้อาวุโสเห็นสายตาที่ดุร้ายท่ามางาไม่แพ้เหยียน นัยน์ตาปะาาร้อนแอย่างหาใดเปรียบ ทำให้ผู้อาวุโสชะงักไป!
“พระเ้า! จิตใเด็กคนี้เด็ดเดี่ยวเพียงี้เชียวหรือ?”
เื่เห็นแสงที่ดุดันเช่นั้ ทำให้ผู้อาวุโสที่มีพัแข็งแกร่งเกิดาัในใ ต่อให้จะเป็นตอนที่ยังหนุ่มก็ไม่น่าัเช่นี้
อวี่ซีที่ถูกาโกรธครอบงำ เวลาี้นางแทบสติแตกแล้ว ผู้อาวุโสยืนนิ่ง คนอื่นๆ ก็ไม่้าเข้ามาขัดขวาง อีร้อนใมาก แต่เาะอยู่ห่างกันเขาจึงขัดขวางไม่ได้
ขณะที่หมัดอวี่ซีระเบิดึครั้งที่ พันางถูกใช้ึั้สูงสุดแล้ว าน่าัหมัดที่โจมตีลงบนัเหยียนอย่างจัง
เวลาี้นางเริ่มรู้สึกอ่อนแ ุคนต่างก็คิดว่าเหยียนต้องไม่รแล้วเป็นแน่ ทว่า่าาับยังไม่ล้มลง
ทันใดั้ เหยียนจ้องเขม่นนางด้วยาโกรธ ำาด้วยเสียงที่บ้าั่งแล้วระเบิดพั
นั่นคือาเด็ดเดี่ยว! าโมโห! าั่ง! คือเสียงำาที่ไม่มีวันแพ้
จากั้เขาก็เร่งรวบพัปราณ ไป แล้วเก็บหมัดับมา! าเื่อนไหวเขาู่องแ่วมาก ้ายรอเวลาี้มาาแล้ว และเหืนเขาก็เตรียมัเพื่อรอวินาทีี้มาั้แต่แ
ภายในาเื่ครู่ าสุริยะูดพัสายฟ้าเข้าสู่่าาผสานเข้ากับหมัดลงทัณฑ์ จากั้ก็รวมพละกำัั้หมดเหวี่ยงหมัดไปที่ท้องน้อยอวี่ซี
อวี่ซีที่ั้ตกใและหวาดัส่งเสียงร้องที่อนาถ ่าถูกชกร่วงลงจากสนามปะลอง
โครม... กระแทงบนพื้นอย่างแ กระอักเลืแดงสดออกมา
จับจ้องไปที่เหยียน ึแม้รู้สึกไม่พอใ แต่นางก็อ่อนแสลบไปแล้ว...
เซ่าโหยวกริ้ว ทว่าถูกฝ่าืขนาดใญ่กดเอาไว้ “อย่าวู่วาม รีบไปูพี่เ้า พานางไปรักษาัก่อน”
เซ่าโหยวมองเหยียนด้วยสายตาเย็นเยือก พยักหน้ารับ แต่ไม่ว่าอย่างไรเขาก็ไม่เข้าใ เื่ครู่เหยียนไม่มีโอกาสรชีวิตเลย เาะเหตุใดึโจมตีับและเอาชนะได้ในครั้งเี?
เวลาี้สนามปะลองตกสู่าเงียบ เหตุาณ์ที่เกิดขึ้นตรงหน้าทำใหุ้คนเบิกตา้า มองสนามปะลองด้วยาตกใ มองชายหนุ่มที่้ายไม่แพ้ต่อโชคชะตา
เสื้อผ้าช่วงครึ่งท่อนบนเขาฉีกขาด เให้เห็นไหล่้า เหยียนรับแระเบิดจากหมัดทำให้บาดเจ็บไม่น้อย หากไม่ใช่เาะมีาสุริยะช่วยูดพัสายฟ้าส่วนึ่เข้ามาใน่าา เกรงว่าเขาคงเหลือเพียงลมหายใรวยรินแล้ว
เช็ดเลืที่มุมปาก มองุคนด้านล่างที่กำัมองขึ้นมาด้วยาตกตะลึง เขายิ้ม หมัดสายฟ้าแปดทิศไม่ได้ทำให้เขาถอยัแม้แต่ก้าวเี ับกันยังสามารถเหวี่ยงหมัดโจมตีเป็นครั้งสุด้า ล้มอวี่ซีได้สำเร็จ
เหยียบปรับสมดุลไม่ได้ ทว่ายังไม่ล้มลง สำหรับคนทีู่ถูกเหยียดหยาม เขาคงต้องใช้วิธีที่ทารุณมาตอบโต้
เขายืนอยู่บนสนามปะลองดั่งเทพนักรบ เื่สายาองกวาดผ่านผู้ดำเนินาปะลอง สายตาลงที่จ้าน สายตาเขาูท้าทาย อีกั้ยังแสยะยิ้มมุมปาก
อีเพิ่งั้สติได้ ในใเกิดาปะหาใ ทว่าผู้อาวุโสยิ่งปะหาใยิ่ง่า เขานั่งไม่ติดแล้ว
มีเพียงจ้านเท่าั้ที่แววตาเต็มไปด้วยาโกรธ อยากพุ่งเข้าไปฆ่าเหยียนเสียั้แต่วินาทีี้ นึกไม่ึว่าครั้งี้เหยียนจะทำให้เขาผิดหวังอีกเช่นเคย อวี่ซีที่มีพัระดับชีพมังกรั้ที่ยังไม่อาจสังหารเขาได้
“สั่นแล้วหรือ อิจฉาพรสวรรค์ข้ามากใช่ไหมเ่า! ้าแ่มาก่าลูกชายเ้าั้หลายเท่า ิ่ไป่าั้ อนาคตข้าจะแกร่ง่าเ้า ข้าจะใช้พละกำัแสดงึามีัตนข้า นับแต่ี้เป็นต้นไป ข้าจะทำใหุ้คนที่ปะเมินข้าต่ำต้องแหงนหน้ามองข้า ข้าจะทำให้พวกเขาเกิดาหวาดัต่อข้า นับแต่ี้เป็นต้นไป”
“! จ้าน! เ้า่ืกับเซียวกงเป้า คงนึกไม่ึใช่หรือไม่ว่าข้า เหยียน จะเปิดเแผนาพวกเ้า รอก่อนเถิด จากี้ไปข้าจะทำให้เ้าต้องตะลึง”
เหยียนมองลงไปด้านล่างเวที ชายคนที่เขาจับมายังคงถูกมัดนอนอยู่บนพื้น เื่ครู่ไม่มีใครสังเกตเห็นรายะเีข้อี้แล้ว ต่อให้เขาบาดเจ็บหนักก็ยังคิดแฉธาตุแท้จ้านต่อหน้าุคน ให้เขาไสหัวออกจากตระกูลอู่
เพื่อชัยชนะในาปะลอง เหยียนเตรียมัมา้แล้ว สายฟ้าและแสงเรืองรองั้มา้ธาตุไฟ ั้หมดสามารถให้พัหยางูดซึมเข้าไปใน่าา หลอมายมาเป็นพละกำัตน
นี่คือสิ่งที่เหยียนเพิ่งนึกขึ้นได้เื่ไม่ามาี้ นึกไม่ึว่าาปะลองครั้งแก็อันตรายเช่นี้แล้ว แต่สุด้าเขาก็ยังใช้ชีวิตเดิมพันอยู่ดี เป็นดั่งที่เขาคิด ูดพัสายฟ้า โจมตีด้วยพละกำัั้หมดที่มี แล้วใช้มาล้มอวี่ซีพ
าบ้าั่งั้หมดเกิดจากาถูกบีบบังคับั้ั้ ตระกูลอู่ที่ใญ่โต คาดว่าเหยียนคือคนแที่้าใช้ชีวิตเป็นเดิมพัน
หยุนฉีมองไปบนสนามปะลอง เหยียน่าเต็มไปด้วยบาดแ เลืไหลออกมาจากมุมปาก นางั้ดีใและสงา น้ำตาไหลอย่างควบคุมไม่ได้
สุด้า เหยียนหยุดสายตาที่ผู้อาวุโสแ่ตระกูล พยายามส่งยิ้มแล้วพูดเสียงั “อวี่ซีอยากสังหารข้า ฝากแบนัข้าั้หมดเจ็ด แต่ข้าแค่ชกนางึ่หมัดเท่าั้ ท่านปู่คงไม่่าวโทษข้าใช่หรือไม่ ตอนี้นางร่วงลงจากสนามปะลอง หมดสติไปแล้ว แต่ข้ายังไม่ล้ม ใครแกร่งมาก่ากัน ใครสมควรได้รับตำราเล่มมาก่ากัน คาดว่าท่านก็คงเห็นแล้ว โปรดมอบตำราเล่มั้ให้ข้าเถิด!”
เหยียนคุกเข่าลงบนพื้น ำาเสียงั “โปรดมอบให้ข้า” เสียงำาี้้ายเป็นเสียงฟ้าผ่า ัสนั่นไปทั่วั้ตระกูลอู่
--------------------
นิยายแนะนำ
นิยายแนะนำ
ความคิดเห็น
COMMENT
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้
เว็บไซต์นี้ใช้คุกกี้ เพื่อสร้างประสบการณ์นำเสนอคอนเทนต์ที่ดีให้กับท่าน รวมถึงเพื่อจัดการข้อมูลส่วนบุคคลเพื่อให้ท่านได้รับประสบการณ์ที่ดีบนบริการของเว็บไซต์เรา หากท่านใช้บริการเว็บไซต์นี้ต่อไปโดยไม่มีการปรับตั้งค่าใดๆ นั่นเป็นการแสดงว่าท่านอนุญาตยินยอมที่จะรับคุกกี้บนเว็บไซต์และนโยบายสิทธิส่วนบุคคลของเรา
userA???
???? ??? ? ???? ?? ??